czasopisma amerykańskie - tekst.doc

(45 KB) Pobierz
TIME

TIME

 

Obok “Newsweeka” i „U.S. News & World Report” jest najbardziej znanym amerykańskim magazynem informacyjnym. Podejmuje tematy polityczne, społeczne i gospodarcze z całego świata. Tytuł oznaczający po angielsku „czas” nawiązuje do intencji założycieli, którzy chcieli by lektura ich magazynu pozwoliła oszczędzić czytelnikowi czas potrzebny do zdobycia informacji o aktualnych wydarzeniach i jednoczesne zapoznanie się z publicystyką.

Przez krytyków TIME określany jest jako Weekly Fiction Magazine ze względu na powierzchowne traktowanie prezentowanych tematów, jednak jego rola opiniotworcza jest ogromna.

 

Właścicielem magazynu jest koncern Time Inc. Wchodzący w skład największego holdingu multimedialnego na świecie – AOL Time Warner, który wydaje przeszło 140 tytułów m.in. Fortune, People, Moneyentertainment weekly, In style docierających łącznie do przeszło 300 mln czytelników. Centrala Timea mies ci się w Nowym Jorku.

 

Historia

TIME został założony w  marcu 1923 r. przez Henry’ego Luce’a i Brittona Haddena i stał się zarazem pierwszym tygodnikiem informacyjnym w USA. Od początku przykładano dużą wagę do akcentów rozrywkowych. Od 1927 r. przyznawany jest tytuł osoby roku. W latach 30. i 40. XX w. redakcja TIME’a przygotowywał jednocześnie serię programów radiowych pt: The March of Time w sieci CBS, odnoszących się do aktualnych wydarzeń, które jednoczesnie były komentowane na łamach magazynu. Po II wojnie światowej TIME utrzymywał się w nurcie konserwatywnym. W 1974 roku dział „People” przekształcil się w odrębny magazyn pod tym samym tytulem. Podczas afery Watergate jako pierwszy wezwał prezydenta Nixona do złożenia urzędu.

 

Od końca lat 90. nakład TIME’u nie podlega wielkim wahaniom oscylując w poblizu 4 mln egzemplarzy, nieco więcej niż Newsweek. Przychody z reklam w roku 1997 wyniosły 533 mln $ co plasowało TIME na 3 miejscu wśród magazynów i na pierwszym spośród informacyjnych. TIME posiada wersje zagraniczne – europejską (z siedzibą w Londynie), azjatycką (z siedzibą w Hongkongu) i Południowego Pacyfiku (z siedzibą w Sydney). Z tego powodu tytuł magazynu jest tłumaczony jako The International Magazine of Events.

 

Każdy numer Timesa składa się z kiludziesięciu stron zawierającyh wiele krótkich artykułów. Teksty pogrupowane sa w stałe działy: NATION, ESSAY, NOTEBOOK, ARTS & ENTERTAINMENT, BUSINESS, HEALTH & MEDICINE, SCIENCE, SOCIETY, SPECIAL SECTION, PEOPLE, TO OUR READERS, LETTERS. Ważną rolę odgrywają reportaże i fotoreportaże. Istotna rolę w czasopiśmie odgrywa szata graficzna – zwłaszcza  okładka – przez wiele lat na okładce znajdowały się fotografie pojedynczych osób. Póxniej ta konwencja przestała być tak scisle przestrzegana. Bycie na okładce TIME’a stanowi wskaźnik prestiżu (pamiatki turystyczne, I am a legend)

 

Z jeszcze większym prestiżem związany jest tytuł osoby roku. Tytuł ten otrzymują osoby, które wg redakcji były w minionym roku najbardziej wpływowe, abstrahując od etycznej czy politycznej oceny tego wpływu. Stąd w 1938 r. tytuł otrzymał Adolf Hitler. Kilka osób otrzymało tytuł dwukrotnie, jedyną osobą która otrzymała tytuł 3 razy był F.D Roosevelt. W 1950 tytuł otrzymał żołnierz amerykański, w 1982 komputer w 1988 Ziemia, a w 2006 społeczność internetowa. Blisko 60% wyróżnionych stanowią amerykanie. Z Polaków tytuł otrzymali Lech Wałęsa w 1981 i Jan Paweł II w 1994.

Od 1999 r. TIME publikuje liste 100 najbardziej wpływowych osób. Najcześciej 6 krotnie była notowana Oprah Winfrey. Tygodnik opublikował także liestę najbardziej wpływowych osób XX w.

 

TIME jest wzorem dla licznych magazynów m. in der Spiegel l’Express. W Polsce tygodnik Wprost skopiował formułę człowieka roku.

 

 

NEWSWEEK

 

Amerykański magazyn informacyjny, główny konkurent TIME’a. Podobny w formie do TIME’a , jak napisał prof. Golka, nawet amerykańscy specjaliści z trudem dostrzegaja między nimi różnice.

 

Czasopismo jest własnością Washington Post company. Centrala znajduje się w Nowym Jorku a naświecie znajduje się 21 biur tygodnika.

 

Historia

Pierwszy numer „Newsweeka” ukazał się 17ego lutego 1933 r jako dzieło reportera TIME’a Thomasa Martyna. Początkowo w piśmie znajdowało się 7 artykułów dotyczących wydarzeń minionego tygodnia. W 1937 r. doszło do fuzji z tygodnikiem Today, która wzbogaciła Newsweek wkładami o wartości przeszło 600 tys $. Prezesem został Vincent Astor, który funkcję tę pełnił do swojej smierci w 1959 r. W 1961 Newsweek zostaje kupiony przez Washington Post company. Newsweek jest uważany za najbardziej liberalny spośród głównych amerykańskich tygodników opiniotwórczych.

 

Nakład Newsweeka jest nieco mniejszy niż TIME’u. Wersja angielsko języczna sprzedaje się mniej więcej w 4 mln egzemplarzy na całym świecie z tego niecałe 3 mln w USA. W1997 r wplywy z reklam wyniosly 408 mln $ czyli 80% tego co w TIMie. Newsweek posiada ponadto 7wersji obcojęzycznych po japońsku, koreańsku, polsku, rosyjsku, hiszpańsku, w języku rioplatense i po arabsku. Wg badań z 2005 r. czytelnikami Newsweeka sa w 53% mężczyźni, o średnich i wysokich dochodach. Wiek przecietnego czytelnika wynosi 47 lat.

 

Nie tak łatwo wskazać cechy typowe dla Newsweeka bowiem formuła magazynu często zmienia się by dostosować do potrzeb rynku. W połowie lat 70. na początku artykułów zaczęły pojawiać się nazwiska autorów. Spośród współpracowników Newsweeka było wiele znakomitości m.in. ekonomista Milton Friedman. W Newsweeku dużo miejsca poświęca się sprawom z zagranicy, pojawiają się tematyczne wydania. Stałe działy pisma to Politics, opinion, health, culture, the economy, voices. Newsweek znany jest także z dziennikarstwa śledczego w maju 2005 r Michael Isikoff opublikował materiał o traktowaniu więźniów Guantanamo.

 

4 okładki J jak widac popiera polityke rzadu

 

Od 1998 r Newsweek publikuje ranking najlepszych publicznych liceów w USA.

 

 

 

 

 

NATIONAL GEOGRAPHIC

 

National Geographic jest miesięcznikiem o tematyce popularno naukowej dotyczącej nauk geograficznych, przyrodniczych antropologicznych i historycznych. Właścicielem magazynu jest National Geographic society. Charakterystycznym logo National Geographic jest zółta ramka. Ukazują się również edycje magazynu dla dzieci NG for Kids oraz podróżniczy NG Traveller oraz NG adventure.

 

Historia

Załozony w październiku 1888 r National Geographic jest  najstarszym omawianym przeze mnie magazynem. Powstał jako oficjalna publikacja National Geographic Society założonym w tym samym roku. Bardzo szybko z gazetki towarzystwa ewoluował w ogólnokrajowe a później ponadnarodowe czasopismo. NG zyskał sobie uznanie dzięki starannie dopracowanym fotografiom. Magazyn zamieszczał pionierskie fotografie kolorowe, podwodne oraz wykonane z przestrzeni kosmicznej. W 1995 r. powstała pierwsza obcojęzyczna wersja magazynu – po japońsku.

 

Nakład czasopisma w 1997 r wynosił 9 mln egzemplarzy co stawiało go na 4 miejscu spośród wszystkich amerykańskich magazynów. Wpływy z reklam były jednak stosunkowo nieduże. National Geographic posiada 25 wersji językowych. Znaczna część nakładu sprzedawana jest w formie prenumeraty, zas każdy prenumerator jest zarazem członkiem towarzystwa NG.

 

National Geographic zamieszcza obszerne, bogato ilustrowane artykuły i reportaże z całego świata. Poza tym w magazynie znajdują się działy z nowinkami ze świata nauki, poświęcone historii Towarzystwa i magazynu, korespondencja z czytelnikami. Do magazynu często dołączane są mapy, niekiedy tez wydawane sa numery specjalne magazynu.

 

Chyba najbardziej znana okładką magazynu National Geographic jest przedstawiająca afgańską dziewczynę. Stanowi ona dowód w jaki sposób magazyn potrafi przyczynic się do uzyskania sławy. Po kilkunastu latach od publikacji zdjęcia ekipie reporterow udało się odnaleźć tę dziewczynę, i napisac o niej artykuł. Posiada swoją stronę w wikipedii.

 

Towarzystwo National Geographic wspiera badania naukowe, organizuje konkursy fotograficzne wystawy oraz róznego rodzaju plebiscyty. Ze wsparcia towarzystwa korzystali m.in. Hiram Bingham odkrywca Machu Picchu, Jane Goodal badająca szympansy i Jacques –Yves Cousteau.

 

 

PLAYBOY

Jest ilustrowanym magazynem publicystycznym i erotycznym skierowanym do mężczyzn.. Jego tematykę załozyciel określił jako „magazyn o fantazjach i marzeniach.” Włascicelem miesięcznika jest Playboy Enterprises. Marka playboy jest bardzo znana i obejmuje również stacje telewizyjne, produkcje firmowe oraz liczne produkty użytkowe głownie odzież. Projektantem logo playboya jest Art. Paul.

 

Pierwszy numer Playboya ukazał się w grudniu 1953 roku w nakładzie 52 tys. egzemplarzy, a środki na produkcje znalazły się w ostatniej chwili dzięki pożyczce od znajomych wydawcy. Egzemplarz kosztował 50 centów, a na okładce nie było numeru, bowiem Hefner nie był pewien czy ukaże się kontynuacja. Magazyn szybko zdobył sobie popularność, także wśród kobiet. Playboy propagował radośc zycia wolna od purytanizmu, przez co bardzo przyczynil się do rewolucji obyczajowej w USA. Uznanie pismu przyniosła seria wywiadów ze znanymi osobistościami. Rekordowy nakład osiągnieto w listopadzie 1972 r – ponad 7 mln 170 tys egzemplarzy. Obecnie nakład wynosi ok. 3 mln. Playboy pozostaje największym magazynem dla mężczyzn. Posiada 35 wersji zagranicznych.

 

Od drugiego numeru playboya modelki z okładki i środkowych stron tzw rozkładówki okreslane są mianem playmate miesiąca. Magazyn przeprowadza również wybory plamayte roku. Poza fotografiami modelek w playboyu ukazują się artykuły publicystyczne, opowiadania, nowele i wywiady.

 

Playboy publikuje wywiady od 1962 r. Wywiadów do Playboya udzielili m.in. Robert Kennedy, Martin Luther King, jean Paul Sartre, Jimmy Carter, John Lenno i Yoko Ono. Artykuły i opowiadania dla magazynu pisali m.in. Ernest Hemingway, Ian Fleming, John Steinbeck, Alex Haley, Barry Manilow.

 

Ze względów obyczajowych sprzedaż Playboya jest zakazana  m.in. w Tajlandii, Singapurze, Iranie, Arabii Saudyjskiej. Liczne demonstracje protestowały przeciwko powstaniu edycji playboya w Indonezji w 2006 r. W 1983 r. wycofano playboya z sieci amerykańskich sklepow 7-11, a w 2004 r zakazano jego sprzedaży  w australijskim stanie Queensland.

 

 

HUSTLER

 

Hustler jest miesięcznikiem pornograficznym poruszającym również tematy polityczne i ekonomiczne. Wydawcą czasopisma są Larry Flynt Publications.  W skład imperium Larrego Flynta wchodzą również kasyno w Kalifornii i siec sklepów Hustlera. Mottem pisma jest „Hardcore since 1974”

 

Pierwszy numer ukazał się w lipcu 1974 r. i stanowił kontynuację gazetki reklamującej kluby ze striptizem w stanie Ohio. Hustler zdobył popularnośc dzieki odważnym zdjęciom, ukazującym znacznie więcej szczegółów niż playboy. Rekordowy nakład magazynu przekroczył 3 mln egzemplarzy, obecnie waha się w granicach pół miliona.

 

Poza zdjęciami pornograficznymi Hustler znany jest także ze swoich komiksów i rysunków satyrycznych. W każdym numerze przyznawany jest jednej osobie publicznej tytuł Asshole of the month. Stałym działem są listy oraz beaver hunter, w którym publikowane są zdjęcia przesyłane przez czytelników. Linia pisma jest okreslana jako populistyczna, w sprawach obyczajowych jest oczywiście bardzo postepowa jednak w sferze gospodarki określa się ją jako konserwatywno liberalną.

 

Tak jak playboy miał swoje playmates tak modelki przezntowane na rozkładowkach hustlera określane są jako hustler honnies.

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin