Diana Palmer Samotnik z wyboru.pdf

DIANA PALMER

SAMOTNIK Z WYBORU

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Był ciepły wiosenny dzień. Nick Reed odczuwał znajomy niepokój. Do niedawna

pobyt w Houston i praca w agencji detektywistycznej Dane'a Lassitera wydawały mu się pa-

sjonujące; wykonywał swoje obowiązki z prawdziwym zapałem. Ostatnio jednak na widok

młodej zieleni w parku odczuwał nieprzeparty pociąg do włóczęgi.

Z zainteresowaniem obserwował elegancką młodą dziewczynę, prowadzącą kudłatego

pieska. Uśmiechnął się, bo przypominała mu Tabby.

Tabitha Harvey... Trudno pozbyć się wspomnień, przemknęło mu przez myśl. Oparł

się ciężko o fotel. Przez kilka miesięcy starał się nie myśleć o tym, co nastąpiło, gdy z siostrą

Helen przybył w interesach do Waszyngtonu, gdzie mieli rodzinny dom. Podróż wypadła tuż

przed Nowym Rokiem. Często widywali Tabby. Nic dziwnego, skoro od dziecka była

najlepszą przyjaciółką Helen. Zaproszono ich we trójkę na przyjęcie noworoczne.

Nick spostrzegł, że Tabby obserwuje go uważnie przez cały wieczór. Kilkakrotnie

podchodziła do wazy z ponczem i, wbrew swoim obyczajom, dużo wypiła, podobnie jak

Reed. Nie zdawała sobie jednak sprawy, że ktoś ukradkiem wlał do wazy sporą dawkę

mocnego alkoholu. Gdy wpadli na siebie w pustym pokoju, zapomniała o skrupułach, rzuciła

się Nickowi na szyję i zaczęła go całować.

Nickowi wciąż się wydawało, że czuje na wargach zachłanne i drżące usta namiętnej,

lecz niezbyt doświadczonej panny Harvey. Zapomniał na moment o całym świecie i oddał po-

całunek. Wkrótce opamiętał się jednak, odsunął dziewczynę i zażądał wyjaśnień.

Wykrztusiła z trudem, że jest świadoma, po co odbył długą podróż do Waszyngtonu:

chciał ją zobaczyć, bo pragnie się wreszcie ustatkować. Rozmarzona, próbowała zapanować

nad alkoholowym oszołomieniem; obiecywała z uśmiechem, że będą razem bardzo

szczęśliwi.

Nick Reed nie miał pojęcia, skąd przyszedł jej do głowy ten dziwny pomysł. Przed

laty rzeczywiście durzył się w Tabby, ale to było dawno. Zaskoczyła go romantycznymi

mrzonkami o wspólnej przyszłości i dlatego zareagował bardzo gwałtownie. Wyśmiał ją i

pozwolił sobie na kilka złośliwości. Dziewczyna uciekła. Nick wrócił z Helen do rodzinnego

domu, spakował się i wyjechał z Waszyngtonu. Nie powiedział siostrze, co zaszło, ale nie

miał wątpliwości, że Tabby wszystko jej wypaplała. Od tamtej pory nie widzieli się ani razu.

Nick wcale nie uważał, że winien jest Tabby przeprosiny za tamte ostre słowa; zresztą kajał

się niechętnie i rzadko to robił.

Kiedy z ponurą miną wspominał zdarzenia sprzed kilku miesięcy. Helen zapukała do

drzwi jego gabinetu i weszła, nie czekając na zaproszenie.

- Zastanowiłeś się? - wypytywała niecierpliwie.

Popatrzył na nią przez ramię i energicznie obrócił fotel.

Jasne włosy Nicka połyskiwały w promieniach słońca wpadających przez okno. Z

powagą spojrzał na siostrę ciemnymi oczyma; jej tęczówki miały tę samą barwę.

- Tak.

- Zrobisz to dla mnie? - zapytała z uśmiechem i odgarnęła długie włosy, zasłaniające

twarzyczkę delikatną jak u leśnego elfa.

- Przemyślałem wszystko. Nie mogę - oznajmi! krótko i węzłowato.

- Nick! Proszę cię! - Helen spochmurniała.

- Niemożliwe - odparł zdecydowanie Nick. - Musisz inaczej zdobyć informacje.

- Nie lekceważ więzów krwi - nalegała Helen, nie tracąc nadziei. - Masz obowiązek

pomóc rodzonej siostrze. Jest nas tylko dwoje. Och, Nick, nie możesz odmówić!

- Mogę - stwierdził z irytującym spokojem uśmiechnięty Nick.

W takich chwilach Helen miała wielką ochotę udusić go własnymi rękami.

Powstrzymywała ją od tego jedynie myśl, że poza Haroldem, z którym się zaręczyła, Nick był

dla niej jedynym bliskim człowiekiem.

- Nie mam żadnych znajomości wśród byłych agentów FBI. Ty jesteś moją ostatnią

nadzieją. - Popatrzyła na niego błagalnie. - Wszędzie masz kontakty. Wystarczy, że wykonasz

jeden krótki telefon.

Nick czuł na sobie uporczywe spojrzenie wielkich piwnych oczu. Zerknął na śliczną

twarzyczkę elfa obramowaną długimi prostymi włosami o kasztanowej barwie. Miał

jaśniejsze włosy, lecz poza tym byli do siebie bardzo podobni. Świadczący o uporze

wyrazisty zarys podbródka, klasyczny nos, ciemne lśniące oczy. Nick był o wiele bardziej

nieufny i skryty niż siostra. Zachowywał dystans nawet wobec najbliższych - także wówczas,

gdy mieszkali w Waszyngtonie, gdzie Helen studiowała, a jej brat pracował w FBI.

W ciągu ostatnich lat Nick wiele podróżował. Helen nie widywała go miesiącami;

jedna z wypraw trwała prawie rok. Wszystko się zmieniło, gdy Richard Dane Lassiter zapro-

ponował mu pracę. Poznali się na krótko przed strzelaniną, w której Dane, wówczas jeszcze

teksański strażnik, został poważnie ranny. Wspólnie rozpracowywali trudną sprawę. Dane

postanowił założyć prywatną agencję detektywistyczną i namówił Nicka, by odszedł z FBI i

zatrudnił się w jego firmie. Reed zachęcił szefa, by przyjął także jego siostrę; była

ekonomistką z wykształcenia i świetnie dawała sobie radę z aferami gospodarczymi. Bez

namysłu opuściła Waszyngton, by pracować z bratem. Ich rodzice nie żyli od kilku lat. Z ra-

dością myślała, że znów będzie przy niej ktoś bliski. Prócz brata nie miała żadnych krewnych.

Początkowo bardzo tęskniła za Tabithą Harvey. Przyjaźniły się od dzieciństwa. Często

do siebie pisały. Tabby unikała w listach wszelkich wzmianek o Nicku. Zapewne wspomnie-

nie o noworocznym wieczorze nadal sprawiało jej ból.

Po tamtym pamiętnym wydarzeniu Helen nie wspominała przy bracie o swojej

najlepszej przyjaciółce. Gdy pewnego dnia rzuciła krótką uwagę, zakłopotany Nick szybko

znalazł pretekst, by skończyć rozmowę. Nie widział Tabby od stycznia, kiedy załatwiał

sprawy dotyczące rodzinnego domu w Torrington. willowej dzielnicy Waszyngtonu. Panna

Harvey mieszkała samotnie w sąsiedztwie. Jej ojciec zmarł przed dwoma laty, a dziewczyna

nie zdobyła się na opuszczenie starego domu.

- Wyobraź sobie, że nasi lokatorzy właśnie się wyprowadzili - oznajmiła Helen. - Nie

mogę teraz lecieć do Waszyngtonu, by szukać nowych. Zajmiesz się tym?

- Dlaczego nie możesz? - Nick zmarszczył brwi.

- Mam tu mnóstwo zobowiązań. Nie zapominaj, że się zaręczyłam - odparła

zniecierpliwiona Helen. - Ty jesteś wolny jak ptak. Poza tym należy ci się odpoczynek, nie

sądzisz? Mógłbyś upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu.

- Chyba tak - odparł niechętnie. Oczy mu pociemniały. Z roztargnieniem popatrzył ku

drzwiom ponad głową siostry i zmarszczył brwi. - Nadchodzi szef. Jak się dowie, że nie

zdobyłaś informacji, wyleje cię z roboty. Zasilisz szeregi bezrobotnych.

- Uważaj, żeby ciebie to przypadkiem nie spotkało. Utrudniasz mi wykonanie pracy,

zleconej przez naszego przełożonego. On cię żywcem obedrze ze skóry - zachichotała

złośliwie Helen.

Nick umknął, zostawiając siostrę na pastwę Lassitera.

- Jakieś trudności? - zapytał Dane, odprowadzając wzrokiem swojego

współpracownika.

- Wszystko gra, szefie - zapewniła go Helen. - Gawędziłam z ukochanym braciszkiem.

- Co ze śledztwem w sprawie Smarta?

- Potrzebna mi pewna informacja, której nie mogę zdobyć - oznajmiła Helen, krzywiąc

się. - Muszę sprawdzić, co miało do niego FBI.

- Dlaczego nie poprosisz Nicka o pomoc? Ma swoje wtyczki w Federalnym Biurze

Śledczym.

- Chętnie udusiłabym tego drania - odparła Helen, uśmiechając się słodko. -

Stanowczo odmówił współpracy. Powiedział, że nie będzie dzwonić do swych dawnych

współpracowników.

- Nick jest bardzo powściągliwy, jeśli chodzi o pracę dla federalnych. W tej sprawie

nie mogę mu niczego nakazać - przypomniał jej Dane. - Rzadko wspomina tamten okres.

Zapewne nie chce podtrzymywać kontaktów z dawnymi kolegami.

- Chyba masz rację. Poszukam Adamsa. Podobno ma w FBI jakieś wtyczki. Poproszę

go o pomoc.

To był strzał w dziesiątkę. Detektyw Adams zadzwonił do znajomych i szybko

uzyskał potrzebne informacje.

- Dobra robota! Dzięki! - ucieszyła się Helen. Wkrótce wrócił Nick.

- Śledztwo ruszyło z miejsca?

- Owszem, ale nie dzięki tobie - odparła. Nick obojętnie wzruszył ramionami.

- Musisz być samodzielna na wypadek, gdyby mnie tu zabrakło.

- Nick... - zaczęła, wyraźnie zaniepokojona jego słowami.

- Przecież nie umieram - rzucił uspokajająco, widząc przerażoną minę siostry. -

Zaczynam się nudzić. Być może niedługo wyjadę.

- Znów gna cię w świat? - zapytała cicho. Skinął głową.

- Nie potrafię długo usiedzieć w jednym miejscu.

- Jedź do domu - poradziła. - Zrób sobie wakacje. Odpocznij.

- W Waszyngtonie? - Zdumiony Nick otworzył szeroko oczy. - Nie rozśmieszaj mnie.

- Wszystko zależy od ciebie. Znajdziesz sposób, by trochę odetchnąć. Dom stoi w

dobrej dzielnicy. Żadnych chuliganów, handlarzy narkotyków, typów spod ciemnej gwiazdy z

pistoletami w łapach. Cisza i spokój.

- I nasza kochana Tabby w sąsiedztwie - rzucił chłodno.

- Nasza kochana Tabby spotyka się z przemiłym historykiem - oznajmiła Helen. Nie

uszedł jej uwagi dziwny błysk w oczach brata. - Moim zdaniem to poważna sprawa. Sam

widzisz, że nie musisz się ukrywać przed moją najlepszą przyjaciółką.

- Z nikim się nie widywała, kiedy rozmawialiśmy na początku roku. - Z tonu Nicka

można by wnioskować, że z sobie tylko znanych powodów czuł się zdradzony i oszukany.

- To już przeszłość - oznajmiła stanowczo Helen. - Wiele się zmieniło w ciągu

ostatnich miesięcy. Tabby skończyła dwadzieścia pięć lat. Pora na małżeństwo i dzieci. Ma

dobrą pracę i wysoką pozycję w swoim środowisku.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: