spliff_nr31.pdf

WeRSJa Online:

SPliFF.Pl

Gazeta Konopna

Dla OSób

PełnOletniCh

GAZETA

BEZPŁATNA

#31 Kwiecień / Maj 2011

Odbyło się posiedzenie Senackiej Komisji Praw

Człowieka, Praworządności i Petycji, która

rozpatrywała uchwaloną przez Sejm 1 kwietnia

ustawę o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu

narkomanii

Jak już wspomnieliśmy, każdy pcp-grower

otrzymuje max. 10 gramów na tydzień. Względnie

mała powierzchnia uprawy i wynikające z tego

ilości zebranej marihuany na stronie 11

W zachodniej europie oraz w ameryce Północnej

kava kava przez prawie 100 lat świętowała triumfy

jako naturalny lek antydepresyjny na stronie 20

na stronie 6

S.5 MeDYCYna

S.6

PRaWO

S.7

hYPeRReal

S.8

ZielaRnia

S.15 KUltURa

S.18

StReFa

Ustawa narkotykowa - nic się nie zmienia !

autor: Jerzy Marcin Majeski adwokat & lobbysta źródło: maclawyer.pl | na zlecenie Fundacji „Więcej Przestrzeni”

1 kwietnia 2011 r. – to nie Prima aprilis – Około 9:40 Sejm

przystąpił do debaty (trzecie czytanie ustawy) i głosowań

Godz. 10:03 Sejm przyjął ustawę.

Uwierzyli

Niektórzy ze zwolenników depenalizacji posiadania

nieznacznej ilości ziela konopi zapewne powiedzą,

że zrobiliśmy krok naprzód. Nie podzielamy

tego optymizmu. Prawda leży w słowach Ministra

Kwiatkowskiego: jeśli chodzi o depenalizację posiadania

choćby najmniejszej ilości narkotyku nic się nie zmienia. I to

jest prawda. Rząd skierował do sejmu wadliwy projekt; taki

na zasadzie „Panu Bogu świeczkę i diabłu ogarek”, Pan Premier

oświadczył publicznie, że nigdy nie poprze legalizacji, może w

nadziei, że złagodzi krytykę opozycji. Nie złagodził. Rządowi

i tak się dostało i tak. Rząd przeprowadził ustawę jaką chciał,

bo ma większość parlamentarną i miał poparcie lewicy. Rząd

mógł wprowadzić nowoczesne standardy leczenia uzaleznienia

i dekryminalizacji posiadania. Nie zrobił tego. Jak kilkakrotnie

powiedział Minister Kwiatkowski: NIC SIĘ NIE ZMIENIA.

Nadal posiadanie choćby najmniejszej ilości ziela konopi

jest przestępstwem. Ergo – Policja nadal będzie dla celów

statystycznych koncentrowała się na łapaniu nastolatków a nie

rzeczywistych przsętpców !!!

Sejm przystąpił do trzeciego czytania niezwłocznie

po czytaniu drugim (na tym samym posiedzeniu

Sejmu) chociaż dwa dni wcześniej skierował projekt

ustawy ponownie do komisji (Art. 48 Regulaminu

Sejmu wyklucza takie praktyki – ale może być różnie

rozumiany. Skoro jednak Posłowie mają kłopoty z pojęciem

„nieznacznej ilości” marihuany, trudno się dziwić, że mają też

kłopoty z pojęciem „niezwłocznie”). Posłowie nie wzięli pod

uwagę opinii ekspertów. Lobbing społeczny i profesjonalny na

rzecz depenalizacji posiadania nieznacznej ilości ziela konopi

nie przyniósł efektu. Uchwalono złą ustawę, która niczego nie

zmienia.

Min. Krzysztof Kwiatkowski: W tym zakresie (depenalizacji

posiadania) nic się nie zmieniło ! Posiadanie każdej nawet

najmniejszej ilości narkotyku nadal jest przestępstwem. Nie

zgadzam się z opinią ekspertów ! (Pani Prof. Moniki Płatek).

Cała polska walczy o konopie

Zwolenników depenalizacji posiadania ziela konopi rząd

Donalda Tuska po prostu oszukał. Szansa na poprawienie

ustawy w Senacie jest absolutnie znikoma. A PiS może jeszcze

zrobić numer i zaskarżyć tego prawniczego gniota do TK i

pewnie to zrobi. I wygra.

Lublin (19.03), Kraków (29.04), Poznań (7.05), Rybnik (13.05), Katowice (20.05), Zielona

Góra (21.05), Warszawa (28.05), Szczecin (4.06) ... dopisz własne miasto !

ciąg dalszy na str. 6

Global Marijuana March / Marsz Wyzwolenia Konopi jest to

szereg corocznych, pokojowych manifestacji na rzecz legalizacji

konopi. W tym roku odbędzie się on w kilkuset miastach na całym

Świecie, w tym w Krakowie (29.04), Poznaniu (7.05), Rybniku

(13.05), Katowicach (20.05), Zielonej Górze (21.05), Warszawie

(28.05), Szcecinie (4.06)

nielegalnego handlu, jak i nadzwyczajną popularność zw.

dopalaczy w naszym kraju.

Zgodnie z ideą redukcji szkód, popieraną m.in. przez Polską

Sieć Polityki Narkotykowej oraz autorytety z dziedziny terapeutyki

uzależnień, oczekujemy, że podążając za trendami europejskimi

państwo zacznie przeznaczać środki na uświadamianie i edukację

obywateli (szczególnie nieletnich), zamiast na: utrzymywanie

więźniów, orzecznictwo sądowe (30 tysięcy osób rocznie

skazanych za niewielkie ilości w tym 9 tysięcy na karę więzienia

– dane rok 2009) i ściganie okazjonalnych użytkowników konopi

(koszt ok. 80mln złotych rocznie – badania Instytut Spraw

Publicznych, 2009).

Oprócz powyższych, zamierzamy przypomnieć opinii

publicznej, iż w ciągu 10-u lat obowiązywania restrykcyjnego

prawa, dostęp do nielegalnych narkotyków wśród nieletnich

wzrósł kilkakrotnie, a nierozróżnianie miękkich i twardych

używek przez wymiar sprawiedliwości paradoksalnie ułatwia

dostęp do bardziej uzależniających i szkodliwych substancji.

Przed wprowadzeniem najbardziej restrykcyjnego prawa w

europie (drugiego obok Białorusi), sądy w Polsce w roku 1999

skazały za narkotyki:

ogólnie – 2910 osób

w tym dilerów – 1714

W roku 2007 po sześciu latach obowiązywania bezwzględnej

ustawy dochodzimy do zastraszających wniosków ! Wzrost

wykrywalności przestępstw wzrósł o 1500% podczas gdy liczba

zamkniętych przez policje dilerów narkotyków spadła 2 krotnie:

ogólnie – 20438 osób

w tym dilerów – 832 !

W obliczu palącej potrzeby modyikacji prohibicyjnego

prawa w Polsce, postulujemy zniesienie kary za posiadanie oraz

dekryminalizację hodowli (do 3-ech roślin) na własny użytek, lub

dopuszczenia rejestrowanych społecznych klubów konopnych

(cannabis social clubs) dla wąskich grup użytkowników, celem

redukcji patologii czarnego rynku.

Marsz jest organizowany od 1999 r., a wyrósł on z corocznych

manifestacji w Nowym Jorku. Pomysłodawcą globalnych marszy

był Dana Beal, założyciel organizacji Cures-not-Wars. W 2010

r. miał on miejsce w ponad 600 miastach, a od 7 lat odbywa się

również w Polsce.

Tysiące ludzi zbierają się na nim, aby zademonstrować swe

niezadowolenie z prohibicyjnej polityki narkotykowej, narzucanej

części krajów ze względu na konwencje międzynarodowe, a w

części przyjętej przez populistycznych polityków i społeczeństwo

mamione mitami i błędnymi stereotypami na temat narkotyków.

W przypadku tej manifestacji działania koncentrują się głównie

na konopiach – ma ona pokazać, jak wiele osób z wszelakich

środowisk popiera liberalną politykę wobec tej rośliny, przy

czym marsze zawsze są pokojowe i przebiegają w miłym, nie

agresywnym klimacie, co dodatkowo uwydatnia pozytywne

intencje zarówno ich uczestników jak i organizatorów.

Aktywnie włączając się w dyskusję o prawie narkotykowym

i swobodzie obywateli w dysponowaniu własnym zdrowiem,

apelujemy o respektowanie praw użytkowników i uwzględnienie

przez stronę rządową naszych postulatów.

Przekonani o nieskuteczności prohibicyjnej Ustawy o

Przeciwdziałaniu Narkomanii, jak i głębokiej niesprawiedliwości

oraz nieposzanowaniu praw człowieka, przejawiającymi się

kryminalizowaniem i represjami wobec konsumentów miękkich

używek, zamierzamy protestować przeciw obowiązującej

polityce.

W rezultacie polityki, która marginalizuje użytkowników

środków psychoaktywnych, alternatywnych względem alkoholu

i tytoniu, a stawiającej na równi wszystkie nielegalne środki,

obserwuje się wzrost przestępczości zorganizowanej wokół

Inicjatywa Konopna | konopie.info

Spliff Gazeta Konopna

ReKlaMa

ZNANE W MEDYCYNIE OD ZARANIA DZIEJÓW, KONOPIE STANOWIŁY JEDEN Z NAJCENNIEJSZYCH DLA CZŁOWIEKA

LEKÓW, A DZIESIEJSI NAUKOWCY I LEKARZE NA NOWO ODKRYWAJĄ I POTWIERDZAJĄ TĘ PRZYDATNOŚĆ.

Spliff Gazeta Konopna

newsy

Cofeeshopy tylko dla Holendrów

czyli tendencje samobójcze rządu niderlandzkiego

autor: Sebastian Daniel

W konkursie na najgłupszy pomysł roku, w którym każdego dnia biorą udział politycy na całym świecie, spore szanse ma ostatnia inicjatywa rządu

holenderskiego, aby uczynić coffeeshopy klubami dostępnymi tylko dla tubylców. Krajem tulipanów i półlegalnej konopi rządzi dzisiaj prawica i podobnych

pomysłów było tu ostatnio sporo. Mało kto bierze te informacje na serio – większość ludzi słusznie rozpoznaje w nich medialną papkę oraz propagandowy pic

na potrzeby zagranicznych relacji dyplomatycznych, zwłaszcza z sąsiednimi krajami walczącymi wciąż z konopiami.

Nie podcina się przecież gałęzi, na której się siedzi. Bez

trawki padłby bardzo dobrze rozwinięty przemysł tu-

rystyczny – nikt nie ma wątpliwości co jest magnesem

przyciągającym rzesze młodych turystów. Na pewno

nie jest nim słynna holenderska deszczowa pogoda ani

piękne skądinąd muzea, kanały, wiatraki czy prostytutki (te

ostatnie są liczne we wszystkich krajach, a wielu może je zo-

baczyć bez ruszania się z domu). Nawet wśród turystycznych

upominków gadżety związane z konopiami dawno temu wy-

parły drewniaki. Konopny listek stał się w sklepikach oraz w

świadomości całych pokoleń „zwiedzających” (głównie Czer-

woną Dzielnicę Amsterdamu) prawie narodowym symbolem

Holandii. Drugim takim symbolem jest z pewnością rower, ale

to nie on pojawia się na większości pocztówek, pamiątkowych

koszulek czy kubków.

Lizusy z holenderskiej prawicy pragną po prostu sprawić przy-

jemność swoim większym kolegom w USA, Francji czy Wielkiej

Brytanii. Ale nawet prohibicjoniści w USA wiedzą, że Holandia

jest potrzebna jako wentyl bezpieczeństwa w tym obłędnym

kole nienawiści, jakim jest pełna rasizmu i kłamstw prohibicja

konopna.

Choć technicznie rzecz biorąc, konopie są w Niderlandach

nielegalne jak wszędzie indziej, Holandia pozwoliła jednak

na posiadanie mniej niż pięć gramów w 1976 roku w ramach

tak zwanej “tolerancji “ (w praktyce przepis ten rząd mógłby

uchylić z dnia na dzień – gdyby tylko chciał). Uprawa konopi

indyjskich powyżej 5 krzaków, import/eksport („przemyt”) czy

sprzedaż hurtowa pozostają niezgodne z prawem i pozosta-

ją w rękach „organizacji przestępczych”, które czerpią z tego

tytułu miliardy euro zysku rocznie. Nikt za bardzo nie wie

gdzie i jak mają zaopatrywać się w towar cofeeshopy. Para-

doksów jest więcej. Cofeeshopy mogą obecnie mieć na stanie

nie więcej niż 500 gramów „miękkich narkotyków” w danym

momencie, co przypomina ograniczenie ilości alkoholu w ba-

rze do jednej skrzynki piwa i jest notorycznie lekceważone.

ją „narko-turystów” za korki oraz nocne hałasy. Rada Miasta

zaproponowała w 2005 r. zakaz wstępu dla cudzoziemców do

cofeeshopów. Właściciele kawiarni zakwestionowali zakaz

przed holenderską Radą Państwa – najwyższym w kraju sądem

administracyjnym, który doradza rządowi w kwestiach praw-

nych. Sąd, którego orzeczenia można spodziewać się w najbliż-

szych miesiącach, zapytał o zdanie Europejskiego Trybunału

Sprawiedliwości. Trybunał orzekł w grudniu ub. r., że zakaz

byłby uzasadniony “w celu zwalczania turystyki narkotyko-

wej i towarzyszącym jej zakłóceniom porządku publicznego”.

Nowy prawicowy rząd holenderski chciałby rozciągnąć ten

nowy apartheid na kawiarnie z haszyszem w całym kraju i dys-

kutuje nad wprowadzeniem narodowych “wietpas”(dosłownie

„przepustek na zioło”). Koiki miałyby więc przekształcić się w

prywatne kluby dla członków z legitymacją i stałym miejscem

pobytu w Holandii.

Powstał nawet projekt nowoczesnej i trudnej do podrobienia

chipowej karty, który rząd z dumą zaprezentował w mediach.

Nikt nie bierze tych orwellowskich pomysłów na poważnie

więc nie padły jeszcze pytania o kwestię prywatności i ochrony

danych. Z pewnością jednak wielu Holendrów zbuntowałoby

się lub nigdy nie wyrobiłoby podobnej karty. Powrót amery-

kańskiej prohibicji, pełnych więzień i radykalnych rozwiązań

siłowych jest co prawda mało prawdopodobny, ale możliwy.

Konieczny byłby wybuch wojny, zamach terrorystyczny, incy-

dent prowadzący do zamieszek na tle rasowym lub inna kata-

strofa - ale przecież właśnie w ten sposób szaleni politycy kon-

trolują społeczeństwa i wygrywają wybory. Holenderscy hipisi

oraz inni animatorzy ruchu na rzecz wolnych konopi dobrze

pamiętają, że w XX wieku amerykańska agencja wywiadow-

cza CIA wywołała setki wojen i przeprowadziła wiele zama-

chów w samej tylko Ameryce Południowej. Do tej pory wielkie

korporacje i zmilitaryzowani

purytanie z USA nie wtrącali

się zbytnio w sprawy Starego

Kontynentu, ojczyzny przod-

ków. Kto jednak może za-

gwarantować, że za kilka lub

kilkanaście lat rekiny kapitali-

zmu lub fanatycy religijni nie

przygotują swojego scenariu-

sza wydarzeń dla Europy?

„To będzie dla nas katastrofa

gospodarcza, a także dla całej

turystyki”, przewiduje Marc

Josemans, właściciel knajpy

„Easy Going” i prezes Sto-

warzyszenia Cofeeshopów z

Maastricht.

Bardzo wątpliwe jest, aby za-

kaz objął Amsterdam, który

nawet sami Holendrzy uwa-

żają za oddzielne miasto-pań-

stwo w państwie, zaś rząd

czerpie z niego niebagatelne

zyski. Gdyby Wolne Miasto

i stolica multi kulti przestała

pełnić rolę wizytówki kraju

oraz holenderskiej tolerancji,

ucierpiałaby bardzo duma na-

rodowa.

Intrygujące są też inne pomy-

sły na rozwiązanie problemu

korków ulicznych. Burmi-

strzowie niektórych przygra-

nicznych miast zapropono-

wali, aby sklepy i kawiarnie

związane z kultu-

rą konopną prze-

nieść poza cen-

trum, a najlepiej

w ogóle poza te-

ren zabudowany.

Problem najazdu

turystów z Niemiec, Belgii i Francji miałyby rozwiązać „super-

markety” z ganją umiejscowione w pobliżu autostrad (sic!).

Turyści na te dziwne wieści reagują różnie. Szczególnie goście

z prohibicyjnej Francji żałują, że niedługo mogą stracić możli-

wość degustacji porządnego (czytaj: zdrowszego lub mocniej-

szego) zioła. Na francuskich ulicach wciąż rządzi prawie wy-

łącznie tani marokański haszysz, czasem słaba trawa z Afryki,

trudno jest zaś kupić holenderskie odmiany czy haszysz ro-

biony bez chemii. Francuzi przede wszystkim zaś obawiają się

utraty miejsca do palenia w (s)pokoju. Wszak jak mówi ludowa

mądrość: „Kto nie był pobity przez francuskiego żandarma, ten

w ogóle nigdy nie był bity przez policję”. Inni martwią się, że

będą musieli korzystać przy zakupach z pomocy holenderskich

pośredników bądź kupować od dilerów na ulicy. Niektórym

nasuwają się skojarzenia z niechlubnymi rozdziałami historii i

tablicami „Murzynom wstęp wzbroniony”. Cieszą się z kolei

lokalne menele, wietrząc nową możliwość zarobkowania. Wie-

lu turystów na serio przejęło się tymi zapowiedziami i poważ-

nie rozważa rezygnację z przemytu na rzecz uprawy konopi we

własnym kraju. Coraz większą popularnością cieszą się książki

oraz informacje nt. prowadzenia własnej uprawy konopi, choć-

by i najmniejszej, np. w szaie.

Czyli nie ma takiego złego co by na dobre nie wyszło.

Oicjalnie rząd tłumaczy projekt zakazu tym, że społeczeństwo

jest rozgniewane “uciążliwościami” spowodowanymi przez

miliony osób przekraczających granice Holandii w celu odwie-

dzenia jednego z 670 licencjonowanych kawiarni z haszyszem i

ziołem. Każdego roku w samym tylko liczącym 120 tys. miesz-

kańców Maastricht około 1,4 mln cudzoziemców (głównie z

Belgii) odwiedza 14 miejscowych palarni. Obecność tylu przy-

jezdnych denerwuje niektórych mieszkańców, którzy obwinia-

Przeczytaj !

Celem niniejszej publikacji nie jest nakłanianie do zażywania

narkotyków. nadużywanie marijuany może powodować poważne szkody

zdrowotne i społeczne. Doświadczenie pokazuje jednak, że bez względu

na status prawny zawsze znajdą się ludzie gotowi z nią eksperymentować.

Redakcja Gazety Konopnej – SPliFF dokłada wszelkich starań, by

obok publikowania informacji dotyczących wykorzystania konopi,

rozpowszechniać podstawowe fakty umożliwiające redukcję szkód

zdrowotnych, społecznych i prawnych, które mogą powstać w wyniku

jej stosowania. Jesteśmy członkiem enCOD – europejskiej Koalicji dla

Racjonalnych i efektywnych Polityk narkotykowych oraz Deutscher hanf

Verband (niemiecki Związek Konopny).

Spliff – Gazeta Konopna to periodyk wydawany w berlinie dla Polaków

żyjących na terenie Unii europejskiej.

Wydawca nie odpowiada za treść zamieszczanych reklam.

Zawarte w publikowanych tekstach poglądy autorów niekoniecznie

muszą odpowiadać poglądom redakcji.

Gazeta dla osób powyżej 18 lat.

Stopka

Redakcyjna

ReKlaMa

Wydawca:

eurolistek ltD.

Rykestr. 70

10405 berlin

mail: biuro@spliff.com.pl

Redakcja:

Wojciech Skura (wojtek@spliff.pl)

Współpraca:

ambasadorka, bbR, hanka, PCP, Sebastian Daniel, Sławomir

Gołaszewski, Walera, 2d

Fundacja Więcej Przestrzeni, inicjatywa Konopie.info, hyperreal.info,

Konoptikum, hanf Journal, Konopravda

Graika:

tomasz S. Kruk (graik@spliff.com.pl)

Foto: redakcja, toudy, internet, PM

Dystrybucja:

biuro@spliff.com.pl

Teraz dostępne w Polsce:

DomowaUprawa.pl

sklep@domowauprawa.pl

+48 788 516 592

Druk:

Union Druckerei Weihmar Gmbh

Reklama:

emmi@spliff.com.pl

r edakcja G azety k onopnej s pliff poszukuje nowych autorów oraz tekstów ,

szczególnie z zakresu medycznych i przemysłowych zastosowań c annabis i

profesjonalnej uprawy . z głoszenia prosimy przysyłać na adres redakcja @

spliff . com . pl

Odbiór osobisty możliwy

w naszym nowym sklepie

ul. Sowińskiego 18 – Poznań

Spliff Gazeta Konopna

newsy

zawierających THC w Niemczech

Egipt: Kara śmierci

W języku arabskim nie istnieje słowo ozna-

czające olej konopny, ponieważ język nie roz-

różnia między konopią użytkową a konopią

stosowaną jako używka. Fakt ten, jak również

międzynarodowe uzgodnienia dotyczące po-

stępowania z handlarzami narkotyków niemal-

że przypłacił życiem amerykański obywatel o egipskich

korzeniach. Mostafa Soliman został aresztowany przez

egipską policję narkotykową podczas próby importu

oleju konopnego nie zawierającego THC. Mimo iż – jak

podaje Soliman – policjanci wiedzieli, że olej nie ma nic

wspólnego z narkotykami, zamknęli go w areszcie śled-

czym i oskarżyli o handel olejem. „Nawet egipska policja

narkotykowa powiedziała mi, że mój olej nie zawiera ha-

szyszu. Jednak muszą trzymać się ustawy.” powiedział

mieszkaniec USA przed tygodniem Philipowi Smithowi

ze strony stopthedrugwar.org. W Egipcie za wwiezienie

kilku kilogramów oleju grozi mu jednak kara śmierci.

autor: Kimo

Chcielibyśmy dziś napisać parę słów o coraz szerszym zastosowaniu

lekarstw zawierających THC u naszego najbliższego sąsiada.

Dronabinol, produkowane od 1997 roku najpopular-

niejsze lekarstwo zawierające THC, niestety jeszcze

ciągle nie jest powszechnie dostępny, stosuje się go

jednak jako alternatywne rozwiązanie dostępne na

receptę. Pocieszające jest, że w ostatnich latach dronabidol sto-

sowany jest coraz częściej. Zdarzają się nawet przypadki, że

jego zakup jest refundowany przez kasy chorych. Najbardziej

znanym przypadkiem jest tu jego zastosowanie podczas che-

mioterapii. Można również zauważyć coraz częstsze jego uży-

cie w medycynie paliatywnej. Jeszcze kilka lat temu pacjenci

niemalże nie mieli możliwości aby dowiedzieć się od swojego

lekarza prowadzącego o takiej formie terapii skojarzonej np.

w przypadku chemioterapii. Jeśli samemu będąc pacjentem

nie zwróciło się uwagi lekarza na specyiki zawierające THC

(Dronabinol, Marinol), nikt ich nie przepisywał. Tym większe

triumfy święcą więc teraz. Z sondaży i badań wynika, że więk-

szość praktykujących onkologów i lekarzy zajmujących się me-

dycyną paliatywną przynajmniej raz słyszała o dronabinolu, a

niektórzy z nich (choć nieliczni) sami z siebie włączyli ten lek

do swojej koncepcji leczenia i przez co mogli przekonać się o

sukcesach, które odnosi ta terapia.

przyjmowali dawki dronabidolu, mówią o wewnętrznej rów-

nowadze i dzięki temu są w stanie przetrwać terapię z mniej-

szym uszczerbkiem na zdrowiu psychicznym. Tajemnicą nie

jest również korzystny skutek uboczny, jakim jest wzrost ape-

tytu. Już samego tego efektu nie da się osiągnąć stosując tra-

dycyjnych leków przeciwwymiotnych. Lekarstwa zawierające

morinę, które bywają stosowane podczas chemioterapii, mogą

wywołać poważne zaparcia, jeśli ich dawka jest zbyt duża. Pa-

cjenci przyjmujący dronabidol lepiej tolerują leki zawierające

morinę. Dzięki zawartości THC morina działa silniej i przez

to może być podawana w mniejszej dawce. Porównawszy pa-

cjentów przyjmujących i nie przyjmujących dronabidolu udało

się jednoznacznie udowodnić, że pacjenci przyjmujący THC o

wiele łatwiej radzą sobie z terapią nowotworową.

Urzędu nie interesują również naprędce sporządzone

ekspertyzy. Dopiero zamieszki spowodowane egipską re-

wolucją pomogły egipskiemu biznesmenowi w ucieczce

z więzienia. Ale myli się ten, kto myśli, że trauma już

minęła. Ambasada USA odmawia obywatelowi wyda-

nia nowego paszportu wbrew początkowym obietnicom.

Chwilowo mężczyzna przebywa w Kairze i ma nadzieję,

że będzie mógł jeszcze kiedyś opuścić kraj.

Źródło: american Facing Death Pe-

nalty in egypt for hemp Oil

Weźmy na przykład leczenie guzów. W takiej sytuacji chorzy

mają przed sobą zwykle trudny okres. O ile jest to możliwe,

pacjent zdecyduje się na zabieg operacyjny o następnie zapo-

biegawczo na chemo- lub radioterapię. Potężnym obciążeniem

jest nie tylko strach przed zbliżającą się terapią i zagrażające

zmiany społeczne, izyczne oraz psychiczne. Nierzadko pa-

cjenci tracą siły przez kilka tygodni a nawet miesięcy. Dawka

THC ma tę zaletę, iż pozwala zapobiec występowaniu często

towarzyszącym chemo- i radioterapii nudnościom a tym sa-

mym wynikającemu z nich wyniszczeniu organizmu (chudnię-

ciu). Ciągle słyszy się, że pacjentom robi się niedobrze już na

samą myśl o wizycie w szpitalu celem przyjęcia chemiotera-

pii. Tymczasem inni pacjenci, którzy już od samego początku

75 milionów dolarów

Pozostaje mieć nadzieję, że większość, a w najlepszym razie

wszyscy pacjenci będą mogli czerpać korzyści z tego dobro-

dziejstwa. Małym zwycięstwem jest już wzrastająca popular-

ność dronabinolu wśród lekarzy. Nowe drogi powstają poprzez

ich torowanie.

na wyroki za marihuanę

Nowe sprawozdanie sojuszu polityczno-nar-

kotykowego ujawnia, iż Nowy Jork tylko w

zeszłym roku wydał 75 milionów dolarów na

skazanie i zapuszkowanie osób posiadających

marihuanę. Niezły wyczyn, jeśli wziąć pod

uwagę, że posiadanie niewielkich ilości nie

uchodzi za nielegalne.

Muszę przyznać, że nowojorska policja postawiła sobie

za priorytet, zyskać uznanie w tej dziedzinie. Czy może

myślicie, że tak łatwo jest skazać ludzi za 75 milionów

dolarów. Nie, nie jest! Trzeba nieźle się skoncentrować,

żeby nie stracić z oczu swojego celu, nawet kiedy ego-

istyczni nowojorczycy non-stop blokują telefon policji i

udają, że właśnie padli ofiarą włamania.

Jest jednak pewien problem: na ulicach Nowego Jorku

stale czuć najlepsze zioło i może lepiej nie wiedzieć, co

wyczyniają w swoich apartamentach hippisi zajmujący

na co dzień intratne posadki. Jeśli policja na serio chce

wyplenić święte zioło w Wielkim Jabłku, zapanowanie

nad sytuacją będzie kosztować chyba więcej niż miliard

rocznie. I zanim będzie dostępna taka suma może lepiej

by było, jak mi się wydaje, wydać te 75 milionów dolarów

na inne rzeczy, np. kształcenie i szkolnictwo.

za medyczną marihuaną.

Polska tradycyjnie przeciw !

USA i Niemcy

Dea uznaje marihuanę za lekarstwo.

lacja ta nie dotyczy jednak Dronabinolu, jedynego dostęp-

nego obecnie lekarstwa, który jest lekiem recepturowym

i dlatego w dalszym ciągu pacjent musi płacić za niego z

własnej kieszeni. Ustawa ta nie ułatwia również dostępu

do konopi roślinnej, którą obecnie przyjmuje ok 40 pa-

cjentów posiadających osobne pozwolenie.

W zeszłym tygodniu amerykańska agencja

antynarkotykowa DEA przyznała wreszcie, że

marihuana ma wartość leczniczą udzielając fir-

mie farmaceutycznej wyjątkowego pozwolenia

na produkcję pigułek THC. W myśl ustawy fede-

ralnej konopia nadal jest nielegalna a tym samym

bezwartościowa. „Marihuana nie ma żadnej dowiedzionej

naukowo wartości leczniczej” – takie zdanie znajdowa-

ło się na szóstej stronie dokumentu „White paper” wy-

danego przez agencję DEA w lipcu 2010. Lecz już kilka

miesięcy po zajęciu tego „anty-medycznego” stanowiska,

władze oświadczyły, iż mają zamiar udzielić pozwolenia,

które miałoby regulować sprzedaż produktów farmaceu-

tycznych pozyskiwanych z konopi. Produkty te miałyby

zawierać substancję THC, główny składnik psychoaktyw-

ny znajdujący się w marihuanie.

natomisat w Polsce bez zmian

Podczas nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu nar-

komanii 1.04.2011 poseł Marek Balicki (dr medycyny,

były minister zdrowia) wraz z grupą

posłów złożył wniosek o dopusz-

czenie marihuany do użytku

medycznego. Niestety po-

prawka ta została odrzu-

cona przez parlament

i obecnie marihuana

w celach medycznych

jest traktowana dużo

ostrzej niż LSD czy

amfetamina.

niemcy na tak

W Niemczech parlament uchwalił przedłożoną w sierp-

niu 2010 ustawę, która dopuszcza do sprzedaży gotowe

produkty farmaceutyczne zawierające marihuanę. Regu-

2d & hJ

Hawaje legalizują

posiadanie niewielkich ilości marihuany

Gubernator Arnold Schwarzenegger dał

Kalifornijczykom pod koniec swojej kadencji

prezent w postaci „Rozporządzenia 1449”, któ-

ry kwalifikuje posiadanie nie więcej niż jednej

uncji (ok. 28,5g) marihuany już nie jako prze-

stępstwo o małej szkodliwości czynu, lecz jako

wykroczenie.

cji.

Rozporządzenie to uregulowałoby również kwestie pa-

cjentów i ich „caregiver” (ludzi, którzy uprawiają kono-

pie dla ciężko chorych pacjentów).

Przodkowie na haju

Już 4000 lat p.n.e. w Europie spożywano grzyby halucy-

nogenne.

Niedawno badacze znaleźli dowody na to, że przy okazji

ceremonii religijnych w Europie już przed 6000 laty spoży-

wano grzyby halucynogenne. Informuje o tym czasopismo

„New Scientist” odwołując się do artykułu w magazynie

„Economic Botany”. Zgodnie z odkryciami badaczy moż-

liwe, że przedstawiony na malowidłach ściennych grzyb

to psilocybe hispanica, gatunek występujący na wyżynach

hiszpańskich.

Gatunek występujący w naszej szerokości geograficznej

to psilocybe azurescens.

Hawajski senat planuje wprowadzić podobne rozporzą-

dzenie. Wraz z wprowadzeniem „ustawy 1460” również

na Hawajach posiadanie nie więcej niż jednej uncji trawy

karane będzie grzywną w wysokości 100 dolarów, jednak

bez wpisu do rejestru osób karanych i innych konsekwen-

10 lat za torebkę trawy

Matka dwojga dzieci skazana w Oklaho-

mie.

Również w USA nie jest bez znaczenia,

gdzie się pali. Podczas gdy w Kalifornii czy

na Hawajach można obawiać się jedynie kary

grzywny, istnieją również inne stany, w któ-

rych każdy chciałby mieć przed sobą polskiego bądź też

bawarskiego sędziego, gdy zostanie złapany posiadając

przy sobie kilka gramów marihuany.

W miejscowości Taft w stanie Oklahoma kobieta została

skazana na dziesięć lat pozbawienia wolności, ponieważ

kupowała trawę o wartości 31 dolarów od tajnego pośred-

nika.

za olej do sałatek?

Kliniczne zastosowanie lekarstw

Nowy York:

Spliff Gazeta Konopna

Medycyna

a choroba Parkinsona

Wpływ przemiany materii wątroby na

interakcje między marihuaną a lekami.

autor: Franjo Grotenhermen

Wątroba jest centralną jednostką odpowiedzialną za odtruwanie organizmu. Wiele przyjmowanych

przez nas substancji, takich np. jak kannabinoidy i lekarstwa są tutaj przetwarzane, modyikowane i

przed wydaleniem poprzez jelita lub nerki przetwarzane na nieaktywne cząsteczki. W przypadku THC

powstaje w pierwszej kolejności 11-Hydroksy-THC (11-OH-THC), który działa mniej więcej tak samo

jak wyjściowe THC. W następnej kolejności powstaje 11-nor-9-karboksy-THC, który w żaden sposób

nie oddziałuje na psychikę ludzką, stąd też często nazywany jest nieaktywnym produktem przemiany

materii.

autor: Franjo Grotenhermen

Działanie marihuany na osoby cierpiące na chorobę Parkinsona zostało pierwszy raz poddane

badaniom w roku 2002 na uniwersytecie w Pradze (Czechy). Wyniki dotychczasowych badań nie

pozwalają jednoznacznie stwierdzić, jak dalece skuteczne jest stosowanie marihuany w przypadku

tej choroby. Jednak liczba wskazówek stare rośnie.

Choroba Parkinsona, zwana wcześniej

drżączką poraźną, jest powoli postępu-

jącą zwyrodnieniową chorobą układu

nerwowego, podczas której obumiera-

ją komórki nerwowe znajdujące się w

pewnym obszarze zwanym istotą czarną (sub-

stantia nigra), które zwykle są odpowiedzialne

za produkowanie neuroprzekaźnika, jakim jest

dopamina. Choroba prowadzi zatem do niedo-

boru dopaminy w pewnych obszarach mózgu,

co ma przede wszystkim niekorzystny wpływ

na funkcjonowanie mięśni. W rezultacie docho-

dzi do zahamowania aktywności motorycznej w

korze mózgowej. Do najistotniejszych objawów

należą: sztywność mięśniowa, spowolnienie i

zubożenie ruchów (bradykinezja), drżenie spo-

czynkowe (tremor) oraz zaburzenie postawy

ciała (niestabilność postawy). Oprócz tego mogą

pojawić się inne objawy, takie jak np. zaburzenia

psychiczne oraz spowolniony przebieg procesów

myślowych. W większości przypadków przyczy-

na choroby nie jest znana. Podstawową terapią

w przypadku choroby Parkinsona jest przyjmo-

wanie brakujących dawek dopaminy w formie

L-Dopa (levodopa) lub aktywacja receptorów

dopaminy przez zw. antagonistów dopaminy.

Prowadzi to do zwiększenia stężenia dopaminy

w mózgu. Jak dotąd nie jest znana żadna terapia,

która mogłaby np. spowolnić postępowanie cho-

roby. Od lat 90. dużym powodzeniem cieszy się

również zastosowanie neurostymulacji (DBS),

wpływającej na aktywność motoryczną pacjenta.

Wszystkie rodzaje terapii niosą ze sobą pewne

ryzyko. Częstym i niezwykle dokuczliwym skut-

kiem ubocznym terapii przy użyciu L-Doba czy

antagonistów dopaminy są zw. zaburzenia hi-

perkinetyczne (dyskinezy indukowane L-Dopą),

bardzo trudne w leczeniu.

Podczas badań na uniwersytecie w Pradze 630

chorym cierpiącym na chorobę Parkinsona roze-

słano ankiety, z których 339 otrzymano z powro-

tem. Wśród pacjentów, którzy wypełnili ankietę,

25% podało, iż przyjmuje marihuanę w ramach

terapii. Większość z nich przyjmowała ją doust-

nie w postaci świeżych lub wyschniętych liści.

Ok. połowa pacjentów (46%), którzy spróbowali

marihuany, przyznała, iż objawy ich choroby zo-

stały złagodzone. Zmniejszyło się drżenie mięśni

(u 31%), spowolnienie ruchów (45%), sztywność

mięśniowa (38%), a u niektórych zaburzenia ru-

chowe wynikające z przyjmowania leku Levodo-

pa. Poprawa nastąpiła średnio po 1,7 miesiąca

(ok. 7 tygodni) od rozpoczęcia terapii marihu-

aną. Pacjenci stosujący marihuanę przez co naj-

mniej trzy miesiące częściej zgłaszali pozytywny

wpływ terapii niż pacjenci, którzy próbowali ko-

nopi od względnie krótkiego czasu.

Dwa badania kliniczne, dwunastotygodniowe

badanie z roku 1998 z wykorzystaniem Nabilo-

nu, syntetycznej pochodnej THC, przeprowa-

dzone u 24 pacjentów oraz czterotygodniowe

badanie z roku 2004, w który wzięło udział 19

pacjentów otrzymujących ekstrakt z konopi, nie

wykazały żadnych pozytywnych efektów na

objawy u leczonych pacjentów z chorobą Parkin-

sona. Być może okres terapii oraz obserwacji był

zbyt krótki, aby osiągnąć rezultaty terapeutycz-

ne. W przypadku innych schorzeń terapia przy

użyciu THC lub marihuany przynosi pierwsze

rezultaty przeważnie w przeciągu godzin lub

dni, zatem choroba Parkinsona może być w tej

sytuacji przypadkiem szczególnym. W zeszłym

roku włoskie badania wykazały, że poziom

anandaminu, kannabinoidu produkowanego

przez organizm ludzki, jest w płynie mózgowo-

-rdzeniowym u pacjentów z chorobą Parkinsona

dwukrotnie wyższy w porównaniu z osobami

zdrowymi. Po terapii lekiem Levodopa poziom

został doprowadzony do normy. Naukowcy

przypuszczali, że wzrost stężenia anandamidu

przedstawia mechanizm kompensacyjny, któ-

ry pojawia się w trakcie choroby i ma na celu

rekompensatę braków dopaminy, a zatem jest

swego rodzaju próbą samoleczenia podejmowa-

ną przez organizm.

Pewna lekarka opowiedziała mi niedawno o

skutecznej terapii jednego ze swoich pacjentów

przy użyciu THC. Również u tego chorego efek-

ty dało się zaobserwować dopiero po kilku tygo-

dniach, gdy już zastanawiano się, czy nie należa-

łoby przerwać terapii. Istnieją zatem wskazówki,

że terapia przy pomocy THC wzgl. marihuany

warta jest wypróbowania. Należy jednak uzbroić

się w cierpliwość, zanim będą widoczne pierw-

sze rezultaty.

Te reakcje chemiczne przyspieszane są przez

pewne enzymy, które przede wszystkim

znajdują się w wątrobie . Enzymami tymi są

proteiny, wspomagające reakcje chemiczne. W

wątrobie znajduje się całą grupa specyicznych

enzymów, których zadaniem jest rozkładanie

lekarstw, trucizn i innych substancji. Enzymy te

noszą tak enigmatyczne nazwy jak np. CYP3A4

czy CYP2C9. Te dwa enzymy są najważniejsze,

jeśli chodzi o rozkład kannabinoidów. Istnieją

również inne enzymy z grupy CYP.

do rozkładu tego samego enzymu (CYP3A4).

Bardziej prawdopodobne zdaje się być jednak,

że kombinacja ta miała niepożądany wpływ

na serce i układ krążenia (spadek ciśnienia,

przyspieszenie pulsu), co w konsekwencji

doprowadziło do zawału.

Holenderscy naukowcy przeprowadzili w

2007 roku badania u 24 pacjentów chorych

na raka, które miały na celu stwierdzić, czy

przyjmowanie marihuany ma wpływ na terapię

przy użyciu dwóch środków stosowanych w

terapii nowotworowej (irinotecan i docetaxel),

których rozkład przebiega z wykorzystaniem

enzymów z grupy CYP3A. Przez kilka dni

pacjenci przyjmowali marihuanę w postaci

herbaty (200ml dziennie), przy czym jeden

gram substancji był rozrabiany w jednym litrze

wody, po czym przez kilka dni zaprzestawano

podawania im herbaty. Badania wykazały, że

zastosowanie marihuany nie miało istotnego

wpływu na wydalanie i stężenie obydwu leków.

Naukowcy wywnioskowali z tego, że marihuana

może być podawana równocześnie z tymi lekami

bez potrzeby specjalnego dopasowania jej dawki.

W innym badaniu ze Stanów Zjednoczonych,

przeprowadzonym w roku 2002, wynika,

że palenie lub doustne przyjmowanie

THC nie ma wpływu na przemianę leków

antyretrowirusowych, które są przyjmowane w

czasie infekcji wirusem HIV. Z tych wyników

naukowcy wyciągnęli wniosek, że zastosowanie

marihuany wzgl. kannabinoidów nie wpływa na

skuteczność leków antyretrowirusowych.

Jeśli dwie substancje potrzebują tego samego

enzymu, może się zdarzyć, że rozkład będzie

przebiegać wolniej, niż gdyby w organizmie

znajdowała się tylko jedna substancja.

Na przykład równoczesne przyjmowanie

popularnego leku na choroby serca (diltiazem)

i często stosowanego leku przeciwdepresyjnego

(imipriamin) prowadzi do tego, iż imipriamin

jest rozkładany wolniej i jego stężenie we krwi

jest wyższe, niż można by oczekiwać przyjąwszy

daną dawkę. Jednak wielu lekarzy nie zdaje sobie

z tego sprawy. W przypadku takich interakcji

może dojść do niechcianego przedawkowania.

Przy równoczesnym przyjmowaniu wielu leków

sytuacja może wymknąć się spod kontroli nawet

ekspertom.

Wiadomym jest, że przyjmowanie wysokich

dawek kannabidolu (CBD) może spowolnić

rozkład THC, ponieważ obydwa kannabinoidy

potrzebują do rozkładu tego samego enzymu.

Nie ma to jednak miejsca w przypadku dłuższego

stosowania, ponieważ może dojść do zw.

indukcji enzymatycznej. Oznacza to, że z czasem

zwiększa się stężenie potrzebnego enzymu,

którego ilość w pewien sposób dopasowuje się

do zapotrzebowania. Wtedy stężenie enzymu jest

wystarczające, nawet jeśli stosowane są wysokie

dawki CBD. Należy pamiętać również o tym, iż

może dojść do interakcji między kannabinoidami

oraz innymi lekami, jeśli do rozkładu potrzebują

one tych samych enzymów. Na przykład w 2002

roku został opublikowany artykuł opowiadający

o młodym mężczyźnie, który stosował viagrę

w połączeniu z marihuaną, co doprowadziło

u niego do zawału serca. Autorzy spekulowali

wtedy, czy marihuana mogła zwiększyć działanie

viagry (sildenail), ponieważ kannabinoidy

oraz środki zwiększające potencję potrzebują

W obydwu badaniach dotyczących leków

stosowanych w terapii nowotworowej i terapii

AIDS stosowane względnie małe dawki THC

wzgl. marihuany. Stąd też wyniki te nie dotyczą

przypadków większego spożycia marihuany.

Większość interakcji kannabinoidów z innymi

lekarstwami nie wynika jednak ze wspólnej

przemiany materii w wątrobie, lecz z podobnego

lub przeciwstawnego działania. Równoczesne

stosowanie marihuany oraz opiatów zwiększa

ich działanie przeciwbólowe, a dodatkowo

marihuana łagodzi nudności wywoływane

przez opiaty. Stąd kombinacja opiatów i

kannabinoidów jest jak najbardziej odpowiednia

w przypadku terapii chronicznych bólów.

ReKlaMa

Marihuana

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: