Zajecia z muzykoterapii.pdf

(46 KB) Pobierz
Microsoft Word - zajecia_z_muzykoterapii.doc
www.pandm.prv.pl
Muzykoterapia
Muzykoterapia - to metoda, a wi ħ c zaplanowany sposób post ħ powania, wykorzystuj Ģ cy
wieloraki wpływ muzyki na ustrój psychofizyczny człowieka.
Jeszcze do niedawna muzykoterapia wykorzystywana była jedynie w przypadkach
klinicznych.
Podział muzykoterapii.
Muzykoterapia dzieli si ħ na:
1) kliniczn Ģ - przeznaczona dla ludzi chorych, poniewa Ň jej działania s Ģ cz ħĻ ci Ģ leczenia
kompleksowego i zmierzaj Ģ do uzyskania konkretnych efektów leczenia;
2) profilaktyczn Ģ :
- aktywn Ģ (odtwórcz Ģ ) - wymagaj Ģ c Ģ od dziecka współdziałania. Odbiorca muzyki
jest te Ň twórc Ģ poprzez odtwarzanie najprostszych elementów muzycznych:
rytmu, melodii, tempa, ruchu przy muzyce itp.
- receptywn Ģ - pozornie bierny odbiór muzyki, nie wymagaj Ģ cy od dziecka
uzewn ħ trzniania swych umiej ħ tno Ļ ci muzycznych ani innych objawów
reagowania na muzyk ħ .
Stosowanie jej do profilaktyki, b Ģ d Ņ relaksu w pracy ze zdrowymi dzie ę mi przynosi równie Ň
dobre wyniki. Umiej ħ tnie dobrana muzyka " wycisza" nadmierne emocje negatywne i
pobudza pozytywne.
Profilaktyka muzyczna jest t Ģ szczególn Ģ form Ģ , w której nie istnieje przymus uczestnictwa, a
odpowiednie dozowanie wspomaga rozwój emocjonalny dziecka.
W muzykoterapii mo Ň na wykorzysta ę ka Ň dy rodzaj muzyki, a nie jak uwa Ň ano kiedy Ļ , tylko
powa Ň nej.
Mog Ģ to by ę :
-
Utwory marszowe.
-
Popularne szlagiery.
-
Spokojne, melodyjne piosenki lub utwory instrumentalne.
-
Muzyka powa Ň na, jazz nowoczesny, muzyka hinduska.
Doskonałym wst ħ pem do muzykoterapii jest muzykowanie perkusyjne. Traktowa ę je nale Ň y
jako pierwszy etap zainteresowania muzyk Ģ . Du Ň e znaczenie ma pierwszy kontakt z muzyk Ģ ,
dlatego spotkanie to powinno by ę w odczuciu dziecka atrakcyjne i inspiruj Ģ ce do dalszego
działania.
Seans muzykoterapeutyczny trwa ok. 45 minut i dzieli si ħ na Ļ ci Ļ le wi ĢŇĢ ce si ħ ze sob Ģ fazy.
Fazy muzykoterapii i jej cele.
1) Odreagowanie - klaskanie, tupanie, podskoki, gesty, krzyk.
Cel : - zmniejszenie napi ħ cia psychicznego;
Wykonywanie kilku prostych, spontanicznych, dynamicznych ruchów oraz swobodna emisja
głosowa zmniejszaj Ģ napi ħ cie mi ħĻ niowe, co prowadzi do obni Ň enia napi ħ cia emocjonalnego.
Ę wiczenia te obni Ň aj Ģ l ħ k i agresj ħ . Mog Ģ by ę prowadzone bez podkładu muzycznego lub na
tle szybkiej muzyki.
1
 
www.pandm.prv.pl
Zrytmizowanie - klaskanie, wykonywanie rytmicznych ruchów ciałem, maszerowanie.
Cel : - pogł ħ bienie "odreagowania" , przy równoczesnym "uporz Ģ dkowaniu" i zintegrowaniu
grupy przez wytworzenie poczucia wspólnoty.
Stosuje si ħ tu proste ę wiczenia, mniej dynamiczne i wolniejsze ni Ň w I etapie, grupa
wykonuje je wspólnie.
3) Uwra Ň liwienie
- I wersja - samodzielna gra na prostych instrumentach.
Cel : - pogł ħ bienie percepcji muzyki, u Ļ wiadomienie dzieciom ich własnych stanów
emocjonalnych.
- II wersja - wyra Ň anie ruchem, gestem ró Ň nych stanów emocjonalnych
ilustrowanych przez muzyk ħ
Cel : - uwra Ň liwienie na dynamik ħ , tempo, rytm itp.
4) Relaksacja - ę wiczenia oddechowe w pozycji le ŇĢ cej lub siedz Ģ cej.
Cel : - pogł ħ bienie odpr ħŇ enia fizycznego i psychicznego.
Mo Ň na stosowa ę sugesti ħ słown Ģ spokoju, bezpiecze ı stwa i ciepła. Cz ħ sto odnosi si ħ to do
przebywania w Ļ ród przyrody.
5)
Aktywizacja - łagodna lub dynamiczna.
a) łagodna - spokojne ę wiczenia w pozycji le ŇĢ cej, przechodzenie do pozycji
stoj Ģ cej przez siad;
b) dynamiczna - ę wiczenia w tempie (mini aerobic).
Zwracamy uwag ħ na stopniowe podnoszenie si ħ z pozycji le ŇĢ cej. Pami ħ tamy o
ę wiczeniach oddechowych.
6)
Zako ı czenie - krótka rozmowa na temat odbytych zaj ħę , odczu ę i wra Ň e ı
Główne formy muzykoterapii.
1.
Bierna - odtwarzanie uprzednio specjalnie przygotowanej muzyki dla uzyskania
uspokojenia, odwrócenia uwagi i zorganizowania czasu wolnego. Przykładem
muzykoterapii biernej jest koncert rekreacyjny. Jest to nieco dłu Ň sza forma. Istot Ģ
tego koncertu jest uporz Ģ dkowany wg klucza (od niepokoju do relaksu i
aktywizacji) układ jednorodnych emocjonalnie utworów maj Ģ cych spowodowa ę
odpr ħŇ enie, uporz Ģ dkowanie, równowag ħ i aktywno Ļę .
2.
Aktywna
a)
czynne muzykowanie na prostych instrumentach perkusyjnych;
b)
zaj ħ cia zabawowo - rytmiczne przy aktywnym współudziale dzieci tj.
ruchowe tworzenie muzyki (wykorzystanie metody R. Labana),
malowanie muzyki, rytmiczne tworzenie muzyki;
przerywnik muzyczno - ruchowy (najkrótsza i najłatwiejsza forma). Jest
to układ kilku ę wicze ı , które ułatwiaj Ģ wyciszanie emocji: -
naprzemienne podskoki w parach lub indywidualne na jednej nodze lub
obunó Ň ;
- na Ļ ladowanie ruchów, mimiki w parach;
- odbicie lustrzane (muzyka zale Ň na od rodzaju ruchów);
- rytmiczne wymachy r Ģ k i nóg - "pajacyk";
- rytmiczne, naprzemienne przysiady w parach (rozwijanie zaufania);
- płynne ruchy całego ciała (motyl, ptak, w ĢŇ ) itp.
Dla urozmaicenia stosuje si ħ zagadki muzyczne i d Ņ wi ħ kowe.
Nie nale Ň y traktowa ę formy aktywnej muzykoterapii jako okazji do rozwijania uzdolnie ı
muzycznych. Nie jest to czas na dydaktyk ħ . Tutaj nie ma znaczenia Ň adna pomyłka. Rado Ļę
c)
2
2)
www.pandm.prv.pl
tworzenia muzyki musi mie ę znamiona relaksu, zabawy, przyjemno Ļ ci i całkowitego
odpr ħŇ enia. Uczestnictwo w muzykoterapii jest wył Ģ cznie dobrowolne.
Bibliografia :
http://www.publikacje.edu.pl/
Autor
Jolanta Kozak i Anna Salamon
3
Zgłoś jeśli naruszono regulamin