Założenia teorii Bousinesqa:
- ośrodek gruntowy jest jednorodny i izotropowy (działanie jednakowych naprężeń w dowolnym kierunku powoduje jednakowe odkształcenia)
- grunt jest materiałem sprężystym (podlega prawu Hooke’a)
- naprężenia rozchodzą się promieniście od punktu przyłożenia siły
- nie uwzględnia się ciężaru własnego gruntu
- obowiązuje zasada superpozycji
- pionowo działająca siła powoduje obniżenie się półkuli o dowolnym promieniu ze środkiem w punkcie zaczepienie siły o jednakową wartość „S”
σz=3Q2π∙z3R05 R0=r2+z2
Warunki stanu granicznego nośności:
wypieranie Qr<m*Qf; przesunięcie Tf<m*Tf; osuwisko Nr<m*Nf
Podział gruntów na stany i konsystencje:
Stan - konsystencja(zależne od Stopień plastyczności: IL=wn-wpwL-wp Wskaźnik plastyczności: IP=wL-wp)
zw – zwarty - zwarta IL<0
pzw – półzwarty - zwarta IL≤0
tpl – twardoplastyczny - plastyczna 0<IL<0,25
pl – plastyczny – plastyczna 0,25<IL<0,5
mpl – miękkoplastyczny – plastyczna 0,5<IL<1
pł – płynny - płynna IL>1
Stany: ID – stopień zagęszczenia
ln – grunty luźne – 0-0,33
szg – g. średnio zagęszczone – 0,33-0,67
zg – g. zagęszczone – 0,67-0,8
bzg – g. bardzo zagęszczone – 0,8-1
Sprawdzenie stateczności na przesunięcie:
Przeprowadza się przy wstępnym określaniu wymiarów fundamentów, przy obliczeniach uproszczonych, gdy obliczeniowy kąt nachylenia wypadkowej obciążenia działającego w podstawie fundamentu jest większy od
Qtr<mt*Qtf
Qtr- obliczeniowa wartość składowej stycznej poziomej obciążenia w płaszczyźnie scinania
Mt- współczynnik =0,9
Qtf- suma rzutów na płaszczyznę ścięcia sił obliczeniowych przeciwdziałających przesunięciu ściany
Co należy uwzględnić jeśli pale pracują w grupie:
Należy wyznaczyć strefy naprężeń i sprawdzić czy nie nachodzą na siebie
-pale wciskane R=P/2+hi∙tgα; r/R<2
-pale wyciągane R=P/2+0,1h
R – najmniejsza osiowa odległość pali pod fundamentem
R – zasięg strefy naprężeń w gruncie wokół pala
Jak liczymy nośność pala o D>0,4m
Należy przeliczyć nośność pala podstawą pala qi=q*Do/Di=q*0,4/Di
Głębokość krytyczna hci=hc*Di/Do
Obliczenie parametru IL wykonuje się w celu dokładnego oznaczenia stanu gruntu.
Wskaźnik plastyczności określa plastyczne właściwości gruntu, wskazując ile wody wchłania grunt przy przejściu ze stanu półzwartego w stan płynny, a więc podając zakres wilgotności, w których grunt ma właściwości plastyczne.
Stopień plastyczności: IL=wn-wpwL-wp
Wskaźnik plastyczności: IP=wL-wp
wn - wilgotność naturalna [%]
wp - granica plastyczności [%]
wL – granica płynności [%]
Stopień zagęszczenia: ID=emax-enemax-emin
emax=ρs-ρd minρd min
emin=ρs-ρd maxρd max
en=ρs-ρdρd=n1-n=VpVs
ρd max=msVmin
ρd min=msVmax
ρd=msV
emax – wsk. porowatości przy najluźniejszym uł. ziaren
en – wsk. porowatości gruntu w stanie naturalnym
emin – wsk. porowatości przy najściślejszym uł. ziaren
ρd min - gęstość objętościowa szkieletu gruntowego przy najluźniejszym ułożeniu ziaren [g/cm3]
ρd max - gęstość objętościowa szkieletu gruntowego przy najściślejszym ułożeniu ziaren [g/cm3]
ρd - gęstość objętościowa szkieletu gruntowego w stanie naturalnym [g/cm3]
ρs - gęstość właściwa szkieletu gr [g/cm3]
ms - masa gruntu znajdującego się w cylindrze [g]
Vmax - objętość gruntu przy najluźniejsz. ułożeniu ziaren
Vmin- objętość gruntu przy najściślejszym ułożeniu ziaren
ρ - gęstość objętościowa gr. w stanie naturalnym [ g/cm3]
V - objętość badanej próbki gruntu [cm3]
dreamseller.pl