2. Wacław Berent - Próchno.pdf - ebooki - aaggussiiaa

WacławBerent Próchno

WacławBerent

Próchno

Powidwpółcn

CDPIERW

Niemocerdecnajettokrodgorąodniemocyiycnej

Pretolecciemylwaą

Frycz Modrzewski: O naprawie Rzczp 1554

[1]

Płakiinagikawaługoruotoconynikimkrwawocerwonymmurempitymciżkimi

ortecnymi wrotami Ponad uchymi garbami iemi tercały długie i równe eregi

żelanychkryżywyłychjakbypodjednegoodlewuPomidynimiwypukłeotrym,

elecącymżwiremwyypanedrożynyicieżkiPkatetywneibrudneodkuruakacje

TourowetwardeotocenieprypomniałoKunickiemuapuconepowiachnaych

cmentareuchymiwierbaminamogiłkachżydowkiekirkutygdiew olbrzymim

tepowymielkutercąkrywekamiennetablice— mutekżałobnynajednychniemą

martwotiopucenienadrugichTuwtrtnyładobmierłakulturawielkiegomiata

daimierdnawetprebraławmunduripotawiłajakopolicjantapry wrotach.

— Naniemieckimcmentaruiwronaiądnieechce— prerwałmumyliBorowki

pryiadłyidoniegonaławk— Twardemużyciu— twardamierd— mówiłdalej

wiodąc okiem po kominach abrycnychnaokół — Mnie tam o połanie pomiertne

nie idieżyjemarnieumremarniegnijemarnie— Chrąknąłiplunąłgdie

midymogiły

— Co mnie!... Pod marmurem leżedkoreniecypryumiedwbachcygliniżwirotry

Prykrotylkożekażdymuibydtamamotnym, w tym ciasnym pudełkuCłowiek nierad

www.elektury.org

WacławBerent Próchno

amgnijeImbardiejgorobackitocąTotranarecjakmywtedypotrebujemy

sympatii!

Kunickirobiłgrymanieokrelonyipojrałmubytrowocy

— Panmuimniemiedawielkiegołotra?— agadnąłnagleBorowki

Kunickiparknąłmiechem

— Filooowaniepaokieniepreraiłomniejecetakdalececodołotrotwa?

łuchamchtnie

— A ja pana mam za dziecko.

— Pro?

— Pantymmądrejtymwymowniejmówiimłuchacmniejpanaroumieiwiceji

prednimkoryUpanawewytkimjecetakiiakaawearonudnoinadto

U panatedoktrynyilooiemorałyumniepiepodłeobaceżycie!— akoocył

niespodzianym okrzykiem.

— miałobydinacej — mówiłpotemwadumie— Ojciecmójaktorembył

— A?...

— TakjetartytąbyłIdobremuipodkoniecdiałoMiałtakichcopożycalipieniąde

i takich, co prezenty dawaliPamitampienidmiwkieeniachdwonił„ciebie —

mawiał— dotejbudy(nacenniby)nie pucTyiebieanuj, temperamentu

nie maWemnieboojciecżadnejcechyniepotregałcłowiekaniewidiałtylko

cenurkiitopniedobrechwaliłdokiążkikijemrkąinogąapdałapryromowie

z obcymi awe drwił e mnie i lekceważył Umiał mnie nakomicie naladowad

i „odtawiałjakidokobietabieramtojetjakipreginamkrygujwłoydłonią

prygładamirównocenieromówkwcynamaktorkamicodoojcaachodiły

A na łodtaremumniekobietybardiejlubiłyniżjegotaregoboapodbródekcypały

cutkimuwnodawałyadomnieumiechałyimiłointeligentnieitrąckbiałą

z trzema odciskami deseniu wprot podrkawicki mikką i wilgotną podawały mi

na ciepło„Pocałujchłopcykuwrąck— mówiłytymżycliwymumiechem

www.elektury.org

WacławBerent Próchno

Całowałemkiedypołytomwkiążknoemtukałimylałem— nie o nich, bom

w akłopotaniutwarydobrenieroejrałaleotejrąccebiałejtarydoglądałkiążek

naktórychinieroumiałidopracyapdał „TyidołacinylanujniedoacetekKuj

kuj! — bdiediąproeoremidioto!

Pókimitylkokobiecerąckiwrkawickachinóżkiwpantoelkachpogłowiechodiłyle

byłoPałkidodomunoiłematarykląłWytko mieniłoinagleniepodianiegdym

kiążki gdym powieci do rąk wiął mutny i tałem diwacny kapryny

apamitywałemipokątachiwolnowierydlubniepiywałemwierenaokładkach

Z łacinąnawetulżyłomimożewicejniepracowałemTuwgłowieruchiwcąłnagły

życieibudiłowiatpredemnątanąłNiepokójibudiłjakiwocachblak

awieciłcołoiwywietliłogłogłbiejpieriidobywałechowobiemiałialował

jakorganygdymiwmowieapaliłtaryna piewmniepróbował„Powiniene—

powiada — codieomniepołapachcałowadżemcitakimrobiłKapitałma tu — mówił

ciągnącmiagardło— grdykajakuwołu! aintereowałimnąwkąpieli nawet

obejrałiwtedyażnogąmniekopnąłimiałiadowolony„Takichmiej— mówił— Żenid

toiżeokamienicnicąalediecimiejgdieindiej!gdymnaniegopodejrliwie

pojrałtoiżachnąłipchnąłmniedolutra„Chcelegitymacji?Malegitymacj!Daj

swoim dzieciomtakąIwyrżnąłmniewpieri„Ech!uchłopapierijakedwonuecho

idzie! Temperamentu tylko szelma nie ma..."

Tegodniaobchodiłmnie jakwilkpodpatrywałpreglądałwrecieaedłmnieratyłu

i położyłnakiążkjakiportret „Malegitymacj!

obraunatoleumiechałaidomnietwarmłodejkobietyWictonacymatka?

JamdotychcaniconiejniewiediałNietobyłakobietaMłodaPiknaJednatych

cowktałtyjecenieobleconejużwmylachmychżyłyItenjejumiechdiwny

PowiediedchcecoUmiechaiacudżechłodneimnełoworuciIteutamikkie

Teocyocyżywemówiące

A jednak: matka!

Powtałemybkomiejcaioniemielonyodtąpiłemnabok

www.elektury.org

WacławBerent Próchno

— Wicto ty mnie rodiła?— pytam z daleka. — Powiedkimbyła?Cocierpiała?

Wszak to ja jestem twym cierpieniem, ja!... Twymbólemwumiechutwympłomieniem

w ocachtwąadumąnacoletarycimójporuciłcyteż?Biednaty!jednak

dumna

Jakmożnabdącmatkąmiedtakieocy!

Matka...

PónoucydimutrecitegodwikuPónoprychodibardopónoprychodi

Ipretaoitakumiechadbojachcciebiematkopowitad

taremu portretu nie oddałem awieiłem go obie pod kryżem nad łóżkiem

I preżywałemciżkiedniNawytkiememylimutkiimarzenia, dawniej samotne,

patrzała tera ta twar umiechem wciąż dla mnie nieroumiałym tak diwnie

niepokojącymumiechem

Ocknąłijednakiwemnietenpotżnygłonaturywielkilepynakairucił mnie

wreciepredniąnakolanapowiadałemijejponocachtychwielkichpragnieo

obiecanegomiżyciacoerokimtajemnicymrołogiempryłonitetumanamimarenia,

toiotopredemnąiceka. Chodwmylachtychtuliłemidojejobrau

— PotrebamitwejmikkiejdłonimatkotwejdłoninamecołogorąceTwoichmikolan

potrebaabymnanieciżkąodrojeogłowłożyłWodeniadłonitwejpowłoachmi

trzeba, aby w te rojenia pokójucuciapokójmyliwtąpiłbycynemitały

ItópmitwoichpotrebaabymipokoryucyłBodocynuipokorypotreba

Brak mi twej duszy matczynej, syna nadziejami tylko — jużdumnejDlamejłabejwoli twej

mi dumy, matko, potrzebaMocnybd

Brakmiercatwegowytkichmychucudprawegodomuicytegoognika

Cytyotymniewiediała?cyciżadneniemówiłoprecuciejakjaciebiebardokiedy

potrebowad bd? Cy ci pry mierci żaden mutny anioł nie powiediał że pry

młodieocym rywaniu pt pry pierwych próbach lotu nie mied matcynej rki

www.elektury.org

WacławBerent Próchno

matcynychkolanitópmatcynych — żetojetłowielkieŻejakiedypryolbrymim

pragnieniużyciamiedbderce— takieżądnemiłoci— a takie puste.

Cynieprecułażetwymynemtadimożerectrana?Jażydżydżydchc!!

tyodeła

Ktomnieochłodi?ktomnieogreje?ktowmocni?ktopoprowadi?Ktomniepokory

naucyikryżemwitympobłogoławi?ktonaucydumy?ktowpotrebie miecwdłoo

podaiawoła„Bij!bij!ynu!tąpajmocno

JamtwegożywotapłódlachetnyIotomjettwąłabądiewicąwolą— łabytwym

dziewiczym marzeniem tak hojnie bogaty.

Kto mnie ogrzeje? Kto mnie poprowadzi?

Jestem jako kwiat polny na twej mogiledepcąmnieludzie — matko!...

I tak modląc i do niej po nocach wonną paliłem jej mirr mych pierwych

młodieocychmychcytychucudoiartajejtwarnaobraiewchłonławiebie

wytkocommiałwpieriachWjejryypłynłylałyiitopiływytkieme

pragnieniaTatwartałaidiwnymwidocnymichktałtem, zagadkowym symbolem

matkiżycia, kobiety, sztuki...

kulonywłóżkugitywobieebranywchłaniałemwiebietenhayupojeotego

patrzeniakrewmiwkroniachmłotemkułaAni takiego jasnego przejrzystegocołaani

takichocuprycajonycharamitakichocucałującychanitakichut— mądrych

takiego owalu twarzy — smutnego, ani szyi takgitkiejanipieritakrebionych i dyących

— tegonigdyanipredtemanipotemniewidiałem

Itenumiech!umiechcodoiebieiłąatumpryciąga— i mrozi.

Rajedenpamitamwierdopieroconapiałemileżałemnałóżkuwtumanieodurenia

JakinagłypotżnynapływucuciałynapolickiwyruciłiagardłocinąłPorwałemi

na nogi.

Idotychutumiechnitychdoobraumatkipodrociągnitymiramionamikryża

prylgnąłemgorącymiwargami.

www.elektury.org

2. Wacław Berent - Próchno.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: