Północ rozdziały 1-13 pl.pdf

Rozdział 1

Drogi Pamiętniku,

Jestem tak przerażona, że z trudnością trzymam ten długopis. Piszę raczej

drukowanymi literami niż ciągiem, bo w ten sposób mam większą kontrolę.

Zapytasz, czego tak się boję? A kiedy powiem, że Damona, nie uwierzysz. Nie, jeśli

widziałeś nas razem kilka dni temu. Żeby to zrozumied, musisz wiedzied o kilku faktach.

Czy kiedykolwiek słyszałeś wyrażenie: Obstawianie zakooczono?

To znaczy, że wszystko, wszystko może się zdarzyd. Nawet to, że jeśli ktoś zauważy coś

dziwnego i odda ludziom pieniądze, ponieważ fałszywa karta pojawiła się na stole. Nie

możesz przewidzied szansy na wygranie twojego zakładu.

Właśnie w tym miejscu się znajduję. Dlatego właśnie czuję jak serce podchodzi mi do

gardła, a jego bicie słyszę w głowie, w uszach, a nawet w opuszkach palców, ze strachu.

Obstawianie zakooczono.

Widzisz, że nawet moje pisanie jest niewyraźne. Prawdopodobnie moje ręce tak

właśnie się trzęsą kiedy idę się z nim zobaczyd? Mogę zgubid trop. Mogę zdenerwowad

Damona, a potem wszystko może się zdarzyd.

Źle to tłumaczę. Powinnam najpierw powiedzied, że wróciliśmy. Damon, Meredith,

Bonnie i ja. Byliśmy w Mrocznym Wymiarze i teraz znowu jesteśmy w domu, razem z

gwiezdną kulą i Stefanem.

Stefan został złapany w pułapkę. Udał się do Mrocznego Wymiaru za sprawą

Shinichiego i Misao. Jest to rodzeostwo kitsune albo inaczej złe lisie duchy, które powiedziały

mu, że jeśli się tam uda to będzie mógł zdjąd z siebie przekleostwo wampiryzmu i znowu

stanie się człowiekiem.

Kłamali.

Wsadzili go do śmierdzącego więzienia, bez jedzenia, światła, ogrzewania… co

spowodowało, że był na granicy śmierci.

Jednakże Damon- który wtedy był zupełnie inny- zgodził się poprowadzid nas na

ratunek Stefana. I, och, nie mogę nawet zacząd opisywad samego Mrocznego Wymiaru.

Najważniejsze jest to, że w koocu odnaleźliśmy Stefana dzięki dwóm znalezionym kluczom

należących do bliźniaków kitsune. Tylko dzięki nim mogliśmy uwolnid Stefana. Ale- wygladał

jak kościotrup, biedny chłopak. Wynieśliśmy go z więzienia na jego posłaniu, które Matt

później spalił (było pełne pełzającego robactwa). Tej nocy wykąpaliśmy go i położyliśmy do

łóżka… a potem karmiliśmy. Tak, naszą krwią. Zrobili to wszyscy ludzie oprócz pani Flowers,

która był zajęta przygotowywaniem okładów na miejsca, gdzie jego biedne kości praktycznie

wystawały ze skóry.

Zagłodzili go do tego stopnia! Mogłabym zabid ich gołymi rękami albo moimi

Skrzydłami Mocy- gdybym tylko wiedziała jak ich używad. Ale nie umiem. Wiem, że istnieje

zaklęcie na Skrzydła Zagłady, ale nie mam bladego pojęcia jak je przywoład.

Przynajmniej mogłam się przyglądad jak Stefan rozkwita dzięki ludzkiej krwi. (Muszę

przyznad, że dałam mu kilka dodatkowych karmieo, które nie były w grafiku. Musiałabym byd

idiotką żeby nie wiedzied, że moja krew jest inna niż krew zwykłych ludzi- jest o wiele

bogatsza i bardzo mu się przysłużyła).

Tak więc Stefan wydobrzał na tyle, że następnego ranka był w stanie zejśd na dół żeby

podziękowad pani Flowers za jej eliksiry!

Jednak cała nasz reszta- przynajmniej wszyscy ludzie- byli kompletnie wyczerpani. Nie

mieliśmy pojęcia co się stało z bukietem, ponieważ nie sądziliśmy, że jest w jakiś sposób

wyjątkowy. Dostaliśmy go kiedy opuszczaliśmy Mroczny Wymiar, od uprzejmego, białego

kitsune. Jego cela znajdowała się naprzeciwko celi Stefana. Uwolniliśmy go. Był taki piękny!

Nie wiedziałam, że kitsune mogą byd uprzejme. Podarował te kwiaty Stefanowi.

W każdym bądź razie, tego ranka Damon był na nogach. Oczywiście, nie mógł oddad

swojej krwi, ale naprawdę wierzę w to, że gdyby mógł to zrobiłby to. Taki właśnie wtedy był.

Dlatego właśnie nie mogę zrozumied jak mogę czud strach. Jak można bad się osoby,

która cię całowała i całowała… i nazywała swoim skarbem, swoim kochaniem i swoją

księżniczką? I która śmiała się z tobą tymi oczami pełnymi figlarności? I która obejmowała cię

kiedy się bałaś i mówiła ci, że nie ma się czego bad, nie kiedy on tam jest? Kogoś na kogo

wystarczało, że spojrzysz i już wiedziałaś co myślisz? Kogoś kto cię ochraniał, nieważne ile go

to kosztowało, aż do kooca świata?

Znam Damona. Znam jego występki, ale wiem też jaki jest w środku. Nie jest tym kim

chce żeby go widziano. Nie jest chłodny, ani arogancki, ani okrutny. To tylko maski, które

nakłada żeby się okryd jak ubraniami.

Problem w tym, że nie jestem pewna czy on o tym wszystkim wie. A w tej chwili jest w

rozsypce. Może się zmienid i zostad każdą z tych osób, ponieważ jest tak bardzo zmieszany.

Próbuję powiedzied, że tamtego poranka tylko Damon nie spał. Tylko on zauważył

bukiet, a co jak co, ale Damon jest ciekawski.

Więc kiedy zdjął z niego wszystkie magiczne zabezpieczenia, w środku znajdowała się

pojedyncza ciemno czarna róża. Damon próbował odnaleźd czarną różę latami, żeby ją

podziwiad, tak myślę. A kiedy zobaczył tą, powąchał… i bum! Róża zniknęła!

Nagle zrobiło mu się niedobrze i słabo i nie czuł żadnego zapachu, a wszystkie jego

pozostałe zmysły były stłamszone. Wtedy to właśnie Sage- och, nawet o nim nie

wspomniałam. Jest wysokim, super przystojnym wampirem o brązowej skórze, który był

bardzo dobrym przyjacielem dla nas wszystkich. W każdym razie, powiedział Damonowi, że

ma nabrad powietrza i zatrzymad je, a potem przepchnąd do płuc.

W taki właśnie sposób oddychają ludzie.

Nie wiem ile czasu zabrało Damonowi zorientowanie się, że naprawdę był teraz

człowiekiem i bez żartów, ale nikt nie mógł nic z tym zrobid. Czarna róża była przeznaczona

dla Stefana i spełniłaby jego marzenie o byciu człowiekiem. Jednak kiedy Damon zdał sobie

sprawę, że jej magia podziałała na niego…

Wtedy właśnie zauważyłam, że na mnie patrzy i szufladkuje mnie razem z resztą

mojego gatunku- gatunku, którego nienawidził i którym gardził.

Od tamtej pory nie odważyłam się ponownie spojrzed mu w oczy. Wiem, że jeszcze

kilka dni temu mnie kochał. Nie wiedziałam, że miłośd może obrócid się w… cóż, w te

wszystkie rzeczy, które on czuje teraz w stosunku do siebie.

Pomyślisz, że Damon z łatwością może ponownie stad się wampirem. Tylko, że on chce

byd tak potężnym wampirem jakmi był. Tutaj nie ma nikogo takiego, kto chciałby wymienid

się z nim krwią. Nawet Sage zniknął zanim Damon zdążył go zapytad. Tak więc, Damon

pozostanie taki dopóki nie znajdzie jakiegoś, silnego, potężnego i prestiżowego wampira żeby

przejśd przez cały proces przemiany.

Natomiast za każdym razem kiedy patrzę w oczy Stefana, w te brylantowo- zielone

oczy, które są pełne ciepła, zaufania i wdzięczności- również czuję strach. Strach, że w jakiś

sposób znowu zniknie, prosto z moich ramion. I… strach, że dowie się co zaczęłam czud do

Damona. Nawet ja nie zdawałam sobie sprawy ile Damon zaczął dla mnie znaczyd. I nie

mogę… przestad… mied uczud… w stosunku do niego, nawet jeśli mnie nienawidzi.

I, tak, cholera, płaczę! Za chwilę muszę zanieśd mu jego kolację. Musi umierad z głodu,

ale kiedy Matt próbował namówid go wcześniej do zjedzenia czegoś, Damon rzucił w niego

pełną tacą.

Och, proszę Boże, nie pozwól mu mnie nienawidzid!

Jestem samolubna, wiem. Mówię tylko o tym co się dzieje z Damonem i ze mną. Mam

na myśli fakt, że sytuacja w Fell’s Church jest gorsza niż kiedykolwiek. Każdego dnia coraz

więcej dzieci zostaje opętanych i terroryzuje swoich rodziców. Każdego dnia, rodzice robią się

coraz bardziej źli na swoje opętane dzieci. Nie chcę nawet myśled o tym co się dzieje. Jeśli coś

się nie zmieni to całe miasto zostanie zniszczon tak samo jak ostatnie, które odwiedzili

Shinichi i Misao.

Shinichi… poczynił wiele uwag na temat naszej grupy, na temat rzeczy, które

trzymamy w tajemnicy przed sobą. Prawda jest taka, że nie wiem czy chcę usłyszed o

rozwiązaniu którejkolwiek z tych łamigłówek.

Z jednego powodu jesteśmy szczęściarzami. Mamy pomoc rodziny Saitou. Pamietasz

Isobel Saitou, która tak okropnie się poraniła kiedy była opętana? Od kiedy czuje się lepiej,

stała się dobrą przyjaciółką, razem z jej mama, paną Saitou i babcią Obasaan. Dały nam

amulety- zaklęcia, które odganiają złe czary. Są napisane na karteczkach samoprzylepnych

albo małych kartach. Jesteśmy bardzo wdzięczni za taki rodzaj pomocy. Może któregoś dnia

będziemy mogli się im wszystkim odwdzięczyd.

Elena Gilbert powoli odłożyła długopis. Zamknięcie pamiętnika oznaczało, że teraz

będzie musiała zmierzyd się z rzeczami, o których pisała.

Zmusiła się do zejścia na dół do kuchni i odebrała tacę z obiadem od pani Flowers,

która uśmiechnęła się zachęcająco.

Kiedy wyszła z pensjonatu i ruszyła w kierunku chatki z narzędziami, jej ręce trzęsły

się tak bardzo, że cała taca się ruszała. Nie istniała możliwośd wejścia do przechowalni od

środka, więc każdy kto chciał zobaczyd Damona musiał wyjśd frontowymi drzwiami i naokoło,

do ogrodu. „Legowisko Damona”, tak to teraz nazywali.

Kiedy przeszła przez ogród, spojrzała na dziurę na środku trawnika, która była Bramą

przez którą wrócili z Mrocznego Wymiaru.

Przy drzwiach do chatki nastąpił moment zawahania. Nadal się trzęsła, a dobrze

wiedziała, że to zła droga aby zmierzyd się z Damonem.

Uspokój się.- powiedziała sobie. Myśl o Stefanie.

Stefan zrobił się ponury, kiedy odkrył, że po róży nie pozostał ani ślad. Jednakże

szybko powrócił do swojego człowieczeostwa i łaskawości, dotykając policzka Eleny i

mówiąc, że jest wdzięczny za to, że może z nią byd. Powiedział, że ta bliskośd to wszystko

czego chciał od życia. Czyste ubrania, przyzwoity posiłek, wolnośd… wszystko to było warte

walki, ale Elena była najważniejsza. Wtedy Elena płakała.

Z drugiej strony, wiedziała, że Damon nie ma zamiaru pozostad tym kim teraz jest.

Może zrobid wszystko, zaryzykowad wszystko… żeby znowu byd sobą.

To właściwie Matt zasugerował, że gwiezdna kula może byd rozwiązaniem problemu

Damona. Matt nie rozumiał o co chodzi z różą ani gwiezdną kulą zanim nie wytłumaczono

mu, że gwiezdna kula- która prawdopodobnie należała do Misao- zawiera większośd albo

nawet całośd jej Mocy. Stawała się jeszcze silniejsza, kiedy chłonęła odebrane życia. Czarna

róża została prawdopodobnie stworzona z płynu z podobnej gwiezdnej kuli, ale nikt nie

wiedział ile i czy w ogóle była połączona z jakimiś nieznanymi składnikami. Matt zmarszczył

czoło i zapytał czy jeśli róża może zmienid wampira w człowieka, to czy może też zmienid

człowieka w wampira?

Elena nie była jedyną osobą, która widziała jak schylona głowa Damona unosi się

powoli. Elena praktycznie słyszała tok jego myślenia. Matt może byd kompletnie nie w

temacie… ale było jedno miejsce, gdzie człowiek mógł byd pewien znalezienia potężnych

wampirów. W Mrocznym Wymiarze, do którego Brama znajdowała się w ogrodzie

pensjonatu. W tej chwili Brama była zamknięta… z braku Mocy.

W przeciwieostwie do Stefana, Damon nie miałby żadnych wyrzutów sumienia gdyby

musiał użyd całego płynu z kuli, co skutkowałoby śmiercią Misao. W koocu była jednym z

dwóch lisów, które zostawiły Stefana na pastwę tortur.

Obstawianie zakooczono.

Ok, boisz się. Poradź sobie z tym- powiedziała sobie zagorzale Elena. Damon jest w

tym pomieszczeniu od ponad pięddziesięciu godzin i kto wie co knuje w celu przejęcia

gwiezdnej kuli. Mimo to, ktoś musi nakłonid go do jedzenia. I kiedy mówisz „ktoś”, to ty.

Elena stała przed drzwiami tak długo, że zaczęły jej drętwied kolana. Wzięła oddech i

zapukała.

Nie było żadnej odpowiedzi, światło się nie zapaliło. Damon był człowiekiem. Na

zewnątrz było prawie ciemno.

-Damon?- to miało byd zawołanie, wyszedł z tego szept.

Żadnej odpowiedzi. Żadnego światła.

Elena przełknęła. Musiał tam byd.

Elena zapukała mocniej. Nic. W koocu, chwyciła za klamkę. Ku jej przerażeniu drzwi

nie były zamknięte i otworzyły się, ukazując wnętrze tak samo ciemne jak noc wokół niej.

Włoski na jej karku uniosły się.

- Damon, wchodzę do środka.- Powiedziała słabym szeptem. Chciała w ten sposób

przekonad się, że nikogo tam nie ma.- Będę oświetlona kawałkiem światła z lampy na ganku.

Nic nie widzę, więc masz nade mną przewagę. Niosę tacę z bardzo gorącą kawą, ciastkami i

wołowym tatarem bez przypraw. Powinieneś czud zapach kawy.

To było dziwne, ale zmysły Eleny powiedziały jej, że nikt nie stoi naprzeciw niej. Nikt

nie czeka żeby na niego wbiegła. W porządku, pomyślała. Zacznij malutki krokami. Pierwszy

krok. Drugi krok. Trzeci krok- teraz już muszę byd na środku pokoju, ale i tak jest za ciemno

żeby cokolwiek zobaczyd. Czwarty krok…

Silne ramię wyskoczyło z ciemności i złapało w żelazny uścisk jej talię, a nóż przycisnął

do jej szyi.

Elena ujrzała czarne mroczki i szarośd, a potem ciemnośd zamknęła się wokół niej.

Rozdział 2

Elena straciła przytomnośd tylko na kilka sekund. Kiedy się ocknęła, sytuacja

wyglądała tak samo. Zastanawiała się tylko jakim cudem sama nie poderżnęła sobie gardła

nożem, który nadal dotykał jej szyi.

Wiedziała, że taca z naczyniami i kubkiem wyleciała w ciemnośd, kiedy zaskoczona nie

mogła powstrzymad wyrzutu ramion. Teraz jednak rozpoznała już ten uścisk, ten zapach i

zrozumiała po co ten nóż. Była zadowolona, że to odkryła, ponieważ nie była dumna ze

swojego zemdlenia zapewne tak bardzo jak Sage nie byłby ze swojego. Nie była typem

dziewczyny, która mdlała!

Teraz chciała zatopid się w ramionach Damona, oprócz miejsca gdzie przeszkadzał jej

nóż. Chciała mu w ten sposób pokazad, że nie była zagrożeniem.

- Witaj księżniczko.- Powiedział do jej ucha głos niczym czarny aksamit. Elena poczuła

wewnętrzny dreszcz, ale nie ze strachu. Nie, czuła jakby jej wnętrzności się rozpływały. On

jednak nie rozluźnił uścisku.

- Damon…- wychrypiała- jestem tutaj żeby ci pomóc. Proszę, pozwól mi. Dla własnego

dobra.

Żelazny uścisk zniknął tak szybko jak się pojawił. Nóż przestał uciskad jej skórę,

aczkolwiek ostre szczypanie na jej szyi wystarczyło żeby zapamiętała, że Damon będzie miał

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: