Qi Gong
Qi Gong - ćwiczenia wzmacniające zdrowie i energię życiową Chi
Qi Gong to chińskie ćwiczenia wspierające zdrowie i harmonię wewnętrzną rozwijane od tysięcy lat. Na rozwój tych ćwiczeń miały wpływ w Chinach szkoły taoistyczne, lekarskie, buddyjskie i konfucjańskie. Pomimo swoich bardzo długich tradycji i dużej skuteczności Qi Gong nie był powszechnie znany na świecie, a nawet w samych Chinach, ponieważ przekazywany był głównie z ojca na syna, lub tylko osobom zaufanym. Nieco szersze nauczanie tych ćwiczeń rozpoczęło się około 50 lat temu. Qi Gong zalicza się do tradycji wewnętrznego Kung Fu. Termin „qi gong” można by przetłumaczyć jako doskonałą pracę/działanie (Gong) energii życiowej/kosmicznej Chi (Qi).
Poprzez buddyzm przybyły z Indii Qi Gong przejmował wiele elementów jogi (technik Hatha Jogi, czy zasad Pranajamy), zaś poprzez szkoły taoistyczne stawał się pokrewny jodze taoistycznej. Taoiści niejednokrotnie równolegle uprawiali różne formy Qi Gongu razem ze spożywaniem zewnętrznych eliksirów, czy też wytwarzaniem eliksirów wewnętrznych. Ich mocno podkreślanym celem było wydłużanie życia i pojmowali oni system Qigongu na sposób alchemiczny. Szkoły medyczne rozwijały przydatność ćwiczeń Qi Gongu do wzmacniania zdrowia i leczenia chorób. Dokonywano tego poprzez wzmocnienie życiowej energii Chi i rozprowadzenie jej po meridianach (kanałach energii życiowej), poprzez co udrażniano je i oczyszczano.
Znana obecnie metoda ćwiczeń Tai Chi Chuan (Taiqiquan) wywodzi się z Qi Gongu i za jej twórcę zazwyczaj uważa się mistrza Chang Sang Feng’a z dynastii Sung (960-1279 n.e.), który rozwinął ćwiczenia Qi Gong w styl o dużych walorach bojowych. Energia Chi, po wzmocnieniu w Dan Tien (hara – dwie szerokości palca pod pępkiem), wzmocniona następnie poprzez Małe Krążenie (mentalne rozprowadzanie jej poprzez Kanał Tylni i Przedni), wprowadzana jest w meridiany obwodowe (Wielkie Krążenie), poprzez co Taiqiquan może być skuteczną sztuką walki. Z kolei opracowana przez działającego w wieku VI n.e. w świątyni Shaolin mistrza Da Mo (Bodhidharmę) forma Qi Gongu Yi Gin Ching, miała na celu wzmocnić ciała mnichów, aby byli oni bardziej zdatni do medytacji, jak i jednocześnie posiadała dużą wartość bojową.
Podsumowując powiedzieć możemy, że Qi Gong jest skuteczną formą ćwiczeń zarówno dla osób pragnących wzmocnić swoje zdrowie, czy też dla osób pragnących rozwijać swoje zdolności medytacyjne, jak i może mieć wartość ogólnego wzmacniania sprawności fizycznej organizmu, będąc poprzez to przydatny np. w samoobronie, czy też przyczyniając się do naszej długowieczności. Wzmacniając zasoby energii życiowej jednostki ćwiczenia Qi Gongu mogą być pomocne różnego rodzaju uzdrowicielom w pozytywnych oddziaływaniach na otoczenie, jak i mogą być potraktowane jako praktyka poprawiająca nasze Feng Shui, ponieważ wzmacniając naszą Chi, wzmacniamy centrum naszego Baqua, a poprzez to również ogólną życiową pomyślność.
W czasie ćwiczeń Qi Qongu staraj się być zrelaksowany i odprężony zarówno fizycznie i psychicznie. Oczywiście umiejętność taką rozwija się z czasem. Drugim istotnym aspektem jest poczucie ugruntowania, osadzenia na ziemi; często stosuje się w tym celu koncentrację na podeszwach stóp, zwłaszcza na punkcie pierwszym nerki (N-1, Yong-quan/bulgocące źródło – w odległości 1/3 długości podeszwy stopy od nasady drugiego palca). Poczuj się masywny i stabilny niczym góra, dobrze ugruntowany. W takim stanie koncentrujesz się na oddechu i ruchu. Jako swoje centrum, z którego postrzegasz siebie i rzeczywistość, traktujesz punkt Dan Tien (2 palce pod pępkiem). Punk ten nazywa się morzem energii, i w wyniku ćwiczeń i skupienia na tym punkcie, dążysz do poczucia nagromadzenia w nim energii życiowej Chi.
Pamiętanie o tych zasadach jest wystarczające do praktykowania najprostszych form Qi Gongu. Istnieje np. następujące ćwiczenie:
- Rozstaw nogi szeroko, stopy równolegle do siebie, szerzej niż szerokość barków; kolana lekko zgięte. Poczuj się bardzo stabilnie, poczuj kontakt z podłożem, poczuj punkty w podeszwach stóp, tak jak byłbyś z nim zrośnięty. Ręce lekko zgięte w łokciach wyciągnij przed siebie, wewnętrznymi stronami na zewnątrz (tak jakbyś np. odpychał ścianę, czy szafę przed sobą).
- Poczuj się jednym, poczuj tak jakby całe twoje ciało było po prostu jedną bryłą, która jest scalona z twoją świadomością.
- Odczuwaj twoje ciało jako jedną bryłę stojącą pewnie na podłożu, i jednocześnie odczuwaj punkt Dan Tien, który jest morzem twojej energii życiowej, miejscem twojej mocy, punktem ciężkości twojego ciała, gwarantującym ci stabilność mechaniczną i psychiczną.
- Stój w tej pozycji i oddychaj; odczuwaj każdy poszczególny wdech i wydech. Jednocześnie, wraz z każdym wdechem i wydechem, odczuwaj swój Dan Tien (środek ciężkości i miejsce mocy); równocześnie odczuwaj swoje podeszwy stóp i wewnętrzne strony dłoni, poprzez co jeszcze bardziej poczujesz się scalony, poczujesz kontakt ze swoją siłą witalną/życiową.
- W czasie takiego stania i oddychania twoja energia harmonizuje się i wzmacnia, spontanicznie pobierasz Chi poprzez dłonie i podeszwy stóp, jak i poprzez hara (Dan Tien). Dzieje się to spontanicznie, kiedy jesteś wewnętrznie scalony, zmobilizowany, a zarazem rozluźniony, wykonując pozycję opisaną powyżej.
W podobny sposób można wykonywać szereg najprostszych form Qi Gongu. Istnieje np. ćwiczenie, w którym ćwiczący podpiera się rękami w pozycji takiej jak podczas pompek, z tym, że zamiast opierania się na całych dłoniach, opiera się na rozstawionych palcach rąk. W takiej pozycji odczuwa swój Dan Tien, oddycha i odczuwa swoje ciało jako jedną bryłę.
Zapoznamy się teraz z dwunastoma ćwiczeniami Yi Gin Ching, które zarazem są formą stosunkowo szybko przynoszącą odczuwalne efekty, jak i łatwą do wykonania. Aby zwiększyć skuteczność tych technik, dobrze jest zacząć od krótkiej rozgrzewki, która zwiększy naszą wrażliwość i receptywność na energię Chi, wstępnie odblokuje meridiany w rękach i uspokoi nasz umysł.
- Stań swobodnie na podłożu, poczuj grunt/ziemię pod nogami. Poczuj, że oddychasz, poczuj całe ciało.
- Zacznij od wykonywania ruchów okrężnych swoimi dłońmi, kręcąc je w nadgarstkach. Kręć dłońmi przez chwilę na zewnątrz, a następnie do wewnątrz, starając się odczuć, że ogólnie rozgrzewasz tę okolicę, naturalnie rozciągasz i uelastyczniasz ścięgna.
- Następnie w podobny sposób kręć rękami obracając je w stawach łokciowych. Odczuwaj ręce, oddychaj; kręć przez chwilę na zewnątrz, a następnie do wewnątrz.
- Powtórz to samo kręcąc rękami w stawach barkowych. Zacznij np. od obrotów na zewnątrz, wykonując jakby młynki, a potem to samo powtórz kręcąc rękami do wewnątrz. Poczuj jak cała okolica rąk rozgrzewa się, ścięgna naciągają się i stają elastyczne.
- Następnie stojąc stabilnie na podłożu (jeżeli stoisz zbyt wąsko, to poszerz swoją pozycję) wykonuj skręty całego tułowia dookoła głównej osi ciała w kręgosłupie. Skręcasz się raz w lewo, raz w prawo itd. Połącz ten ruch z oddechem w sposób spontaniczny – wykonuj wdech na kilka skrętów tułowia, i podobnie – robiąc wydech skręcaj się naprzemienni w prawo i w lewo kilka razy.
- Podczas tych skrętów ręce i głowa wędrują za ruchem. Skręcając się w lewo, spontanicznie wymachujesz opuszczonymi rękami w tym kierunku, tak aby swobodnie uderzyły one o plecy.
- Dodatkowo możesz usiąść na podłożu i wykonać kolejno kręcenie w obie strony: stopami w stawach skokowych, dolnymi częściami nóg w stawach kolanowych, i całymi nogami – w stawach biodrowych (mając nogi rozluźnione i lekko zgięte w kolanach).
Uwagi:
Poczuj rozluźnienie i rozgrzanie całego ciała. Ruch poszczególnych rejonów ciała staraj się odczuwać bezpośrednio, bez pośredniczących myśli, poprzez co szybciej usuniesz wszelkie napięcia. Celem tego ćwiczenia jest nawiązanie lepszego kontaktu ze swoim ciałem, poczucie go w bardziej naturalny i bezpośredni sposób. Działa to zarówno korzystnie na stan twojego zdrowia, jak i zwiększy twoją receptywność (wrażliwość) na odczucia energii Chi podczas właściwej formy Qi Gongu.
- Rozcieraj zakończenia poszczególnych palców kciukami odpowiadającej im ręki. Zacznij od jednoczesnego rozcierania kciukami zakończeń palców wskazujących (prawy palec wskazujący rozcieraj prawym kciukiem, zaś lewy – lewym kciukiem), następnie środkowych, serdecznych i małych. Następnie rozcieraj wszystkie palce jednocześnie (prawy kciuk rozciera dookoła zakończenia palców prawej dłoni, zaś lewy rozciera zakończenia palców dłoni lewej).
- Złóż dłonie wewnętrznymi stronami do siebie (tak jak podczas modlitwy), jednocześnie ustawiając kości przedramienia (pomiędzy nadgarstkiem, a łokciem) prostopadle do złożonych dłoni. Skręcaj dłonie rozcierając końce palców wokół osi, którą stanowi (wyimaginowana) linia połączonych przedramion.
- Strzepuj dłonie pionowo w dół, przed sobą, tak jakbyś strzepywał wodę. Poczuj rozluźnienie pod wpływem tego ruchu.
- Powtórz to samo strzepując dłonie w płaszczyźnie poziomej – na wysokości swoich piersi strzepujesz dłonie poziomo przed siebie.
- Na koniec strzepuj dłonie naprzemiennie – raz w dół, raz przed siebie.
Uwrażliwienie rąk jest szczególnie pomocne do wykonywania ćwiczeń Qi Gongu, ponieważ czakry dłoniowe (wewnętrzne powierzchnie obu dłoni) są w tych ćwiczeniach (obok punktu Dan Tien) jednym z kluczowych miejsc na ciele.
Ćwiczenie III – 12 form Yi Gin Ching
Wykonywanie ćwiczeń w tej formie Qi Gongu polega na naprzemiennym (w stanie relaksacji i skupienia) napinaniu i rozluźnianiu niektórych partii ciała. W zasadzie nie jest konieczne mocne napinanie mięśni, co raczej wystarczy wyobrażać sobie lekkie ich napinanie podczas wydechu. Podczas wdechu z kolei staramy się odczuć całkowity relaks w tych częściach ciała. Okolicami napinanymi są tu zasadniczo ręce, a szczególnie same dłonie. Stoimy w naturalnej pozycji, stopy są rozstawione na szerokość ramion, równolegle do siebie. Biodra rozluźnione. Kręgosłup jest wyprostowany, lecz jednocześnie zrelaksowany (pozycja naturalna, tak jakbyśmy byli przywiązani niewidzialną nicią od czubka głowy, do nieba). Czujemy się zakorzenieni w podłożu i staramy się odczuwać punkt Dan Tien (rejon brzucha). Usta zamknięte, język dotyka nasady górnych zębów (podniebienia). Ramiona są rozluźnione; aby utrzymywać to rozluźnienie podczas poszczególnych form, pozostawiamy ręce lekko zgięte w łokciach.
Pozycja 1. Pozycja jest podobna do pchania dłońmi czegoś w dół. Opuść ręce wzdłuż tułowia, dłonie utrzymuj otwarte, skierowane wewnętrzną powierzchnią do podłoża, a czubkami palców w przód przed siebie. Rozluźnij ręce i utrzymuj je lekko ugięte w łokciach. Wzbudzaj Chi w nadgarstkach poprzez wyobrażanie sobie na wydechu lekkiego ich napinania, i całkowitego rozluźniania na wdechu. Powtarzaj to do 50 razy. Cały czas odczuwaj mocne osadzenie na stopach (szczególnie punkt „bulgocące źródło”,N-1, w 1/3 długości podeszwy stopy), a także ześrodkowanie w punkcie Dan Tien (dwie szerokości palca pod pępkiem).
Pozycja 2. Pozycja jest bardzo podobna do formy pierwszej. Jedyna różnica polega na tym, że mając dłonie skierowane wewnętrzną stroną do podłoża – zaciskamy je w pięści, bez zmiany pozycji nadgarstków. Dłonie zaciśnięte w pięści są w tej pozycji skierowane wewnętrzną stroną do podłoża, ręce opuszczone swobodnie wzdłuż tułowia (jak poprzednio) są naturalnie lekko ugięte w łokciach. Na wydechu wyobrażamy sobie zaciskanie pięści i odginanie kciuków, na wdechu skupiamy się na rozluźnieniu dłoni i punkcie Dan Tien. Powtarzaj do 50 razy.
Pozycja 3. Bez zmiany pozycji ramion przekręcamy zaciśnięte w pięści dłonie w ten sposób, aby ich wewnętrzne strony były skierowane do siebie równolegle (do naszych bioder), a strony pięści, którymi zadaje się cios, były skierowane do podłoża. Wyobrażaj sobie napinanie pięści podczas wydechu i rozluźnianie podczas wdechu, poprzez co gromadzi się Chi w całych rękach i ramionach
Pozycja 4. Nie zmieniając ułożenia pięści względem siebie, podnieś ręce przed siebie, na wysokość dolnej części krtani, skręcając je w stawach barkowych. Pięści trzymasz przed sobą, wewnętrznymi stronami równolegle do siebie, na wysokości stawów barkowych. Poczuj się naturalnie w tej pozycji. Na wydechu wyobrażaj sobie napinanie mięśni, na wdechu skupiaj się na odczuciu rozluźnienia. Powtórz taki oddech do 50 razy.
Pozycja 5. Nadal mając dłonie zaciśnięte w pięści skierowane wewnętrznymi stronami do siebie, unieś ręce nad głowę. Na wydechu wyobrażaj sobie napinanie mięśni, na wdechu skupiaj się na odczuciu rozluźnienia. Powtórz taki oddech do 50 razy.
Pozycja 6. Zegnij ręce w łokciach skierowując pięści dłoni w kierunku uszu. Ramiona (pomiędzy barkiem a łokciem) utrzymuj równolegle do podłoża, zaś pięści (w pobliżu uszu) wewnętrzną stroną do przodu. Oddychaj do 50-ciu razy, wyobrażając sobie zaciskanie na wydechu i rozluźnianie na wdechu.
Pozycja 7. Wyprostuj teraz ręce w łokciach i wyciągnij je na boki. Ręce są równoległe do podłoża, zaś zaciśnięte pięści skierowane są wewnętrznymi stronami do przodu. Napinaj pięści na wydechu i rozluźniaj podczas wdechu. Powtarzaj do 50 razy.
Pozycja 8. Skieruj ręce do przodu, przed siebie. Nadal utrzymuj je równolegle do podłoża; zegnij je lekko w łokciach, aby ich położenie przypominało okrąg. Napinaj pięści na wydechu i rozluźniaj podczas wdechu. Powtarzaj do 50 razy.
Pozycja 9. Z poprzedniej pozycji przyciągnij ręce w kierunku twarzy, zginając je w łokciach. Utrzymuj je przed twarzą, skierowując wewnętrzną stroną do przodu, zgiętymi kciukami do dołu. Napinaj pięści na wydechu i rozluźniaj podczas wdechu. Powtarzaj do 50 razy.
Pozycja 10. Z poprzedniej pozycji obróć ręce w łokciach w taki sposób, aby ramiona były równoległe do podłoża, zaś przedramiona (części pomiędzy łokciem a nadgarstkiem) skierowane były pionowo ku górze. Pięści skierowane są wnętrzem do przodu. Wyobrażaj sobie napinanie ich na wydechu i rozluźnianie na wdechu. Powtarzaj do 50 razy.
Pozycja 11. Opuść dłonie zaciśnięte w pięści na wysokość podbrzusza. Wewnętrzna strona pięści skierowana jest do podłoża, zaś ich przednia część skierowana jest do siebie, w niewielkiej odległości. Oddychaj ok. 50 razy wyobrażając sobie napinanie pięści na wydechu, rozluźnianie na wdechu.
Pozycja 12. Skieruj otwarte dłonie ku górze, trzymając je przed sobą, skierowane ku przodowi, na wysokości piersi. Na wdechu wyobrażaj sobie podnoszenie ciężaru, na wydechu relaksuj ręce i całe ciało. Powtarzaj jak poprzednio.
Po wykonaniu tych ćwiczeń należy zupełnie się rozluźnić i głęboko zrelaksować, odczuwając jak energia Chi równomiernie rozchodzi się po całym ciele.
Zazwyczaj, aby wykonać wszystkie 12 pozycji w czasie jednej sesji ćwiczeniowej, wykonuje się po około 20 powtórzeń wydechu i wdechu w podczas każdej pozycji. Wykonując po 50 powtórzeń oddechu, można wykonać sześć pierwszych pozycji rano i sześć pozostałych wieczorem. Najbardziej polecanym okresem dnia na wykonywanie takich ćwiczeń jest chwila wschodu i zachodu słońca, ponieważ wtedy Chi w powietrzu jest szczególnie silne. Po kilku miesiącach regularnych ćwiczeń nasza indywidualna Chi zdecydowanie się wzmacnia.
W ćwiczeniach Qi Gongu zazwyczaj pracuje się z podstawową, uniwersalną energią Chi. Innym wariantem tego ćwiczenia (po opanowaniu pierwszego) mogło by być wysyłanie z serca tęczowej, barwnej energii Chi, co przyspieszyłoby otwarcie drugiego pola cynobru.
Qi Gong Dżun Juan - zasady
Styl Dżun Juan (ang. Jun Yuan) jest prostym, ale bardzo głębokim systemem Qi Gong. Nauczany jest na Zachodzie (poza wąskim gronem w rejonie Shaolin) dopiero od około 10 lat.Nazwę Dżun Juan można by przetłumaczyć jako "centrum duszy"
Styl Dżun Juan Qi Gong kładzie nacisk zwłaszcza na odnalezienie harmonii pomiędzy centrum człowieka a opiekuńczą energią nieba i ziemi (juan nieba i juan ziemi). W praktyce oznacza to zarówno zbudowanie silnego zdrowia, jak i głęboki rozwój wewnętrzny.
Głównym nauczycielem tego stylu Qi Gong jest pochodzący z Chin mistrz Sjui Min-tan. Rozpocząwszy trening w bardzo wczesnym dzieciństwie Sjui Min-tan pobierał nauki u bardzo wielu wybitnych mistrzów Qi Gongu i innych sztuk Wu Shu. Dzięki swoim predyspozycjom i wytrwałemu treningowi doszedł do wielu imponujących rezultatów, przejawiających się w niewiarygodnie dużym rozwinięciu poziomu energii życiowej Qi (inaczej: chi, prana) oraz zaawansowany wgląd duchowy.
Mistrz Qi Gong Sjui Min-tan mieszka obecnie w USA, gdzie prowadzi m.in. klinikę uzdrawiania energią Chi, a także przyjeżdża regularnie do Europy (zwłaszcza do Rosji, na Ukrainę i na Węgry) prowadząc zajęcie warsztatowe różnych stopni stylu Dżun Juan.
Rozwijanie swojej witalności, wzmacnianie zdrowia i uzdrowienie z chorób ma największy związek z kultywowaniem energii Chi w dolnym Dan Tien (punkt energii w brzuchu - mniej więcej 2-4 pod pępkiem, w głąb - na osi ciała) .
Budowanie harmonii emocjonalnej i dobrych relacji ze swoim otoczeniem ma związek z otwarciem ośrodka serca. Otwieranie górnego centrum energii w głowie ma związek z rozwojem mentalnym i duchowym.
System Dżun Juan Qi GOng pracuje zarówno z tymi ptrzema poziomami Dan Tien (ośrodkami wewnętrznej energii) jak i Kanałem Centralnym oraz z Małym Niebiańskim Kręgiem (połączenie Głównego Regulatora Przedniego i Tylnego - obieg dookoła tułowia).
Qi Gong Dżun Juan - ćwiczenia praktyczne
Styl Qi Gong Dżun Juan ma kilka stopni.
Pierwszy stopień Jun Juan Qi Gong obejmuje:
· 3 ćwiczenia oczyszczające
· 4 ćwiczenia przygotowujące (dziecko modlące się, obejmowanie nieba i ziemi, żuraw kręcący głową, smok mieszający morze)
· 3 ćwiczenia zasadnicze (Wielkie Drzewo, koncentracja i kontemplacja Dolnego Dan Tien, Mały Niebiański Krąg)
musti1