WYTYCZNE TECHNICZNE G-4.3 (1981 - Bezpośrednie pomiary wysokościowe).pdf

(4183 KB) Pobierz
Microsoft Word - G_4_3 format A5 ostat.doc
GŁÓWNY GEODETA KRAJU
WYTYCZNE TECHNICZNE G – 4.3
BEZPOŚREDNIE POMIARY WYSOKOŚCIOWE
WARSZAWA 1981
Opracowano w Okręgowym Przedsiębiorstwie Geodezyjno - Kartogra-
ficznym „ GEOKART" w Rzeszowie przez zespół w składzie:
Tadeusz Ficek
Anna Duma
Julian Hrycyna
Bolesław Momot
Czesław Odój
Józef Sołtys
Augustyn Wolano
przy współudziale:
Józef Żuk
Adam Kowal-Gąska
Łucjan Pietluch
Mieczysław Szydełko
Kazimiera Szydlak
Andrzej Warchoł
zgodnie z zaleceniami Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii, repre-
zentowanego przez Edwarda Jarosińskiego i Apoloniusza Szejbę.
Druk Okręgowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno – Kartograficzne S-ka z o.o.
w Białymstoku ul. Sienkiewicza 84, tel. 324-050, nakład 200 egz.
GŁÓWNY URZĄD GEODEZJI I KARTOGRAFII Warszawa, dnia 14 stycznia 1983 r.
ul. Jasna 2/4 skrytka pocztowa 145
00-950 W A R S Z A W A
Nr TE4.422/T-17-5/79
Zarządzeniem nr 7 Prezesa Głównego Urzędu Geodezji i
Kartografii z dnia 28 czerwca 1979 r, została wprowadzona do
stosowania Instrukcja techniczna „G-4 Pomiary sytuacyjne i
wysokościowe”.
W celu ujednolicenia pomiarów wysokościowych w zakresie
geodezyjnych opracowań rzeźby terenu i określenia rzędnych
wysokości charakterystycznych punktów szczegółów sytuacyjnych przy
sporządzaniu mapy zasadniczej i innych map sytuacyjno
wysokościowych, tematycznych polecam stosowanie wytycznych
technicznych
„G-4 Pomiary sytuacyjne i wysokościowe”.
zawierające przepisy techniczne wykonywania bezpośrednich
pomiarów w terenie.
Dyrektor Biura
Rozwoju Nauki i Techniki
mgr inż. Stanisław Różanka
SPIS TREŚCI
ROZDZIAŁ I - Postanowienia ogólna
ROZDZIAŁ II - Zasady pomiaru typowych form terenu, pikietowania i
generalizacji
ROZDZIAŁ III - Niwelacja siatkowa
ROZDZIAŁ IV - Niwelacja profilami
ROZDZIAŁ V - Niwelacja punktów rozproszonych
ROZDZIAŁ VI - Tachimetria
ROZDZIAŁ VII - Tachimetria o podwyższonej dokładności
ROZDZIAŁ VIII - Pomiar rzeźby terenu metodą stolikową
Załączniki, wzory i przykłady:
1) terasy rzeczne - rysunek rzeźby terenu,
2) młodsza wysoczyzna morenowa - rysunek rzeźby terenu,
3) sandry - rysunek rzeźby terenu,
4) wydmy śródlądowe - rysunek rzeźby terenu,
5) formy- kresowe i akumulacji rzecznej - rysunek rzeźby terenu.
6) formy erozji i akumulacji rzecznej - rysunek rzeźby terenu,
7) przykład rozmieszczenia pikiet,
8) projekt figury podstawowej do niwelacji siatkowej, małego obszaru,
9) projekt figury podstawowej do niwelacji siatkowej, dużego obszaru,
10) szkic polowy niwelacji siatkowej,
11) dziennik niwelacji siatkowej,
12) szkic polowy niwelacji profilami,
13) dziennik niwelacji profilów,
14 ) szkic przeglądowy niwelacji profilami,
15) przykład profilów trasy,
16) projekt stanowisk przy wykorzystywaniu osnowy pomiarowej,
17) projekt stanowisk niwelatora przy wykorzystaniu mapy sytuacyjnej,
18) dziennik niwelacji punktów rozproszonych,
19) szkic polowy pomiaru wysokościowego na terenach zurbani-
zowanych,
20) szkic polowy pomiaru wysokościowego na terenach płaskich i o
jednostajnych spadkach ,
21) szkic polowy pomiaru wysokościowego na kopii mapy sytuacyjnej,
22) szkic przeglądowy niwelacji punktów rozproszonych i pomiarów
tachimetrycznych,
23) dziennik pomiaru tachimetrem nitkowym,
24) dziennik pomiaru tachimetrem diagramowym,
25) szkic polowy pomiaru wysokościowego terenów o urozmaiconej
rzeźbie,
26) tabela parametrów technicznych pomiarów tachimetrycznych,
27) szkic polowy pomiaru sytuacyjno-wysokościowego,
28) dziennik pomiaru tachimetrem dwuobrazowym - przykład BRT,
29) dziennik pomiaru tachimetrem dwuobrazowym - przykład Redta,
30) dziennik pomiaru teodolitem z elektroniczną nasadka dalmierczą,
31) kalka pikiet,
32) tabela parametrów technicznych wysokościowej osnowy pomia-
rowej i ciągów wysokościowych, służących do określenia wysokości
stanowisk pomiarowych,
33) dopuszczalne różnice dwukrotnego pomiaru długości boków ciągów
tachimetrycznych,
34) dopuszczalne odchyłki kątowe ciągów tachimetrycznych,
35) tabela dopuszczalnych odchyłek liniowych ciągów tachimet-
rycznych przy obliczaniu przyrostów współrzędnych na podstawie
kątów poprawionych ze względu na zamkniecie kątowe.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin