spliff_nr15.pdf

#15Luty/Marzec2009

Gazeta Konopna

GAZETA

BEZPŁATNA

Przepisy art. 387 Kodeksu postępowania karnego1 w

brzmieniu oryginalnym znajdziesz na stronie 5

Pan Paschulke przysłał do naszej redakcji

fotoreportaż z prośbą o wydrukowanie. Wykorzystał

resztki ze zbiorów do sporządzenia haszyszu metodą

tradycyjną.

W latach 60. i 70. całe południowe wybrzeże

Florydy było całkowicie otwarte dla przemytu,

a handel marihuaną był tutaj czymś powszech-

nym ..

strona 6

strona 17

S.2

NEWS

S.5

PRAWO

S.6

ZIELARNIA

S.11

HEMPLOBBY

S.13

PROTESTSONG

S.16

STREFA

„Darmowa gazeta

w Republice Czeskiej...

promuje narkotyki”

T ak piszą „kamraci” z wesołego kraju na południu.

Podejrzewam, że radują się mieszkańcy polskiego Śląska...

Nowy kodeks karny odstępuje także od represji za sadzenie

magicznych grzybów na własny użytek (w ilości do 25 sztuk/

dawek, ale ich wyrastania nie może kontrolować ani władza, ani

sam hodowca). Była to kolejna już próba reformy po kilku latach

przerwy. Nowe prawo obowiązuje od r. 2010.

...taki tytuł nosił artykuł nt. Gazety Konopnej Splif we

wrocławskim wydaniu Polski – The Times. Także w początkach

stycznia dziennik opublikował dwa podobnie brzmiące teksty

w edycji wielkopolskiej i ogólnokrajowej (przedsmak był już

latem w pomorskiej; zerknjcie: htp://www.polskatimes.pl/wy-

szukiwanie/splif,10,1,s,l,n.html). Pozornie starali się zachować

wyważony ton. Manipulację widać jednak gołym okiem i to nie

tylko po krzykliwym tytule. Równie znaczące jest zdjęcie, fał-

szywe przedstawienia nas jako gazety poświęconej wyłącznie

uprawie (a co więcej, zachęcającej do robienia tego w Polsce,

czyli do narażania własnych czytelników na represje), co świad-

czy nawet nie o analfabetyzmie, a wręcz o moralnym upadku,

zakłamaniu, na jakie nie pozwalają sobie nawet bulwarówki,

nie udające przynaj-

mniej, że są czymś

więcej, niż widać na

pierwszy rzut oka.

Nie zaskakuje tak-

że tendencyjny dobór

wypowiedzi eksper-

ckich, dziwi za to, że

Polska ośmiela się ig-

norować nasze listy

twierdząc zarazem,

że bezskutecznie sta-

rała się z nami skon-

taktować. Jeszcze nie-

dawno Moje Miasto

Wrocław zamieściło

fragmenty wypowie-

dzi redaktorów Splif-

fa w dość długo przy-

gotowywanym i nie

najgorszym artykule

mimo, że autorka nie

kryła swojej opinii.

Ale tam pisała stu-

dentka, zapewne aspi-

rująca do czegoś wię-

cej niż typowe „żółte

dziennikarstwo”. Intencje Polski oddaje sformułowanie „Pro-

kuratura rejonowa obiecała nam zainteresować się gazetą”.

Ktoś nawet zaryzykował stwierdzenie, że zachodzi nielegalny

przemyt prasy na teren RP. Podpis pod zdjęciem głosi „Pismo

reklamujące sklepy z marihuaną zalało Wrocław” – tego chyba

komentować nawet nie trzeba. Za rozgłos dziękujemy, za znie-

sławienie nie. A pogróżki to nie pierwsze, dotychczas prokura-

torzy kilkukrotnie rezygnowali z wszczynania postępowań, a

przedstawiciele policji mówili, że nie są od zwalczania prasy.

Dodajmy opinię podinsp. Mariusza Sokołowskiego, rzecznika

Komendy Głównej Policji dla gazety Metro z dnia 21.07.2008.

„Nie ma przepisów zabraniających pisania i informowania o

tym, jak produkować narkotyki czy uprawiać konopie”.

ciwościach usypiających, uspokajających i przeciwbólowych,

stosowanych w medycynie do celów właśnie narkotycznych,

czyli wywołujących stan narkozy, od czasów prehistorycznych

do dziś.

Pełna dekryminalizacja była popierana przez polityków

współrządzącej Partii, nomen omen, Zielonych, w tym

najmłodszego Ministra Edukacji Liškę i K. Jacques [znaną z

tego, że w ‘06 podczas antyfaszystowskiego zgromadzenia

została pobita i aresztowana przez policjanta, wcześniejszego

esztebaka (esbeka), skądinąd ukaranego jedynie zwolnieniem].

Byli i radykalni przeciwnicy odwilży, Ludowcy, kwestionujący

podział na środki twarde i miękkie. Widać pewne podobieństwa

do warunków polskich, ale ich posłowie raczej lepiej reprezentują

społeczeństwo. Podobnej nie-dekryminalizacji setki tysięcy,

a może miliony polskich konopistów chciałoby „nie mieć”.

Tam euforia jest umiarkowana, przyjęte rozwiązanie uchodzi

za kompromis, lecz zapewne poważnie zarobią na dalszym

rozwoju turystyki... ciekawe swoją drogą, czy doznają Wielkiej

Imigracji?? : )

Wg szerszej deinicji narkotykami nazywa się izycznie

uzależniające środki zmieniające stan świadomości, z których

najbardziej znane to nikotyna oraz alkohol etylowy, jak podaje

m.in. WHO, czyli ONZ-owska Światowa Organizacja Zdrowia.

Większość mediów promuje narkotyki, oczywiście wg WHO

znacznie od konopi groźniejsze (jak powszechnie wiadomo, po

początkowym ocenzurowaniu tego stanowiska w oicjalnym

raporcie i demaskującej publikacji brytyjskiego New Scientist

wybuchł międzynarodo-

wy skandal, a szefa or-

ganizacji musiał odejść).

Nie ma żadnego udo-

kumentowanego zgonu

wywołanego działaniem

cannabis.

Posiadanie miękkich „narkotyków” w ilości „większej niż

małej”, czyli ponad 20 papierosów lub 1 g THC grozi rokiem

więzienia (tu widać pewien nierozwiązany paradoks w związku

z akceptacją małych upraw), w porównaniu do dwóch za

„narkotyki” twarde; pielęgnowanie więcej niż trzech roślin

może skutkować półroczną odsiadką, a więcej niż 25 grzybków

– wakacjami rocznymi.

2. Rzecz jasna nie za-

chęcamy nikogo do spo-

żywania tzw. marjuany

i wyraźnie to podkreśla-

my przy wielu okazjach

(ani nie uważamy, że

zachęcenie jest w stanie

zachęcić, a zakazanie

zakazać). Pismo czytują

ludzie, którzy już ko-

nopie spożywają bądź

poszukują niezależnych

od wielkiego kapitału i

polityków źródeł wie-

dzy na ten temat. Prze-

strzegamy naszych czy-

telników, że nawet samo

posiadanie znikomych

ilości konopi na własny

użytek grozi w Polsce kilkuletnim więzieniem; często o tym

przypominamy. Ponieważ jednak lepiej i zdrowiej jest polegać

na sobie, a nie na produktach dystrybuowanych na czarnym

rynku przez przedstawicieli świata przestępczego, zachęcamy

do własnoręcznej uprawy (tylko!) mieszkańców krajów, które

nie prowadzą represji. Polacy żyją często poza terytorium RP.

Gazeta jest dystrybuowana na terenie wielu krajów UE, a także

Szwajcarii.

Last but not least: tu dziennikarze rzadko są w stanie zauwa-

żyć, że zagadnienia uprawy konopi do celów rekreacyjnych

stanowią niewielką część treści naszego magazynu. Większość

zawartości, w tym pierwsze i ostatnie strony odnosi się do

spraw polityki, kultury (recenzje książek, ilmów i płyt), pra-

wodawstwa i ostatnio medycyny.

Najzdrowiej być abstynentem. Wiemy wszyscy, że takie ży-

cie prowadzi niewielka mniejszość społeczeństwa. Wiemy od

czasów prohibicji, że żadne środki przemocy nie są w stanie

zmusić obywateli do trzeźwości. W USA ludzie woleli nawet

wesprzeć swoimi pieniędzmi handel nielegalny, a od tego czasu

nikt już nie utożsamia praw narzuconych z moralnymi. Jedy-

nym uprawnionym środkiem może być racjonalna edukacja.

Mówić czy nie mówić? A może nie słuchać!

Jak słusznie zauważa magazyn Konoptikum, oznacza to

zarówno zaprzestanie wreszcie zamykania ludzi, którzy ośmielili

się uniezależnić od dilerów i pozbawienie tych ostatnich znacznej

części dochodów, ale także poprawę sytuacji cierpiących na

choroby konopią leczone, w praktyce narażonych na represje

mimo przyjaznego orzecznictwa Sądu Najwyższego. Sadzenie

staje się również tańsze i bardziej ekologiczne, bo może być

szeroko praktykowane w świetle dziennym, w ogródkach, nie

tylko w specjalnych instalacjach. Redaktor wspomina, że jego

zdaniem prawdopodobnie nie dojdzie do zwiększenia liczby

konsumentów, bo już nastąpiło swoiste nasycenie; ponadto,

powołując się na przykład USA ukazuje, iż jest to kwestia nie

związana zbytnio z prawodawstwem. Dodajmy: nawet jeśli

zasmakuje w konopiach jeszcze więcej ludzi – cóż złego w tym

– człowiek przecież wybiera sam za siebie – jeśli nie można być

aresztowanym za niepalenie i niesadzenie, dlaczego totalitaryści

chcieliby więzić za palenie i sadzenie tych, którzy swojego

wyboru im nie narzucają?

(czytaj dalej na stronie 2)

Po żenujących publikacjach Polski – The Times zgłosili się

do nas kolejni żurnaliści. Część nawet wyraźnie dostrzega

problem jawnego sterowania tzw. opinią publiczną. Statystycz-

ny potencjalny autor zadaje jednak podobne pytania, trzeba

przyznać, nie zawsze zdradzające skrajne nastawienie, acz wy-

magające zdecydowanych odpowiedzi. Posługując się cytatem

opracowaliśmy zatem zestaw typu FAQ – Najczęściej Zadawa-

ne Pytania, dodając na koniec kilka słów własnych, oddających

we właściwszy sposób proil naszego magazynu. Zapraszamy

do lektury tego zestawu i całego pisma (są to z konieczności

skróty, staramy się wyjść naprzeciw zapotrzebowaniu i maksy-

malnie uprościć przyswajanie informacji).

3. Nasiona roślin narkotycznych to nasiona maku lekarskie-

go (pkt.1). Nasiona konopi są środkiem do uniezależnienia się

od niebezpiecznego rynku i za moralnie naganne uważamy, że

władze polskie od okołu jedenastu lat prowadzą politykę prze-

śladowania co najmniej kilkuset tysięcy poddanych i na ten

niebezpieczny rynek ich kierują. Na całe lata więzienia skazuje

się młodzież i starych hipisów, artystó w, wykładowców i stu-

dentów, ludzi którzy nie popełniają przestępstw szkodzących

innym ludziom.

1. Czy gazetka promujaca narkotyki miekkie jest w Polsce le-

galna ?

2. Czy instruowanie jak hodowac marichuane oraz podobnej

tresci artykuly nie uwazacie Panstwo za promowanie zazywa-

nia tych specyfikow.

3. Czy uwazacie Panstwo, ze reklamowanie nasion roslin

narkotycznych jest moralnie poprawne?

4. Dlaczego warto pisać o konopi?

(czytaj dalej na stronie 3)

1. Nie znamy żadnej gazety promującej tzw. narkotyki. Splif,

poświęcony roślinie konopi (cannabis sativa, indica, ruderalis),

pełni funkcje edukacyjne i publicystyczne. Dostrzegamy ryzy-

ka i nie przemilczamy ich, ale publikujemy głównie to, na co

inni nie mają zwykle odwagi. Tak jak zabrakło odwagi wyjaśnić

epizod z lat studenckich Ziobry... a czy premier Tusk, min. Bali-

cki (wywiad: Splif#14), palacz i Marszałek Sejmu Kozakiewicz,

Palikot, Korwin-Mikke promowali narkotyki?

Potoczny termin „narkotyki miękkie” jest mylący. Sam ter-

min narkotyki (z greki) odnosi się do opiatów, czyli środków

o działaniu podobnym do opium z maku lekarskiego, o właś-

Jadąc do Holandii wstąp do

Coffeshop Kronkel

Vlaamsegas 26-36

6511 HR Nijmegen

www.kronkel.nl

info@kronkel.nl

„ Nie ma” dekryminalizacji

r e D a k C j a

news

Celem niniejszej publikacji nie jest nakłanianie do zażywania

narkotyków. Nadużywanie marihuany może powodować

poważne szkody zdrowotne i społeczne. Doświadczenie

pokazuje jednak, że bez względu na status prawny zawsze

znajdą się ludzie gotowi z nią eksperymentować. Redakcja

Gazety Konopnej – SPLIFF dokłada wszelkich starań, by

obok publikowania informacji dotyczących wykorzystań

konopi, rozpowszechniać podstawowe fakty umożliwiające

redukcję szkód zdrowotnych, społecznych i prawnych,

które mogą powstać w wyniku jej stosowania. Jesteśmy

członkiem ENCOD – Europejskiej Koalicji dla Racjonalnych

i Efektywnych Polityk Narkotykowych oraz Deutsche Hanf

Verband (Niemiecki Związek Konopny).

„ Nie ma” dekryminalizacji w Republice Czeskiej...

...można będzie sadzić „tylko trzy” rośliny

(cig dalszy ze str. 1)

W ubiegłym roku podejście do uprawy bardzo zliberalizowała

także Austria. Przyczyniła się do tego niemała liczba aktywistów

i względnie niehisteryczne podejście przedstawicieli oicjalnych

instytucji (niektórzy, jak były Minister Zdrowia, Etl, nie stronili od

małego co nieco). Podczas gdy sankcje wobec handlarzy zostały

zaostrzone, przestępstwem nie jest już sadzenie dla własnych

potrzeb (oraz na cele lecznicze, naukowe itp.). Każdemu przysługuje

dziesięć roślin. Co prawda na prowincji wciąż można mieć problemy

ze zmagazynowanymi zbiorami, ale jest już jasne, że niezależnie od

ilości, kto nie sprzedaje, nie musi się obawiać kryminału. Głośne

orzeczenie sądowe przyznało wolność hodowcy-posiadaczowi 10

kilogramów. Potężne zapasy nawet dla zachłannego konsumenta...

a jednak sąd uszanował godność człowieka i ustanowione prawo.

W Brnie kolejny już wyrok w sprawie Hany Tichej i Mojmíra

Miklicy, oskarżonych o uprawę 499 roślin konopi „na marihuanę”.

Za pierwszym razem skazano ich na dwa i pół oraz dwa lata

w zawieszeniu (sic), a następnie o rok obniżono; teraz trzeba

rozpatrzyć ten casus od nowa.

Kolejne instancje stwierdzały np., że ani uprawa konopi, a nawet

zrywanie kwiatów i suszenie ich nie musi być automatycznie

produkcją „narkotyków”; przekonujących dowodów na to wcale

jeszcze nie dostarczono. Sprawa ciągnie się dość długo i jest coraz

bardziej interesująca. Jak zwracano już uwagę, bez niezbitych

dowodów sąd zobowiązany jest domniemywać, że były to dzikie

rośliny, które w dodatku służyły np. jako karma dla królików.

Spliff – Gazeta Konopna to periodyk wydawany w Berlinie dla

Polaków żyjących na terenie Unii Europejskiej.

Wydawca nie odpowiada za treść zamieszczanych reklam.

Gazeta dla osób powyżej 18 lat.

Stopka redakcyjna

Info, foto, video (jęz. czeski):

http://www.ct24.cz/domaci/38416-ustavni-soud-zrusil-

rozsudek-nad-pestiteli-konopi/

Na marginesie: Nie sądźcie, że macie najgorzej, albo że padliście

oiarą międzynarodowego spisku – jest w Europie kraj, gdzie prawo

jest gorsze – oszczędzę zgadywania, to nie Białoruś i nie Szwecja, nie

Francja, nie Rosja i nie Ukraina, nawet nie potwornie restrykcyjna

Słowacja: to Bułgaria... słynna co prawda z wyjątkowej wręcz

korupcji i samowoli władz... nasi „reprezentanci” powiedzą jednak,

że jest normalnie... a nawet, że potrzebują więcej władzy. Wiadomo,

władza deprawuje... ale że nawet się przed światem nie wstydzą?

Sąd Apelacyjny uchylił karę dwóch miesięcy pozbawienia

wolności (warunkowo zawieszoną) dla znanej aktywistki, ponad

pięćdziesięcioletniej Bushki Bryndovej, która oprócz wyrobu

i promocji darmowych maści leczniczych ze swych roślinek

ośmieliła się inhalować dymem na astmę, co pierwotnie uznano za

„nadużywanie do celów toksykomańskich”. Długowłosy sędzia

nakazał rewizję procesu, jak stwierdził, pierwszy sąd zignorował

kluczowe informacje.

Wydawca:

Eurolistek LTD.

Dunkerstr. 70

10437 Berlin

Słowacka rzeczywistość – cztery

rośliny, siedem lat bez zawiasów

[Fragmenty listu Milana do redakcji Konoptikum]

mail: biuro@spliff.pl

mail: redakcja@spliif.pl

tel: 0049 30 44793285

„Pomimo tego, że konopie jest blisko związane z kulturą

słowacką, członkowie władz udają, że nigdy tu ich nie było. [...]

Na Słowacji karalne jest nie tylko sadzenie, ale także posiadanie

jakiejkolwiek ilości konopi i również nasion. Gdyby ktoś chciał

uprawiać na cele przemysłowe, może, ale musi przedłożyć

tyle zezwoleń i pozwoleń od Ministerstwa Rolnictwa, że każdy

zainteresowany jest odstraszany od początku i raczej poszuka

sobie innej działalności. [...] Już wiele razy bywało, że młody

człowiek musiał iść do więzienia tylko dlatego, że miał w domu

trzy rośliny. Taki przypadek miał miejsce pół roku temu, kiedy

chłopak w wyniku ugody przedsądowej dostał za 4 rośliny 7 lat bez

zawieszenia. Zbieg okoliczności sprawił, że w tym samym czasie

skazali pedoila za kilkukrotny gwałt na małym chłopcu, który wg

opinii psychologa będzie tym naznaczony do końca życia, na pięć

lat, w co aż ciężko uwierzyć. [...] Prawda, że mimo twardego prawa

policja nie wkracza tak często. Nie potraię sobie nawet wyobrazić,

żeby wszystkich, którzy palą konopie, chcieli zamknąć. To by

musieli zamknąć fabryki, irmy. [...] Musimy pokazać, że nie boimy

się i jest nas dość, żeby zmusić posłów zająć się tym. W Czechach

robią oświatę na wiele sposobów, na przykład reżyserzy ilmowi.

Przecież prawie w każdym ilmie jest zakomponowany joint, czy

jakaś roślinka konopi. Ludzie na to patrzą i wiedzą, że to nie jest

takie groźne, jak mówią ustawodawcy albo stronniczy lekarze. [...]

Kupowaniem konopi niczego się nie nauczymy, ale kiedy ktoś już

pielęgnuje rośliny, zyskuje związek z naturą. Mogę powiedzieć za

siebie, że dzięki uprawie konopi nauczyłem się wiele o potrzebach

roślin, co przydało mi się przy pomidorach i paprykach [...]”

Reklama:

UE – (emmi@spliff.pl)

Polska – (reklama@spliff.pl)

Redaktor:

Wojciech Skura (wojtek@spliff.pl)

Korekta:

Prorok, Marcin Glutek, toudy

Dziennikarz radiowy w programie poświęconym temu

skandalowi (htp://www.bushka.cz/BEZ+OBALU+BUSHKA+++RE

AKCE.mp3) nadmienił, że już w międzywojniu astmatycy wdychali

dym papierosów z konopi. Dzwoniący słuchacze, emeryci i w

średnim wieku, byli dość zgodni, że doszło do nadużycia władzy

„na postrach” (za bezpłatne, naturalne lecznictwo) i że sprawy

medycznego zastosowania konopi nie powinny leżeć w gestii

polityków ani (pozbawionych kontroli) przedstawicieli aparatu

prawnokarnego.

Koordynator:

Tomasz Obara (gota@spliff.pl)

Współpraca:

Alex, BBR, Marcin Glutek (glutek@spliff.pl), Sławomir

Gołaszewski (audiomara@o2.pl), Zbigniew Jankowski,

JakAutomat, Robert Kania, Piotr Doczekalski, Siouyoo

(sioolyoo@spliff.pl)

Na obszarze Czech i Słowacji działa ponoć od trzech lat

inicjatywa CannaMed. Twórcy organizują darmową i dyskretną

dystrybucję konopi od hodowców wśród ludzi ciężko chorych,

głównie wycieńczonych chemioterapią cierpiących na nowotwory.

Zazwyczaj potrzebują kilka-kilkanaście razy więcej niż zużywa

młody człowiek dla celów rozrywkowych, są starzy, ubodzy i

nie mają sił ani możliwości postarać się o ten środek sami. Każdy

grower uczestniczący w działaniach oiarowuje charytatywnie

przynajmniej 1/3 zbiorów. Ze względów bezpieczeństwa inicjatywa

nie bierze bezpośredniego udziału w rozprowadzaniu. Jak dotąd

skorzystało kilkadziesiąt osób.

Graika:

Tomasz S. Kruk (graik@spliff.pl)

Foto:

Internet, toudy, redakcja Spliff & Hanf Journal & Konoptikum

Dystrybucja:

biuro@spliff.pl

Glutman

Druk:

Union Druckerei Weihmar GmbH

Ps. Dziękujemy Zbynkowi i Konoptikum oraz Bushce za

informacje.

„Darmowa gazeta promuje narkotyki”

(ciąg dalszy ze str.1)

O d kiedy to jest moralne? A od kiedy prawo postawiło po

jednej stronie konsumenta i dilera, aparat przemocy skoncen-

trował się na masowym i prostym zamykaniu tych pierwszych,

podczas gdy handel kwitnie i rozwja się, zaś spożycie wcale

nie zmalało; znacznie wzrosła popularność groźnych i zanie-

czyszczonych środków chemicznych, jak heroina i amfetami-

na. Policja cieszy się takim zaufaniem młodzieży, jak dawniej

milicja.

A czy bezmyślna promocja alkoholu i papierosów, która czę-

sto wprowadza w błąd i roztacza nad nimi zachęcającą aurę,

jest moralna?

(Cannabis Social Clubs), których członkowie zrzeszają się,

opłacają składki i uprawiają rośliny na własne potrzeby. Nikt

na tym nie zarabia, a susz rozprowadzany jest w sposób kon-

trolowany pomiędzy klubowiczami, którymi są często ludzie

chorzy, którym państwo nie może pomóc; sądy w tych krajach

orzekły, że nie ma prawa także przeszkadzać. Uznały, iż kry-

minalizacja godzi w zdrowie, tym bardziej, że towar uliczny

jest niewiadomej jakości i jest szkodliwa, a uprawa na własny

użytek nie stanowi problemu dla sprawiedliwości.

aspektów życia. Postawa naszych gorliwych „elit” nie napawa

optymizmem tych, co sądzą, że nie można robić z palaczy kono-

pi przestępców. Właśnie dosłownie robić. Czy potrzebują mieć

przestępców, po to żeby zastraszać, konliktować, sprawować

władzę? Groźnych, bo... łamią „ich”, władzy, prawo, godnych

trzech lat więzienia, sankcją zastanawiająco wysoką w porów-

naniu do sankcji za przestępstwa brutalnie i/lub bezpośrednio

zagrażające mieniu, zdrowiu, a nawet życiu osób innych niż

sprawca (patrz „Prawo moralne, prawo polskie, prawo prawne”,

Splif#9). Pewnie dlatego, że palacz konopi świadomie odmawia

podporządkowania i jego świadomość właśnie jest tu najstrasz-

liwsza. Chodzi o przynajmniej pół miliona lub milion osób (nie

każdy chce i może wyjechać), chociaż Krajowe Biuro ds. Przeciw-

działania Narkomanii oszacowało tę liczbę na trzy miliony. Do-

dajmy ich rodziny, przyjaciół, współpracowników. Ale skoro w

USA ponad 1% społeczeństwa przebywa w więzieniu, przestęp-

czość jest wysoka, a władza potężna, więc... Mało kto z „nich”

fatyguje się już ogłaszaniem choćby pozornych przyczyn swych

oświeconych poczynań, bo ktoś mógłby zacząć dociekać, zada-

wać pytania, szukać odpowiedzi, przypominać sobie wcześniej-

sze uzasadnienia, bo nie było tak od zawsze, ale szkoda szukać o

tym wzmianki, głowić się, czy kryminalizacja tzw. narkomanów

naprawdę coś poprawiła, zagroziła tym wszechobecnym dile-

rom rozdającym pierwsze działki za darmo w podstawówkach?

Nie było tak i nie jest też wszędzie, bo w Europie za spożywanie

substancji nielegalnych do więzienia wtrąca się już tylko w dość

autorytarnej obecnie Słowacji i zdominowanej przez korupcję

Bułgarii. Ale o tym też cisza. I polska bogata tradycja autorytar-

na ma się świetnie, mimo przygaśnięcia jej kaczystowskiej for-

my. I nie ma dialogu, debaty, są fakty dokonane, przemilczanie

i zagłuszanie niewygodnych głosów, opinii, informacji. Powta-

rzanie i konstruowanie rzekomych oczywistości. Tu prym wiodą

korporacyjne media, którym tak samo jak władzy jawnej zależy

najczęściej na posłuchu, zdominowaniu przekazów, spektaklu,

a nie na komunikacji społecznej (oczywiście przy zachowaniu

pozorów).

Lektury:

Kasia Malinowska-Sempruch

(Program Światowej Polityki Narkotykowej):

„Niezamierzone Konsekwencje: Polityka Narkotykowa

i Prawa Człowieka”

prof. dr hab. Krzysztof Krajewski (Kierownik Katedry Kry-

minologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, przewodniczący

zespołu ds. „Przygotowania projektu ustawy o zmianie usta-

wy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych

ustaw”):

„Problemy narkotyków i narkomanii

w ustawodawstwie polskim” (Warszawa 2004, UNDP)

„Sprawy o posiadanie narkotyków w praktyce sądów krakow-

skich. Raport z badań” (Kraków 2008)

www.emcdda.europa.eu/html.cfm/index1308PL.html

www.treatingyourself.com

www.politykanarkotykowa.pl

4. Materiały prezentowane na łamach Gazety Konopnej są

częścią programu redukcji szkód (zdrowotnych, socjalnych

itp.). W celu przybliżenia samego pojęcia zachęcam do lektury

źródeł zewnętrznych – Polska Sieć ds. Polityki Narkotykowej

czy Wikipedia. Co ciekawe, są w Polsce podobne publikacje

skierowane np. do użytkowników opiatów i wszelkiego rodza-

ju twardych narkotyków, wydawane za publiczne pieniądze

przez Monar. Jestem przekonany, że treści tam zawarte prze-

raziłyby niejedną osobę, która nie jest zaznajomiona z prob-

lemem. Jednak dzięki szeroko dostępnej, rzetelnej informacji

można zminimalizować problemy społeczne związane z zaży-

waniem. Współpracujemy m.in. z przedstawicielami między-

narodowego Open Society Institute, w Polsce inansowanego

przez Fundację Batorego oraz z Helsińską Fundacją Praw Czło-

wieka.

W atmosferze medialnej nagonki na dopalacze, która skłoniła

opieszałych zwykle polityków do gorączkowych prac (na które

rzadko zasłużyć mogą sprawy jeszcze ważniejsze), tak pospiesz-

nych i tajnych, że nie doczekały się debaty – debatuje tylko spo-

łeczność internetowa, ale jak wiadomo tam wielu biurokratów

często nie zagląda, bo internauci pją piwo i oglądają porno...

a może nie potraią obsługiwać narzędzi szatana, albo nie wie-

dzą, co to czytanie ze zrozumieniem – w tej atmosferze rośnie

gotowość do maksymalnej kontroli najbardziej prywatnych

Glutman, redakcja@splif.pl

Splif zajmuje się ponadto tematyką konopi w szerokim

ujęciu, krążąc nie tylko wokół kwestii społecznych, lecz także

setek zastosowań tej rośliny. Również medycznych, przemysło-

wych/agrokulturalnych.

Medycznych (jako lek przeciwbólowy, przeciwwymiot-

ny, zwiększający łaknienie etc.; w nowotworach, HIV/AIDS,

stwardnieniu rozsianym, jaskrze, astmie, anoreksji i nie tylko;

w Kanadzie, USA, Holandii, W. Brytanii, Niemczech, Włoszech,

Hiszpanii, Belgii, Szwajcarii, Austrii) – tu polecamy wyspecja-

lizowany tylko w tych zagadnieniach anglojęzyczny magazyn

Treating Yourself, którego naczelny posiada nota bene oicjalną

dyspensę na 780 gramów suszu konopi miesięcznie od władz

kanadyjskich.

Przemysłowych i rolniczych, zastosowań zapomnianych i

niedocenianych. Do XIX w. olej, włókno, ziarna były jednymi z

głównych surowców gospodarczych. Konopie służą do produk-

cji bardzo wysokiej jakości tkanin, papieru, mąki i pasz, biopa-

liw, a nawet plastików. Byliśmy jednym z europejskich liderów

upraw, dziś mamy upadek i potężne ograniczenia , ale wciąż

trwa produkcja kosmetyków (htp://cannabis.pl/), oleju konop-

nego jadalnego (zawiera znacznie więcej nienasyconych kwa-

sów tłuszczowych niż inne oleje roślinne – produkcja Instytutu

Włókien Naturalnych, htp://www.inf.poznan.pl), materiałów

budowlanych, olejków eterycznych, materiałów, sznurków,

ubrań. W Europie Zachodniej i Ameryce Północnej nikogo nie

dziwią konopne spodnie, buty, kurtka, kosmetyki dostępne w

centrum handlowym, a także to, że jest obecna w Mercedesach

jako maty wygłuszające i bardzo wytrzymałe zderzaki. Baweł-

na i materiały sztuczne są tańsze, ale nieraz pozornie. Konopia

zaś niemal nie wymaga nawozów ani środków ochronnych i

rośnie w prawie każdych warunkach, bardzo szybko wytwa-

rzając biomasę.

Nie ma wątpliwości, że mamy do czynienia również z waż-

kim problemem społecznym. Tak użytkownicy wszelkich uży-

wek i narkotyków, jak ludzie, którzy nie mają z nimi kontaktu

powinni mieć dostęp do kompleksowej, poważnej oferty dzia-

łań prewencyjnych, edukacyjnych, terapeutycznych. Spójny

system powinien pozwolić działać sieci obywatelskich orga-

nizacji, terapeutom, specjalistom, wolontariuszom również w

szkołach i publicznej opiece zdrowotnej i dawać im narzędzia.

Wiadomości, które mają przestrzegać i pomagać na oślep każ-

demu przypominają premiera Kaczyńskiego i „czy marihuana

jest z konopi? chyba nie”. Także spora część obywateli nie ma

na ten temat żadnych wiadomości, a młodzi „sami wiedzą le-

piej”.

Większość pieniędzy z rynku narkotykowego przeznacza-

nych jest na inansowanie innych działalności kryminalnych, a

pieniądze publiczne są nieskutecznie i bezmyślnie wydawane

są na kryminalizację użytkowników – zasoby czasowe, ludzkie,

inansowe policji, prokuratorów, sądów, więzienia itd. Te pie-

niądze mogłyby być wydawane na sprawną edukację młodzie-

ży oraz traiać do programów terapeutycznych.

Zajmując się tematem profesjonalnie nie można stawiać

na równi użytkowników okazjonalnych, osób uzależnionych

i rozprowadzających narkotyki wśród nieletnich. Zarówno

nierobienie niczego, jak i traktowanie każdego przypadku tak

samo jest zawsze nieodpowiednie. W Polsce niestety wszyst-

kich traktuje się jednakowo, bez rozpoznania, bez ekspertyz

o stanie zdrowia oskarżonego, celem policji jest znalezienie

dowodów winy, a prokuratury oskarżenie, zatłoczone sądy

wydają mechanicznie wyroki. Oiary są jednocześnie oskar-

żonymi, opuszczają społeczeństwo. Nawet jeżeli posiadanie

jest niedozwolone, sytuację powinien rozwiązywać lekarz, te-

rapeuta bądź specjalna komisja, jak w niektórych krajach UE.

Uzależnionych należy rozpoznać i otoczyć opieką, zredukować

problemy współwystępujące z chorobą (przyjmowanie w nie-

odpowiedzialny sposób, zakażenia, przedawkowania, zatru-

cia, naruszanie bezpieczeństwa publicznego), m.in. poprzez

dostępne terapie metadonowe dla opiatowców.

W Holandii od niedawna nie wolno palić w miejscach pub-

licznych skrętów z tytoniem. Ponieważ dym tytoniowy jest po-

ważnym zagrożeniem zdrowotnym. Skrętów konopnych to nie

dotyczy.

W Hiszpanii i Belgii istnieją „Społeczne Kluby Konopne”

news

Wywiad z Dilerem cz. II

Zdelegalizowali Spice !

P od koniec lutego niemiecki parlament opublikował

rozporządzenie, które delegalizuje składniki popularnych

mieszanek ziołowych „PK-47497” i „JWH-018”. Niestety, nie istnieje

wykaz produktów, których to dotyczy.

Na podstawie ekspertyzy, która została opracowana we

Frankfurcie można przypuszczać, że najprawdopodobniej

dotyczy to produktów Spice (warianty: silver, gold, diamond,

arctic synergy), Smoke, Skunk, Sense, Yucatan Fire. Najciekawszy

jest fakt, że w/w produktów nie można także posiadać na własny

użytek, a każdy, kto je posiada został zobligowany do stawienia się

z nimi w prokuraturze do końca stycznia.

Warto jeszcze nadmienić, że mieszanki ziołowe zostały

zdelegalizowane już w Austrii, Szwajcarii oraz Holandii.

W itajcie, drodzy czytelnicy Spliffa.

Z okazji pobytu w Amsterdamie postanowiłem odwiedzić

mojego starego znajomego Kelvina, z którym przeprowa-

dzałem wywiad do drugiego numeru Spliffa. Umówiliśmy

się w tym samym miejscu co poprzednio, w Bush Doctorze.

Zauważyłem, że Kelvin wciąż wierny jest Amnesii Haze! :)

Cześć Ziom. Od naszego ostatniego spotkania minę-

ły już prawie dwa lata. Powiedz, czy coś zmieniło się w

Twoim życiu od tego czasu?

Hmmm, palę mniej, ale to uwarunkowane jest tym, iż nie

mam czasu i na pewno po części tym, że w Holandii ogra-

niczono możliwości spożywania zarówno tytoniu, jak i ko-

nopi. Życie toczy się w Amsterdamie leniwie, dlatego też

robię to, co robiłem, mieszkam tam, gdzie mieszkałem, zaj-

muje się tym, czym wcześniej, uprawa marihuany jest wciąż

moim hobby. Ostatnio jednak zafascynowałem się Ajaxem

Amsterdam i przyjeżdżam na każdy ich mecz! Marzę o tym,

aby jakaś polska drużyna przyjechała do Amsterdamu. Choć

ostatnio w Rotterdamie miałem okazję być na meczu Lecha

Poznań.

Mówisz, że Holendrzy ograniczyli możliwości konsump-

cji marihuany. W jaki sposób?

NoMercy Weedcup 08

T o wydarzenie miało bardzo szczególny charakter, gdyż nie

było plastikowo-komercyjne, tak jak do tej pory organizowane

Puchary. Wreszcie nadszedł ten dzień, byliśmy zachwyceni,

że mogliśmy uczestniczyć w imprezie zorganizowanej

przez NoMercy, człowieka-legendę zielonej sceny.

Na WeedCup przybyli specjaliści z holenderskich cofeeshopów,

jak również mali, niezależni producenci z całej Europy, którzy

przedstawili swoje próbki.

Rząd centroprawicowy wprowadził obostrzenia. Palić moż-

na tylko w wyznaczonych miejscach, nie można nawet po-

palać w pokoju hotelowym, nie można na stadionach, nie

można dodawać tytoniu do marihuany. Do 2011 mają zli-

kwidować 48 coffeeshopów w Amsterdamie, ponieważ są

za blisko szkół. Ciekawi mnie to, że Holendrzy tych przepi-

sów przestrzegają i to niesamowicie skrupulatnie. Ciekawe

jak długo?

Jak zapewne wiesz, HempLobby jest organizacją, któ-

ra próbuje zrzeszać firmy tego przemysłu w Polsce. Co

myślisz o tym rynku?

Czyżby nadchodziła do Holandii prohibicja?

Gdy byłem w Polsce, nie słyszałem o czymś takim jak Hem-

pLobby, wtedy byłem dilerem i w ogóle nie wiedziałem, że

takowy legalny rynek może istnieć, dopiero jak tutaj przyje-

chałem zobaczyłem jak wielki jest to przemysł, że ludzie tu

żyją z tym normalnie i przychodzą do pracy sprzedawać na-

siona lub inne sprzęty do uprawy, popijając przy tym kawę

i paląc jointy. Mi się to nie mieściło w głowie, że tak można,

że to normalka, że to nic strasznego.

Kiedyś z ciekawości zajrzałem do polskiego Internetu i tam

natrafiłem na strony HL, zobaczyłem, że jest zaczątek rynku

w Polsce, a HempLobby próbuje go skonsolidować. Moim

zdaniem prędzej czy później taki rynek w Polsce powstanie

na poważnie i nieważne jest to, czy marihuana będzie legal-

na, czy nie. Myślę, że tutaj bijemy się z czasem, czy państwo

polskie pozwoli Polakom zarabiać na rynku konopnym, czy

w imię nielegalności tej używki zlikwiduje zaczątki polskich

firm i w ten sposób otworzy drogę biznesowi zagraniczne-

mu, którego przedstawiciele tylko zacierają ręce, aby móc

wejść na ten potencjalnie duży rynek zbytu. A Polacy, jak

nie będą mogli kupić nasion i sprzętu do uprawy w Polsce,

kupią ją w Czechach, gdzie jest jeszcze taniej. Zatem tutaj

myślę, że trzeba pomyśleć racjonalnie i jednak bronić swego,

kumulować pieniądze w Polsce, a nie wyprowadzać je do cu-

dzej kieszeni... Ale wiadomo, jak to jest w Polsce. Racjonalnie

się nie myśli, raczej ideowo.

Po długiej podróży, wieczorem 13 grudnia

przybyliśmy na miejsce imprezy do Wibautstraat, gdzie

już przy wejściu czuć było bardzo specyiczny słodkawy zapach.

Od samego początku atmosfera była bardzo przyjacielska, niemal

jak na imieninach u cioci. Przygrywała żywa muzyka, „Long

Frans”, a co najważniejsze na tego typu imprezach, organizator

nie zapomniał o poczęstunku. Przed kulminacyjnym punktem

imprezy można było posłuchać wykładu o historii konopi.

Niezależne jury wybrało najlepszą odmianę Outdoor – Tayron

z „Double Fun”, Indoor – Dampkring z „Mount Cook”, na

drugim miejscu Green House „Kush king” i na trzecim Sandra z

„NLX”. Oprócz powyższych kategorii, były także nagrody dla:

„najlepszego sklepu”, „najlepszego grow raportu”.

Po ceremonii była okazja do przetestowania różnych urządzeń

do badania marihuany oraz inhalacji medycznej. Atmosfera była

przyjemna przez cały czas, oprócz odprężającego chilloutu nie

zapomniano o idei legalizacji.

Do zobaczenia w przyszłym roku na NoMercy Weedcup.

Nic bardziej mylnego. Cała Europa idzie w kierunku odwil-

ży.

Holendrzy nie zlikwidują tego rynku, po pierwsze jest za

dochodowy, a po drugie oni po prostu sądzą, że konopia

powinna być legalna i tyle. Oni go po prostu przekształca-

ją i odświeżają. Niektóre sprawy poszły za daleko. Niektóre

nie.

Burmistrz Amsterdamu nie widzi przeszkód do powstawa-

nia nowych coffeeshopów w odpowiednich miejscach, na-

tomiast burmistrzowie kilku innych miast chcą całkowicie

zalegalizować uprawę marihuany w swoich rejonach, nie

patrząc na to, czy rząd się zgodzi, czy nie.

Jednak pod naciskiem sąsiednich państw, głównie Francji i

Niemiec, Holandia musi uregulować rynek marihuany u sie-

bie i objąć go większą kontrolą. Dodatkowo starsi Holendrzy

z przygranicznych miast wkurzają się, że ich spokojny ład

życiowy został naruszony. Po pierwsze otworzono granice

dla pracowników ze wschodu, a po drugie wciąż rośnie siła

ekspansji turystycznej po marihuanę. Ludzie zza granicy nie

potrafią parkować, o zachowaniu już nie wspomnę. Nadgra-

niczne miasteczka na weekendy zwiększają swoją populację

o 100%. Dla przykładu podam miasteczko, nie pamiętam już

jak się nazywa, mające około 14000 mieszkańców, w weeken-

dy odwiedzane jest przez 24-tysięczną armię palaczy z Bel-

gii, Niemiec czy Francji. I jak tu się nie wkurzyć? Starsi lu-

dzie piszą listy do burmistrzów i podnoszą raban, a ja wcale

im się nie dziwię. Rząd musi znaleźć teraz odpowiednie roz-

wiązanie, aby pogodzić obie strony konfliktu.

Tak, widać to szczególnie po akcji z dopalaczami w Pol-

sce. Jedna wielka histeria ze strony władzy i mediów.

Z tego śmieję się mocno. Śledzę tą sytuację w Internecie i

polskiej TV. Dopalacze to przecież nie takie straszne używki.

Bodajże 2 lub 3 substancje przypominają działanie amfeta-

miny czy ekstazy i to na dodatek są zdecydowanie słabsze

w porównaniu z ich nielegalnymi odpowiednikami. Legal-

ne dopalacze są przecież wszędzie, spójrzmy na substancje

energetyczne na stacjach benzynowych, np. DriveMax 24h,

pełen legal. W aptece co drugi suplement diety to taki „do-

palacz”, tylko że wprowadzony za zgodą państwa, wiec

nikt nie histeryzuje. W Polsce zrobił się raban wynikający z

niewiedzy. Przyszło kilku biznesmenów z zagranicy zrobić

czysty interes, nabijają klientów w butelkę, a wszelkie próby

delegalizacji ze strony rządu kończą się niepowodzeniem.

Moim zdaniem właśnie w takich sklepach powinno się ofe-

rować wszystkie używki, włącznie z alkoholem. Powinien

stać tam strażnik/policjant, a odpowiednie urzędy powinny

takie sklepy kontrolować. Jestem przeciwny istnieniu takich

sklepów w obecnej formie. Oszukują własnych klientów mó-

wiąc, że to nie do spożycia. Moim zdaniem przy każdej takiej

używce powinna być instrukcja ze sposobem użycia tego, z

możliwymi pozytywnymi jak i negatywnymi efektami. Wte-

dy taki użytkownik dopalaczy będzie to brał bogatszy w

wiedzę o tym, z czym ma do czynienia. Obecna sytuacja jest

groteskowa. Media i rząd robią reklamę, a dopalacze dzien-

nie mielą grube miliony, z których część powinna iść na le-

czenie narkomanii.

(dzwoni telefon)

Ale to też rozmowa na dłuższą chwile. Teraz muszę iść, żona

wzywa. Mam nadzieję, że pogadamy dłużej następnym ra-

zem! Trzymaj się!

Pozdro!

(Wywiad z Kelvinem przeprowadził

Siu w Amsterdamie,

grudzień 2008)

prawo

Dobrowolne Poddanie Się Karze

1 . Przepis art. 387 Kodeksu postępowania karnego1 (dalej w skró-

cie „k.p.k.”) w brzmieniu:

„§ 1. Do chwili zakooczenia pierwszego przesłuchania wszystkich oskar-

żonych na rozprawie głównej oskarżony, któremu zarzucono występek,

może złożyd wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu

określonej kary lub środka karnego bez przeprowadzania postępowania

dowodowego; jeżeli oskarżony nie ma obroocy z wyboru, sąd może, na jego

wniosek, wyznaczyd mu obroocę z urzędu.

§ 2. Sąd może uwzględnid wniosek oskarżonego o wydanie wyroku skazu-

jącego, gdy okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpliwości i

cele postępowania zostaną osiągnięte mimo nieprzeprowadzenia rozprawy

w całości; uwzględnienie takiego wniosku jest możliwe jedynie wówczas,

gdy nie sprzeciwią się temu prokurator, a także pokrzywdzony należycie

powiadomiony o terminie rozprawy oraz pouczony o możliwości zgłosze-

nia przez oskarżonego tego wniosku.

§ 3. Sąd może uzależnid uwzględnienie wniosku oskarżonego od dokona-

nia w nim wskazanej przez siebie zmiany. Przepis art. 341 § 32 stosuje

się odpowiednio.

§ 4. Przychylając się do wniosku sąd może uznad za ujawnione dowody

wymienione w akcie oskarżenia lub dokumenty przedłożone przez stronę.

§ 5. Jeżeli wniosek złożono przed rozpoczęciem rozprawy, sąd rozpoznaje

go na rozprawie”

reguluje konstrukcję prawną zwaną skazaniem bez przeprowa-

dzania postępowania

dowodowego, jak również dobrowolnym poddaniem się karze.

Na uwadze należy mied fakt, iż w k.p.k. mianem dobrowolnego

poddania się karze określa się zarówno instytucję uregulowaną w

przepisie art. 387 k.p.k., jak również konstrukcję z przepisu art. 335

k.p.k., która umożliwia skazanie oskarżonego bez przeprowadze-

nia rozprawy.

5) wniosek spełnia wymogi określone w art. 387 § 1 k.p.k.

Wniosek w trybie przepisu art. 387 k.p.k. musi zostad złożony (w

formie pisemnej bądź ustnie do protokołu) przed zakooczeniem

pierwszego przesłuchania wszystkich oskarżonych4, a nie tylko

tego oskarżonego, który składa wniosek na rozprawie głównej.

Stwarza to więc w sprawie wieloosobowej każdemu oskarżonemu

możliwośd zastanowienia się nad kwestią wystąpienia o skazanie

bez dalszych czynności dowodowych.

Zakooczenie pierwszych przesłuchao następuje z momentem

udzielenia odpowiedzi na ostatnie z pytao zadane ostatniemu z

oskarżonych w fazie odbierania ich wyjaśnieo i przejściem do ko-

lejnej czynności, niekoniecznie dowodowej (może to byd np. ogło-

szenie przerwy w rozprawie)5.

Nic nie zmienia się natomiast w procesie z jednym tylko oskar-

żonym; wniosek może byd tu złożony do zakooczenia pierwsze-

go przesłuchania. Wniosek taki składa sam oskarżony lub w jego

imieniu obrooca ustanowiony w sprawie.

Wniosek w tym przedmiocie może byd złożony przed rozpoczę-

ciem rozprawy, a więc w toku postępowania sądowego po wpły-

nięciu aktu oskarżenia (wtedy w formie pisemnej), albo nawet w

toku postępowania przygotowawczego6.

Wniosek oskarżonego dotyczyd ma skazania go wyrokiem bez po-

stępowania dowodowego, ma to byd przy tym skazanie poprzez

„wymierzenie mu określonej kary lub środka karnego”. Wniosek

musi mied więc określoną treśd, a nie ogólnikowe żądanie skaza-

nia.

Wymóg określenia przez oskarżonego „kary lub środka karnego”

wskazuje, że oskarżony musi podad, w jaki konkretnie sposób ma

byd skazany. Może to byd zatem kara określonego rodzaju i w

określonym rozmiarze, bezwzględnie wykonywana lub z warun-

kowym zawieszeniem jej wykonania, grzywna w określonej wy-

sokości, środek karny przewidziany za dany czyn we wskazanym

przez wnioskodawcę rozmiarze lub w odniesieniu do określonej

sfery jego działalności (np. zakaz prowadzenia wskazanego rodza-

ju pojazdów na wskazany okres) albo z określeniem czasu realiza-

cji (np. obowiązku naprawienia szkody, świadczenia pieniężnego

czy nawiązki).

Ponieważ wniosek dotyczyd ma „wymierzenia kary lub środka

karnego”, nie może zawierad sugestii odstąpienia od wymierzenia

zarówno kary, jak i środka karnego.

Możliwe jest natomiast wnoszenie o odstąpienie od wymierzenia

kary i wymierzenie jedynie środka karnego7.

6) wniosek został złożony w terminie

Zobacz uwagi do pkt 5);

7) oskarżony dokonał we wniosku zmian wskazanych przez

sąd, a prokurator i pokrzywdzony nie sprzeciwili się temu

Sąd uprawniony jest do wskazania, w jakim zakresie wniosek

oskarżonego musi byd zmieniony, by został uwzględniony przez

sąd, a wskazania te mogą dotyczyd rodzaju kar lub środków kar-

nych, a także ich wymiaru.

Oskarżony musi wyrazid zgodę na te zmiany zaproponowane

przez sąd, natomiast wystarczy, że obecni na rozprawie prokurator

i pokrzywdzony nie sprzeciwią się temu.

Uwzględnienie wniosku oskarżonego o wydanie wyroku skazu-

jącego na zasadach przewidzianych w przepisie art. 387 § 1 i § 2

k.p.k. zobowiązuje sąd do wymierzenia kary zgodnie z akcepto-

wanym wnioskiem.

Orzeczenie przez sąd kary surowszej lub środka karnego nieprze-

widzianego we wniosku oznacza złamanie swoistej ugody, okre-

ślającej warunki dobrowolnego poddania się karze i stanowi rażą-

ce naruszenie przepisów postępowania.

4 . Sąd może, ale nie musi uwzględniad wniosku oskarżonego.

Przede wszystkim zależy to od tego, czy zostały spełnione warun-

ki, o których była mowa wyżej.

Jeśli sąd zaakceptuje wniosek oskarżonego orzeka wyrokiem. W

razie nieuwzględnienia wniosku oskarżonego o skazanie go w

trybie przepisu art. 387 k.p.k. sąd prowadzi rozprawę w dalszym

ciągu, na zasadach ogólnych.

Człowiek Mucha

1 Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego

(Dz. U. nr 89, poz. 555 z późn. zm.).

2 Jeżeli sąd uzna za celowe ze względu na możliwośd porozu-

mienia się oskarżonego z pokrzywdzonym w kwestii naprawienia

szkody lub zadośduczynienia, może odroczyd posiedzenie, wyzna-

czając stronom odpowiedni termin. Na wniosek oskarżonego i

pokrzywdzonego, uzasadniony potrzebą dokonania uzgodnieo,

sąd zarządza stosowną przerwę lub odracza posiedzenie.

3 Polski Kodeks karny utrzymuje tradycyjny dwupodział prze-

stępstw na zbrodnie i występki.

4 Przesłuchanie oskarżonych jest zakooczone z chwilą podjęcia

decyzji o przeprowadzeniu kolejnej czynności procesowej (po za-

rządzeni) postępowania dowodowego, np. przesłuchania świad-

ków czy biegłych).

5 Późniejsze dodatkowe wyjaśnianie przez oskarżonych, w związ-

ku z przeprowadzanymi na rozprawie innymi dowodami, nie ma

już znaczenia, gdyż nie posiada waloru „pierwszego przesłucha-

nia” i jest tylko swoistym „dosłuchaniem ich.

6 W tym wypadku wniosek zostanie rozpoznany też dopiero na

rozprawie po odczytaniu aktu oskarżenia i ustosunkowaniu się

oskarżonego do pytania przewodniczącego składu orzekające-

go, czy przyznaje się do zarzucanego mu czynu i czy chce złożyd

wyjaśnienia oraz jakie, a także czy podtrzymuje wcześniej złożo-

ny wniosek o skazanie w trybie określonym w art. 387 k.p.k.

7 W trybie przepisu art. 387 k.p.k. nie można orzekad o warun-

kowym umorzeniu postępowania, przepis ten bowiem dopuszcza

tylko wydanie wyroku skazującego.

Pomimo zbieżności terminologicznych te dwie konstrukcje różnią

się od siebie w sposób diametralny i nie należy ich w żaden sposób

utożsamiad.

Ponieważ przedmiotem niniejszego artykułu jest konstrukcja z

przepisu art. 387 k.p.k., dlatego przez używany w dalszej części

artykułu zwrot „dobrowolne poddanie się karze” należy rozumied

konstrukcję prawną skazania bez przeprowadzania postępowania

dowodowego.

2 . Podstawowym celem dobrowolnego poddania się karze jest

znaczne odformalizowanie postępowania przed sądem pierwszej

instancji oraz jego skrócenie bez naruszania praw oskarżonego i

pokrzywdzonego oraz w razie w pełni poprawnego zastosowania

tej instytucji – wyeliminowanie postępowania odwoławczego i ka-

sacyjnego, co z kolei pozwala na znaczne obniżenie kosztów pro-

cesu, które w przypadku wydania przez sąd wyroku skazującego

ponosi oskarżony.

Konstrukcja ta sprowadza się do zawarcia swoistego porozumie-

nia pomiędzy oskarżonym a organem procesowym i jest przeja-

wem konsensualizmu w podejmowaniu decyzji procesowych.

W jego wyniku oskarżony znajduje się w uprzywilejowanej pozy-

cji, gdyż może liczyd na wymierzenie łagodniejszej kary, a organ

procesowy zaś jest zwolniony od prowadzenia sformalizowanego

postępowania.

3 . Wniosek o dobrowolne poddanie się karze zostanie uwzględ-

niony tylko wówczas, gdy zostaną spełnione łącznie następujące

warunki:

W opracowaniu niniejszego artykułu wykorzystano następujące

źródła:

1) J. Grajewski, L.K. Paprzycki, S. Steinborn, Kodeks postępowa-

nia karnego. Komentarz, Tom I (art. 1-424),

Kantor Wydawniczy Zakamycze, 2006 r.;

2) T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz,

wyd. III, Kantor Wydawniczy Zakamycze, 2003 r.

Profesjonalna Pomoc Prawna

Cele Redukcji Szkód:

1) czyn zarzucany stanowi występek3

Występkiem jest czyn zabroniony zagrożony grzywną powyżej 30

stawek dziennych, karą ograniczenia wolności albo karą pozba-

wienia wolności przekraczającą miesiąc.

Przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o prze-

ciwdziałaniu narkomanii

(Dz. U. nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) – tj. posiadanie środków

odurzających lub substancji psychotropowych jest występkiem,

zagrożonym karą pozbawienia wolności do lat 3. Typ uprzywilejo-

wany tego występku, o którym mowa w przepisie art. 62 ust. 3 w/

w ustawy (wypadek mniejszej wagi) zagrożony jest alternatywnie

karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności

do roku. Natomiast występek określony w przepisie art. 62 ust. 2

w/w ustawy (znaczna ilośd środków odurzających lub substancji

psychotropowych) zagrożony jest karą pozbawienia wolności od 6

miesięcy do lat 8;

Uprzejmie informujemy, że Sekcja Kliniki Prawa Redukcja

Szkód oferuje pomoc prawną udzielaną w formie porad i opi-

nii prawnej przez studentów przy współpracy z prawnikami

koordynującymi działania Kliniki Prawa. Działalność sekcji

Redukcja Szkód skierowana jest dla użytkowników nielegal-

nych środków psychoaktywnych, zarówno konsumentów oka-

zjonalnych jak i osób uzależnionych.

-Pomoc prawna dla osób uzależnionych i zażywających sub-

stancje psychoaktywne

-Promocja praw osób uzależnionych i używających środki psy-

choaktywne

-Działalność na rzecz zmiany polityki antynarkotykowej -

zniesienia karalności posiadania małej ilości narkotyku na

własny użytek

-Zmiana stosunku wobec osób uzależnionych i zażywających

substancje psychoaktywne

-Pomoc osobom wychodzącym z nałogu w powrocie na „łono

społeczeństwa”

-Upowszechnianie leczenia substytucyjnego

-Redukcja zakażeń wirusem HIV i minimalizacja skutków roz-

przestrzeniania się wirusa

Dyżury, na których przyjmowani będą Klienci odbywają się w

Sekcja Redukcji Szkód, ul. Wspól-

na 65 a (oficyna III piętro) lok.36

w dniach:

Poniedziałek godz. 10-11

Wtorek godz. 13.30-14.30

Środa godz. 13.30-14.30

Czwartek godz. 15-16

Redukcja Szkód w Polsce:

2) okoliczności popełnienia przestępstwa nie budzą wątpli-

wości

Wymóg, aby okoliczności popełnienia przestępstwa nie budziły

wątpliwości, w połączeniu z faktem, że wniosek o skazanie składa

oskarżony wskazuje, że w istocie wymagane jest przyznanie się

oskarżonego do winy, co znajduje potwierdzenie w innych dowo-

dach, przeprowadzonych w toku postępowania przygotowawcze-

go.

Pojawia się więc pytanie, czy konieczne jest zawsze przesłuchanie

oskarżonego na rozprawie. Wskazany wymóg, a także przyjęcie,

iż nawet przy złożeniu wniosku przed rozprawą ma byd on roz-

poznany na rozprawie wskazuje, że przesłuchanie takie staje się

niezbędne. Dopiero po nim można rozważad, czy okoliczności

popełnienia czynu rzeczywiście nie budzą, w świetle wyjaśnieo

i materiału dołączonego do aktu oskarżenia, wątpliwości. Zatem

instytucji z przepisu art. 387 k.p.k. nie można stosowad, jeśli nie

ma pewności, że czyn popełniła określona osoba. Jeżeli oskarżony

zaprzecza swemu sprawstwu lub winie, to bez przeprowadzenia

postępowania dowodowego trudno przyjąd, aby warunek ów zo-

stał spełniony.

-Pomoc prawna – m.in. działalność Sekcji Redukcji Szkód w

Klinice Prawa WPiA UW

-Edukacja i profilaktyka - powszechnie dostępna, częsta i peł-

na informacja o szkodliwości zażywania środków psychoak-

tywnych

-Programy wymiany igieł i strzykawek

Leczenie substytucyjne – metadon

-Promocja używania prezerwatyw jako skutecznej drogi unik-

nięcia zakażenia wirusem HIV

-Bezpłatne badania na obecność wirus HIV w organizmie

Pomoc prawna udzielania jest bezpłatnie.

W celu umówienia spotkania prosimy o wcześniejszy kontakt

telefoniczny

Czym jest Redukcja Szkód?

Jest to polityka i programy, które próbują przede wszystkim

zredukować niepomyślne: zdrowotne, prawne, socjalne i eko-

nomiczne konsekwencje dla osób używających środki psycho-

aktywne, ich rodzin i społeczeństwa.

3) brak sprzeciwu prokuratora i pokrzywdzonego

Brak sprzeciwu prokuratora i pokrzywdzonego (należycie powia-

domionego o terminie rozprawy oraz pouczonego o możliwości

zgłoszenia przez oskarżonego wniosku o dobrowolne poddanie

się karze) na skazanie w tym trybie oznacza, w istocie, ich zgodę,

chod wyrażoną zaniechaniem wypowiedzenia się w tej kwestii.

Oczywiście pokrzywdzony może także, osobiście lub przez swego

przedstawiciela złożyd oświadczenie woli, którego treścią będzie

wprost wyrażenie zgody na uwzględnienie wniosku oskarżone-

go.

O ile w sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publiczne-

go (a takim przestępstwem jest m. in. występek z przepisu art. 62

ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii) prokurator ma obowiązek

uczestniczenia w rozprawie (z nielicznymi wyjątkami), o tyle w

przypadku pokrzywdzonego może się zdarzyd taka sytuacja, że

w danej sprawie pokrzywdzonych albo nie ma albo w sprawie nie

występują;

4) mimo nieprzeprowadzenia rozprawy w całości osiągnięte

zostaną cele postępowania karnego

Cele postępowania karnego zostały określone w przepisie art. 2 § 1

k.p.k. Wszystkieprzepisy k.p.k. mają na celu takie ukształtowanie

postępowania karnego, aby:

- sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowie-

dzialności karnej, a osoba niewinna nie poniosła tej odpowiedzial-

ności;

- przez trafne zastosowanie środków przewidzianych w prawie

karnym oraz ujawnienie okoliczności sprzyjających popełnieniu

przestępstwa osiągnięte zostały zadania postępowania karnego

nie tylko w zwalczaniu przestępstw, lecz również w zapobieganiu

im oraz w umacnianiu poszanowania prawa i zasad współżycia

społecznego;

- uwzględnione zostały prawnie chronione interesy pokrzywdzo-

nego;

- rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło w rozsądnym terminie.

Mając na uwadze obowiązek ścisłej realizacji tego wymogu sąd

może żądad dokonania przez oskarżonego stosownej zmiany swe-

go wniosku o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzania

postępowania dowodowego (zob. uwagi do pkt 7);

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: