4. Teoria stanu naprężenia.pdf

(152 KB) Pobierz
Microsoft Word - 04stanap.doc
Adam Bodnar: Wytrzymało Ļę Materiałów. Teoria stanu napr ħŇ enia.
4. TEORIA STANU NAPR Ħņ ENIA
4.1. Definicja napr ħŇ enia
W poprzednim rozdziale zdefiniowali Ļ my sił ħ wewn ħ trzn Ģ w danym punkcie i przekroju.
Stwierdzili Ļ my te Ň , Ň e dokonuj Ģ c podziału bryły na dwie cz ħĻ ci mo Ň emy analizowa ę
zachowanie si ħ tylko jednej cz ħĻ ci pod warunkiem, Ň e do ka Ň dego punktu przekroju
przyło Ň ymy sił ħ wewn ħ trznych z jak Ģ oddziałuj Ģ na niego wszystkie punkty odrzuconej
cz ħĻ ci. Siły te tworz Ģ w przekroju niesko ı czony układ sił wewn ħ trznych, który jest bardzo
wa Ň ny w analizie zachowania si ħ konstrukcji i b ħ dzie przedmiotem szczegółowych rozwa Ň a ı
w toku dalszych wykładów.
Aby móc dokonywa ę analizy układu sił wewn ħ trznych nale Ň y precyzyjnie zdefiniowa ę ich
miar ħ któr Ģ nazwiemy napr ħŇ eniem.
v
W tym celu rozwa Ň my dowolny,
pokazany na rys. 4.1, przekrój bryły
płaszczyzn Ģ o wersorze normalnym v
przechodz Ģ c Ģ przez dowolny punkt C
o wektorze wodz Ģ cym r . Do ka Ň dego
punktu płaszczyzny przekroju
przyło Ň ona jest siła wewn ħ trzna.
Wydzielmy wokół punktu C element
powierzchni D A. Niech D oznacza
sum ħ sił wewn ħ trznych przyło Ň onych
do punktów powierzchni D A.
D
P
D
C
Z
r
X
Y
Rys. 4.1
Przyjmiemy definicj ħ :
napr ħŇ eniem w punkcie o wektorze wodz Ģ cym r na powierzchni przekroju o normalnej v
nazywamy wektor
p
=
li ®
D
P
.
(4.1)
D
A
D 0
A
Fizycznie napr ħŇ enie jest g ħ sto Ļ ci Ģ sił wewn ħ trznych i jak wida ę ze wzoru (4.1) w ogólno Ļ ci,
podobnie jak siła wewn ħ trzna, w bryle (konstrukcji) jest funkcj Ģ wektorow Ģ dwóch wektorów
, wektora wodz Ģ cego punktu r i wersora normalnego płaszczyzny przekroju v .
p
p
=
s +
t
W ogólno Ļ ci kierunek wektora napr ħŇ enia
jest dowolny w odniesieniu do płaszczyzny na
której wyst ħ puje. Mo Ň emy go rozło Ň y ę , jak
pokazuje rys. 4.2, na dwie składowe których
kierunki s Ģ normalne i styczne do przekroju
nazywaj Ģ c je odpowiednio napr ħŇ eniem
normalnym i stycznym. Tak wi ħ c napr ħŇ enie
normalne s to składowa napr ħŇ enia
prostopadła do płaszczyzny przekroju a
napr ħŇ enie styczne t to składowa napr ħŇ enia
styczna do płaszczyzny przekroju.
t
s
C
v
Rys. 4.2
28
88670244.047.png 88670244.048.png 88670244.049.png 88670244.050.png 88670244.001.png 88670244.002.png 88670244.003.png 88670244.004.png 88670244.005.png 88670244.006.png 88670244.007.png
 
88670244.008.png 88670244.009.png 88670244.010.png 88670244.011.png 88670244.012.png 88670244.013.png 88670244.014.png 88670244.015.png 88670244.016.png
Adam Bodnar: Wytrzymało Ļę Materiałów. Teoria stanu napr ħŇ enia.
4.2. Stan napr ħŇ enia w punkcie
Stan napr ħŇ enia w punkcie to niesko ı czony zbiór wektorów napr ħŇ e ı przyporz Ģ dkowanych
wszystkim płaszczyznom przeci ħ cia bryły, przechodz Ģ cych przez ten punkt.
Mówimy, Ň e znamy stan napr ħŇ enia w bryle je Ļ li znamy stan napr ħŇ enia w ka Ň dym jej
punkcie.
Rozró Ň niamy trzy rodzaje stanów napr ħŇ enia w punkcie: jednoosiowy, płaski i przestrzenny.
Jednoosiowy stan napr ħŇ enia wyst ħ puje wówczas, gdy wektory napr ħŇ e ı przyporz Ģ dkowane
dowolnym płaszczyznom ci ħ cia bryły w danym punkcie maj Ģ ten sam kierunek.
Płaski stan napr ħŇ enia wyst ħ puje wówczas, gdy wektory napr ħŇ e ı przyporz Ģ dkowane
dowolnym płaszczyznom ci ħ cia bryły w danym punkcie le ŇĢ w jednej płaszczy Ņ nie
(płaszczy Ņ nie stanu napr ħŇ enia).
Przestrzenny stan napr ħŇ enia wyst ħ puje wówczas, gdy wektory napr ħŇ e ı przyporz Ģ dkowne
dowolnym płaszczyznom ci ħ cia bryły w danym punkcie s Ģ w ogólno Ļ ci ró Ň ne (maj Ģ Ň ne
długo Ļ ci, kierunki i zwroty).
Ka Ň dy z tych charakterystycznych stanów napr ħŇ enia w punkcie, w całej bryle mo Ň e by ę
jednorodny lub niejednorodny. Jednorodny jest wówczas gdy nie zale Ň y od wyboru punktu.
Z definicji stanu napr ħŇ enia w punkcie jest zrozumiałe, Ň e jego znajomo Ļę jest nieodzowna
przy analizie tego co si ħ dzieje w danym punkcie ciała poddanego działaniu układu sił
zewn ħ trznych. To oznacza, Ň e musimy zna ę wektory napr ħŇ e ı na ka Ň dej dowolnej
płaszczy Ņ nie ci ħ cia bryły w danym punkcie a przy analizie zachowania si ħ konstrukcji w
ka Ň dym jej punkcie.
4.3. Macierz napr ħŇ e ı . Graficzny obraz macierzy napr ħŇ e ı
Dokonajmy przekroju rozwa Ň anej bryły w dowolnie wybranym punkcie C trzema
płaszczyznami prostopadłymi do osi układu ( X, Y, Z ). Wektory napr ħŇ e ı przyporz Ģ dkowane
tym płaszczyznom ci ħ cia oznaczymy, odpowiednio, przez
p
x
,
p
y
,
p
z
(rys. 4.3).
p
x
p
y
s
Y
p
z
v
t
t
yz
z
xy
t
s
t
yx
zx
C
t
xy
C
s
C
t
zy
Z
v
y
v
x
X
Y
Rys. 4.3
Ka Ň dy z tych wektorów napr ħŇ e ı mo Ň emy rozło Ň y ę na trzy składowe równoległe do osi
układu. Jak łatwo zauwa Ň y ę , zawsze jedna z tych składowych b ħ dzie normalna do
płaszczyzny przeci ħ cia a dwie pozostałe b ħ d Ģ do niej styczne. Zgodnie z rys. 4.3 mo Ň emy
zapisa ę :
p
x
=
s
x
+
t
xy
+
t
xz
p
y
=
t
yx
+
s
y
+
t
yz
(4.2)
p
z
=
t
zx
+
t
zy
+
s
z
29
88670244.017.png 88670244.018.png 88670244.019.png 88670244.020.png 88670244.021.png 88670244.022.png 88670244.023.png 88670244.024.png 88670244.025.png 88670244.026.png 88670244.027.png 88670244.028.png 88670244.029.png 88670244.030.png 88670244.031.png 88670244.032.png 88670244.033.png 88670244.034.png 88670244.035.png 88670244.036.png 88670244.037.png 88670244.038.png
Adam Bodnar: Wytrzymało Ļę Materiałów. Teoria stanu napr ħŇ enia.
, oznacza ę b ħ dziemy podobnie jak ich składowe,
opuszczaj Ģ c jedynie nadkre Ļ lenie i zapiszemy je w formie macierzy T nazywanej macierz Ģ
napr ħŇ e ı :
p
x
p
y
,
p
z
Ä
s
x
t
xy
t
xz
Ô
.
(4.3)
T
=
Å
t
s
t
Õ
s
yx
y
yz
Æ
t
zx
t
zy
s
z
Ö
Mo Ň emy wi ħ c powiedzie ę , Ň e:
macierz napr ħŇ e ı w punkcie to uporz Ģ dkowany zbiór współrz ħ dnych trzech wektorów
napr ħŇ e ı na płaszczyznach prostopadłych do osi układu współrz ħ dnych.
Uporz Ģ dkowany w ten sposób, Ň e wiersze przedstawiaj Ģ kolejne współrz ħ dne, kolejnych
wektorów napr ħŇ e ı . W wyniku takiego uporz Ģ dkowania na przek Ģ tnej macierzy znajduj Ģ si ħ
napr ħŇ enia normalne a poza przek Ģ tn Ģ napr ħŇ enia styczne. Jasna jest te Ň wymowa indeksów
przy napr ħŇ eniach. Indeks przy napr ħŇ eniu normalnym pokazuje płaszczyzn ħ na której ono
wyst ħ puje i do której jest ono prostopadłe, czyli o Ļ układu do której to napr ħŇ enie jest
równoległe. Indeksy przy napr ħŇ eniu stycznym pokazuj Ģ : pierwszy płaszczyzn ħ na której ono
wyst ħ puje, a drugi o Ļ układu do której to napr ħŇ enie jest równoległe.
Zatem np.
s to napr ħŇ enie normalne na płaszczy Ņ nie prostopadłej do osi Z , a
y t to
napr ħŇ enie styczne na płaszczy Ņ nie prostopadłej do osi Y i równoległe do osi X .
Powszechnie jest stosowana i co wa Ň niejsze jest wygodna szczególna umowa znakowania
elementów macierzy napr ħŇ e ı (czyli współrz ħ dnych wektorów napr ħŇ e ı na płaszczyznach
prostopadłych do osi układu).
Za dodatnie, w macierzy napr ħŇ e ı , uwa Ň amy współrz ħ dne takich składowych, które maj Ģ :
• zwrot zgodny ze zwrotem osi do której s Ģ równoległe
i zwrot normalnej zewn ħ trznej płaszczyzny na której one wyst ħ puj Ģ tak Ň e zgodny ze
zwrotem osi układu do której ta normalna jest równoległa
lub je Ļ li zarówno składowa jak i normalna maj Ģ zwroty przeciwne do odpowiednich osi, do
których s Ģ równoległe.
Jest tzw. reguła podwójnej zgodno Ļ ci. W ka Ň dym innym przypadku współrz ħ dna jest ujemna.
Zgodnie z przyj ħ t Ģ umow Ģ napr ħŇ enie normalne jest dodatnie je Ļ li jest rozci Ģ gaj Ģ ce, a ujemne
je Ļ li jest Ļ ciskaj Ģ ce.
Nale Ň y powiedzie ę , Ň e macierz napr ħŇ e ı w punkcie to zbiór liczb. Gdyby Ļ my rozszerzyli to
poj ħ cie na cał Ģ obj ħ to Ļę bryły to miejsce liczb zajm Ģ funkcje współrz ħ dnych wektora
wodz Ģ cego dowolnego punktu obszaru bryły.
Jak si ħ wkrótce przekonamy macierz napr ħŇ e ı w punkcie b ħ dzie podstaw Ģ okre Ļ lenia w nim
stanu napr ħŇ enia.
Dla lepszego zrozumienia oraz utrwalenia przyj ħ tych definicji i umów znakowania
elementów macierzy napr ħŇ e ı przedstawimy jej graficzn Ģ interpretacj ħ .
We Ņ my obci ĢŇ one, pozostaj Ģ ce w równowadze ciało i wybierzmy w nim dowolny punkt
materialny C (rys. 4.4).
B ħ dziemy go modelowa ę za pomoc Ģ dowolnie małego sze Ļ cianu, którego Ļ cianki s Ģ
równoległe do płaszczyzn układu odniesienia.
30
Współrz ħ dne wektorów napr ħŇ e ı
Å
Õ
88670244.039.png
Adam Bodnar: Wytrzymało Ļę Materiałów. Teoria stanu napr ħŇ enia.
s
t
zy
t
Y
zx
t
yz
dz
t
Y
s
Y
s
yx
t
xy
s
t
C
xz
t
Y
t
Y
xz
yx
t
r
yz
t
s
Y
xy
t
zx
Z
t
zy
dx
s
Y
X
Y
dy
Rys. 4.4
Ten punkt materialny mo Ň emy wyj Ģ c z rozwa Ň anej bryły pod warunkiem, Ň e przyło Ň ymy do
niego wszystkie siły z jakimi pozostałe punkty ciała działaj Ģ na niego. Wielko Ļ ci tych sił
otrzymamy mno ŇĢ c elementy macierzy napr ħŇ e ı pokazane na rys. 4.4 przez powierzchnie
odpowiednich Ļ cianek sze Ļ cianu. Tak wi ħ c pokazany na rys. 4.4 sze Ļ cian pokazuje graficzny
obraz macierzy napr ħŇ e ı (wszystkie narysowane na nim składowe macierzy napr ħŇ e ı s Ģ
dodatnie) i równocze Ļ nie siły z jakimi wszystkie punkty bryły działaj Ģ na punkt C .
Z zało Ň enia o równowadze rozwa Ň nej bryły wynika równowaga sił wewn ħ trznych
działaj Ģ cych na punkt C .
Rozpisuj Ģ c warunki równowagi tych sił otrzymamy zale Ň no Ļ ci:
• z warunków zerowania si ħ momentów sił wzgl ħ dem osi układu
Ë
t
xy
=
t
yx
t
xz
=
t
zx
(4.4)
Ì
t
yz
=
t
zy
• z warunków zerowania si ħ rzutów sił na osie układu
Ê
s
x
+
t
xy
+
t
xz
+
P
=
0
x
x
y
z
Í
t
s
t
Í
yx
+
y
+
yz
+
P
=
0
(4.5)
Ë
y
x
y
z
Í
Í
t
t
s
Í
zx
+
zy
+
z
+
P
=
0
z
x
y
z
Ì
gdzie:
P
x
,
P
y
,
P
z
współrz ħ dne siły masowej.
Równania (4.4) dowodz Ģ , Ň e macierz napr ħŇ e ı jest symetryczna, a równania ró Ň niczkowe
(4.5) stanowi Ģ warunki konieczne które winny spełnia ę funkcje trzech zmiennych aby móc
by ę elementami macierzy napr ħŇ e ı . Równania ró Ň niczkowe (4.5) nosz Ģ nazw ħ równa ı
równowagi wewn ħ trznej lub równa ı Naviera i musz Ģ by ę stowarzyszone ze statycznymi
31
Ê
Í
88670244.040.png 88670244.041.png
Adam Bodnar: Wytrzymało Ļę Materiałów. Teoria stanu napr ħŇ enia.
warunkami brzegowymi wi ĢŇĢ cymi obci ĢŇ enie brzegu bryły z elementami macierzy
napr ħŇ e ı .
4.4. Współrz ħ dne wektora napr ħŇ enia na dowolnej płaszczy Ņ nie. Tensor napr ħŇ e ı
Wytnijmy z wn ħ trza bryły, b ħ d Ģ cej w równowadze, niesko ı czenie mały czworo Ļ cian wokół
dowolnego punktu C , którego trzy Ļ ciany b ħ d Ģ równoległe do płaszczyzn układu odniesienia
a czwarta b ħ dzie równoległa do dowolnej płaszczyzny o wersorze normalnym (
v
l
m
,
n
)
p
v
p
vx
,
p
vy
,
p
vz
)
na tej czwartej dowolnej płaszczy Ņ nie (rys. 4.5).
p
(
p
,
~
p
,
p
)
v
vx
vy
vz
~
~
Y
yx
~
xy
~
Y
v
l
,
m
,
n
)
C
~
yz
~
Y
xz
Z
~
zx
~
zy
X
Y
~
Y
Rys. 4.5
Oznaczmy pola Ļ cianek czworo Ļ cianu odpowiednio prostopadłych do osi układu odniesienia
przez:
D
A
x
,
D
A
y
,
D
A
z
,
a pole czwartej przez
D Poniewa Ň współrz ħ dne wersora
normalnego
czwartej
dowolnie
nachylonej Ļ cianki
czworo Ļ cianu
l
=
cos
( )
v
,
X
,
m
=
cos
( )
v
,
Y
,
n
=
cos
( )
v
,
Z
to mi ħ dzy polami powierzchni Ļ cianek czworo Ļ cianu
zachodz Ģ zale Ň no Ļ ci:
, .
Tilda „~” nad napr ħŇ eniami na rys. 4.5 oznacza Ļ redni Ģ warto Ļę napr ħŇ e ı na powierzchni
Ļ cianki czworo Ļ cianu.
Warunki równowagi sił działaj Ģ cych na wyci ħ ty czworo Ļ cian daj Ģ równania:
A
x
=
D
A
l
D
A
y
=
D
A
m
,
D
A
z
=
D
A
n
Ã
X
=
0
®
~
vx
D
A
=
s
~
x
D
A
x
+
t
yx
D
A
y
+
t
zx
D
z
®
~
vx
=
s
~
x
l
+
t
yx
m
+
t
zx
n
Ã
Y
=
0
®
~
p
vy
D
A
=
t
~
xy
D
A
x
+
s
~
y
D
A
y
+
t
zy
D
z
®
~
vy
=
t
xy
l
+
s
~
y
m
+
t
zy
n
Ã
Z
=
0
®
~
D
A
=
t
~
D
A
+
t
~
D
A
+
s
D
A
®
~
=
t
l
+
t
m
+
s
n
vz
xz
x
yz
y
z
z
vz
xz
yx
z
Po wykonaniu przej Ļ cia granicznego z bokami czworo Ļ cianu do zera z zachowaniem
nachylenia czwartej Ļ cianki w powy Ň szych równaniach w miejsce Ļ rednich warto Ļ ci
współrz ħ dnych napr ħŇ e ı otrzymujemy warto Ļ ci w rozwa Ň anym punkcie i po wykorzystaniu
symetrii macierzy napr ħŇ e ı otrzymujemy zale Ň no Ļ ci wi ĢŇĢ ce jej współrz ħ dne ze
współrz ħ dnymi wektora napr ħŇ enia:
32
, .
Zakładaj Ģ c, Ň e znamy macierz napr ħŇ e ı w tym punkcie b ħ dziemy chcieli wyznaczy ę wektor
napr ħŇ enia (
~
~
~
(
D
p
~
~
A
p
~
~
~
A
p
~
~
p
~
p
~
~
~
88670244.042.png 88670244.043.png 88670244.044.png 88670244.045.png 88670244.046.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin