Delinsky Barbara - Przeciwieństwa się przyciągają.pdf - Delinsky - lidzet81

BARBARADELINSKY

PRZECIWIEŃSTWA

SIĘPRZYCIĄGAJĄ...

Toronto•NowyJork•Londyn

Amsterdam•Ateny•Budapeszt•Hamburg

Istambuł•Madryt•Mediolan•ParyŜ•Praga•Sofia

Sydney•Sztokholm•Tajpej•Tokio•Warszawa

ROZDZIAŁ

Corey Haraden związał w supełek łapki małej

małpkiiokręciłtułówogonem,robiączniejcośw

rodzaju piłki. Podrzucił ją do góry i sprawdził, jak

zniosłatępróbę.Zadowolonyzwyniku,pochyliłsię,

rozstawiwszy szeroko stopy i ugiąwszy kolana, po

czymułoŜyłmałpkęnaziemi.Oglądającsięnaswoich

wyimaginowanychkolegówzdruŜyny,wydałbojowy

okrzyk,wyprostowałsięiwykopał„piłkę"wysokow

powietrze. Śledził przez chwilę jej lot, następnie

podskoczył i schwyciwszy ją zręcznie, umieścił pod

pachą. Był teraz graczem druŜyny przeciwników.

Puściłsiępędemwprzeciwnąstronę,robiącunikii

kiwającatakującychgraczy.Wreszcieumieściłpiłkę

w bramce i podniósł ją do góry wśród wiwatów

niewidzialnegotłumu.

DobryBoŜe,Corey!Czyśtyoszalał?

Przez trawnik biegł Alan Drooker. Dopadłszy

przyjaciela,wyrwałmuzrąkmałpkę.

To nie piłka! To Jocko! Gorączkowo szarpał

się ze związanymi łapkami zabawki. Gdyby Scott

zobaczył,Ŝejąkopiesz,dostałbyszału!

Przepraszam, Alanie rzekł Corey ze skruchą.

Jegogłosbrzmiałszczerze,zdradzałgojednakpsotny

błyskwoczach.

Alan,któryoglądałtroskliwiemałpkę,bysięupew

nić,Ŝewyszłazcałejprzygodybezszwanku,obrzucił

gogniewnymspojrzeniem.

MówięabsolutniepowaŜnie.Tamałpkatoskarb

dlaScotta.Wracaliśmykawałdrogidorestauracji,gdy

zostawiłjąwtoalecie.Innymrazemrozpętałosięistne

piekło,poniewaŜwypadłojejoko.TojestjuŜdrugi

Jocko.PierwszystraciłŜyciewsuszarce.Zrozpaczona

Juliezadzwoniładomniedopracyiobleciałemcztery

sklepy,zanimznalazłemprawieidentycznego.

Coreypoczułwyrzutysumienia.

Przepraszam,aleonaleŜałasobiepoprostupod

drzewem,niemiałempojęcia,jakajestcenna.

Nieznaszpięcioletnichdziecipowiedziałuspo

kojony Alan, krzywiąc się lekko. To wyjątkowy

uparciuch.Wszystkomusibyćtak,jakonchce.

Coś mi to przypomina zauwaŜył Corey, idąc

obok Alana w stronę domu. Z nami były chyba

podobnekłopoty.

Tak,alejedenznasztegowyrósł.

Niecałkiem.Jeśliidzieopracę,wciąŜtakijesteś.

Natomiast w domu grasz drugie skrzypce. Pewnie

dlatego,ŜemaszŜonęidwójkędzieci.

Trafiłeśwdziesiątkę.

Tęskniszzastarymi,dobrymiczasami?

CoreyiAlanpoznalisięnastudiachiprzezcałyich

okresdzielilizesobąpokój.Obajprzystojni,wysocy,

dobrze zbudowani, lubili zabawę i „dawne dobre

czasy"zpewnościąoznaczaływłaśnieją.

CzasamiprzyznałAlan.Aletyinteresowałeś

sięwciąŜczymśinnym,ajapragnąłemmiećŜonęidzieci.

Podbiegł do nich potargany blondasek w pod

koszulkuikrótkichspodenkach.

Jocko!

Alan podał małpkę synowi, który zdąŜył ją po

chwycić,wchwiligdyfrunąłwpowietrzeiwylądował

naramionachCoreya.

Mamcię!ryczałgroźnieCorey,zadowolonyz

radosnychokrzykówdziecka.

Alan! zawołała Julie, stając w przeszklonych

drzwiachsalonu.PrzyjechałaCorinne!

KtotojestCorinne?spytałCorey.

Mojapracownica.Tonamzajmiechwilę.Alan

przyspieszyłkroku.PopilnujeszScotta?

Coreyprzekrzywiłgłowę,byzajrzećchłopczykowi

wtwarz.

Onsięnigdzieniewybiera.

A właśnie, Ŝe tak. Chcę herbatnika zaprotes

towałmały.Mamamiobiecała.

Corey postawił dziecko na ziemi, nie puszczając

jednakjegorączki.

MamusiazajmujesięterazJennifer.

JennyśpipokręciłgłowąScott.Onaciągleśpi.

Mazaledwiedwalatka.TyteŜduŜospałeś,gdy

byłeśwjejwieku.

WcalenieodrzekłScott,przebierającnogami.

Napewnotak.Wszystkiemałedziecipotrzebują

duŜosnu.

Nieja.Chłopczykwiłsięjakpiskorz,aŜwresz

ciewyrwałrękęizanimCoreyzdołałsięzorientować,

popędziłwstronędomu.Obserwującgo,Coreypomy

ślał,ŜetorzeczywiścieŜywesrebro.

Niemal rozumiał, czemu Alan załoŜył rodzinę.

MoŜeionjązałoŜypewnegodnia,wbliŜejnieokreś

lonejprzyszłości.

MasztutajwszystkopowiedziałaCorinneFre

mont, kładąc duŜą kopertę na biurku w gabinecie

Alana.Sprawdziłamostatnietabeledziśrano.

Alanprzysiadłnabiurku,krzyŜującręcenapiersi.

Ustazacisnęłymusięwwąskąkreskę.

Dziśjestniedziela.Czychceszprzeztopowie

dzieć,Ŝespędziłaścałąsobotęnaanalizowaniutych

dokumentów?

Tak,towłaśniechcępowiedzieć.Wzruszyłaz

zakłopotaniemramionami.

Podejrzewał,ŜezarwałarównieŜnoc.Niebyłoto

niczymwyjątkowymwichpracy,zwłaszczagdyklient

chciałmiećraport„nawczoraj".

Nie musiałaś tego robić, Cori. Masz prawo do

wolnegoczasu.

Wiem,aletomojawina,Ŝecałypakietniebył

gotównapiątek,ajutromamyprezentację.

Toniebyłatwojawina,leczJonathanaAltera.

Jazaniegoodpowiadam.PoprostuzałoŜyłam,

Ŝeonwie...CóŜ,jestprzecieŜspecemodkomputerów

iprzyszedłdonasześwietnymirekomendacjami.

Miałrekomendacjeodmojegoszwagra,którego

jest dalekim kuzynem. Jeśli ktoś ponosi winę za

Zatrudnienietegofaceta,toja.

NaleŜałdoPhiBetaKappawAmherst.

Widać,cotowarteprychnąłAlan.Liczysię

nie teoria, lecz umiejętność zastosowania wiedzy.

Komputerjesttylkotakdobryjakprogramista.

NiezwalniajgopoprosiłacichoCorinne.To

jegopierwszybłąd.

Jego pierwszym błędem było zachowanie, jak

gdybyczułsięwłaścicielemfirmy.Drugimzbytnia

Delinsky Barbara - Przeciwieństwa się przyciągają.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: