Krótkie i lapidarne opracowanie.doc

(98 KB) Pobierz
1

1.      Co to jest prawo ? – problemy metodologiczne

Prawo można rozpatrywać jako :

-          fakt językowy – jako zbiór norm pochodzących od państwa , których przestrzeganie jest zabezpieczone przymusem . (pozytywnizm, normatywizm)

-          fakt socjologiczny – istotne dla obywatela jest to jak będą zastosowane normy przez urzędników, sędziów , bo to jest ważne jak zostanie załatwiona sprawa obywatela , a więc prawo to zbiór podejmowanych decyzji na podstawie norm (funkcjonalizm)

-          fakt psychologiczny – prawo to pewnego rodzaju przeżycie psychiczne, z którym związane są pewne prawa i obowiązki . „Ja przeżywam , że mam jakieś uprawnienie, a ktoś inny ma względem mnie obowiązki, zobowiązania”

-          identyfikacja prawa z idealną wartością – prawo natury jest zbiorem idealnych wartości , których źródłem jest Bóg , lub natura człowieka , a prawo państwowe powinno być w zgodzie z prawem natury ,

-          prawo jako konstrukt złożony – prawo to zbiór norm , instytucji , zawodów i innych funkcji np. akty prawne, sądy , więzienia, prokurator itd. , a więc prawo to nie tylko same przepisy , same decyzje , to po prostu zbiór tych wszystkich instytucji , które związane są z prawem (stanowieniem, wykonywaniem , wykładnią) (komparatystyka prawnicza) .

 

2.      Problemy metodologiczne – metody logiczne –

porównaj logikę formalną z logiką materialną

Są różne metody badania prawa :

-          metody językowo-logiczne

-          metody socjologiczne

-          metody psychologiczne

-          metody ekonomiczne

-          metody historyczne

Obecnie stosuje się głównie metody analityczne i socjologiczne . Metody analityczne dzielimy na dwie grupy :

-          metody logiczne – tu mówi się o logikach formalnych i logikach materialnych (teoria argumentacji)

-          metody językowe

Metoda formalna – skonstruowana w postaci rachunków logicznych . Dziś jest właściwie działem matematyki . Cechy : zajmuje się rozumowaniem nie zawodnym oraz odnosi się głównie do zdań (na zasadzie , że zdanie jest albo prawdziwe albo fałszywe) . Brak jednak współcześnie logiki formalnej norm . Dlatego , że w pracy prawnika rzadko np. w postępowaniu dowodowym ma do czynienia z czystą prawdą albo czystym fałszem , bo często określone stany faktyczne musi uprawdopodobnić ale tu nie ma 100 % pewności że uprawdopodobniony fakt jest prawdziwy .

Metoda materialna – in. teoria argumentacji – to przeciwstawienie się logice formalnej , że ta stała się działem matematyki i nie ma właściwie zastosowania w pracy prawnika . Często stosowanie logiki formalnej prowadzi do paradoksów . Np. koniunkcja jest prawdziwa gdy obydwa jej argumenty są prawdziwe :

p „i” q  = q „i” p                „jeśli A jest mechanikiem samochodowym to B przyjedzie do niego do naprawy , to prawdą jest , że jeśli B przyjedzie do naprawy to A jest mechanikiem samochodowym”   a to przecież nie musi być prawda .

Teoria argumentacji :

-          bada rozumowanie niesformalizowane ,

-          można ją zastosować do zdań ale i norm ,

-          stosuje się ją gdy między stronami istnieje spór co do tego czy zdanie jest prawdziwe,  czy norma jest słuszna . Modelem argumentacji jest proces sądowy .

3.      Problemy metodologiczne – metody językowe – porównaj dwa nurty – rekonstrukcjonizm i destrykcjonizm

 

Rekonstrukcjonizm :

-          celem analizy językowej jest precyzowanie języka ,

-          analizy językowe powinny się skupiać na problemach syntaktyki (gramatyki języka) i semantyki (znaczeniu poszczególnych słów wchodzących w skład przepisu) i od rozwiązania tych problemów zależy wykładnia tekstu prawnego ,

Destrykcjonizm :

-          analiza językowa to problem matematyczny , nie chodzi o precyzowanie języka lecz opisanie co oznacza jakieś pojęcie nieostre ,

-          analizy językowe muszą zwracać uwagę na syntaktykę, semantykę ale i pragmatykę , a więc na sposób użycia języka dziś , bo to mówię dziś 100 lat temu mogło być nie moralne ale dziś już nie jest , więc to jest ważne

-          zwolennikami tego nurtu była filozofia analityczna (Austin) – zwrócili na inną jeszcze funkcję języka – mianowicie na to , że za pomocą słów można dokonywać określonych aktów , jak np.  słowo „tak” przed kierownikiem USC po jego pytaniu o to czy chce się wyjść za mąż , wywołuje określone skutki . To tzw. funkcja performatywna jak np. wydawanie wyroków , ustaw .

 

 

4.      Filozofia prawa w doktrynie Niemieckiej Szkoły Historycznej

 

 

1814 r. – prawnik niemiecki Karol Savigny wydaje książkę „O powołaniu naszych czasów do ustawodawstwa i nauki prawa” . Zakwestionował on ideę kodeksów .  Jego argumenty :

-          prawo nie powstaje na skutek promulgacji

-          prawo nie może powstawać u kogoś na biurku

-          prawo musi odpowiadać duchowi danego narodu, jego kulturze, tradycji i zwyczajom .

 

W efekcie tych haseł wyróżnił on 3 rodzaje prawa :

-          prawo zwyczajowe – jest ono najważniejszym źródłem prawa , jest najwcześniejsze  , prawo to właśnie jest z ducha i kultury narodu ,

-          prawo ustawowe – to pomocnicze źródło praw i jest podporządkowane prawu zwyczajowemu , gdy zwyczaje są nie jasne to wtedy mogą dopiero się przydać kodeksy (ustawy) ,

-          prawo prawnicze – to wytwór prawników , to interpretacje zwyczajów narodu itp.

 

W ramach Szkoły Historycznej wyróżniano dwa nurty :

-          romanistyczny (ten nurt zwyciężył)

-          germanistyczny

 

 

 

 

 

 

 

 

 

5.      Szkoła prawa natury jako kierunek filozoficzny prawa

Cechy prawa natury :

-          zakłada się dualizm prawa – obok prawa pozytywnego istnieje prawo natury , którego źródłem jest Bóg (kierunki religijne) i poznajemy je przez sumienie  lub natura człowieka (kierunki laickie) i poznajemy ją przez rozum ,

-          prawo natury można tylko odkryć , natomiast prawo pozytywne trzeba stworzyć (akt promulgacji jest nie zbędny) ,

-          prawo natury jest nie zależne od państwa , a prawo pozytywne pochodzi od państwa ,

-          prawo natury jest niezmienne, wieczne , a prawo pozytywne można zmieniać , uchylać

-          przyjmuje się nadrzędność prawa natury nad prawem pozytywnym .

Przedstawiciele prawa natury :

Starożytność – Hippiasz,

Średniowiecze – Augustyn  , św. Tomasz z Akwinu (trójpodział prawa : prawo boskie, prawo naturalne, prawo stworzone przez człowieka) ,

Oświecenie (XVII-XVIII) – Hugo Grocjusz – ojciec nowożytnego prawa naturalnego , J.Locke, T.Hobbes , J.J. Rosseau ,

Model J.Locke – myśli liberalne – jest zwolennikiem ustroju państw liberalno-demokratycznych, opartych na prawach i wolnościach obywatelskich . Teza – wszyscy ludzie są z natury sobie równi i wolni . Państwo służy tylko do tego by chronić wolności i własności obywateli, państwo nie może ingerować w życie gospodarcze a jedynie utrzymywać spokój i bezpieczeństwo . Między obywatelem a państwem zawiązuje się więc stosunek (kontrakt) partnerski . Każdy ma prawa i obowiązki . Obywatel słucha władzy państwowej tak długo jak długo ta władza wykonuje swoje obowiązki (tj. chroni obywatela) .

Model Tomasa Hobbese’a - jest zwolennikiem ustroju państw autorytarnych , absolutyzmu – „człowiek jest człowiekowi wilkiem”  więc władza państwowa musi trzymać nad ludźmi „bata” żeby był porządek inaczej gatunek ludzki by zginął . Stąd idea państwa autorytarnego , gdzie obywatele mają przelać pełnię swych prawa na władzę .

Model J.J. Rousseau – konstrukcja woli powszechnej – to obywatele wybierają swych przedstawicieli, którzy ich reprezentują są więc wyrazicielami woli powszechnej , ustrój parlamentarny – „nie możesz się nie podporządkować ustawom , bo zostały one stworzone przez ciebie” .

XIX w. – B. Spinoza ,

Przed II wojną swiatową – Gustav Radbruch – istnieje związek między prawem a moralnością. Jeżeli są przepisy prawne , które w sposób rażący są nie zgodne z moralnością to obywatele tracą obowiązek jego przestrzegania  . Np. proces norymberski – ci , którzy mordowali nie mogą się zasłaniać , że musieli stosować rozkazy , bo było takie prawo , po prostu mogli oni nie stosować tego prawa gdyż było rażąco nie zgodne z moralnością ludzką .

 

6.      Instytucja cywilnego nieposłuszeństwa .

Przedstawiciele – Martin Luter King , Gandi . Ojczyzna Ameryka Pn. .

Np. aktem cywilnego nieposłuszeństwa była odmowa uczestniczenia przez Amerykanów w wojnie w Wietnamie .

Cechy aktu cywilnego nieposłuszeństwa :

-          akt ten polega na nie przestrzeganiu przepisów prawa ,

-          przepis nie przestrzegany musi być niezgodny z podstawowymi normami moralnymi

-          akt cywilnego nieposłuszeństwa nie może polegać na stosowaniu środków przymusu  bezpośredniego ,

-          akt ten musi być publiczny – bo to odróżnia go od przestępcy , który robiłby to w ukryciu

-          godzi się , że poniesie karę za to zachowanie , jeśli sąd będzie innego zdania niż on

-          akt ten wolno podjąć dopiero gdy zostały wyczerpane wszelkie inne środki prawne .

7.      Moralność prawa Longa Fulera

 

Fuler odrzuca tezę pozytywistów o rozdziale prawa i moralności . Wg.niego nie można stworzyć prawa nie respektując podstawowych zasad moralnych .  Wg. niego są dwa znaczenia moralności :

-          moralność obowiązku – to reguły , których naruszenie spotka się z karą , np. nie kradnij, nie zabijaj itp. ,

-          moralność dążeń (aspiracji) – to dążenie człowieka do osiągnięcia pewnych ideałów . Tu w odróżnieniu od mor. obowiązku za , że ktoś nie osiągnął ideału nie będzie ukarany .

Wg. niego prawo musi spełniać 8 warunków (reguł moralności) :

-          musi składać się z norm ogólnych, które będą miały zastosowanie do większości przypadków

-          musi być opublikowane

-          nie może mieć mocy wstecznej

-          musi być zrozumiałe

-          nie mogą normy być sprzeczne ze sobą

-          obowiązki które nakłada na ludzi muszą być możliwe do spełnienia

-          powinno to być prawo jak najtrwalsze , nie powinno być często zmieniane

-          organy państwa działać mogą tylko na podstawie prawa

 

H.L.A. Hart – pozytywista - Fuler nie ma racji , te 8 warunków to nie reguły moralności lecz reguły proceduralne , o tym jak tworzyć prawo .

 

 

8.      Ideologia pozytywizmu prawniczego .

 

Pozytywizm prawniczy rozwijał się w 2 odmianach :

-          odmiana anglosaska – Austin – kraje common law - podstawowe źródło prawa to prawo zwyczajowe , ważne są precedensy (czyli orzeczenia sądowe) ,

-          odmiana kontynentalna – Bergbohm, Ihering, Jellinek, Bierling – kraje civil law – podstawowym źródłem prawa są ustawy i kodeksy .

 

Cechy pozytywizmu prawniczego :

-          żądał zaprzestania myślenia metafizycznego ,

-          przeciwstawiały się prawu natury – bo nie da się go zbadać, sprawdzić ,

-          jedyne prawdziwe prawo to prawo w tekstach prawnych ,

-          prawnik powinien badać prawo metodami analitycznymi, bo prawo to teksty więc trzeba użyć tu metod językowo-logicznych ,

-          podstawowe problemy prawoznawcze to problemy : interpretacyjne, systematyzacyjne, walidacyjne ,

-          prawnik nie tylko ma badać jakim prawo jest , lecz także poprzez krytykę prawa powinien je usprawniać  .

 

 

 

 

 

 

 

 

9.      Problem definicji prawa w koncepcji pozytywizmu prawniczego .

 

Prawo – są to zbiory norm ogólnych pochodzących od państwa zabezpieczonych przymusem .

Prawo – Państwo – Przymus – wg. pozytywistów stanowią nierozerwalny  trójkąt . Przykład takiej trójelementowej definicji prawa jest definicja Austina – „prawo jest rozkazem suwerennej władzy skierowanym do obywateli pod groźbą użycia przymusu” . Hart skrytykował tą definicję , gdyż uważał on , że przymus nie jest koniecznym elementem definicji prawa, dlatego że są i takie normy które nie są zabezpieczone jakimiś sankcjami, nie są więc oparte na przymusie . Hart nie zdefiniował prawa . Twierdzi , że nie ma czegoś takiego jak prawo w ogólne . Każdy dział prawa jest bowiem inny np. prawo cywilne jest inne niż prawo karne . Jednak , by odróżnić prawo od innych systemów normatywnych Hart wprowadza konstrukcję tzw. reguł pierwotnych i reguł wtórnych . Reguły pierwotne odnoszą się do zachowań ludzi. Skutkiem naruszenia tych reguł jak np. nie zabijaj, nie kradnij , jest sankcja . Reguły  wtórne odnoszą się do pewnych czynności jak np. sporządzanie ważnych umów , wydawanie wyroków – skutkiem naruszenie tych reguł  jest sankcja nieważności .

Różnice między prawem a moralnością wg. Harta : prawo składa się zarówno z reguł pierwotnych jak i z wtórnych , a moralność tylko z reguł pierwotnych .

 

 

10.  Normatywizm – charakterystyka w oparciu o koncepcję Kelsena

 

Kelsen – Austriak . 

Normatywizm nazywany inaczej „czystą teorią prawa” . Normatywizm jest pozytywizmem posuniętym do absurdu . Bo dla prawnika wszystko jest zbiorem norm : państwo jest zbiorem norm , człowiek tak samo . A więc wszystko jest zbiorem przepisów prawnych .

Kelsen nie podał definicji prawa . Był analitykiem , rozważał konstrukcję normy . Twierdził , że prawo nie jest skierowane do obywateli lecz do władzy państwowej .

Jego koncepcja normy podwójnej – uważał , że każda norma składa się z dwóch reguł :

-          reguły wtórnej – skierowanej do obywateli ,

-          reguły pierwotnej – skierowanej do władzy państwowej i nakazującej wymierzenie sankcji temu , kto naruszył regułę wtórną .

Jego koncepcja – systemu prawa . Rozważał te zagadnienie na 3 płaszczyznach :

-          zagadnienie pozytywności prawa

-          stopniowa budowa prawa

-          konstrukcja normy podstawowej

Zdaniem Kelsena w odróżnieniu od pozytywistów prawo to nie tylko zbiór norm ogólnych , ale także norm indywidualnych i aktów indywidualnych, dlatego że jest mętna różnica w tym przypadku między tworzeniem prawa a jego stosowaniem , bo najczęściej akt tworzenia normy jest aktem zastosowania normy wyższej np. wydanie rozporządzenia na podstawie delegacji ustawowej . Prawo zdaniem Kelsena będzie dopiero mogło być uznane za obowiązujące gdy będzie dostatecznie skuteczne, a to dopiero może się stać gdy prawo będzie znane obywatelom (a więc istotne jest zapoznanie obywatela z treścią norm prawnych) .

Kelsen twierdził , że prawo ma budowę hierarchiczną i składa się z :

-          konstytucji

-          ustaw

-          aktów podustawowych

-          wyroków sądowych i decyzji administracyjnych

 

 

 

11.  Norma podstawowa w koncepcji normatywnej Kelsena

 

Wg. Kelsena w prawie są dwie koncepcje obowiązywania norm prawnych :

-          kocepcja realistyczna – skuteczność normy – za nie przestrzeganie prawa , za jego naruszenie ponosi się odpowiedzialność ,

-          koncepcja normy podstawowej – obowiązywanie normy – obowiązują tylko te normy które zostały ustanowione zgodnie z procedurą ustaloną przez samo prawo i nie ma to nic wspólnego ze skutecznością prawa . Założenie normy podstawowej było wyjaśnienie obowiązywania prawa . Np. dlaczego obowiązuje rozporządzenie ? Bo wydano je na podstawie ustawy. Dlaczego obowiązuje ustawa? Bo wydano ją zgodnie z konstytucją. Dlaczego obowiązuje konstytucja ? Jeśli nie byłoby konstytucji to nic by nie obowiązywało  . Tą koncepcję można przełożyć na zdania : dlaczego uważasz zdanie A za prawdziwe ? bo B jest prawdziwe. Dlaczego B jest prawdziwe ? itd.  .

 

 

12.  Funkcjonalizm amerykański – ogólna charakterystyka .

 

Ten kierunek uznaje za najważniejszą praktykę (a więc to co dzieje się w sądach, w urzędach), nie natomiast tekst prawne i przepisy , nie w takim stopniu jak to jest w pozytywizmie i normatywizmie  . Przedstawiciele : James, Peirce, Dewey . Funkcjonalizm wziął swój początek z pragmatyzmu amerykańskiego . W funkcjonalizmie pytanie co to jest prawo zastąpiono pytaniem jak prawo działa, jak funkcjonuje – i stąd nazwa tego kierunku filozoficznego .  Są dwa nurty funkcjonalizmu :

-          idealizm prawniczy – nie można zrozumieć prawa opierając się na samej obserwacji, musimy znać jeszcze ideały . Bo prawo bez refleksji nad ideałami prawa staje się nie zrozumiałe .

-          realizm prawniczy – prawnik ma obserwować i patrzeć jak funkcjonuje prawo .

Czołowi przedstawiciele funkcjonalizmu to sędziowie (a więc praktyka) np. Beniamin Cordoza .

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin