spliff_nr21_growing.pdf

WERSJA ONLINE

WWW.SPLIFF.PL

#21 Numer Specjalny

DLA OSób

pełnoletnich

GAZetA

BeZpłAtnA

W numerze:

Pytają, czemu w dzień zbioru pachną fantastycznie,

ale później pojawia się woń siana, schną ekstremalnie

szybko i bardzo gryzą w gardło, albo z kolei bywają

zbyt wilgotne i robią się oślizgłe. strona 3

Zaawansowani hodowcy korzystają z filtrów

odwróconej osmozy, aby przygotować doskonały

roztwór odżywczy... strona 4

Wziąć 0,5 kg suchych kwiatostanów

konopi jak najwyższej jakości. Powinno to

dać ok. 60 gramów (55-60 ml) ekstraktu, co

wystarczy dosłownie każdemu na miesiące.

strona 8

W yczaruj

klony!

Szafa gra ?

P rzed Wami wydanie specjalne Gazety Konopnej, poświęcone wyłącznie zagadnieniom związanym z uprawą roślin. jesień,

znajdujemy się na przełomie sezonów. Ci, którzy sadzili na dworze, mają okres żniw. Natura była łaskawa i cieszyliśmy się

dobrą przeważnie pogodą, przynajmniej ci z nas, którzy rezydują w Europie Środkowej - mamy nadzieję, że wykorzystaliście to

i nie narzekacie na rezultaty swoich trudów. W outdoorze nigdy jednak nic nie wiadomo... pewno niestety część hobbystów

miała pecha i złodzieje, szkodniki lub kataklizmy przyrodnicze pozostawiły ich ubogich w zapasy lub z wręcz z pustymi rękami,

na łasce, wiecie, nie wiadomo kogo. Inni nie mają możliwości, aby włóczyć się po odległych zakątkach albo po prostu lubią obie

szkoły uprawy. Sami uważamy, że jedno i drugie ma nieodparty urok. Sadzenie w pomieszczeniu czy w szafie pod lampą ma swoje

oczywiste wady, ale też zalety. Do pierwszych należą np. niebagatelne koszty sprzętu i energii elektrycznej oraz większa ilość

pracy do wykonania. Nie jest jednak prawdą, że na polu dużo łatwiej o wysokie plony. Tam jest to zwyczajnie loteria, podczas

gdy w domu to tylko kwestia poświęcenia odpowiednich zasobów, a nawet przy wysokich potrzebach indywidualnemu growerowi

łatwo się zaopatrzyć. Wielu osobom wydaje się także, iż krzaki robione w sztucznych warunkach muszą przypominać dominujące

na czarnym rynku paskudztwa. Otóż nie; po pierwsze, nie będą fałszowane dla wagi czy wyglądu, domieszkami typu soda, drobny

piasek czy jeszcze gorszym świństwa; po drugie, nasza w tym głowa, żeby w smaku nie było czuć nawozu; po trzecie, jeśli kogoś

nudzi specyficzna, intensywna woń Skunków, ma całą paletę nowych odmian do skosztowania. Uprzedzając częsty zarzut, zwią-

zany z bezpieczeństwem – my odradzamy kultywację konopi w krajach, które za to prześladują.

B ezpłciowo rozmnażane konopie są coraz popularniejsze*:

ich wady są do przyjęcia, a ich zalety są przekonujące. Dobrej

jakości ziarna kosztują, potrzebują też sporo czasu, aby wy-

dać okazały krzew. Kto posiada wyposażenie do hodowli na-

sion, może – poczyniwszy niewielkie inwestycje – uniezależ-

nić się od rynku i pracować stale z dobrymi, zdefiniowanymi

płciowo roślinami, których właściwości, w przeciwieństwie

do roślin wyrastających z kupnych nasion, są ogrodnikowi

znane.

Czy to prawda, że indoor jest trudniejszy? Właściwie

tak – trochę jest; ale naprawdę też nie wymaga specjal-

nych zdolności. Konopia to twarda roślina, wręcz chwast i

wystarczy nie kombinować bez potrzeby, nie robić dużych

błędów. W tej sztuce mamy bardzo wiele tricków i specjal-

nych sposobów, które pozwalają na niesamowite rzeczy.

Mniej zaawansowani bez kłopotu zadowolą się wypróbo-

wanymi patentami, dającymi „zaledwie” solidne, dobre

zbiory; moc kwiatów spod lampy też raczej nie rozczaro-

wuje. Na wszystko jest metoda, osiągnięcia techniki i po-

koleń ogrodników. Są też fora i poradniki. Teraz właśnie

pragniemy wydrukować coś dla początkujących.

widzimisię: im dłużej, tym większe krzaczki. Rozkwit to

clou, gwóźdź programu i przeważnie fazę wegetatyw-

ną robi się krótszą: pięć tygodni, siedem. Dobowy pro-

gram naświetlania to przeważnie 12h na drugim etapie,

a na pierwszym 18-24h (raczej 18). Załóżmy zatem 400 W

x (18h/dz. x 5 tyg. x 7dni w tygodniu + 12h/dz. x 8 tyg.

x 7dn.) = 520,8 kWh. Przy cenie 65 gr/kWh wyniesie to

338,52 PLN na przestrzeni 13 tygodni; przy 0,5 g/W mamy

200 g suchych kwiatów.

Dobranie nasion jest absolutnie najważniejszą sprawą –

genetyki nie przeskoczysz. Sadzonki z klonów byłyby lep-

sze, ale są mało dostępne. Lepiej kupić pestki feminizowane,

w 99% dające same żeńskie rośliny, bo interesują nas tylko

ich kwiatki; kosztują dwakroć drożej, ale nie zmarnujemy

miejsca, światła, wysiłku itd. na te, które okażą się męskie i

pójdą do wyrzucenia. Bierzemy, wiadomo, z pewnego źró-

dła, odmianę na indoor, zwartą i niewysoką, jakąś łatwą w

obsłudze (np. popularny Big Bud – niekoniecznie). Powinna

też możliwie szybko kwitnąć i oprócz przyzwoitej zawar-

tości substancji aktywnych dawać godne zbiory. Będzie to

więc Indica lub hybryda zachowująca się podobnie. Komu

wyjątkowo zależy na bardziej orzeźwiającym działaniu,

niech szuka takiego mieszańca, ale nie polecamy Sativ, któ-

re są trudniejsze, potrzebują więcej czasu i są mniej obite.

Samokwitnące (autolo) zwykle są mało wydajne. Zwabieni

niższą ceną i perspektywą różnorodnych wrażeń ludzie chęt-

nie kupują tzw. indoor mixy, ale lepiej mieć dobrą, stabilną

odmianę (nie powinno zdarzyć się, że 1 lub 2 trai się jakaś

mniejsza i słabsza, nie będzie problemu z niejednoczesnym

kwitnieniem, różnymi wymaganiami środowiskowymi czy

odżywczymi, do czego nie da się tak łatwo dostosować).

Cena paczki (10/5/3 fem.) to od 70-80 do stukilkudziesięciu

zł. Tyle nam wystarczy, nawet jeśli któraś nam nie wykiełku-

je lub nie przeżyje. ciągdalszynastr.4

Klonowanie przynosi growerowi kilka istotnych korzyści.

Konopie powstałe z nasion mogą zacząć kwitnąć dopiero

po pewnym czasie (w zależności od odmiany, powiedzmy,

po 8-10 tygodniach). Klony, zwane również szczepkami, są

stuprocentowymi kopiami matki. Szczepka jest częścią ro-

śliny żeńskiej w fazie wzrostu, która w dobrych warunkach

szybko zapuszcza korzenie i wyrasta potem na pełnowy-

miarowy krzak. Jako iż grower-palacz interesuje się z re-

guły tylko roślinami żeńskimi, siłą rzeczy interesujące są

dla niego tylko klony roślin żeńskich. Klon pod względem

genów odpowiada w stu procentach matce, co oznacza, że

płeć i właściwości są identyczne, jak u niej. Nie oznacza to,

że wygląda zawsze dokładnie tak samo jak matka, z której

został odcięty, bowiem fenotyp rośliny dopasowuje się do

aktualnego środowiska i jego warunków.

Oznacza to jednak, że z genetycznego punktu widzenia

jest w tym samym wieku, co ona. Jeśli zdejmie się go z

ośmiomiesięcznej rośliny i ukorzenia przez dwa tygodnie,

ma tak naprawdę osiem miesięcy i dwa tygodnie. W ten

sposób ogrodnik może zapoczątkować fazę kwitnienia u

rośliny, która dopiero co została ukorzeniona lub rosła je-

dynie kilka dni/tygodni (dużo zależy od odmiany). Pozwala

to również na uprawę względnie niewysokich egzemplarzy.

Zapoczątkować kwitnienie u szczepki o wysokości 15 cm

to żaden problem, u roślin robionych z nasionek byłoby to

niemożliwe (poza nielicznymi wyjątkami, np. u samokwit-

nących).

Ponadto wszystkie klony matki mają podobne (żeby nie

powiedzieć takie same) wymagania odnośnie zaopatrzenia

w substancje odżywcze. Z tego powodu, jak również dlate-

go, że znana jest płeć klona, w przypadku hydrosystemów

bardziej zasadne zdaje się być pracowanie z klonami, gdyż

wtedy wszystkie rośliny mogą być zaopatrywane tym sa-

mym roztworem.

ciągdalszynastr.2

Dlaczego warto spróbować sił w indoorze? Śpimy spo-

kojni o swoją dolę, nie musimy wychodzić z domu. Nie

jesteśmy zależni od pory roku ani od aury. Cały proces

trwa krócej, niż te pół roku od wiosny do jesieni, które też

przecież czasem nie wystarczy, by krzaki zdążyły dojrzeć

przed końcem wegetacji. Jakość zbioru będzie wyższa, niż

to, za czym kiedyś uganialiśmy się po osiedlach. Wresz-

cie, nowa, fascynująca przygoda. To dość?

A koszty? Będą. Gdyby nie to, nikt by się przecież nie

wahał. Co to jednak jest w porównaniu do kupowania

ziela? Różnica przynajmniej kilkunastokrotna. Jednym z

głównych obciążeń przy prostych projektach jest zwykle

prąd. Z drugiej strony zwykły komputer stacjonarny po-

żera podobne jego ilości, lodówka jeszcze więcej. Dużą

część sprzętu da się wykonać samemu. Dokonujemy kilku

prostych kalkulacji i już wiemy, na czym stoimy. Tak jak

przy każdym przedsięwzięciu, zaczynamy od planowa-

nia, aby uniknąć niespodzianek.

Omówmy więc po kolei najważniejsze elementy: na-

siona, podłoże (glebę), lampy, szafę, nawozy i niezbędne

akcesoria. Najpierw trzeba zdefiniować swoje potrzeby

i możliwości. Dla oszacowania ilości plonu i zużytego

prądu decydujące znaczenie ma oczywiście lampa. Stan-

dardowo przy umiarkowanej skali uprawy przyjmuje się

wydajność ok. 1 grama lub nieco mniej (wysuszonych i

pozbawionych liści kwiatów) z wata. Da się rzecz jasna

uzyskać więcej, ale biorąc pod uwagę prawdopodobnie

skromne założenia i bezpieczne, tanie rozwiązania oraz

niewielkie własne doświadczenie, załóżmy na wszelki

wypadek ok. 0,5g/W. Kompleksowy przelicznik powinien

wyglądać raczej tak: gram/wat/czas uprawy, ale uprości-

my to. Dalej, przy żarówce 150 W wydajność świetlna jest

obniżona (im większa, tym bardziej się opłaca), nie wy-

starcza to raczej do „obsługi” paczki nasion, a zachodu

przy mini-grow niewiele mniej. Polecamy użycie przynaj-

mniej 250 watów, najlepiej 400. Cena elektryczności jest

bardzo różna w zależności od miejsca zamieszkania. W

Polsce dostawcy zwykle komplikują wyliczenia, np. roz-

dzielają opłaty właściwe i dystrybucyjne, ale jest to dobre

parędziesiąt groszy za wat. Ocena przyszłego poboru prą-

du też nie jest jasna. Czas kwitnienia zależy od odmiany

(7-11 tyg.), a czas poprzedzającego je wzrostu od naszego

growing

W yczaruj klony!

R E D A K C J A

Celem niniejszej publikacji nie jest nakłanianie do zażywania

narkotyków. Nadużywanie marijuany może powodować poważne

szkody zdrowotne i społeczne. Doświadczenie pokazuje jednak, że

bez względu na status prawny zawsze znajdą się ludzie gotowi z nią

eksperymentować. Redakcja Gazety Konopnej – SPLIFF dokłada

wszelkich starań, by obok publikowania informacji dotyczących

wykorzystań konopi, rozpowszechniać podstawowe fakty

umożliwiające redukcję szkód zdrowotnych, społecznych i prawnych,

które mogą powstać w wyniku jej stosowania. Jesteśmy członkiem

ENCOD – Europejskiej Koalicji dla Racjonalnych i Efektywnych

Polityk Narkotykowych oraz Deutscher Hanf Verband (Niemiecki

Związek Konopny).

...ciąg dalszy ze str. 1

P omyślne klonowanie możliwe jest wtedy, gdy mamy do

dyspozycji zdrową, silną matkę znajdującą się w fazie wegeta-

tywnej (rzecz jasna). Aby zdefiniować płeć rośliny uprawianej

z pestki przed jej rozkwitem, doświadczony ogrodnik odcina

od rośliny w połowie fazy wzrostu trzy gałązki (które służą

TYLKO określeniu płci), oznacza je oraz matkę i oświetla w

czasie ukorzeniania przez dwanaście godzin, pozostawiając je

przez pozostałe dwanaście godzin w ciemności. Po ok. 10-15

dniach szczepki zdradzą swoją płeć, ukażą się zawiązki kwia-

towe (ang. pre-flowers). Teraz wiadomo już, jaką płeć ma mat-

ka (brzmi to nielogicznie, ale przecież nie nazwiemy jej „oj-

cem”), grower natychmiast pozbywa się męskich osobników

oraz ich klonów.

Od pozostałych dużych roślin można pobrać szczepki, jed-

nakże nieznane są jeszcze ani atrybuty kwitnienia (proporcja

kwiatów do liści, dokładna ilość potrzebnego czasu, plon itd.),

ani jak smakuje i jak działa wysuszony produkt końcowy.

Dlatego z każdej z pozostałych żeńskich roślin ogrodnik po-

nownie pobiera klony mając teraz dwie możliwości:

A) pozostawia matkę na stałe w fazie wzrostu ukorzenia-

jąc szczepki, pozwalając im rosnąć i kwitnąć, i w ten sposób

dowiaduje się, jak roślina spisze się na tym etapie oraz jaki

daje materiał; B) daje matce zakwitnąć, poznaje jej właściwości,

smak i działanie, ukorzeniając równocześnie klony i pozwala-

jąc im rosnąć, aby w razie potrzeby uzyskać z nich nową, dużą

matkę.

Kto ma dużo przestrzeni, może wypróbować pierwsze roz-

wiązanie. Kto chce poświęcić mniej energii i posiada skrom-

niejsze warunki, niech skorzysta z wariantu B.

Klony są materiałem wyjściowym dla obfitych plonów. Dla-

tego warto trzymać się zasady: tylko najlepsze są dobre. Wska-

zane jest pobieranie większej ilości klonów, niż potrzeba. Co

prawda przy zastosowaniu odpowiedniej techniki ukorzenia-

nia niewiele szczepek obumiera, jednakże podrośnięte klony

czasem znacznie różnią się od siebie jakością i wzrostem. Np.

te odcięte z niższych, zdrewniałych, starych dolnych gałęzi są

znacznie słabsze od pochodzących z wyżej położonych, ela-

stycznych i świeżych. Z reguły wolniej się ukorzeniają i dają

mniejszy plon.

Dlatego warto odcinać jak najwięcej zdrowych klonów z gór-

nej części matki (od 2/3 wysokości) i wybrać potem z ukorze-

nionych roślinek najsilniejszą, najszybszą i najlepszą.

Szczepka, która ma być odcięta od matki i ukorzeniona, po-

winna zawsze mieć kształt młodej konopi (czyli nie zdrewnia-

ła gałązka z bocznymi odgałęzieniami) i długość ok. 8-12 cm.

Mniejsze również by się ukorzeniły, potrzebowałyby jednak

więcej czasu. Większe byłyby mniej płodne i ciężko zmieściły-

by się w boksie.

Co się tyczy kwestii technicznych, dla 30-50 klonów potrzeb-

na jest domowa szklarenka, mata grzewcza z termostatem,

odpowiednie medium (Jiffis, wełna mineralna, Oasis), dwie

świetlówki o kolorze światła 865, ukorzeniacz (np. Juicy Roots,

Rhizopon lub Clonfix), płynny stymulator korzeni oraz czysty

skalpel.

Za pomocą skalpela ogrodnik odcina szczepki od matki. Usu-

wa największe liście i pozostawia górne dwa rozwinięte liście,

ewentualnie odcinając za pomocą nożyczek zbyt duże blaszki

(w celu zmniejszenia powierzchni liści, a zarazem powierzchni

utraty wody przez parowanie, ponieważ przez samą łodyżkę

klon nie potrafi jej uzupełnić). Miejsce odcięcia szczepki po-

winno być czyste i najlepiej powinno znajdować się na rozga-

łęzieniu.

Przy zastosowaniu Rhizoponu jako ukorzeniacza należy

nałożyć go na wilgotną łodyżkę przed operacją, bowiem nie

powinien on bezpośrednio zetknąć się z miejscem cięcia. Przy

użyciu Juicy Roots i Clonfixu odcięta szczepka powinna zostać

zanurzona w substancji lub posmarowana nią przed wstawie-

niem w podłoże.

Korzystający z

wełny mineralnej

albo Oasis powinni

najpierw dobrze je

namoczyć (pH wody

ok. 5,8) i przed posa-

dzeniem dobrze wy-

cisnąć, tak aby me-

dium nie było zbyt

wilgotne, co mogło-

by umożliwić rozwój

grzybów i pleśni. To

samo dotyczy Jiffy,

jednak tu wartość

pH nie musi być ści-

śle przestrzegana.

Szczepki postawione na medium wsadzane są następnie

do szklarenki. Ta stawiana jest na macie grzewczej, czujnik

termostatu maty wkłada się podobnie jak klony do podłoża,

pomiędzy nie, aby ustawiona temperatura odpowiadała tem-

peraturze medium. 24-26 stopni Celsjusza to dobry zakres dla

skutecznego ukorzeniania.

Świetlówki powinny oświetlać pojemnik dwadzieścia go-

dzin dziennie, przez pozostałe cztery godziny powinien być

pozostawiony w ciemności.

Należy zwrócić uwagę na zupełne zamknięcie wywietrzni-

ków szklarni przez pierwsze dwa dni, aby uniknąć wyschnięcia

klonów i medium. Po 3-5 dniach można otworzyć wywietrzniki

do połowy. Po kolejnych trzech dniach otwieramy je całkiem,

aż do całkowitego zdjęcia pokrywy w momencie, gdy szczepki

wypuszczają pierwsze korzenie.

Klony i podłoże nigdy nie mogą być suche. Jednak nie można

też pozwolić na to, by były zbyt mokre. Doświadczeni ogrod-

nicy nawadniają maleństwa delikatnie, tylko za pomocą spry-

skiwacza. Nigdy wszak nie pryskają zwykłą czystą wodą, gdyż

wymyłaby ona jony ze szczepek, które nie wypuściły jeszcze

korzeni. Istnieje wiele dedykowanych odżywek (np. Jump

Start), wnikających przez liście, które można dodać do wody

przeznaczonej do spryskiwania i do utrzymywania prawidło-

wej wilgotności medium. Gdy tylko klony wytworzą pierwsze

wyraźne korzenie, potrzeba dostarczyć im więcej substancji

odżywczych. Należy je zatem szybko wsadzić do ziemi lub – w

przypadku hydrosystemów – nakarmić nawozami mineralny-

mi.

Spliff – Gazeta Konopna to periodyk wydawany w Berlinie dla Polaków

żyjących na terenie Unii Europejskiej.

Wydawca nie odpowiada za treść zamieszczanych reklam.

Zawarte w publikowanych tekstach poglądy autorów niekoniecznie

muszą odpowiadać poglądom redakcji.

Gazeta dla osób powyżej 18 lat.

Stopka redakcyjna

Wydawca:

Eurolistek LTD.

Dunkerstr. 70

10437 Berlin

mail: biuro@spliff.com.pl

mail: redakcja@spliff.com.pl

tel: 0049 30 44793285

Reklama:

UE – (emmi@spliff.com.pl)

Polska – (reklama@spliff.com.pl)

Redakcja:

Wojciech Skura (wojtek@spliff.com.pl), Lutek Gontarski

(glutek@spliff.com.pl)

Współpraca:

MaxAir, Kimo, J. Bayer, Z. Crha, Paul C.

Graika:

Tomasz S. Kruk (graik@spliff.com.pl)

Foto:

Internet, lutek, toudy, redakcja Spliff & Hanf Journal & Konoptikum

Dystrybucja:

biuro@spliff.com.pl

Druk:

Union Druckerei Weihmar GmbH

Redakcja Gazety Konopnej Spliff poszukuje tłumaczy (angielski,

niderlandzki, niemiecki, ukraiński, rosyjski) oraz autorów

tekstów, szczególnie z zakresu medycznych i przemysłowych

zastosowań Cannabis oraz jej profesjonalnej uprawy.

Zgłoszenia prosimy przysyłać na adres redakcja@spliff.pl

* szczególnie na terenie RFN są często spotykane, co wiąże się z

faktem, iż ziarenka są wyjęte spod prawa

MaxAir

growing

Z bie ra jm y p ra wi dło w o

Z aprzyjaźniony ogrodnik ciągle powtarza, że przy zbio-

rach popełnia się więcej błędów, dbając o kwiaty gorzej, niż w

trakcie ich produkcji.

Growerzy pytają mnie cały czas, dlaczego ich pąki w dzień

zbioru pachną fantastycznie, kilka dni później jednakże poja-

wia się woń siana lub zielska, schną ekstremalnie szybko i są

bardzo gryzące w gardło; albo też z kolei – bywają zbyt wil-

gotne i robią się oślizgłe. W każdym razie nie wyglądają tak

jak powinny, lub jak oczekuje się od danej odmiany.

W większości przypadków powodów należy dopatrywać

się nie w samej uprawie, nie w sposobie podlewania lub odży-

wiania, nie w mikroklimacie w boksie, a już z pewnością nie

w odmianie i w czasie zbioru, lecz w sposobie obchodzenia

się z zebranymi kwiatami.

Żeby uniknąć podstawowych błędów, jak również nie ryzy-

kować utraty smaku czy części plonów, doświadczeni hodow-

cy postępują zawsze w ten sam sposób.

W dniu zbiorów ścina się są wszystkie rośliny, rozdziela

na gałęzie i ręcznie uwalnia od liści wachlarzowych, ang. fan

leaves, czyli tych większych i ciemniejszych. Czy ręcznie, czy

z pomocą jednego z wielu oferowanych w tym celu gadżetów,

nie odgrywa większej roli. Ważne jest, aby ogrodnik usunął

możliwie dużo małych listków z dojrzałych topów. [Warto

oddzielić to od usuwania starych liści, bo teraz mamy do czy-

nienia ze znośnym surowcem, nie odpadem. Pozostawienie

którychkolwiek na czas suszenia niczemu nie służy i jest błę-

dem – red.] Mankamentem wszystkich dostępnych narzędzi

jest to, że nie są w stanie oddzielić od gałęzi listków spomię-

dzy kwiatów bezpośrednio przy łodydze i sięgają tylko wy-

stających czubków liści.

Z możliwie oczyszczonych od listowia gałęzi ogrodnik

oddziela następnie pojedyncze kwiatostany i rozdziela je na

pączki wielkości piłeczki pingpongowej (maksymalnie wiel-

kości jajka). Takie pozbawione liści i rozdrobnione pojedyn-

cze sztuki kładzione są następnie do wyschnięcia na sito. W

handlu dostępne są w korzystnych cenach różne sita do su-

szenia, zarówno dające się powiesić, jak i układać jedno na

drugim. Sprawdzi się tu także kwadratowa drewniana rama

z naciągniętym sitkiem lub delikatnym materiałem czy starą

firanką.

Podczas suszenia rozłożonych na sitach kwiatów, boks, w

którym odbywa się suszenie, powinien być stale zaciemniony

oraz wietrzony przy pomocy wentylatora kanałowego plus

filtr z węgla aktywnego. Przełączany wentylator w ustawie-

niu na niskie obroty zapewnia dobrą cyrkulację powietrza w

trakcie suszenia i zapobiega powstawaniu pleśni i stęchlizny

[red.: inna opcja to ustawić go normalnie, ale z timerem, 15

min/h].

Żaden uważny ogrodnik nie zapomni o zastosowaniu wę-

glowego filtra, ponieważ inaczej nie da się zapanować nad

niemożebnie silnym zapachem roznoszącym się przy wietrze-

niu.

Absolutna ciemność podczas suszenia jest sprawą podsta-

wową, bowiem światło niszczy THC, a w dodatku chlorofil

(zielony pigment roślinny) tylko w absolutnej ciemności może

rozkładać się szybko nie pozostawiając żadnego posmaku.

Wywietrznik i przełączany wentylator umożliwiają ciągły

przepływ powietrza, który zapewnia szybkie – byle nie zbyt

szybkie – schnięcie. W tym czasie należy strzec się nadmier-

nie wysokich temperatur w pomieszczeniu i niedostatecznej

wilgotności powietrza. Przy zbyt ciepłym i suchym powie-

trzu kwiaty wysychają szybciej, niż może się rozpaść, rozło-

żyć chlorofil. Wtedy pąki są suche, lecz zachowują zielony

kolor i smak oraz zapach siana.

Jeśli jednak jest za zimno i za wilgotno, pojawiają się prob-

lemy z pleśnią lub wysychanie następuje pomału, a to pociąga

za sobą stęchły „aromat”, kwiatki mają też obślizgłą konsy-

stencję.

Doświadczeni ogrodnicy unikają ekstremów, jeśli chodzi o

temperaturę i wilgotność i za wszelką cenę starają się utrzy-

mać temperaturę między 18 a 22 stopniami Celsjusza oraz

względną wilgotność powietrza między 20 a 40%.

Po pięciu-siedmiu dniach leżenia na siatkach kwiaty wy-

glądają z zewnątrz na względnie suche. Najlepiej, gdy części

łodyżki są takie, że nie trzeszczą, ale przy wyginaniu rozdzie-

lają się na poszczególne włókna [wolimy sprawdzać, czy łam-

liwe są same topy – red].

Teraz, siódmego dnia wieczorem nadszedł idealny moment,

by prawie doschnięte pączki przełożyć z sita do szczelnie za-

mykanych plastikowych woreczków (np. zip lock albo inne

systemy pakowania próżniowego). Ważne jest, aby delikat-

nie, nie przyciskając zbyt mocno kwiatów, usunąć z worka

nadmiar powietrza [świetny patent to wyssać je przez słomkę,

czy nawet lufkę – red.;] .Zamknięty worek należy przez noc

trzymać w ciemności w temperaturze pokojowej. Następnego

poranka powinno się wyjąć kwiaty z torebki i rozłożyć je na

dzień w poprzednim miejscu. Wieczorem znów chowamy ma-

teriał do wora i cały proceder powtarzamy tak długo, dopóki

nie osiągniemy oczekiwanego stopnia wyschnięcia pączków,

odpowiedniej tekstury, zapachu i wilgotności.

To naprawdę potrzebne, szczelnie zamykać na noc po mniej

więcej tygodniu. Podczas suszenia na sicie powietrze wysysa

bowiem z kwiatów wilgoć od zewnątrz aż do ich wnętrza,

zatem kwiaty schną stopniowo coraz głębiej, na zewnątrz są

już gotowe... jednak w środku wciąż mokre. Ich pakowanie

sprawia, że pozostała wilgoć występuje i równomiernie roz-

prowadza się po całym pączku. Podczas kolejnego dziennego

wietrzenia na siatce kwiaty znów tracą wilgoć i ich zewnętrz-

na strona znów powoli suszeje.

Gdy zrezygnujemy z chowania ziela na noc do torebek,

może się zdarzyć, że topy pozostaną w środku wilgotne, przez

co będą bardzo podatne na pleśń, a ich jakość dramatycznie

spadnie. Możliwe jest też, że kwiatki będą przesuszone, a za-

tem zbyt lekkie, ostre i niearomatyczne. [Red.: nie powinny

one kruszyć się w palcach na pył; gdybyśmy jednak wyciągali

wodę z wewnętrznych części w agresywny sposób, zniszczy-

my strukturę kwiatostanów, będą łatwo osypywać się na po-

wierzchni i obłamywać w kawałeczkach.]

Ogólnie uznaje się, iż tydzień pakowania kwiatów na noc

do woreczków wystarczy, by osiągnąć satysfakcjonujący re-

zultat.

MaxAir

growing

Woda osmotyczna

(mus w hydroponice)

Szafa gra?

C o to – woda osmotyczna? Woda oczyszczona z soli, które nor-

malnie w niej występują (zdysocjowane, w postaci jonów), dzię-

ki iltrowi odwróconej osmozy. Wskaźnik przewodnictwa (EC

– electric conductivity) elektrycznego takiej wody to 0,0 mS.

Czemu w uprawach indoor często używa się wody osmotycz-

nej?

Co właściwie

to daje??

Lepsze plony. Licz-

ni growerzy starają

się o ekstra efekty

za pomocą różnych,

często drogich suple-

mentów, nie osiąga-

jąc sukcesu. Trzeba

wiedzieć, że pomimo

obecności pełnowar-

tościowych nawozów

w roztworze, roślina

nie jest w stanie tego

wszystkiego wchło-

nąć, gdy woda jest od

początku zasolona.

Gadżety typu Bloom

Booster mają poważnie ograniczone zastosowanie. Są i więk-

sze bolączki...

Do czego może prowadzić słaba woda, widać najlepiej w hy-

droponice czy aeroponice, tam, gdzie często występują deficyty

makro- i mikroelementów. Najlepszy przykład to niedobór fo-

sforu, oznaczający m.in. słabszą kondycję i gorsze kwitnienie,

przejawiający się czerwonawymi łodygami. Filtracja zażegnuje

takie zagrożenie. W uprawach ziemnych oraz we włóknie ko-

kosowym także widać różnicę, ale nie jest tak uderzająca.

Inny możliwy problem związany z zanieczyszczoną wodą.

Jeżeli damy „odpowiednią” dawkę nawozu, EC będzie zbyt

wysokie. Oznacza ono ogólną ilość minerałów w wodzie, a w

zależności od wielkości, wieku, tempa metabolizmu roślinki

potrzebują określonej ich zawartości; ponieważ jest już tego

trochę z zanieczyszczeń (wysokie pierwotne EC samej wody),

wynika z tego przekroczenie progu, nadmierne stężenie. Nie

przyswojone w całości sole tworzą zwiększone osady na częś-

ciach instalacji, a co gorsza, odkładają się w substracie; pomi-

jając nawet przyszły aspekt ekologiczny tego zjawiska, szkodzi

to korzeniom, blokuje pobór wody lub dalszych pierwiastków,

stanowi zagrożenie dla zdrowia uprawy. Próba zwalczenia

niedoborów potencjalnie wiedzie w końcu do pewnego prze-

nawożenia.

Decyzja co do podłoża, w którym nasza konopia będzie rosnąć,

jest też decyzją, czy zastosujemy bezglebowy system hydroponicz-

ny z automatycznym nawadnianiem. W nim nigdy nie brak wody,

korzenie są napowietrzone, czyste i zdrowe oraz zawsze w pełni

zaopatrzone w nawóz – przynajmniej w teorii; co za tym wszyst-

kim idzie, wzrost jest znacznie szybszy. Stanowczo odradzamy

wchodzenie w to bez doświadczenia, mimo oczywistych korzyści

i rozpowszechnienia. Wymaga precyzyjnego dawkowania i intu-

icji, łatwo o deficyt, łatwo o tragiczne w skutkach przenawożenie.

Ziemia sama w sobie zawiera substancje odżywcze, zamortyzuje

tak niedobory, jak i jednorazowy drobny nadmiar nawozu. Dobrze

jest zmieszać ją z materiałami specjalnymi, jak włókno kokosowe,

wełna mineralna, keramzyt, perlit bądź wermikulit, z ogrodnicze-

go lub „zwierzęcego” sklepu; miks będzie pulchny (korzenie oddy-

chają i nie gniją) i będzie dobrze trzymać wodę. Kilkanaście procent

objętości to minimum. Szukamy dobrej, czarnej ziemi; pamiętamy,

że podany poziom kwasowości, pH, może być nieco zawyżony,

optymalny to ponad 6, możemy więc dodać garstkę drobniutko

zmielonych skorupek jajka lub kredy do całości.

Na początek można kiełki posadzić w kubeczkach, przechodząc

do małych, np. 2 litrowych doniczek, a potem do większych, po-

wiedzmy 6 l; więcej raczej nie będzie potrzeba w naszych warun-

kach, ale zależy to od różnych czynników, podajemy te wielkości,

aby było z grubsza wiadomo, ile powinno być podłoża.

Zwykle nie ma możliwości, aby zaopatrywać domową kultu-

rę uprawną deszczówką. Ta byłaby optymalnym rozwiązaniem,

ale przeważnie jest z tym problem. Nawet jeśli ktoś jest w stanie

ją zbierać, w niektórych miejscach i ona niestety jest skażona z

uwagi na zatrucie atmosfery. „Kranówa” zawiera wapienie (tzw.

twardość) i inne sole, np. związki żelaza, chloru itd., jej EC może

wynosić np. 0,5 mS i więcej. Zwykle w dużych miastach, szcze-

gólnie położonych w środkowym lub dolnym biegu rzek woda

jest po prostu dość podła.

Tymczasem producenci nawozów zalecają na etykietach daw-

ki, jakie powinno się podawać stosując wodę wysokiej jakości, o

EC 0,3. Surowiec, którego mamy pod dostatkiem z wodociągów

nie odpowiada w pełni roślinom stojącym w indoorze. Co za tym

idzie, powiemy za chwilę.

Zaawansowani hodowcy korzystają z iltrów odwróconej

osmozy, aby przygotować doskonały roztwór odżywczy. Wodę

kranową miesza się z wodą RO (reverted osmose); tej, zdemine-

ralizowanej i pozbawionej jonów, nie można używać w „stupro-

centowym stężeniu”, gdyż nie dałoby się wtedy regulować jej

odczynu pH za pomocą np. kwasu fosforowego czy azotowego.

Brak żelaznej reguły, w jakich proporcjach łączyć, bo w różnych

miejscach jest też różna woda w kranie. Dążyć należy właśnie

osiągnięcia do EC o wartości 0,3. Hydro prowadzone w sposób

fachowy nie może i tak obejść się bez miernika.

Lampy. Wymaganą moc już znamy, pozostaje rodzaj. Świetlówki

są tańsze, ale mają poważne minusy. Z uwagi na mniejszą wydaj-

ność bardziej się grzeją, słabiej świecąc, w stosunku do poboru; co

gorsza, ich chłodna barwa sprzyja powstawaniu liści, wzrostowi, a

nie pąkom. Te topowe, ekonomiczniejsze, jako rury np. T5, czy w

wersji CFL, kompaktowej, mogą być stosowane w fazie wegetatyw-

nej lub tylko we wczesnym vegu, jeżeli mamy w nich mało watów.

Do tego dobrze się nadają, roślinom nie szkodzi też, gdy są umiesz-

czone tuż przy nich. Korzyść z dodatkowego zakupu i montażu jest

taka, że nie musimy zapalać wielkiej, jasnej i energochłonnej lampy

sodowej HPS, dopóki maleństwa jej intensywności nie spożytkują.

(Oprócz rozrostu kwiatostanów barwa powoduje także niepożąda-

ne rozciąganie łodyg na długość, przez co w szafie zostaje mniej

miejsca dla liści i topów.) Jeżeli kupujemy tylko jedną lampę, musi

to być sodówka. Większość osób tak robi i by nie spalić młodych

roślinek, umieszcza ją najpierw np. aż 65 cm wyżej, licznik jednak

bije. Droższe metalohalogeny, MH, należą również do l. wyładow-

czych, ich barwa jest dość chłodna, są wydajne, ale nie warto ich

brać jako uniwersalnego źródła światła; kolejnym wariantem jest

jednak zakup samej żarówki MH i wkręcenie do układu zapłono-

wego HPS na czas rozrostu. Koszt lampy sodowej to minimum ok.

200 zł, ale służą one wiele sezonów i możemy kupić używaną i/lub

sprzedać po wykorzystaniu. Odbłyśnik? „Must be”.

Wielu jednak pomimo lat spędzonych przy tym hobby waha się,

czy inwestować w instalację do odwróconej osmozy. Do niedaw-

na był to duży wydatek (co w znacznym stopniu się zmieniło),

poza tym nie czują pewności, czy wyniki będą warte spróbowa-

nia. Dziś wystarczy spojrzeć na ceny i wydajność oraz żywotność

sprzętu, policzyć swoje zapotrzebowanie i... nie wychodzi tak

wiele. [Z pewnością jednak absolutnie nie ma sensu rozważać

nawet najtańszej wody źródlanej lub destylowanej/deminerali-

zowanej do akumulatorów, żelazek itd.! Jeszcze jedna uwaga na

marginesie – woda pozbawiona jonów, minerałów nie nadaje się

do spożycia dla ludzi ani zwierząt: wyciąga sole z organizmów,

co jest niezdrowe, szkodliwe]. Filtry są dostępne w handlu, także

wysyłkowym. Im więcej mamy roślin, tym bardziej się opłaca.

Nasze próby nie mają sensu bez nawozów. Trzeba nam co naj-

mniej innej odżywki na okres wzrostu części zielonych i do kwit-

nienia (o odp. proporcjach głównych pierwiastków. azotu, fosforu

i potasu, N-P-K).

Niech nie będą to najtańsze azofoski, a w miarę możliwości jakiś

wydajny markowy produkt do podłoża ziemnego, zawierający azot

w różnych formach i mikroelementy. Nawozy mineralne są najła-

twiej przyswajalne i ekonomiczne (z obu powodów trzeba zawsze

je dawkować ostrożnie, stopniowo, od małych ilości poczynając,

to nie żarty). Nawozy naturalne, humusy itp. mają bogaty, szeroki

skład, ale w nieskoncentrowanej, niesproszkowanej formie schodzą

całymi butelkami, odpada więc popularny Biohumus, bo stracimy

sporo forsy. Nie dodajemy niczego na samym początku i końcu ży-

cia roślin, powiedzmy tydzień. Zapotrzebowanie zależy głównie

od ilości światła i wielkości krzaczka. Nasze wymagają na pewno

więcej niż zwykłe pelargonie z parapetu. Podlewamy, gdy gleba

trochę przeschnie, aż napełnią się podstawki; wodą deszczową lub

odstaną, o temperaturze pokojowej.

Dopóki nie mamy dostępu do ekologicznej deszczówki, sy-

stemy osmotyczne dają okazję na zrealizowanie pełnego poten-

cjału wzrostowego roślin, umożliwiając optymalne wchłanianie

odżywek... oraz w rezultacie znacznie zwiększoną produkcję.

( KIMO/l)

Boks. Jeśli nie chcemy wydać na gotowy – budujemy sami.

Umieszczenie nie powinno budzić podejrzeń; niedobre też prze-

strzenie nieogrzewane w zimie. Minimum to 80x80 cm, metr kilka-

dziesiąt wysokości, bo sporo zabiorą same doniczki i lampa, która

też musi być od roślin odsunięta. Wnętrze pokrywamy starannie

dobrą białą farbą lub specjalną folią refleksyjną, mocno i równo-

miernie, bez odblasków odbijającą światło, zasób deficytowy (nie

np. zwykłą aluminiową). Ponieważ rośliny chcą świeżego powie-

trza (by dobrze rosnąć i pozostać wolne od pleśni i szkodników) o

temp. najwyżej 27 stopni (ale w nocy najlepiej tylko 8 stopni mniej),

zaopatrujemy się i montujemy wentylator. Powinien wysysać po-

wietrze u góry, przyda się też otwór wejściowy na dole. „Kaliber”

dopasowujemy do czynników wpływających na poziom ciepła, jak

otoczenie growboxa, jego wielkość (mały szybko się przegrzewa)

i moc żarówki (zwykle trza ok. 1m3/h przepustowości na każdy

wat). Mniejsze, a także tańsze nieraz hałasują. Nie zapominajmy

o niedyskretnej woni naszych kilku kwiatków, którą skutecznie

stłumi rura z filtrem z węgla aktywnego. Wiatraczki komputerowe,

jonizatory, odświeżacze itp. nadają się do (mało ekonomicznych)

mikro-upraw. Szafkę uszczelniamy (zapach, światło). Przydatne

będą również wkręty, gwoździe, taśma, haki, łańcuchy lub moc-

ne linki, choćby do zamontowania lampy z możliwością regulacji

wysokości. Koniecznie dodać do niej timer-programator czasu pra-

cy, termometr; zalecana wilgotność to min.60%/max.40% (wzrost/

kwitnienie): nie zaszkodzi higrometr i spryskiwacz.

Opisaliśmy już wszystko. Teraz sprawdzamy funkcjonowanie

systemu przez dobę, kiełkujemy ziarnka w ciepłym i zacienionym

miejscu zawinięte w mokrą ligninę. Wsadzamy 5 mm w ziemię: go-

towe.

Tak, zamieszczamy materiały instruktażowe

dotyczące uprawy roślin konopi. Przestrzegamy

zarazem, ze względu na BHP nie należy robić

tego w Polsce. Jeżeli cierpisz na nowotwór,

anoreksję, jaskrę, AIDS, stwardnienie rozsiane

lub którąś z innych chorób leczonych przy

pomocy Cannabis, dla ratowania własnego

zdrowia i życia postaraj się o własne kwiaty,

ale wcześniej opuść terytorium RP. Jeżeli

stosujesz susz konopny lub haszysz jako używkę,

rób to odpowiedzialnie - nie kupuj jej od

handlarzy, ponieważ często zawiera niezdrowe

domieszki (jak choćby drobno mielone szkło dla

zwiększenia wagi), a pieniądze mogą wspierać

nieuczciwy biznes. Na szczęście w wielu krajach

można bezpiecznie uprawiać swoje rośliny na

własne potrzeby.

ciąg dalszy ze str. 1

growing

Reflektory specjalne

K onwencjonalne reflektory szybko ujawniają swoje ograni-

czenia. Dystrybucja światła jest poniżej optimum; oprócz tego,

z powodu kształtu odbłyśnika nawet przy dobrych warunkach

uprawy mogą wystąpić problemy – gdy tylko zrobi się tro-

chę cieplej. Jako iż prawo „kąt padania = kąt odbicia” dotyczy

również odbijania światła, w przypadku zastosowania stan-

dardowych reflektorów na środku tworzy się „hot spot” (gorą-

cy punkt, miejsce, gdzie dochodzi do nadmiernego skupienia

promieni i akumulacji energii). W dwojaki sposób wpływa to

dalej na złe rozmieszczenie światła i ciepła w pomieszczeniu.

Aby zapobiec spaleniu roślin znajdujących się na środku,

musi zostać zachowany względnie duży odstęp od roślin, co

oznacza zmarnowaną energię. Po drugie, na brzegi dociera

mniej światła niż do środka i co za tym idzie, roślinki rozwijają

się nierównomiernie. Jak dotąd wypracowano kilka rozwiązań

tego problemu, dwa najpopularniejsze to odbłyśnik Adjust-a-

Wing oraz Cooltube.

W przypadku Cooltube chodzi o rurę z wysokiej jakości szkła

i systemem wietrzenia wraz z mini-reflektorem. W ten sposób

powstające wewnątrz ciepło może zostać odessane, co pozwala

na utrzymanie względnie niewielkiego odstępu od roślin, ok.

20 cm przy reflektorze 400 W oraz 25-30 cm przy 600 W.

Wadą Cooltube jest załączony do niego, naprawdę zły od-

błyśnik. Używający Cooltube powinni powiesić nad nim jesz-

cze standardowy, w przeciwnym razie oświetlenie po bokach

jest niewystarczające. Drugą wadą jest to, że szkło również po-

chłania trochę cennego światła. Mimo to w pomieszczeniach,

w których występuje ryzyko przegrzania, Cooltube jest dobrą

i dość korzystną cenowo propozycją.

Uwaga! W przypadku nieużywania spreadera należy zacho-

wać ostrożność, jeśli chodzi o cytowane powyżej dane doty-

czące odstępu. Dane naszego australijskiego kolegi odnoszą

się do minimalnego odstępu. W przypadku nieużywania spre-

adera należy na początku dodać do sugerowanych odległości

jeszcze 5-10 cm jako „bufor bezpieczeństwa”. Jeśli nie pojawią

się żadne oznaki przypalenia, można zmniejszyć odstęp do po-

danych wartości.

śnika, gdyż im więcej

światła mogą przyjąć

rośliny, tym więcej

substancji odżyw-

czych mogą wchło-

nąć (oraz wytworzyć

więcej kwiatów). Kto

używa Winga, z pew-

nością zaobserwuje,

że zapotrzebowanie

na minerały oraz od-

ległość rośliny od

reflektora są ściśle

ze sobą związane. W

fazach, kiedy dystans

jest najmniejszy, wy-

raźnie zwiększa się

zapotrzebowanie na

nawóz, wraz z odda-

leniem – spada.

Pozycja spreadera i żarówki

Super-spreader zapobiega powstawaniu nawet najmniejsze-

go hot spotu i sprawia, że cała powierzchnia oświetlona jest

równomiernie. Żeby w pełni wykorzystać potencjał „Skrzy-

deł”, spreader jest niezbędny. Również tutaj należy zwrócić

uwagę na kilka rzeczy.

Tarcza ochronna montowana jest 2-5 mm pod żarówką i wy-

gięta w ten sposób, aby znajdowała się dokładnie równolegle

do odbłyśnika.

Można również zmienić sam dystans od reflektora do żarów-

ki, dzięki temu możliwe jest optymalne oświetlenie upraw o

różnych wymiarach. W przypadku szafy o wymiarach 80x130

żarówka umieszczana jest bliżej odbłyśnika, aby światło nie

uciekało po bokach. Przy boksie o wymiarach 100x100 cm, np.

w HomeBoksie, można zwiększyć trochę tę odległość, tak, że

lampa świeci bardziej na szerokość.

Prostą regułą jest tutaj: światło powinno po bokach sięgać

tak wysoko, jak wysoko sięgają czubki roślin tam rosnących.

Mały odstęp jest przyczyną dobrego funkcjonowania odbły-

Praca z Adjust-a-

Wings jest kwestią doświadczenia, jak wszystko w przypadku

uprawy w pomieszczeniu. Ambitny ogrodnik z biegiem czasu

nabędzie wyczucia, którego dnia należy dokonać zmiany po-

zycji skrzydeł lub całego odbłyśnika i w ten sposób stopniowo

nauczy się korzystać z całego dobrodziejstwa tego narzędzia,

wynalezionego przez prawdziwych mistrzów w swoim fachu.

KIMO / Paul C.

Preferowanym przeze mnie rozwiązaniem jest odbłyśnik

Adjust-a-Wings Medium. Został skonstruowany w Australii

przez „ekspertów od upałów” i od ok. 3 lat kontynuuje swój

triumfalny pochód na scenie growerskiej. Z bardzo prostego

powodu: dzięki elastycznej formie odbłyśnik ten, razem z su-

per-spreaderem, pozwala na uniknięcie powstawania hot spo-

tu i równomierne rozprowadzenie światła na całej powierzch-

ni uprawy.

Odbłyśnik Adjust-a-Wings Medium produkowany jest z

gładkiego aluminium MIRO 9 o współczynniku odbijania 95%,

z powłoką, dzięki czemu nadaje się nawet do kilkusezonowe-

go użycia. Jego mniejszy brat, Adjust-a-Wings Devender, nie

posiada powłoki i z czasem odbija światło coraz gorzej.

Cechą wspólną obydwu jest to, że funkcjonują bez zarzutu

i nieraz przynoszą lepsze efekty, niż zmiana nawozu czy ża-

rówek.

Instalacja i ustawienie są niezwykle ważne, aby w pełni wy-

korzystać potencjał tego, wcale nie najtańszego, narzędzia.

Zarówno pozycja reflektora, jak i zasięg odgrywają dużą rolę

i muszą być stale dopasowywane w zależności od wielkości

roślin. Na ten temat krąży wiele plotek, nawet w kręgach gro-

werskich rzadkie są stuprocentowo pewne informacje. Dlatego

w kolejnych akapitach przedstawimy w kilku słowach najważ-

niejsze parametry niezbędne do skutecznego zastosowania.

Właściwe użycie odbłyśnika

Na początku fazy wegetatywnej odbłyśnik wieszany jest

względnie wysoko nad roślinami (45 cm ze spreaderem, 60

cm bez spreadera przy 600 W żarówce sodowej). „Rozpiętość

skrzydeł” ustawiona jest w pozycji „wąsko”. W ten sposób sy-

mulowane są warunki wiosenne. W początkowej fazie wzrostu,

tzn. gdy rośliny zaczynają kwitnąć i wyciągać się (stretching),

ustawiamy rozpiętość odbłyśnika w pozycji „szeroko”. Odstęp

reflektora od rośliny zmniejszamy stopniowo do 30 cm (bez

spreadera) lub 45 cm (ze spreaderem). Cieplejsze powietrze,

bardziej intensywne światło symuluje warunki letnie.

Gdy kończy się już wzrost, a kwiaty robią się większe i za-

czynają mocniej pachnieć, stopniowo podnosimy reflektor i

znów ustawiamy rozpiętość w pozycji „wąsko”. Ostateczna

odległość wynosi 45 cm z i 75 cm bez spreadera (dla sodówki

600 W). W ten sposób symulowane są warunki jesienne, pobu-

dzające produkcję hormonów i tym samym tworzenie się gru-

bych, bogatych kwiatów.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: