Ten sposób obrony polega na tym, że głowa przez pochylenie tułowia usuwa się z linii ciosu przeciwnika. Odchylenie ocenia się jako najbardziej praktyczny rodzaj obrony, ze względu na to, że ręce przy niej zostają wolne i mogą zadawać ciosy. W agresywnej taktyce, odchylenia pozwalają zachować potrzebny dystans i zadawać dowolne ciosy.
Bokser, umiejący doskonale posługiwać się odchyleniami, w oparciu o dokładne wyliczenie czasu, doprowadza do tego, że przeciwnik chybia, on sam zaś zachowuje inicjatywę w walce i zadaje ciosy w odsłonięte przez chybiającego przeciwnika miejsca.
Przy odchyleniu od ciosu prostego lewa (a także i prawą) należy odsunąć głowę w prawo, w celu odprowadzenia jej z linii ciosu, nie odrywając od przeciwnika oczu, tułów zaś pochylić w prawo i podać lekko w przód (rys. 21). Równocześnie z odchyleniem można zadać kontrcios "bezpośredni" lew;) ręką, z odchylonej zaś pozycji - kontrcios "z obrony" prawa ręką. We wszystkich wypadkach, kiedy odchylający się od ciosu bokser zamierza zadać kohtrcios "z obrony", ciężar ciała przenosi się na nogę tej strony, co i ręka mająca zadać cios.
Odchylenia stosuje się wyłącznie przed ciosami w głowę; przed ciosami prostymi .stosuje się odchylenia na boki, przed ciosami bocznymi i z dołu - odchylenia w tył. Przed ciosami prostymi, zadawanymi zarówno lewą jak i prawą ręką, bardziej bezpiecznie jest wykonać odchylenie w prawo, ponieważ przez to wyklucza się niebezpieczeństwo otrzymania drugiego ciosu. Odchylenie można łączyć z równoczesnym krokiem w stronę odchylenia, jeżeli samo odchylenie nie wystarcza, żeby uniknąć ciosu.
kondicz