Henryk Rodakowski - Portret generała Henryka Dembińskiego.
Rodakowski doskonalił swój warsztat i pogłębiał znajomość europejskiego malarstwa studiując także dzieła dawnych mistrzów w galeriach Luwru. Jego zdolność do zasymilowania romantycznej nastrojowości przejawiła się w formule portretu, którą doprowadził do perfekcji - sylwetka postaci wtopiona w neutralne ciemne tło, silne światło wydobywające twarz i dłonie modela, kolorystyczny kontrapunkt. Charakterystyczne dla portretowanego rekwizyty i kostiumowe detale odgrywają rolę podrzędną wobec analizy rysów fizjonomicznych i psychicznego wyrazu
generała Henryka Dembińskiego", wizerunkowi bohatera wojen napoleońskich, wodza powstania listopadowego (1831) i rewolucji węgierskiej (1848-1849). Przedstawiony tu motyw samotnego bohatera - dowódcy zwyciężonej armii rozpamiętującego klęskę w namiocie na tle pola bitwy - łączy w sobie formułę portretu romantycznego z barokową konwencją malarstwa historycznego.
mistrzostwo osiągnął w portrecie psychologicznym. Jego styl cechowała wytworność i subtelność .
kkuchtaa