Rozdział 3
UMIEJĘTNE REAGOWANIE cz.1
Czym się kierować?
1.Odzwierciedlanie uczuć
-nazywanie uczuć jest trudne bo brakuje odpowiednich słów
-ważne jest pokazanie tego że to co zostało wypowiedziane zostało także wysłuchane i zrozumiane-„musisz być bym bardzo zdenerwowana”
-„Nie martw się, niedługo dojdziesz do siebie”- uspokaja sumienie tego co to mówi i kończy dyskusję. Sugeruje że dana sprawa jest zbyt trudna lub zbyt mało ważna by o niej mówić,
-empatia to spojrzenie na życie oczami innego człowieka a nie wyobrażanie sobie jakby się samemu czuło w określonych okolicznościach
-odzwierciedlenie uczuć-> koncentracja na emocjach a nie na samych wydarzeniach
-uczucia opisane ogólnikowo trzeba nazwać precyzyjnie
-warto powiedzieć wprost jak się zrozumiało niewerbalne zachowanie ucznia
-odzwierciedlenie uczuć zależy od wrażliwości nauczyciela
-uczucia nazywamy po to aby lepiej zrozumieć ucznia i zachęcić go do dalszych zwierzeń
-należy nie bać się nazywać emocje, mieć swój styl i język, słowa dostosować do wieku ,doświadczenia i umiejętności ucznia, mówić należy naturalnym głosem.
2.Empatyczne rozumienie
-dzięki empatii zachęcimy ucznia do szczerej rozmowy
-empatyczna odpowiedź wymaga aktywnego potwierdzenia ,że wypowiedź ucznia została wysłuchana a jego emocje i doświadczenia życzliwe wysłuchane i zrozumiane
-nauczyciel musi kontrolować swoje uczucia gdy korzysta z umiejętności terapeutycznych
-mówić tak aby pokazać że to uczeń jest najważniejszy (gdy np. coś wspominamy) a wyznania nauczyciela ograniczają się do minimum
-czasem wystarczy słuchać bo ciężko o empatię w przypadku innego koloru skóry
3.Jak stawiać pytania?
-istotne jest stworzenie warunków pomagających wyrażaniu uczuć
-by zdobyć konkretna informacje zadajemy pytanie zamknięte -z których przedmiotów chciałbyś mieć 6?
-aby zachęcić do rozmowy zadajemy pytanie otwarte, krótkie i bezpośrednie (np. co…? Jak…?) chcemy poznać czyjąś opinię -co myślisz o kontynuowaniu nauki?
-pytanie dlaczego? często jest rozumiane jako krytyka
Lepiej zamienić:
Dlaczego się spóźniasz=> zastanawia mnie dlaczego tak długo zajmuje ci dojście do szkoły
-nie zadajemy zbyt wielu pytań bo rozmowa to nie przesłuchanie
4.Minimalna zachęta
-krótkie wtrącenia zachęcają do mówienia
-trzeba pokazywać że słuchamy i nie chcemy żeby przerywał- mów dalej, mhm, tak, no i?
-sygnały niewerbalne- kiwanie głową, lekkie zachęcające ruchy ręki
5.Parafrazowanie
-parafraza polega na powtórzeniu w skrócie i za pomocą podobnych słów tego co już zostało powiedziane
-dobrze jest parafrazować tekst rozmówcy aby pokazać że się go słucha i dobrze rozumie
-zachęta do mówienia dla ucznia jeśli powtórzymy kilka jego ostatnich słów
-parafraza mówi o tym co usłyszeliśmy od ucznia
odzwierciedlenie mówi o uczuciach
- z parafrazowania można skorzystać przy podsumowaniu aby uczeń usłyszał to co powiedział a czasem można to łączyć z odzwierciedlaniem
6.Unikaj osądzania i uwag zabarwionych emocjonalnie
-dobry słuchacz z empatia okazuje zrozumienie
-nauczyciel nie powinien ujawniać swoich uczuć chyba że jest przekonany że to ułatwi dalsza szczera rozmowę
-uczeń który przychodzi porozmawiać często ma konflikt wewnętrzny
-trzeba skoncentrować się na uczuciach rozmówcy aby z rozmowy nie wyszła umoralniająca gadka
-zwykle należy unikać wygłaszania opinii lub sądów ponieważ to ucina dyskusję
-nie wolno narzucać swoich przekonań uczniowi!
-uczniowi trzeba pomóc w zrozumieniu i pokonaniu wewnętrznych konfliktów, odnalezieniu rozwiązania problemu.
7.Powiązanie doświadczeń
-aby dogłębnie zrozumieć rozmówce należy poszukać powiązań między aktualnymi wydarzeniami a przeżyciami z przeszłości,
-niektóre problemy mogą się powtarzać w ciągu życia
-wskazywanie na przeszłość to dawanie nowego punktu odniesienia ,który może pomóc w rozumieniu problemu i w szukaniu rozwiązania
-podstawa interpretacji są informacje gromadzone przez dłuższy czas
-nie ma miejsca na domysły
1
zuza_k5