Edyta Górniak – Barwy które kolorowy niesie wiatr
Ty masz mnie za głupią dzikuskę,
Lecz choć cały świat zwiedziłeś,
Zjeździłeś wzdłuż i w szerz
I mądry jesteś tak, że aż słów podziwu brak,
Dlaczego powiedz mi tak mało wiesz, mało wiesz?
Na lądzie gdy rozglądasz się lądując
Chcesz wszystko mieć na własność nawet głaz,
A ja wiem, że ten głaz ma także duszę,
Imię ma i zaklęty w sobie czas
Ty myślisz, że są ludźmi tylko ludzie,
Których ludźmi nazywać chce twój świat,
Lecz jeśli pójdziesz tropem moich braci
Dowiesz się największych prawd, najświętszych prawd
Czy wiesz czemu wilk tak wyje w księżycową noc?
I czemu ryś tak zęby szczerzy rad?
Czy powtórzysz te melodie co z gór płyną,
Barwy które kolorowy niesie wiatr,
Barwy które kolorowy niesie wiatr
Pobiegnij ze mną leśnych duktów szlakiem,
Spróbujmy jagód w pełnych słońca dni.
Zanurzmy się w tych skarbach niezmierzonych
I choć raz o ich cenach nie mów mi.
Ulewa jest mą siostrą, strumień bratem,
A każde z żywych stworzeń to mój druh
Jesteśmy połączonym z sobą światem,
A natura ten krok życia wprawia w ruch.
Do chmur każde drzewo się pnie,
Skąd to wiedzieć masz skoro ścinasz je.
To nie tobie ptak się zwierza w księżycową noc,
Lecz ludziom wszelkich ras i wszelkich wiar.
Płonącym te melodie co z gór płyną
Barwy które kolorowe niesie wiatr
Możesz zdobyć świat, lecz to będzie tylko świat,
Tylko świat, nie barwy które kolorowy niesie świat
rani333