Co ojciec czyni,jest zawsze słuszne.pdf

Hans Christian Andersen

Co ojciec czyni, jest zawsze słuszne

Kiedy byłem dzieckiem, często opowiadano mi tę

historyjkę i za każdym razem wydawała mi się

piękniejsza. Brzmi ona tak:

W pewnej wsi żyło sobie małżeństwo. Oboje byli

już starzy i wcale im się nie przelewało. Mieli konia,

który pasał się w przydrożnych rowach. Gospodarz

jeździł na nim albo wypożyczał go sąsiadom do

pracy. Mimo to doszedł kiedyś razem z żoną do

przekonania, że można by za tego konia dostać coś

użyteczniejszego w gospodarstwie. Nie wiedzieli

tylko, co to mogłoby być.

- Mój drogi - rzekła gospodyni - Ty już to najlepiej

załatwisz! Niedaleko jest jarmark, jedź tam i sprzedaj

konia lub zamień go na coś innego. Co uczynisz,

będzie zawsze słuszne. Mówię ci, jedź na jarmark.

Zawiązała mu chustkę na szyi, wygładziła

kapelusz, ucałowała na drogę, a on dosiadł konia i

pojechał.

Po drodze spotkał znajomego, który pędził na

jarmark krowę.

- Można by zamienić konia na tę krowę! - pomyślał

sobie - Cóż za rozkosz mieć własne mleko, ser,

śmietanę i masło!

Zbliżył się doń i rzekł:

- Kochany sąsiedzie! Koń kosztuje więcej niż

krowa, ale wolę krowę, bo da mi to, czego właśnie

potrzebuję. Zamieńmy się!

- Zgoda! - odrzekł sąsiad - i zaraz dokonali

zamiany.

Gospodarz w zasadzie mógł już wracać do domu,

ale chciał zwiedzić targ i popatrzeć na ludzi. Poszedł

więc dalej i spotkał chłopa pędzącego owcę. Była

okazała i miała dużo wełny.

- Chciałbym mieć taką owcę! - pomyślał sobie - Nie

potrzebuje wiele trawy, a na zimę można ją wziąć do

izby. Jest dla nas lepsza niż krowa!

Właściciel owcy zgodził się ochoczo na zamianę i

gospodarz popędził ją na jarmark.

Niedługo potem zobaczył chłopa niosącego pod

pachą tłustą gęś.

- Aj, do licha! - zawołał gospodarz - To mi gąska co

się zowie. Ileż na niej smalcu, ile pierza. Jakże pięknie

pływałaby po naszym stawiku. Tyle razy moja żona

marzyła o gąsce. Teraz będzie ją miała!

W mieście ścisk panował wielki. Pod jakimś

płotem zobaczył nasz gospodarz piękną kurę.

Przyszło mu na myśl, że nawet więcej warta od kur

proboszcza. Kura żywi się zresztą sama, nie

przyczynia wydatków, a daje wyborne jaja. Nowy

interes został zawarty niezwłocznie. Gospodarz

napracował się tyle podczas drogi, że poczuł nagle

głód. Wstąpił do karczmy. A tam na samy progu

spotkał człowieka z ogromnym worem na plecach.

- Cóż to macie? - spytał go.

- Zgniłe jabłka dla świń. Pełny wór!

- To mnóstwo dobrego towaru! - pomyślał

gospodarz.

- Co mi dacie gospodarzu za te jabłka? - spytał

nieznajomy.

- A tę oto kurę.

Gospodarz wniósł wór do szynku i oparł o piec nie

pomyślawszy, że w nim mocno napalono. W izbie

pełno było handlarzy koni i wołów. Było tam też dwu

Anglików, a Anglicy - wiadomo - lubią się zakładać.

Nagle wszyscy poczuli wodór piekących się

zgniłych jabłek.

- Cóż to jest?! - wykrzyknęli i niebawem

dowiedzieli się całej historii zamian.

- Ano dostaniecie, panie gospodarzu, kilka

porządnych szturchańców od żony! - rzekli Anglicy.

- Dostanę od żony pocałunki, a nie szturchańce!

- Załóżmy się! Damy ci worek dukatów, jeśli

wygrasz!

- Zgoda - powiedział chłop i zakład stanął.

Włożyli worek na wózek karczmarza, potem sami

na niego wsiedli i niedługo dotarli na miejsce.

- Dobry wieczór! - rzekł gospodarz do żony.

- Dziękuję ci mój drogi za dobre słowo - odparła.

- Zamieniłem naszego konia!

- Majster z ciebie, jak zawsze! - odrzekła obejmując

go.

- Dostałem za niego krowę.

- Dzięki Bogu! Będziemy mieli teraz mleko, masło i

ser! Wyśmienicie zrobiłeś!

- Ale zamieniłem ją potem na owcę.

- Wiesz co, to nawet lepiej. - powiedziała - Zawsze

działasz z rozwagą. Dla owcy wystarczy nam trawy.

No i oprócz mleka i sera będziemy mieli wełnę na

ubranie. Bardzo dobrze postąpiłeś!

- Potem zamieniłem owcę na gęś.

- Co? A to będziemy mieli na święta smaczną

gąskę! Jak to dobrze. A do tego pierze i smalec.

Bardzo jestem rada!

- Oddałem tę gęś za kurę!

- Dobra to zamiana. Kura znosi jaja i wysiaduje

kurczęta. Będziemy mieli drobiu co niemiara. Zawsze

o tym marzyłam!

- Na koniec zamieniłem kurę na worek zgniłych

jabłek. - oświadczył gospodarz.

- Dajże mi całusa! - zawołała radośnie - Doskonale

się składa. Przed chwilą sąsiadka mi powiedziała, że

nasz sad nic niewart, bo nie daje ani jednego zgniłego

jabłka. Teraz pokażę jej cały worek! - to rzekłszy

pocałowała męża w same usta.

- Podoba mi się to! - zauważył jeden z Anglików -

Mimo strat bardzo tu wesoło. Warto zapłacić takim

ludziom!

Dobył worek ze złotem i wręczył go

gospodarzowi.

Słyszałem tę historyjkę, jak jeszcze byłem dzieckiem i

opowiadam ją Wam, żebyście pamiętali:

CO OJCIEC CZYNI, JEST ZAWSZE SŁUSZNE I

NA DOBRE WYCHODZI!

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: