meteo 2 linki.pdf

METEOROLOGIA

Wprowadzenie

Meteorologia to nauka o atmosferze ziemskiej. Bada ona i opisuje zjawiska atmosferyczne,

które określają pogodę i klimat danego obszaru. Pogodą nazywany jest stan fizyczny

atmosfery ponad danym miejscem na kuli ziemskiej, a klimatem średni stan pogód

obserwowanych w ciągu kilkudziesięciu lat. Pogoda wpływa na przebieg żeglugi, a elementy

meteorologiczne jak: wiatr, opady, temperatura oraz widzialność wyznaczają jakie żagle

powinien nosić jacht, jak powinna postępować załoga aby żegluga była bezpieczna. Dlatego

niezwykle ważnym jest aby na bieżąco śledzić pogodę i w miarę możliwości słuchać prognoz

pogody dotyczących akwenu po którym pływamy. Wiatr jest ruchem powietrza nad

powierzchnią Ziemi wywołanym różnicami ciśnienia. Prędkość wiatru mierzona jest w

metrach na sekundę [m/s] lub w węzłach [milach morskich na godzinę - Mm/godz, 1 Mm =

1852 m]. Przepływ powietrza następuje z obszaru o wyższym ciśnieniu do obszaru o niższym

ciśnieniu. Podstawowe prawo fizyki - zasada wyrównania energii. Prędkość i siła wiatru

zależy od gradientu czyli różnicy ciśnienia pomiędzy dwoma punktami, im różnica wyższa

tym prędkość wiatru będzie większa.

Niż atmosferyczny

- obszar obniżonego ciśnienia atmosferycznego, w którym ciśnienie maleje ku środkowi.

Wyż atmosferyczny

- obszar podwyższonego ciśnienia atmosferycznego, w którym ciśnienie rośnie ku środkowi.

Schemat wyżu i niżu na półkuli północnej.

Wartość ciśnienia atmosferycznego podawana jest w hPa (hekto Pascalach), dawniej w mm

Hg (milimetrach słupa rtęci).

Skala Beauforta z opisem

Skala Beauforta zaczęła być stosowana już w 1838r. przez flotę Brytyjską. Funkcjonuje do

dziś w prawie niezmienionej postaci.

Skalę Beauforta w formule 0-12 stopni przyjęto jako międzynarodową w r. 1939

wprowadzając precyzyjniejsze opisy działania wiatru na powierzchnię morza i przedmioty na

lądzie (drzewa) i graniczne wielkości w odniesieniu do prędkości wiatru (mierzonej w m/sek,

węzłach, km/h) i wysokości fali morskiej.

Opis skali Bouforta patrz tabela nr 1 . Prosty przelicznik 1 [m/s] to ok. 2 [w].

Rodzaje chmur

Chmury to zbiór małych kropelek wody, kryształków lodu, kurzu, piasku itp. zawieszonych w

atmosferze.

Chmury ze względu na kształt dzielą się na:

- warstwowe (stratus)

- kłębiaste (cumulus)

- pierzaste (cirrus)

Chmury sklasyfikowano ze względu na wygląd i budowę - patrz tabela nr 2 . Ze względu na

wymiar pionowy i wysokość:

- niskie: stratus [St], stratocumulus [Sc], nimbostratus [Ns]

- średnie: altostratus [As], altocumulus [Ac]

- wysokie: cirrus [Ci], cirrostratus [Cs], cirrocumulus [Cc]

- rozbudowane: cumulus [Cu] i cumulonimbus [Cb] to chmury zaczynające się na wysokości

ok. 2 km i w przypadku cumulonimbusa mogą rozbudować się aż do 6 km wysokości.

Typowe zjawiska meteorologiczne

bryzy

Bryzy są wiatrami lokalnymi, wiejącymi w cyklu dobowym, wywołane różnicami temperatur

między lądem a wodą.

Bryza dzienna (morska)

Podczas dnia ląd nagrzewa się szybciej i osiąga wyższą temperaturę niż woda (byliśmy nad

morzem w słoneczny, letni dzień - piasek na plaży parzy stopy). Cieplejsze powietrze znad

lądu unosi się do góry (ciepłe powietrze jako lżejsze idzie w górę - balony na ogrzane

powietrze wykorzystują to zjawisko do lotu). Powstają prądy wznoszące które wywołują

górny wiatr gdzie powietrze znad lądu przemieszcza się nad wodę. Ciśnienie nad wodą

podwyższa się (dodatkowe masy powietrza znad lądu dokładają się do mas zalegających nad

wodą - ciśnienie rośnie) a nad lądem obniża (powietrze znad lądu ucieka górą nad wodę).

Powstała różnica ciśnień wywołuje wiatr powierzchniowy wiejący od wody w kierunku lądu

zwany bryzą dzienną.

Bryza nocna (lądowa)

Nocą sytuacja ulega zmianie, woda dłużej zachowuje ciepło odwrotnie niż szybko stygnący

ląd (w nocy woda w jeziorze wydaje się cieplejsza). Teraz nad jej powierzchnią powstają

prądy wznoszące wywołujące wznoszący ruch mas powietrza napływających górą nad ląd.

Ten sam mechanizm: cieplejsze powietrze znad wody unosi się i górą napływa nad ląd

wywołując wzrost ciśnienia. Powstała różnica ciśnień powoduje wiatr powierzchniowy

wiejący od lądu (gdzie panuje wyższe ciśnienie) w kierunku wody zwany bryzą nocną.

Często występującym zjawiskiem podczas ciepłych, słonecznych dni jest dzienna bryza

jeziorowa - słaby przybrzeżny wiatr lokalny, pozwalający na żeglowanie w dzień bezwietrzny

w okolicy brzegów jeziora jednym halsem.

O zasięgu bryzy mówią drobne zmarszczki na wodzie. Bryza jeziorowa sięga dalej przy

brzegu piaszczystym niż w pobliżu lasu czy terenu podmokłego.

odbicia

Rzadko zdarza się, by wiatr był wiatrem regularnym czyli wiał z tą samą siłą i z tego samego

kierunku chociaż przez kilkanaście minut.

Typowym zjawiskiem są odbicia, występują przy wysokich brzegach, lasach lub budynkach

stojących tuż przy wodzie. Przeszkoda odbija częściowo wiatr zmieniając jego kierunek.

Może to wywołać uderzenie wiatru na żagle z przeciwnej strony powodując skręcenie żagla,

zachwianie jachtu, zmianę przechyłu.

Przy dochodzeniu na żaglach do brzegu gdzie występują wysokie drzewa, brzegi albo

budynki należy spodziewać się odbitki.

Szczególnie jest niebezpieczne gdy podchodzimy pod wiatr, wyluzowanie żagli w

odpowiedniej odległości powinno pozwolić na wyhamowanie łódki i bezpieczne dojście ale

niespodziewana odbitka może spowodować że powieje nam od tyłu nadając dodatkowej

prędkości bez możliwości wyhamowania - kończymy manewr uderzając dziobem w keję

(dobrze jest mieć kotwicę i uważnie planować manewr nim zdecydujemy się na podejście na

żaglach pod wiatr do wysokiego brzegu).

szkwały

Niebezpieczeństwo może stanowić także przerwa w naturalnej osłonie drzew albo pagórków

ciągnących się wzdłuż brzegu, przy wietrze wiejącym od brzegu taka luka staje się dyszą z

której dmucha wiatr o znacznie zwiększonej sile niż wiatr wiejący poza przeszkodą. Takie

nagłe zwiększenie siły wiatru nazywamy szkwałem.

Chmurze cumulus podobnie jak chmurze cumulonimbus towarzyszą również prądy

wstępujące powietrza.

Prądy te sięgają do powierzchniowego wiatru wywołując wzrost prędkości od nawietrznej

części chmury i zmniejszenie prędkości po zawietrznej stronie chmury. Po krótko trwającym

przyspieszeniu - kilka - kilkanaście sekund prędkość wiatru powraca do swojej stałej

prędkości.

zjawiska niebezpieczne i ich oznaki

Jednym z niebezpieczeństw jest Cumulonimbus - chmura burzowa.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: