1
Albiny, Antoniny, Feliksa, Dawida
2
Karola, Symplicjusza, Łukasza, Heleny
3
Najświętszego Oblicza Jezusa
Kunegundy, Maryny, Tycjana
4
Kazimierza, Eugeniusza, Łucji
5
Jana, Teofila, Fryderyka, Wirgiliusza, Adriana
6
Agnieszki, Frydolina, Kolety, Róży
7
Perpetuy i Felicyty - męczennic
8
Beaty, Jana, Feliksa, Wincentego
9
Franciszki, Katarzyny, Brunona, Dominika
10
Symplicjusza, 40 Męczenników z Sebasty, Aleksandra
11
Konstantyna, Ludosława
12
Maksymiliana, Justyny, Alojzego Orione
13
Krystyny, Patrycji, Bożeny
14
Łazarza z Betanii, Matyldy, Leona
15
Ludwiki, Klemensa, Longina
16
Gabriela, Juliana, Hilarego, Izabelii
17
Patryka, Gertrudy, Zbigniewa, Gabriela
18
Cyryla, Edwarda
19
Józefa Oblubieńca NMP
20
Aleksandry, Maurycego, Klaudii
21
Mikołaja, Benedykta, Ludomira
22
Zachariasza, Katarzyny, Bogusława
23
Tyburiusza, Pelagii, Feliksa
24
Katarzyny, Marii, Gabriela, Marka
25
Zwiastowanie NMP
Marii, Małgorzaty, Wieńczysława
26
Ludgera, Doroty, Emanuela, Teodora, Larysy
27
Lidii, Ernesta
28
Joanny, Anieli, Jana
29
Stefana, Bertolda, Wiktoryna
30
Amadeusza, Leonarda, Jana
31
Beniamina, Gwidona, Balbiny
1 marca
FELIKS
łac. felix - szczęśliwy, przynoszący szczęście.
Św. Feliks III, papież. Za młodu owdowiał, pozostając z dwojgiem dzieci. Kilka miesięcy przedtem utrzymał diakonat. Musiał się wyróżniać wyjątkowymi darami umysłu i serca, skoro jedenaście lat później, w roku 483 został wyniesiony na stolicę Piętrową. Przyjął imię Feliks III. Za jego pontyfikatu wybuchła schizma akacjańska, powodująca pierwsze oderwanie się Kościoła Wschodniego od Zachodniego. Dotkliwy cios spotkał także Kościół w Afryce Północnej, na terenach dzisiejszego Maroka, Algierii i Tunisu, które zajęli wtedy ariańscy Wandalowie. Zmarł l marca 492 roku. Pochowano go w bazylice św. Pawła za Murami.
św. Albina bpa Angers (+ 550),
św. Antoniny m. (+ ok. 306),
św. Dawida bpa Walii (+ 601),
św. Eudocji m. (+ ok. 152),
św. Herkulana bpa m. (+ ok. 552),
św, Suitberta bpa (+ 713),
św. Sywiarda op. (+ ok. 680).
2 marca
KAROL
starogerm. karl, charal, carl - mąż, bohater, człowiek wolnego stanu.
Bł. Karol, król, męczennik. Był synem św. Kanuta IV króla Danii. Po śmierci ojca wychowywał się na dworze swojego dziadka, Roberta II hrabiego Flandrii. Po śmierci dziadka, a następnie stryja Balwina został władcą tej ziemi. Odznaczył się mądrością, miłosierdziem, świętością. Do historii przeszedł jako Karol Dobry. Został zamordowany przez przeciwników w Brugii 1127 roku. Wyniesiony na ołtarze jako błogosławiony.
W ikonografii bł. Karol przedstawiany jest w stroju królewskim. Atrybutem jego jest korona.
HELENA (zob. 18 sierpnia).
św. Ceaddy bpa (+ 672),
bł. Henryka Suzo zk. (+ 1366),
św. Łukasza Casali op. (+ ok. 800).
3 marca
KUNEGUNDA
germ. kunni - ród i gund – walka.
Św. Kunegunda, cesarzowa, wdowa zakonnica (978 - 1033). Była córką Zygfryda, hrabiego Luksemburga. Poślubiła Henryka II, księcia Bawarii, który po śmierci Ottona III został wybrany cesarzem Niemiec. Wraz z mężem otrzymała w Rzymie koronę z rąk papieża Benedykta VIII. Oboje żyli jako dziewicze małżeństwo. Po śmierci męża wstąpiła do klasztoru, który ufundowała. Podczas uroczystości poświęcenia tegoż klasztoru, po liturgii Słowa, cesarzowa zdjęła cesarskie szaty, ostrzygła włosy i odziała się w zgrzebny habit. Zrobiło to wielkie wrażenie na uczestnikach ceremonii. Opisuje to wydarzenie ks. Piotr Skarga w “Żywotach Świętych”. Jako zakonnica służyła z oddaniem ludziom, zwłaszcza ubogim. Zmarła 3 marca. Pochowano ją obok męża w katedrze bamberskicj.
W ikonografii Święta występuje w stroju cesarskim, najczęściej z mężem św. Henrykiem. Przedstawia się ją także w habicie zakonnym trzymającą w ręku kościół.
śwśw. braci Hemiteriusza i Cheledoniusza żołnierzy mm. (+ 298),
bł. Innocentego z Berzo kpł. zk. (+ 1890),
bł. Jakuba de Canepacci zk. (+ 1508),
bł. Jana Scalvinoni zk. (+ 1890),
śwśw. Kleonika, Eutropiusza, Bazyliszka, mm. (+ pocz. IV w.),
śwśw. Maryna żołnierza i Asteriusza senatora, mm. (+ III w.),
bł. Teresy Eustochii Verzeri dz. zk....
dorotakasia1