RPEiR_nr_1005_2009.pdf

(1292 KB) Pobierz
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową
3
P
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
L 286/1
I
(Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa)
ROZPORZĄDZENIA
 
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1005/2009
z dnia 16 września 2009 r.
w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową
(wersja przekształcona)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
promieniowanie UV-B wynikające ze zubożenia warstwy
ozonowej nadal stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia
ludzi i środowiska. Jednocześnie większość tych substancji
ma wysoki współczynnik globalnego ocieplenia i należy
do czynników przyczyniających się do wzrostu tempera­
tury na naszej planecie. Dlatego istnieje potrzeba podjęcia
dalszych efektywnych środków mających na celu ochronę
zdrowia ludzkiego  i  środowiska przed niekorzystnym
wpływem spowodowanym takimi emisjami oraz uniknię­
cie ryzyka dalszego opóźnienia odbudowy warstwy
ozonowej.
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
w szczególności jego art. 175 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu
Ekonomiczno-Społecznego
 ( 1 ),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z  procedurą ustanowioną w  art.  251
Traktatu
 ( 4 ), stała się stroną Konwencji wiedeń­
skiej o ochronie warstwy ozonowej oraz Protokołu mon­
trealskiego w  sprawie substancji zubożających warstwę
ozonową (zwanego dalej „Protokołem”).
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europej­
skiego i Rady z dnia 29 czerwca 2000 r. w sprawie sub­
stancji zubożających warstwę ozonową
 ( 3 ) zostało
kilkakrotnie znacząco zmienione. Ze względu na koniecz­
ność dalszych zmian rozporządzenie to powinno zostać
przekształcone w celu zachowania jego przejrzystości.
(4) Wiele substancji zubożających warstwę ozonową to gazy
cieplarniane, ale nie są one kontrolowane na mocy Ramo­
wej konwencji ONZ w sprawie zmian klimatu oraz proto­
kołu z  Kioto, przy założeniu, że Protokół spowoduje
stopniowe wycofanie substancji zubożających warstwę
ozonową. Mimo postępów poczynionych w ramach Pro­
tokołu, nadal należy zakończyć stopniowe wycofywanie
substancji zubożających warstwę ozonową w Unii Euro­
pejskiej  i  na świecie, pamiętając przy tym, że w  chwili
obecnej wiele substancji alternatywnych dla substancji zu­
bożających warstwę ozonową ma wysoki współczynnik
globalnego ocieplenia. Należy zatem zmniejszyć do mini­
mum i wyeliminować produkcję oraz stosowanie substan­
cji zubożających warstwę ozonową wszędzie tam, gdzie
dostępne są osiągalne z  technicznego punktu widzenia
alternatywy o  niskim współczynniku globalnego
ocieplenia.
(2) Potwierdzono, że utrzymująca się emisja substancji zubo­
żających warstwę ozonową wywołuje znaczące szkody
w warstwie ozonowej. Istnieją jasne dowody na zmniejsze­
nie zawartości substancji zubożających warstwę ozonową
w atmosferze i obserwuje się pewne wczesne oznaki od­
budowy ozonu w stratosferze. Niemniej jednak odbudowa
warstwy ozonowej do poziomu stężeń sprzed 1980 r. nie
nastąpi przed połową  XXI wieku. Dlatego zwiększone
( 2 )  Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 25 marca 2009 r. (dotych­
czas nieopublikowana w  Dzienniku  Urzędowym)  i  decyzja Rady
z dnia 27 lipca 2009 r.
 ( 2 ),
(3) W świetle odpowiedzialności za środowisko oraz wymia­
nę handlową Wspólnota, stosownie do decyzji
Rady 88/540/EWG
270637324.012.png 270637324.013.png 270637324.014.png
L
2
P
D
U
U
E
3
(5) Dodatkowe środki w celu ochrony warstwy ozonowej zo­
stały podjęte przez strony Protokołu, ostatnio podczas
spotkania w Montrealu we wrześniu 2007 r. i w Ad-Dau­
sze w listopadzie 2008 r. Konieczne jest podjęcie działa­
nia na poziomie wspólnotowym w  celu spełnienia
zobowiązań Wspólnoty wynikających z  Protokołu, a  w
szczególności w celu wdrożenia przyspieszonego wycofy­
wania wodorochlorofluorowęglowodorów, z  należytym
uwzględnieniem ryzyka wprowadzenia substancji alterna­
tywnych o  wysokim współczynniku globalnego
ocieplenia.
(10) Nawet po całkowitym wyeliminowaniu substancji kontro­
lowanych Komisja powinna pozwolić, pod pewnymi wa­
runkami, na ich stosowanie w  drodze wyjątku do
nieodzownych zastosowań laboratoryjnych  i  analitycz­
nych. Decyzja X/14 podjęta przez strony Protokołu usta­
nawia kryteria przyznawania wyłączeń na te zastosowania.
Komisja powinna być uprawniona do określenia warun­
ków dotyczących nieodzownych zastosowań laboratoryj­
nych  i  analitycznych. Aby uniknąć zwiększenia ilości
substancji stosowanych do tych celów, producenci i im­
porterzy nie powinni mieć możliwości znacznego zwięk­
szenia ilości wprowadzanych do obrotu. Do niniejszego
rozporządzenia należy włączyć przyjęte przez strony
szczegółowe warunki dotyczące wprowadzania do obrotu
substancji przeznaczonych do tych zastosowań, tak aby
zapewnić ich przestrzeganie.
(6) W następstwie zaniepokojenia wyrażonego w sprawozda­
niu Zespołu ds. Oceny Naukowej z 2006 r., związanego
z przyspieszonym wzrostem produkcji i zużycia wodoro­
chlorofluorowęglowodorów w krajach rozwijających się,
strony Protokołu przyjęły w  2007  r., na  19. Spotkaniu
Stron, decyzję XIX/6 przewidującą plan przyspieszonego
wycofywania wodorochlorofluorowęglowodorów. Zgod­
nie z tą decyzją data zaprzestania produkcji powinna zo­
stać przeniesiona z przewidzianego 2025 r. na 2020 r.
(11) Dostępność alternatyw dla bromku metylu uwidacznia się
w bardziej znaczącej redukcji jego produkcji i zużycia niż
określona w  Protokole, a  także w  decyzji
Komisji 2008/753/WE z dnia 18 września 2008 r. doty­
czącej niewłączenia bromku metylu do załącznika I do dy­
rektywy Rady  91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na
środki ochrony roślin zawierające tę substancję
(7) Zgodnie z  rozporządzeniem  (WE) nr  2037/2000
od 2010 r. pierwotne wodorochlorofluorowęglowodory
nie mogą być już stosowane do konserwacji lub serwiso­
wania istniejących urządzeń chłodniczych i klimatyzacyj­
nych. Aby zminimalizować ryzyko nielegalnego
stosowania pierwotnych wodorochlorofluorowęglowodo­
rów jako materiału poddanego recyklingowi lub zregene­
rowanego, do konserwacji lub serwisowania powinien być
stosowany jedynie materiał zregenerowany lub poddany
recyklingowi. Odsprzedaż wodorochlorofluorowęglowo­
dorów poddanych recyklingowi powinna być zakazana,
a wodorochlorofluorowęglowodory poddane recyklingo­
wi powinny być stosowane wyłącznie, gdy zostały odzy­
skane z  tego rodzaju urządzenia  i  tylko przez
przedsiębiorstwo, które przeprowadziło lub zleciło
odzysk. Ze względów dotyczących spójności wyłączenie to
powinno mieć zastosowanie również do pomp cieplnych.
 ( 1 )
 i w dyrektywie 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Ra­
dy z dnia 16 lutego 1998 r. dotyczącej wprowadzania do
obrotu produktów biobójczych
 ( 2 ). Wyłączenie umożli­
wiające stosowanie bromku metylu do zastosowań kry­
tycznych powinno zostać całkowicie zniesione przy
jednoczesnym tymczasowym dopuszczeniu możliwości
przyznawania odstępstw w  sytuacjach wyjątkowych
w  przypadku nieprzewidzianego gwałtownego rozprze­
strzeniania się szkodników lub chorób, kiedy takie stoso­
wanie w nagłych przypadkach należy dopuścić na mocy
dyrektywy Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. do­
tyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony ro­
ślin
 ( 3 )
należy przewidzieć środki mające na celu minimalizację
emisji, takie jak stosowanie nieprzepuszczalnych folii
w przypadku fumigacji gleby.
i
d
9
W
t
p
(8) W świetle szerokiej dostępności technologii i substancji al­
ternatywnych umożliwiających zastępowanie substancji
zubożających warstwę ozonową w  niektórych przypad­
kach właściwe jest wprowadzenie surowszych środków
kontroli niż przewidziane w  rozporządzeniu  (WE)
nr 2037/2000 oraz surowszych niż zawarte w Protokole.
(12) W świetle rozporządzenia Komisji  (WE) nr  2032/2003
z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie drugiej fazy 10-let­
niego programu pracy określonego w  art.  16 ust.  2
dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady do­
tyczącej wprowadzania do obrotu produktów biobój­
czych
 ( 4 ), w którym zakazano stosowania bromku metylu
jako środka biobójczego od dnia 1 września 2006 r., a tak­
że decyzji 2008/753/WE, w której zakazano stosowania
bromku metylu jako środka ochrony roślin od dnia
18 marca 2010 r., stosowanie bromku metylu do celów
kwarantanny  i  zastosowań przed wysyłką powinno być
również zakazane najpóźniej od dnia 18 marca 2010 r.
(9) Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2037/2000 produk­
cja  i  wprowadzanie do obrotu chlorofluorowęglowodo­
rów, innych całkowicie fluorowcowanych
chlorofluorowęglowodorów, halonów, tetrachlorku węgla,
1,1,1-trichloroetanu, wodorobromofluorowęglowodorów,
bromochlorometanu i bromku metylu zostały wyelimino­
wane, a wprowadzanie do obrotu tych substancji oraz pro­
duktów  i  urządzeń zawierających te substancje jest
w związku z tym zakazane. Obecnie należy również stop­
niowo rozszerzyć zakaz stosowania tych substancji na
konserwację lub serwisowanie tego rodzaju urządzeń.
270637324.015.png 270637324.001.png 270637324.002.png
3
P
D
U
U
E
L
2
(13) Artykuł 2F ust. 7 Protokołu wymaga, aby strony podjęły
starania zmierzające do zagwarantowania, że stosowanie
wodorochlorofluorowęglowodorów ogranicza się do za­
stosowań, w których przypadku nie są dostępne substan­
cje oraz technologie bardziej przyjazne środowisku.
W  świetle dostępności substancji alternatywnych oraz
technologii zastępczych wprowadzanie do obrotu  i 
stosowanie wodorochlorofluorowęglowodorów oraz pro­
duktów  i  urządzeń zawierających wodorochlorofluoro­
węglowodory lub od nich uzależnionych może być
w dalszym ciągu ograniczane. Decyzja VI/13 podjęta przez
strony Protokołu stanowi, że ocena substancji alternatyw­
nych dla wodorochlorofluorowęglowodorów powinna
brać pod uwagę takie czynniki, jak: potencjał niszczenia
ozonu, wydajność energetyczną, potencjalną łatwopal­
ność, toksyczność, współczynnik ocieplenia globalnego
oraz potencjalny wpływ na efektywne stosowanie oraz
stopniowe wycofywanie chlorofluorowęglowodorów i ha­
lonów. Strony stwierdziły w tej decyzji, że kontrola wodo­
rochlorofluorowęglowodorów wynikająca z  Protokołu
powinna być znacznie zaostrzona w celu ochrony warstwy
ozonowej  i  odzwierciedlenia dostępności substancji
alternatywnych.
(17) Aby poprawić monitorowanie i kontrolę handlu, licencjo­
nowanie powinno obejmować nie tylko wprowadzanie to­
warów na obszar celny Wspólnoty w  celu ich
dopuszczenia do swobodnego obrotu we Wspólnocie, ale
również wprowadzanie towarów w ramach innych proce­
dur celnych lub ich przetwarzania lub stosowania pod
kontrolą celną. Tranzyt przez obszar celny Wspólnoty,
procedury czasowego składowania, składowania celne­
go i wolnego obszaru celnego powinny być nadal możli­
we bez konieczności uzyskania licencji, tak aby uniknąć
niepotrzebnych obciążeń dla podmiotów gospodar­
czych  i  organów celnych. Wysyłki na lub z  terytorium
państwa członkowskiego nienależącego do obszaru celne­
go Wspólnoty lub nieobjętego niniejszym rozporządze­
niem, ale objętego Protokołem z racji jego ratyfikacji przez
państwo członkowskie, nie powinny stwarzać niepotrzeb­
nych obciążeń dla państw członkowskich w związku z wy­
dawaniem licencji i sprawozdawczością, pod warunkiem
spełnienia obowiązków wynikających z  niniejszego
rozporządzenia i z Protokołu.
(18) Aby zapobiec nielegalnemu i niepożądanemu handlowi,
przed wydaniem licencji na przywóz i na wywóz Komisja
powinna mieć możliwość sprawdzenia u właściwego or­
ganu kraju trzeciego, którego to dotyczy, czy planowana
transakcja spełniłaby wymogi obowiązujące w tym kraju.
(14) Środki kontroli odnoszące się do produktów i urządzeń
zawierających substancje kontrolowane powinny zostać
rozszerzone na produkty i urządzenia uzależnione od tych
substancji, tak aby zapobiec obchodzeniu ograniczeń na­
łożonych na mocy niniejszego rozporządzenia. Dzięki
dodatkowemu uwzględnieniu produktów i urządzeń, któ­
rych budowa, stosowanie lub właściwe działanie wymaga­
ją obecności substancji kontrolowanej, wyeliminowana
zostaje potencjalna możliwość wprowadzenia do obrotu,
przywozu lub wywozu produktów lub urządzeń, które nie
zawierają w danej chwili substancji kontrolowanych, ale
które musiałyby zostać ponownie napełnione w później­
szym terminie. Ponadto wyłączenia dotyczące produk­
tów i urządzeń wyprodukowanych przed wejściem w życie
środków kontroli powinny zostać zlikwidowane, ponie­
waż nie są one już istotne i mogą wiązać się z ryzykiem
nielegalnego wprowadzania do obrotu lub handlu.
(19) Dyrektywa Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r.
w  sprawie zbliżenia przepisów ustawodawczych,
wykonawczych  i  administracyjnych odnoszących się do
klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebez­
piecznych
 ( 1 ), dyrektywa 1999/45/WE Parlamentu Europej­
skiego i Rady z dnia 31 maja 1999 r. w sprawie zbliżenia
przepisów ustawowych, wykonawczych  i  administracyj­
nych państw członkowskich odnoszących się do
klasyfikacji, pakowania i etykietowania preparatów niebez­
piecznych
 ( 2 )
go i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r.
w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substan­
cji  i  mieszanin
i
r
P
E
 ( 3 ) przewidują etykietowanie substancji
sklasyfikowanych jako substancje zubożające warstwę ozo­
nową i etykietowanie mieszanin zawierających takie sub­
stancje. Ponieważ substancje zubożające warstwę ozonową
produkowane do zastosowań w  charakterze substra­
tów i czynników ułatwiających procesy chemiczne oraz do
zastosowań laboratoryjnych i analitycznych mogą być do­
puszczane do swobodnego obrotu we Wspólnocie, należy
je odróżniać od tych substancji produkowanych do innych
zastosowań, tak aby uniknąć przekierowywania substancji
kontrolowanych przeznaczonych jako substraty, czynniki
ułatwiające procesy chemiczne lub substancje do zastoso­
wań laboratoryjnych i analitycznych do innych zastosowań
kontrolowanych na mocy niniejszego rozporządzenia. Po­
nadto, aby poinformować użytkowników końco­
wych i ułatwić egzekwowanie niniejszego rozporządzenia,
również produkty i urządzenia zawierające takie substan­
cje lub od nich uzależnione powinny być w ten sposób ety­
kietowane podczas serwisowania lub konserwacji.
(15) Nie należy przywozić substancji kontrolowanych oraz
produktów i urządzeń zawierających substancje kontrolo­
wane lub od nich uzależnionych z  państw niebędących
stronami Protokołu. Ponadto wywóz produktów i urzą­
dzeń zawierających wodorochlorofluorowęglowodory lub
od nich uzależnionych po wejściu w życie zakazu stoso­
wania tych produktów i urządzeń lub stosowania substan­
cji kontrolowanych do ich konserwacji lub serwisowania
we Wspólnocie powinien zostać zakazany w celu uniknię­
cia gromadzenia tych substancji w krajach, w których nie
są dostępne odpowiednie instalacje do niszczenia.
(16) System licencji dotyczący substancji kontrolowanych obej­
muje autoryzację wywozu substancji kontrolowanych
w celu poprawy monitorowania i kontroli handlu substan­
cjami zubożającymi warstwę ozonową oraz w celu umoż­
liwienia wymiany informacji między stronami. Ten system
licencji powinien zostać rozszerzony na produkty i urzą­
dzenia zawierające substancje kontrolowane lub od nich
uzależnione.
(20) Aby ograniczyć uwalnianie substancji kontrolowanych do
atmosfery, należy uwzględnić kwestię odzysku zużytych
substancji kontrolowanych oraz zapobieganie wyciekom
substancji kontrolowanych.
270637324.003.png 270637324.004.png 270637324.005.png
L
2
P
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
31.10.2009
(21) Protokół wymaga składania sprawozdań w zakresie hand­
lu substancjami zubożającymi warstwę ozonową. Dlatego
producenci, importerzy i eksporterzy substancji kontrolo­
wanych powinni sporządzać roczne sprawozdania. Aby
umożliwić Komisji usprawnienie procedur sprawozdaw­
czych celem spełnienia zobowiązań wynikających z Proto­
kołu  i  uniknięcia powielania działań w  procesie
sprawozdawczym, instalacje do niszczenia powinny rów­
nież składać sprawozdania bezpośrednio do Komisji. Aby
zapewnić przestrzeganie zobowiązań sprawozdawczych
nałożonych na mocy Protokołu oraz aby poprawić ich
praktyczne stosowanie, Komisja powinna być uprawniona
do zmiany wymagań w  zakresie sprawozdawczości dla
państw członkowskich i przedsiębiorstw. Mając na wzglę­
dzie przewidywane opracowanie internetowych narzędzi
sprawozdawczych, Komisja w  stosownych przypadkach
powinna opracować projekty środków mających na
celu dostosowanie wymogów sprawozdawczych nie­
zwłocznie po wprowadzeniu odpowiednich narzędzi
sprawozdawczych.
dostosowywania załączników do niniejszego rozporządze­
nia do decyzji podjętych przez strony, w szczególności do
decyzji dotyczących zatwierdzonych metod niszczenia,
warunków dopuszczania do obrotu substancji kontrolo­
wanych do nieodzownych zastosowań laboratoryj­
nych i analitycznych oraz procesów, w których substancje
kontrolowane mogą być stosowane w charakterze czynni­
ków ułatwiających procesy chemiczne.
(25) Należy przyjąć środki niezbędne do wykonania niniejsze­
go rozporządzenia zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE
z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wyko­
nywania uprawnień wykonawczych przyznanych
Komisji
(26) W szczególności Komisja powinna być uprawniona: do
określania wzoru i treści etykiet dla substancji kontrolowa­
nych produkowanych, wprowadzonych do obrotu lub sto­
sowanych w  charakterze substratów  i  czynników
ułatwiających procesy chemiczne lub do zastosowań labo­
ratoryjnych i analitycznych, do wprowadzania zmian do
załącznika III dotyczącego procesów, w których substan­
cje kontrolowane mogą być stosowane w  charakterze
czynników ułatwiających procesy chemiczne; do zmian
dotyczących maksymalnej ilości substancji kontrolowa­
nych, które mogą być stosowane jako czynniki ułatwiają­
ce procesy chemiczne lub emitowane w  związku ze
stosowaniem takich czynników; do zmian załączni­
ka  V  dotyczącego warunków wprowadzania do obro­
tu i dalszego rozprowadzania substancji kontrolowanych
do zastosowań laboratoryjnych i analitycznych; do okreś­
lenia mechanizmu przyznawania kwot substancji kontro­
lowanych do zastosowań laboratoryjnych i analitycznych
producentom i importerom; do wprowadzania zmian do
załącznika VI; do przyjmowania zmian i ram czasowych
wycofywania krytycznych zastosowań halonów; do zmia­
ny wykazu elementów zawartych we wniosku o licencję;
do przyjmowania dodatkowych środków w zakresie mo­
nitorowania handlu substancjami kontrolowanymi i no­
wymi substancjami oraz produktami  i  urządzeniami
zawierającymi substancje kontrolowane lub od nich uza­
leżnionymi; do przyjmowania zasad dotyczących dopusz­
czania do swobodnego obrotu we Wspólnocie
produktów i urządzeń przywożonych z państw niebędą­
cych stronami Protokołu, wytworzonych przy zastosowa­
niu substancji kontrolowanych; do wprowadzania zmian
w załączniku VII dotyczącym technik niszczenia; do spo­
rządzenia wykazu produktów  i  urządzeń, w  przypadku
których odzysk substancji kontrolowanych lub ich nisz­
czenie bez wcześniejszego odzysku należy uważać za osią­
galne z technicznego i ekonomicznego punktu widzenia,
a zatem za obowiązkowe; do przyjmowania minimalnych
wymogów w zakresie kwalifikacji personelu; do określe­
nia wykazu technologii i praktyk, które przedsiębiorstwa
powinny stosować w celu zapobiegania wszelkim wycie­
kom  i  emisjom substancji kontrolowanych  i  w  celu ich
minimalizowania; do włączania nowych substancji do za­
łącznika  II oraz do wprowadzania zmian do wymagań
w  zakresie sprawozdawczości dla państw członkow­
skich i przedsiębiorstw. Ponieważ środki te mają charakter
ogólny i mają na celu zmianę innych niż istotne elemen­
tów niniejszego rozporządzenia, między innymi poprzez
uzupełnienie go o nowe elementy inne niż istotne, muszą
one zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połą­
czoną z  kontrolą przewidzianą w  art.  5a
decyzji 1999/468/WE.
(22) Dyrektywa  95/46/WE Parlamentu Europejskiego  i  Rady
z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fi­
zycznych w  zakresie przetwarzania danych osobowy­
ch  i  swobodnego przepływu tych danych
 ( 1 ) reguluje
kwestię ochrony osób fizycznych w odniesieniu do prze­
twarzania danych osobowych przez państwa członkow­
skie, a  rozporządzenie  (WE) nr  45/2001 Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochro­
nie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych
osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swo­
bodnym przepływie takich danych
 ( 2 ) reguluje kwestię
ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych
osobowych przez Komisję, w szczególności w odniesieniu
do wymogów dotyczących poufności  i  bezpieczeństwa
przetwarzania danych, przekazywania danych osobowych
z Komisji do państw członkowskich, legalności przetwa­
rzania danych oraz praw podmiotów, których dotyczą in­
formacje, dostępu do swoich danych osobowych  i  ich
poprawiania.
(23) Celem zapewnienia zgodności z wszystkimi przepisami ni­
niejszego rozporządzenia państwa członkowskie powinny
przeprowadzać kontrole przy zastosowaniu podejścia
opartego na analizie ryzyka, skupiając się na tych działa­
niach, z którymi wiąże się najwyższe ryzyko nielegalnego
handlu lub emisji substancji kontrolowanych.
Zalecenie 2001/331/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 4 kwietnia 2001 r. przewidujące minimalne kryte­
ria kontroli środowiskowych w  państwach członkow­
skich
 ( 3 ) powinno dostarczyć wytycznych w  zakresie
prowadzenia kontroli przez państwa członkowskie.
(24) Mając na względzie stałe wprowadzanie innowacji w sek­
torach objętych niniejszym rozporządzeniem, Komisja po­
winna regularnie dokonywać przeglądu niniejszego
rozporządzenia i w stosownych przypadkach przedkładać
wnioski, dotyczące zwłaszcza przewidywanych wyłą­
czeń i odstępstw, kiedy dostępne staną się osiągalne z tech­
nicznego i ekonomicznego punktu widzenia alternatywy
dla stosowania substancji kontrolowanych, aby dalej
zwiększać ochronę warstwy ozonowej, a zarazem ograni­
czać emisje gazów cieplarnianych. Aby zapewnić zgod­
ność z Protokołem, Komisja powinna być uprawniona do
 ( 4 ).
270637324.006.png 270637324.007.png 270637324.008.png
3
P
D
U
U
E
L
2
(27) Dyrektywa 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie odpadów
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
 ( 1 )
tywa Rady 91/689/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. w spra­
wie odpadów niebezpiecznych
i
d
 ( 2 ) przewidują środki
w zakresie przyjaznego środowisku usuwania i odzyskiwa­
nia odpadów oraz w zakresie kontroli odpadów niebez­
piecznych. W  związku z  tym szczególną uwagę należy
zwrócić na substancje zubożające warstwę ozonową w od­
padach pochodzących z  budownictwa  i  rozbiórki oraz
w  urządzeniach podlegających dyrektywie  2002/96/WE
Parlamentu Europejskiego  i  Rady z  dnia 27  stycz­
nia 2003 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrotechnicz­
nego i elektronicznego (WEEE)
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Przedmiot
 ( 3 ). Zgodnie z Protokołem
jedynie technologie zatwierdzone przez strony mogą być
stosowane do celów niszczenia substancji kontrolowa­
nych. Odnośne decyzje podjęte przez strony powinny zo­
stać zatem włączone do niniejszego rozporządzenia w celu
zapewnienia stosowania wyłącznie tych technologii, pod
warunkiem że ich stosowanie jest zgodne z  przepisami
Wspólnoty  i  ustawodawstwem krajowym w  sprawie
odpadów.
Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące produk­
cji, przywozu, wywozu, wprowadzania do obrotu, stosowania,
odzysku, recyklingu, regeneracji i niszczenia substancji zubożają­
cych warstwę ozonową, przepisy dotyczące przekazywania infor­
macji o  tych substancjach oraz przepisy dotyczące przywozu,
wywozu, wprowadzania do obrotu  i  stosowania produk­
tów i urządzeń zawierających wymienione substancje lub od nich
uzależnionych.
Artykuł 2
Zakres stosowania
(28) Należy ustanowić elastyczny mechanizm mający na celu
wprowadzanie obowiązków sprawozdawczych w odnie­
sieniu do substancji zidentyfikowanych jako zubożające
warstwę ozonową, tak aby możliwa była ocena skali ich
wpływu na środowisko, a także zapewniający nałożenie
środków kontroli na te nowe substancje, które zostały
zidentyfikowane jako posiadające znaczny potencjał nisz­
czenia ozonu. W tym kontekście należy zwrócić szczegól­
ną uwagę na rolę substancji bardzo nietrwałych,
uwzględniając w szczególności ocenę stanu warstwy ozo­
nowej przeprowadzoną przez UNEP/WMO w  2006  r.,
z której wynika, że potencjał niszczenia ozonu tych sub­
stancji jest większy, niż wcześniej sądzono.
Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do substancji kontro­
lowanych, nowych substancji oraz produktów i urządzeń zawie­
rających substancje kontrolowane lub od nich uzależnionych.
Artykuł 3
Definicje
Na użytek niniejszego rozporządzenia:
1) „Protokół” oznacza Protokół montrealski z 1987 r. w spra­
wie substancji zubożających warstwę ozonową, wraz z ostat­
nimi zmianami i poprawkami;
(29) Państwa członkowskie powinny przyjąć przepisy dotyczą­
ce sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszeń
niniejszego rozporządzenia oraz zapewnić wdrożenie tych
przepisów. Sankcje te powinny być skuteczne,
proporcjonalne i odstraszające.
2) „strona” oznacza każdą stronę Protokołu;
3) „państwo niebędące stroną Protokołu” oznacza, w odniesie­
niu do określonej substancji kontrolowanej, państwo lub re­
gionalną organizację integracji gospodarczej, które nie
wyraziły zgody na związanie się postanowieniami Protokołu
odnoszącymi się do tej substancji;
(30) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, to jest zapew­
nienie realizacji zobowiązań Wspólnoty jako strony Pro­
tokołu oraz zajęcie się transgranicznym problemem
środowiskowym o skutkach globalnych, poprzez unormo­
wanie handlu substancjami zubożającymi warstwę ozono­
wą  i  produktami  i  urządzeniami zawierającymi te
substancje lub od nich uzależnionymi we Wspólno­
cie i z państwami trzecimi, nie mogą być osiągnięte w spo­
sób wystarczający przez państwa członkowskie działające
indywidualnie, i w związku z tym możliwe jest ich lepsze
osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może
podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określo­
ną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności,
określoną w  tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie
wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych
celów,
4) „substancje kontrolowane” oznaczają substancje wymienio­
ne w załączniku I, w tym ich izomery, występujące samo­
dzielnie lub w  mieszaninie, zarówno pierwotne,
jak i odzyskane, poddane recyklingowi lub zregenerowane;
5) „chlorofluorowęglowodory” oznaczają substancje kontrolo­
wane wymienione w  grupie  I  w  załączniku  I, w  tym ich
izomery;
6) „halony” oznaczają substancje kontrolowane wymienione
w grupie III w załączniku I, w tym ich izomery;
7) „tetrachlorek węgla” oznacza substancję kontrolowaną wy­
mienioną w grupie IV w załączniku I;
( 1 )  Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 9. Dyrektywa uchylona dyrektywą Parla­
mentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r.
w  sprawie odpadów, uchylającą niektóre dyrektywy (Dz.U.  L  312
z 22.11.2008, s. 3) ze skutkiem od dnia 12 grudnia 2010 r.
8) „bromek metylu” oznacza substancję kontrolowaną wymie­
nioną w grupie VI w załączniku I;
9) „wodorochlorofluorowęglowodory” oznaczają substancje
kontrolowane wymienione w  grupie  VIII w  załączniku  I,
w tym ich izomery;
270637324.009.png 270637324.010.png 270637324.011.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin