met_klappa.pdf

www.pandm.prv.pl

METODA KLAPPA

Charakterystyka :

Metoda ta polega na zastosowaniu odpowiednich pozycji izolowanych oraz schematu ruchu

– jakim jest sterowanie oddolne ( obr ħ cz Ģ biodrow Ģ ) oraz sterowanie odgórne ( obr ħ cz Ģ

barkow Ģ ).

Metode t Ģ wykorzystujemy w wadach postawy – głównie skoliozach.

Ze wzgl ħ du na towarzysz Ģ ce zmiany w pł.strzałkowej ( plecy okr Ģ głe, wkl ħ słe i inne )

wyodr ħ bniono specjalne pozycje wyj Ļ ciowe odpowiednio dobrane do wysoko Ļ ci skrzywienia.

Wyró Ň niamy 6 pozycji lordotyzuj Ģ cych i 5 pozycji kifotyzuj Ģ cych , ale sam autor preferuje

wykonywanie ę wicze ı w pozycjach kifotyzuj Ģ cych.

„Im skrzywienie pierwotne jest wy Ň sze tym pozycja wyj Ļ ciowa do ę wicze ı jest

- ni Ň sza lordotyzuj Ģ ca

- wy Ň sza kifotyzuj Ģ ca

Im skrzywienie pierwotne jet ni Ň sze tym pozycja wyj Ļ ciowa do ę wicze ı jest

ni Ň sza kifotyzuj Ģ ca

wy Ň sza lordotyzuj Ģ ca

Metoda ta dzieli si ħ na dwie cz ħĻ ci : badanie i terapie

Badanie :

Dotyczy oceny poszczególnych elementów ciała ( ich wzajemne uło Ň enie )

1.głowa i szyja

2.barki

3.łopatki

4.trójk Ģ ty tali

5.miednica

6.kkd

Dodatkowo :

klatka piersiowa (symetria)

zarys pleców w skłonie ( test Bertranda)

ruchomo Ļę kr ħ gosłupa

wysklepienie stóp

Terapia :

Pozycje wyj Ļ ciowe niskie

p.le ŇĢ ce , pół le ŇĢ ce

kl ħ ki podparte o ró Ň nym stopniu zgi ħ cia kkg, kkd

kl ħ k prosty z pochylenie tułowia

Cel pozycji :

poprawa ruchomo Ļ ci ( zwi ħ kszenie )

odci ĢŇ enie kr ħ gosłupa

zmniejszenie napi ħ cia mi ħĻ niowego

Ę wiczenia wykonuje si ħ po wycinku koła.

Pacjent ustawiony jest cz ħĻ ci Ģ wypukła skrzywienia do Ļ rodka koła.

www.pandm.prv.pl

Wyró Ň niamy nast ħ puj Ģ ce ę wiczenia :

czworakowanie

- wskazane wszystkie typy skoliozy

gł ħ bokie czworakowanie

- rozci Ģ gni ħ cie m.okołokr ħ gosłupowych

skoki zaj ħ cze

- wzmocnienie m.grzebitu,brzucha

chód na kolanach

Ļ lizganie

- plecy okr Ģ głe (rozci Ģ gni ħ cie m.piersiowych)

Inny podział to :

Mobilizuj Ģ ce (czworakowanie,w ħŇ owanie)

Wydłu Ň aj Ģ ce ( Ļ lizganie,skoki zaj ħ cze)

Korekcyjne (gł ħ bokie czworakowanie,chód na kolanach)

Wzmacniaj Ģ ce (skoki zaj ħ cze, chód na kolanach)

Ę wiczenia mobilizuj Ģ ce oraz wydłu Ň aj Ģ ce stosuje si ħ na pocz Ģ tku zaj ħę , natomiast

korekcyjne i wzmacniaj Ģ ce w cz ħĻ ci głównej

W zale Ň no Ļ ci od rodzaju skrzywienia ( jednołukowe, prawostronne etc) wyró Ň niamy

odpowiedni schemat ruchu.

Ruch ko ı czyn odbywa si ħ poprzez sko Ļ ne ustawienie obr ħ czy biodrowej, barkowej oraz na

boczny przesuni ħ ciu obr ħ czy jednej wzgl ħ dem drugiej.

Przy skoliozach wy Ň szych ruch zapocz Ģ tkowuje obr ħ cz barkowa po stronie wkl ħ słej

Przy skoliozach ni Ň szych ruch zapocz Ģ tkowuje obr ħ cz biodrowa po stronie wypukłej

Cel ę wicze ı :

kształtowanie goresetu mi ħĻ niowego

poprawa ruchomo Ļ ci kr ħ gosłupa i klatki piersiowej

zwi ħ kszenie pojemno Ļ ci Ň yciowej płuc

Przykłady schematów :

w ħŇ owanie

www.pandm.prv.pl

Skrzywienie jednołukowe piersiowe lewostronne

II)

Skrzywienie jednołukowe piersiowe prawostronne

III)

Skrzywienie dwułukowe pierwotnie piersiowe prawostronne

IV)

Skrzywienie dwułukowe pierwotnie piersiowe lewostronne

Skrzywienie dwułukowe pierwotnie l ħ d Ņ wiowe lewostronne

VI)

Skrzywienie pierwotnie dwułukowe piersiowo-l ħ d Ņ wiowe

Bibliografia:

Nowotny – „Podstawy fizjoterapii – wybrane metody fizjoterapii”

Zembaty – „Kinezyterapia – tom II”

Klappa

METODA KLAPPA – została opracowana w 1906 roku dla korekcji bocznych skrzywie ı

kr ħ gosłupa (głównie leczenia skolioz idiopatycznych). Jej twórc Ģ był Rudolf Klapp – profesor

chirurgii Uniwersytetu w Berlinie.

Kontynuatorem metody opracowanej przez R. Klappa był jego syn Bernard Klapp, którego

praca pt. „Das Klappische Kriechverfahren” doczekała si ħ kilku wyda ı (Klapp 1973).

System ę wicze ı Klappa został oparty na obserwacjach chodu zwierz Ģ t czworono Ň nych

(głównie u psów) oraz wynikach bada ı z zakresu anatomii porównawczej.

Punktem wyj Ļ cia dla cało Ļ ci metody stało si ħ kilka interesuj Ģ cych spostrze Ň e ı .

Pierwsze z nich dotyczyło tego, Ň e u zwierz Ģ t czworono Ň nych – z racji usytuowania

kr ħ gosłupa i wył Ģ czenia działaj Ģ cego na ı obci ĢŇ enia osiowego – boczne skrzywienia

kr ħ gosłupa s Ģ rzadko Ļ ci Ģ (w zasadzie nie wyst ħ puj Ģ ), a do Ļę cz ħ -sto wyst ħ puj Ģ nie tylko u

ludzi ale i u ptaków. Obserwacja ta stanowiła niejako uzasadnienie dla wprowadzenia tzw.

niskich pozycji wyj Ļ ciowych do stosowanych tu ę wicze ı (pozycja le ŇĢ ca, kl ħ ki podparte o

ró Ň -nym stopniu ugi ħ cia ko ı czyn górnych i dolnych, a nawet kl ħ k prosty z pochyleniem

tułowia w przód). Dostrze Ň on Ģ znaczn Ģ ruchomo Ļę boczn Ģ kr ħ gosłupa u czworono Ň nych oraz

typ ruchów kr ħ gosłupa, jakie zachodz Ģ u psa w czasie chodzenia, nasun ħ ły my Ļ l opracowania

ę wicze ı o podobnych zało Ň -niach kinetycznych w celu leczenia bocznych skrzywie ı

kr ħ gosłupa u dzieci. Zaobserwowano, Ň e ruchomo Ļę kr ħ gosłupa zmienia si ħ w zale Ň no Ļ ci od

przyj ħ tej pozycji. Jest ona bowiem wi ħ ksza w odcinku znajduj Ģ cym si ħ wy Ň ej, w stosunku do

ustabilizowanego odcinka, znajduj Ģ cego si ħ w danej pozycji ni Ň ej .

W celu zwi ħ kszenia mo Ň liwo Ļ ci korekcji, postanowiono dobiera ę odpowiednie pozycje

wyj Ļ ciowe w odniesieniu do lokalizacji skrzywienia pierwotnego (im wy Ň ej zlokalizowane

skrzywienie, tym ni Ň sza pozycja) . Dodatkowo zauwa Ň ono, Ň e w zale Ň no Ļ ci od przyj ħ tej

pozycji, zmieniaj Ģ si ħ te Ň mo Ň liwo Ļ ci oddziaływania na krzywizny kr ħ gosłupa w płaszczy Ņ nie

strzałkowej. Na bazie tego wyodr ħ bniono 6 pozycji lordotyzuj Ģ cych poszczególne odcinki

kr ħ gosłupa i 5 kifotyzuj Ģ cych.

Wszystko to ułatwia dobór najkorzystniejszej pozycji do ę wicze ı , aczkolwiek w ka Ň dym

indywidualnym przypadku konieczne jest jeszcze sprawdzenie, czy jest to rzeczywi Ļ cie

pozycja najwła Ļ ciwsza dla uzyskania zamierzonej korekcji. Ostatnie wreszcie spostrze Ň enie

podstawowe dotyczyło tego, Ň e zmiana uło Ň enia obr ħ czy ramiennej b Ģ d Ņ biodrowej w

płaszczy Ņ nie czołowej, zmienia te Ň ukształtowanie kr ħ gosłupa w tej płaszczy Ņ nie . Daje to

wi ħ c mo Ň liwo Ļę korygowania skrzywienia poprzez unoszenie obr ħ czy ramiennej po wkl ħ słej

stronie skrzywienia (tzw. sterowanie odgórne) i/lub obr ħ czy biodrowej po stronie wypukłej

(tzw. sterowanie oddolne) , czyli poprzez sko Ļ ne ustawienie jednej lub obu obr ħ czy.

Przed przyst Ģ pieniem do ę wicze ı konieczne jest ustalenie lokalizacji skrzywienia (co ma

znaczenie dla doboru pozycji wyj Ļ ciowej i sposobu sterowania) oraz jego kierunku, istotnego

dla sposobu wykonywania ę wicze ı . Przy skrzywieniach wielołukowych wa Ň ne jest okre Ļ lenie

www.pandm.prv.pl

skrzywienia pierwotnego (wi ħ kszego łuku), gdy Ň na nie ukierunkowane jest głównie

pó Ņ niejsze oddziaływanie.

Ę wiczenia Klappa s Ģ w zasadzie asymetryczne, przeprowadzane cz ħ sto na obwodzie –

nakre Ļ lonego na podłodze – koła. Z pewnym uproszczeniem mo Ň na poda ę , Ň e polegaj Ģ one na

wysuwaniu b Ģ d Ņ cofaniu i doł Ģ czaniu odpowiednich ko ı czyn, przede wszystkim w pozycji

„czworono Ň nej”, co – poprzez sko Ļ ne ustawienia obr ħ czy – powoduje korygowanie, a nawet

hiperkorekcj ħ skrzywienia. Ę wicz Ģ c na obwodzie koła, usprawniany musi by ę tak

usytuowany, by wypukła strona skrzywienia (pojedynczego b Ģ d Ņ pierwotnego) skierowana

była ku jego Ļ rodkowi. Powy Ň sze ruchy ko ı czyn (obr ħ czy) mog Ģ by ę wykonywane bez

przemieszczania całego ciała w przestrzeni (wysuwanie lub cofanie i powrót do pozycji

wyj Ļ ciowej), albo te Ň w postaci swego rodzaju ruchów lokomocyjnych (przemieszczania si ħ

po obwodzie koła) – z zaakcentowaniem „fazy” korekcyjnej czy hiperkorekcyjnej. Zgodnie z

przedstawionymi powy Ň ej przesłankami, korekcje b Ģ d Ņ hiperkorekcje ułatwia odpowiednia

pozycja, z dodatkow Ģ – w razie potrzeby – lordotyzacj Ģ lub kifotyzacj Ģ tego odcinka

kr ħ gosłupa, w którym zlokalizowany jest szczyt skrzywienia. W takiej pozycji, w przypadku

skrzywienia zlokalizowanego wy Ň ej, ę wiczenie bywa zapocz Ģ tkowywane zmian Ģ ustawienia

obr ħ czy ramiennej, za Ļ przy skoliozach ni Ň szych – biodrowej. Dalsza sekwencja ruchów

zale Ň y natomiast od tego czy jest to skrzywienie jedno-, czy wielołukowe.

Zalet Ģ omawianej metody jest odci ĢŇ aj Ģ ce oddziaływanie na kr ħ gosłup oraz na klatk ħ

piersiow Ģ , a tak Ň e zwi ħ kszenie mo Ň li-wo Ļ ci korygowania skrzywie ı – zwłaszcza

jednołukowych. Podstawowe jej mankamenty dotycz Ģ natomiast tego, i Ň nie stwarza ona

mo Ň liwo Ļ ci korekcji trójpłaszczyznowej oraz nie stwarza warunków do wspomagania

zwi ħ kszonej korekcji napi ħ ciem mi ħĻ niowym. Nie stanowi ona wi ħ c dobrego sposobu na

kształtowanie „gorsetu mi ħĻ niowego” w warunkach korekcji wady i nie wpływa te Ň znacz Ģ co

na kształtowanie nawyku prawidłowej postawy.

Metod ħ t ħ wykorzystuje si ħ w ka Ň dym wieku, cho ę zalecana jest raczej dla dzieci młodszych.

Z racji stosowania pozycji odci ĢŇ aj Ģ cych i znacznych mo Ň liwo Ļ ci oddziaływania

hiperkorekcyjnego, elementy metody Klappa s Ģ ci Ģ gle ch ħ tnie wykorzystywane w ramach

szerszych programów post ħ powania korekcyjnego.

System ę wicze ı Klappa miał jeszcze t ħ warto Ļę historyczn Ģ , Ň e w ortopedii przyczynił si ħ do

ostatecznego zarzucenia długotrwałego unieruchomienia gorse-tem gipsowym stosowanego w

leczeniu idiopatycznych skolioz. Zatem system ten wprowadzał czynne ruchy wykonywane

siłami chorego przy wyzyskiwaniu zalet pozycji horyzontalnej, które według Klappa i jego

zwolenników charakteryzuj Ģ :

a) odci ĢŇ enie kr ħ gosłupa przez wyeliminowanie szkodliwego działania siły ci ħŇ ko Ļ ci na jego

krzywizn ħ ,

b) ułatwienie korekcji przez zmniejszenie napi ħ cia mi ħĻ ni grzbietu,

c) wydatny w tej pozycji zakres ruchów kr ħ gosłupa w odcinku l ħ d Ņ wiowym i szyjnym,

d) korzystne warunki do oddychania i pracy układu kr ĢŇ enia.

Sposób wykonywania ę wicze ı

W systemie ę wicze ı Klappa wyró Ň nia si ħ 5 zasadniczych faz:

1.Pozycja wyj Ļ ciowa – winna by ę mo Ň liwie stabilna przy małym napi ħ ciu mi ħĻ ni.

2. Faza przygotowawcza – ę wicz Ģ cy ustala odpowiednie stawy (izometryczny skurcz

mi ħĻ ni) inne ulegaj Ģ rozlu Ņ nieniu.

3. Wykonywanie ruchu – przemieszczenie odpowiednich odcinków ciała.

4. Pozycja ko ı cowa – przyj ħ cie zaplanowanego uło Ň enia ciała (hiperkorekcja w

segmentach ze zmianami).

5. Faza odpoczynkowa – rozlu Ņ nienie mi ħĻ ni i pogł ħ bione oddechy .

www.pandm.prv.pl

Ę wicz Ģ cy porusza si ħ wokół sali w pozycji r ħ czno – kolanowej (w kl ħ ku podpartym),

powtarzaj Ģ c cyklicznie ustalon Ģ indywidualnie pozycj ħ , z utrzymaniem jej przez około 3

sekund. Istnieje bardzo wiele kombinacji ruchów.

W pozycjach lordozuj Ģ cych istnieje okre Ļ lona zale Ň no Ļę mi ħ dzy stopniem na-chylenia

kr ħ gosłupa w stosunku do podło Ň a (w pozycji kl ħ ku) z lokalizacj Ģ szczytu wygi ħ cia

lordotycznego. Taka sama zale Ň no Ļę wyst ħ puje przy wygi ħ ciu kifotycznym kr ħ gosłupa.

Odwiedzenie ramion tylko do k Ģ ta prostego, zwłaszcza przy ugi ħ tych stawach łokciowych,

pozwala na znaczne zbli Ň enie łopatek do kr ħ gosłupa. W plecach okr Ģ głych – zale Ň nie od tego

czy dominuje nadmierna kifoza piersiowa czy te Ň odstawanie łopatek – stosuje si ħ jedn Ģ z

wymienionych pozycji ę wiczebnych.

W o Ļ rodkach wad postawy – opieraj Ģ cych leczenie wył Ģ cznie na tym systemie – spotykało si ħ

dzieci, które zdarły niejedne ochraniacze na kolanach i dłoniach a skolioza nie ust ħ powała.

Metoda ta z perspektywy czasu i w miar ħ post ħ pu rehabilitacji okazała si ħ niewystarczaj Ģ ca.

Dzi Ļ ę wiczenia Klappa znajduj Ģ zastosowanie przy korekcji skolioz oraz wad kr ħ gosłupa w

płaszczy Ņ nie strzałkowej jako jedna z wielu form wszechstronnego programu działania. Nie

nale Ň y przece-nia ę tego rodzaju ę wicze ı , ale i nie nale Ň y całkowicie ich zaniecha ę .

Bibliografia:

Kasperczyk T.: „Wady postawy ciała”. KASPER S.C. Kraków 1994.

Nowotny J., Saulicz E.: „Niektóre zaburzenia statyki ciała i ich korekcja”. AWF. Katowice

1993

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: