praca 45a(1).pdf

ISSN 1508-2393

2 czerwiec 2007 - zeszyt 45 - PRACA nad sob Ģ

mojej lekkomy Ļ lno Ļ ci. Wobec istniej Ģ cej choroby rozró Ň nianie

przyczyn to rzecz mało wa Ň na.

W rozmy Ļ laniu o własnych grzechach nie wiele mi pomo Ň e

zastanawianie si ħ ile złego wynikło z moich genów, a ile z mojej

wolnej woli. Staj ħ przed Najwy Ň szym Lekarzem i mówi ħ Mu swymi

my Ļ lami po prostu „jestem grzeszny i prosz ħ o lekarstwo”.

Lekarstwem jest spowied Ņ - uznanie grzeszno Ļ ci która jest we mnie,

a wi ħ c i spełnienie warunków do spowiedzi nale ŇĢ cych. A potem

dalsz Ģ kuracj Ģ wzmacniaj Ģ c Ģ jest Komunia ĺ wi ħ ta.

Kto z nas nie chce by ę zdrowy?

Kto z nas nie chce by ę dobrym człowiekiem?

Cz ħ sto składaj Ģ c Ň yczenia mówimy „...przede wszystkim

zdrowia”.

Czemu to uwa Ň amy, Ň e nie wypada Ň yczy ę przede wszystkim

czystego sumienia?

PRACA nad sob Ģ

A P E R I O D Y K M A R I A W I C K I

Zeszyt 45 Krakw, czerwiec 2007 r.

MOJA WINA CZY WINA GENíW ?

ņ e nie działamy idealnie, o tym nas nie trzeba przekonywa ę . Nieraz

czujemy, Ň e Ļ my post Ģ pili Ņ le. Wstydzimy si ħ własnych post ħ pków,

czujemy po nich niesmak. Sto lat temu ludzie religijni pytali czasem:

czy to moja wina, czy wina grzechu Ewy i Adama, Ň e mam złe

cechy charakteru, Ň e chc ħ by ę dobry, a nie mog ħ ? Dzi Ļ zamiast na

Prarodziców raczej skłonni Ļ my wszystko zrzuca ę na geny. Chciałbym

by ę uprzejmy, serdeczny, uczynny, a to nie wychodzi, bo

odziedziczyłem złe geny po przodkach. Podobno jaki Ļ genetyk odkrył

nawet gen przest ħ pczo Ļ ci. Wiadomo jednak, Ň e człowiek ze złym

charakterem mo Ň e nad sob Ģ pracowa ę i pewien rezultat zawsze to

daje. Mamy ró Ň ne skłonno Ļ ci, jedni lepsze, inni - gorsze, ale nikt nie

jest Ļ ci Ļ le zaprogramowany do dobrego lub złego.

Moje grzechy to moja choroba, choroba mojej duszy. A

grzeszno Ļę panuj Ģ ca w Ļ wiecie to epidemia, a raczej pandemia.

Gdy zapadn ħ w czasie epidemii na gryp ħ , gdy szukam

lekarstwa, gdy rozmawiam z lekarzem, mało si ħ zastanawiam ile w

mojej chorobie winy szalej Ģ cej epidemii, a ile osobistej winy, Ň e

wyszedłem w słotn Ģ pogod ħ bez szalika. Przede wszystkim prosz ħ o

skuteczne lekarstwo, które si ħ przeciwstawi skutkom i epidemii i

brat Paweł

================

MATECZKA O GRZECHU I SPOWIEDZI

Dla mariawitów sakrament pokuty ma niezwykle istotne

znaczenie, st Ģ d obszerna nauka dotycz Ģ ca tego tematu została zawarta

w naukach Marii Franciszki. Mateczka zostawiła wiele cennych

wskazówek nie tylko dla grzesznika, ale i dla kapłana

przeprowadzaj Ģ cego spowied Ņ .

ĺ wi ħ ta Maria Franciszka wskazywała głównie na ogromn Ģ

potrzeb ħ i sam sposób odprawiania sakramentu pokuty, jako istotnego

warunku pojednania człowieka z Bogiem. By godnie został

odprawiony, potrzebne jest wła Ļ ciwe jego zrozumienie. Cz ħ sto ludzie

uwa Ň aj Ģ za pokut ħ modlitwy oraz dobre uczynki zalecone przez

kapłana po spowiedzi Ļ wi ħ tej. Inni traktuj Ģ za pokut ħ nadmierne

posty, zewn ħ trzne umartwienia ciała. S Ģ to jednak tylko Ļ rodki

pomocnicze do czynienia pokuty. Sama istota pokuty, to co Ļ znacznie

gł ħ bszego, stanowi bowiem odrodzenie wewn ħ trzne człowieka,

PRACA nad sob Ģ - zeszyt 45 - czerwiec 2007 3

4 czerwiec 2007 - zeszyt 45 - PRACA nad sob Ģ

nast ħ pstwie przyniosła wszystkie okrucie ı stwa jakie były i jakie si ħ

przydarz Ģ do ko ı ca Ļ wiata. Ka Ň dy zły post ħ pek powi ħ ksza jeszcze

ogrom obiektywnego zła zapocz Ģ tkowanego grzechem pierwszych

rodziców. Dotyczy to nie tylko wielkich zbrodni. Nawet

najdrobniejsze przekroczenia Bo Ň ej woli maj Ģ ujemny wpływ na losy

Ļ wiata, s Ģ realn Ģ przeszkod Ģ w wypełnieniu celu istnienia Ļ wiata

ziemskiego 3 .

Podstawowym, najwa Ň niejszym warunkiem nastania Królestwa

Bo Ň ego na ziemi jest całkowite wykorzenienie grzechu w duszach

ludzkich. >> Usu ı my tylko grzech z oblicza ziemi, a ludzko Ļę zacznie

Ň y ę Ň yciem duchowym czyli Bo Ň ym 4 .<< Chrystus ustanowił sakrament

pokuty po to, by człowiek pomimo popełnienia grzechów

uczynkowych, miał mo Ň liwo Ļę duchowego powrotu do Boga. Jest to

swoistego rodzaju s Ģ d, który si ħ zawsze powinien ko ı czy ę

pojednaniem. W jaki sposób mo Ň emy korzysta ę z sakramentu pokuty

wyja Ļ nia nam nauka Ko Ļ cioła, wskazuj Ģ c pi ħę istotnych warunków.

Pierwszym jest rachunek sumienia - pilne zbadanie i

przypomnienie sobie grzechów popełnionych od ostatniej, dobrze

odprawionej spowiedzi Ļ wi ħ tej. Nale Ň y zrobi ę to dokładnie bez

po Ļ piechu i zniecierpliwienia. Dla łatwiejszego i dokładnego

przypomnienia sobie grzechów penitent powinien przebiega ę w my Ļ li

swoje wszystkie zaj ħ cia, osoby z którymi si ħ stykał, miejsca w

których przebywał. >> Jak owa niewiasta ewangeliczna, która

przetrz Ģ sa i wymiata cały swój dom, przegl Ģ da wszystkie sprz ħ ty,

przywołuje na pami ħę wszystkie zaj ħ cia i okoliczno Ļ ci Ň ycia, a Ň eby

odnale Ņę zagubiony grosz, - tak powinien penitent dokładnie przejrze ę

swoje sumienie, by dostrzec w niem wszelkie zło moralne, by

nast ħ pnie usun Ģę je i w ten sposób odnale Ņę skarb niewinno Ļ ci i

przyja Ņ ni z Bogiem 5 .<< Wa Ň ne jest by penitent prosił Boga o pomoc

do szczerego poznania swoich grzechów. Szczególnie nale Ň y zwróci ę

uwag ħ na przyczyny grzechu, pozna ę sk Ģ d grzech pochodzi, jaka

nami ħ tno Ļę go spowodowała. Nale Ň y tak roztrz Ģ sa ę i bada ę samego

siebie, jakby to były sprawy innych, obcych mu ludzi.

Nast ħ pnym aktem penitenta jest Ň al za grzechy, czyli skrucha.

Tre Ļ ci Ģ skruchy, oprócz aktu gł ħ bokiego Ň alu, jest wola naprawienia

wyrz Ģ dzonego zła oraz unikania okazji do ponownego grzechu.

oczyszcza z grzechu, daje moc poprawy moralnej i otwiera drog ħ do

Ň ycia opartego na zasadach sprawiedliwo Ļ ci i prawdy Bo Ň ej. Pokuta

gładzi wszystkie grzechy, nie zostawiaj Ģ c po nich w duszy nawet

Ļ ladu.

W dzisiejszych czasach wyraz „grzech” zatracił pierwotne,

powa Ň ne znaczenie. Bardzo cz ħ sto ludzie wierz Ģ cy traktuj Ģ go jako

oznaczenie pewnego rodzaju formalnej niezgodno Ļ ci z jakim Ļ „Boskim

kodeksem karnym”. O ile nie jest to bł ħ dne, to jest z pewno Ļ ci Ģ

niewystarczaj Ģ ce, spłycaj Ģ ce jego sens. W rzeczywisto Ļ ci grzech, tak

jak go traktowały pierwsze wieki chrze Ļ cija ı stwa i jak powinien go

traktowa ę do dnia dzisiejszego ka Ň dy chrze Ļ cijanin, jest czym Ļ

znacznie powa Ň niejszym.

Grzech stanowi najwi ħ ksz Ģ i najpowa Ň niejsz Ģ przeszkod ħ

stoj Ģ c Ģ mi ħ dzy Bogiem i człowiekiem 1 . Jest to Ļ wiadoma i

dobrowolna wzgarda Woli Bo Ň ej, co oznacza, Ň e grzesznik stawia

wy Ň ej własn Ģ wol ħ i tym samym odwraca si ħ od Boga. Wola Bo Ň a

została wyryta w sercu ka Ň dego człowieka, a nast ħ pnie zawarta i

ogłoszona w Dziesi ħ ciu Przykazaniach. >> Przykazania Boskie - to nie

jarzmo ci ħŇ kie i trudne do d Ņ wigania, ale łaska wskazuj Ģ ca

człowiekowi Wol ħ Stwórcy i udzielaj Ģ ca mu mocy do jej zachowania

z miło Ļ ci. [...] Zachowanie Przykaza ı Boskich - to, ze strony

człowieka, dowód miło Ļ ci wzgl ħ dem Boga, a dla Niego miło Ļ ci

wzgl ħ dem bli Ņ nich. Przykazania Boskie - to norma stosunków

człowieka do Boga i wzgl ħ dem bli Ņ niego. 2 << St Ģ d popełnienie grzechu

jest to zniewaga wyrz Ģ dzona Bogu, postawienie na pierwszym miejscu

własnego s Ģ du, własnej normy post ħ powania. Grzesznik targa si ħ na

ĺ wi ħ to Ļę Boga, odmawiaj Ģ c doskonało Ļ ci prawu, które On ustanowił.

Nie chce uzna ę nad sob Ģ jedynego Stwórcy, poddaj Ģ c si ħ wył Ģ cznie

swoim nami ħ tno Ļ ciom; im składa w ofierze swoje my Ļ li i pragnienia.

Im składa w ofierze swoj Ģ dusz ħ , cał Ģ istot ħ i wieczno Ļę . Grzesznik

nadu Ň ywa równie Ň Boskiej dobroci, gdy Ň nie doznaj Ģ c kary

natychmiastowej za popełnione grzechy staje si ħ zuchwały. Ostatecznie

zabija w sobie głos Boga, odrzuca wszystko, co od Niego otrzymał.

Grzech pierworodny popełniony na pocz Ģ tku ziemskiego

istnienia, spowodował lawin ħ kolejnych grzechów. Sprzeczna z Wol Ģ

Bo ŇĢ ch ħę przedwczesnego posiadania wiadomo Ļ ci dobrego i złego w

PRACA nad sob Ģ - zeszyt 45 - czerwiec 2007 5

6 czerwiec 2007 - zeszyt 45 - PRACA nad sob Ģ

popełniania grzechów. Do tego potrzebne jest szczere wyrzeczenie si ħ

wszystkich okazji do grzechu.

Zewn ħ trzne objawy upokorzenia si ħ mog Ģ by ę oczywi Ļ cie znakiem

szczerego Ň alu, ale nie s Ģ konieczne, poniewa Ň do istoty Ň alu nale Ň y

przede wszystkim wewn ħ trzne przygotowanie duszy i serca.

Mocne postanowienie poprawy zawiera si ħ ju Ň w istocie w

prawidłowym akcie Ň alu. Nie ma oczywi Ļ cie potrzeby, aby penitent

robił postanowienie poprawy wzgl ħ dem ka Ň dego, poszczególnego

grzechu. Wystarczy szczery akt woli nie popełniania grzechu i

unikania nawet okazji do niego.

Jako spowied Ņ - centralny punkt sakramentu pokuty -

widziała Mateczka tradycyjne wyznanie grzechów przed kapłanem.

Cho ę w objawieniach przez ni Ģ otrzymanych i w naukach przez ni Ģ

głoszonych zawierała si ħ zapowied Ņ innych form wyznania grzechów 6 ,

do ko ı ca jej Ň ycia obowi Ģ zywała w Ko Ļ ciele Mariawitów spowied Ņ

uszna przed kapłanem. Zarazem Mateczka wskazywała, Ň e nie biskupi

i kapłani rozgrzeszaj Ģ , lecz rozgrzesza zawsze Chrystus przez

kapłanów i biskupów 7 .

Ostatni warunek sakramentu pokuty to zado Ļę uczynienie czyli

- według Mateczki - naprawa zniewagi wyrz Ģ dzonej Bogu, które

grzesznik dopełnia poprzez wykonanie dobrych uczynków nało Ň onych

przez spowiednika. Mariawici pod wpływem nauk Mateczki uwa Ň ali

jednak od pocz Ģ tku, Ň e zado Ļę uczynienie nie mo Ň e zale Ň e ę tylko od

spowiednika, by ę przez niego dowolnie okre Ļ lane. Nale Ň y ono

bezwzgl ħ dnie do obowi Ģ zków samego penitenta. Miło Ļę do Boga

powinna by ę tutaj jedyn Ģ norm Ģ , zasad Ģ wynagrodzenia Mu

wyrz Ģ dzonych zniewag. Zbyt ci ħŇ kie karanie pragn Ģ cych si ħ nawróci ę

grzeszników, mogłoby doprowadzi ę do wypaczenia prawdziwego

poj ħ cia o Bogu, traktowanego jako tyrana, a nie Ojca pełnego

miłosierdzia 8 .

Sakrament pokuty daje człowiekowi moc poprawy moralnej i

otwiera przed nim drog ħ do Ň ycia opartego na miło Ļ ci i

sprawiedliwo Ļ ci Bo Ň ej. Wytrwanie jednak na tej drodze zale Ň y od

wolnej woli człowieka. Poprzez ten sakrament grzesznik zyskuje tylko

pomoc w poprawieniu swego Ň ycia, ale nie zabezpieczenie na zawsze

od ponownego upadku. Dobre postanowienia czy te Ň akty

wewn ħ trznej woli, pokorna modlitwa, nie uchroni Ģ całkowicie od

Dorota Sobala

_____________________________________

1 Grzech rozró Ň niamy dwojaki: 1) pierworodny - dziedziczony po pierwszych

rodzicach, zmazany zostaje przez sakrament Chrztu ĺ wi ħ tego, 2) uczynkowy -

popełniany z wolnej woli ka Ň dego człowieka. Porównaj „Maryawita” nr 27/1909

s.430.

2 tam Ň e nr. 48/1909 s.766-767.

3 porównaj: „Mariawita” nr 1/1967 s.5-6.

4 „Maryawita ” nr. 50/1909 s.800.

5 tam Ň e nr. 9/1910 s. 143.

6 Mateczka twierdziła, Ň e w przypadku zjednoczenia, ko Ļ cioły ewangelickie powinny

zachowa ę swoje zwyczaje, a wi ħ c uznawała ewangelick Ģ spowied Ņ powszechn Ģ za

wa Ň n Ģ .

7 St Ģ d te Ň mariawici nie zgadzaj Ģ si ħ z nauk Ģ Ko Ļ cioła Rzymskokatolickiego, który

zastrzega odpuszczenie niektórych grzechów tylko dla biskupów lub papie Ň a. Kapłani

rzymskokatoliccy, aprobowani przez biskupów nie maj Ģ wi ħ c pełnej mocy

rozgrzeszenia, tak samo i biskupi. Winni pewnych grzechów musz Ģ prosi ę o

rozgrzeszenie samego papie Ň a. Duchowni mariawiccy uwa Ň aj Ģ to za gwałt zadany

mocy sakramentalnej, niezale Ň nie od tego, Ň e jest to i powa Ň ne utrudnienie

oczyszczenia si ħ z grzechów.

8 porównaj „Maryawita” nr 19/1910 s. 301.

================

ƋYCIE NIE KOŚCZY SIĵ ůMIERCIħ 1

Jak kruche jest Ň ycie i jak w Ģ ska granica pomi ħ dzy Ň yciem a

t Ģ jaskini Ģ , dołem, na któr Ģ ludzie wtaczaj Ģ ci ħŇ ki kamie ı , taki jaki

zatoczyli na grób Łazarza i jaki pó Ņ niej zatocz Ģ na grób Jezusa i

jaki kiedy Ļ przyd Ņ wigaj Ģ na nasz ...

Jak bardzo człowiek pragn Ģ ł i pragnie nadal przenikn Ģę ,

rozja Ļ ni ę , tajemnice Ļ mierci ! Przez wieki tworzył ró Ň ne systemy

my Ļ lowe by wykaza ę jej sens, lub najcz ħĻ ciej - bezsens.

Stała si ħ ona nierozdzieln Ģ cz ħĻ ci Ģ naszego Ň ycia. Bywa, Ň e

ból, jakim nas napełnia, wyciska z oczu łzy. Chrystus te Ň płakał nad

grobem Łazarza. Zw Ģ tpieniu i rozpaczy poddały si ħ Maria i Marta,

PRACA nad sob Ģ - zeszyt 45 - czerwiec 2007 7

8 czerwiec 2007 - zeszyt 45 - PRACA nad sob Ģ

jego kres, ze strachem patrzy na Ļ mier ę . Jedyn Ģ pociech Ģ , na krótk Ģ

met ħ jest fakt, Ň e otó Ň do Ļ wiadczenie, na którym człowiek opiera

swoje poznanie, swoj Ģ ocen ħ rzeczywisto Ļ ci - do Ļ wiadczenie uczy

nas, Ň e zawsze umiera kto Ļ inny...

siostry zmarłego. Mo Ň e im współczuł? One tak bardzo liczyły na

pomoc pot ħŇ nego przyjaciela jakim był Jezus. Tymczasem - ten

przyszedł zbyt pó Ņ no: „ Panie, gdyby Ļ tu był, nie umarłby mój brat ”

(Jan 11, 32) – stawiała zarzut zbolała Maria.

Co jak co, ale jedno wiemy na pewno: nie da si ħ Ň ycia

oddzieli ę od Ļ mierci.

Tak, nasza perspektywa Ň ycia uległa skróceniu, nasze

rozumienie tego, czym Ň ycie jest, stało si ħ bardzo płytkie - st Ģ d i

Ň ycie nasze przypomina czasem płytk Ģ , stoj Ģ c Ģ wod ħ w jakim Ļ

zbiorniku. Bez dopływu Ň ywej wody - woda w zbiorniku st ħ chnie i

zacznie cuchn Ģę - jak martwe ciało... „ Mój lud popełnił dwojakie zło:

Mnie, Ņ ródło wód Ň ywych, opu Ļ cili, a wykopali sobie cysterny,

cysterny dziurawe, które wody zatrzyma ę nie mog Ģ ” (Jeremiasz 2

:13).

Opowiadanie o Ļ mierci Łazarza przypomina nam, Ň e Ļ mier ę w

Bo Ň ych planach ma swoje miejsce - jako nierozdzielna cz ħĻę Ň ycia,

Ň elazna konsekwencja grzechu.

Ludzka natura, ska Ň ona grzechem – jest tym, co ł Ģ czy nas z

pogrzebanym Łazarzem. Przed Bogiem - Łazarzem jest ka Ň dy z nas.

Ka Ň dy na co Ļ choruje.... Jeden walczy z zazdro Ļ ci Ģ w swoim Ň yciu,

inny z brakiem miło Ļ ci, poczuciem wy Ň szo Ļ ci w stosunku do innych,

nerwowo Ļ ci Ģ , brakiem przebaczenia... Wielu z nas czuje si ħ

przywalonych kamieniem słabo Ļ ci, niewiary.

Grzech staje si ħ naszym grobem. Nie usuni ħ ty w czas coraz

bardziej zaczyna roznosi ę swoj Ģ obrzydliw Ģ wo ı , zapach psucia i

rozkładu ...

Widz Ģ to i czuj Ģ tak Ň e inni. Chocia Ň bywa, Ň e niektórzy

przyzwyczajaj Ģ si ħ do tej woni. Gdy przed grobem Łazarza stan Ģ ł

Chrystus i kazał odwali ę kamie ı - rozs Ģ dna Marta zaoponowała:

„ Panie ju Ň cuchnie, bo jest 4. dzie ı w grobie... ” Dopiero 4. dzie ı ...

Co powiedzie ę o kim Ļ , kto od na przykład czterech lat znajduje si ħ

w grobie swoich nie wyznanych grzechów...

Dlaczego moje Ň ycie ma by ę tylko zbiornikiem st ħ chłej,

nie Ļ wie Ň ej wody ? Co z gł ħ bi Ģ i rw Ģ cym nurtem wody Ň ywej ?

Wszyscy ludzie zostali stworzeni do wieczno Ļ ci. Kiedy

grzech pojawił si ħ w naszej Rzeczywisto Ļ ci - sprowadził Ļ mier ę , ale

samej Rzeczywisto Ļ ci nie zmienił... Chrystus przyszedł by nam t ħ

Bo ŇĢ perspektyw ħ przypomnie ę . ņ ycie - to nie tylko te kilkadziesi Ģ t

lat sp ħ dzonych na tym ani lepszym, ani gorszym od innych miejscu...

Rodzimy si ħ i Ň yjemy z przeznaczeniem do wieczno Ļ ci. Wieczno Ļę

jest obecna w naszym Ň yciu ju Ň teraz. To ten pierwiastek duchowy,

nie cielesny, nie tymczasowy. Zmartwychwstanie i tak obejmuje

wszystkich, wierz Ģ cych i nie wierz Ģ cych - bo przecie Ň i tak wszyscy

stan Ģ na S Ģ dzie Bo Ň ym. Mo Ň e warto stale to przypomina ę – sobie i

innym: „ Nieprawd Ģ jest, Ň e Ň ycie ko ı czy si ħ Ļ mierci Ģ ”.

Ale oto przychodzi Jezus i mówi: „Usu ı cie ten kamie ı .

Rzekła mu Marta, siostra umarłego: Panie! Ju Ň cuchnie, bo ju Ň jest

czwarty dzie ı w grobie. Rzekł jej Jezus: Czy Ň ci nie powiedziałem,

Ň e, je Ļ li uwierzysz, ogl Ģ da ę b ħ dziesz chwał ħ Bo ŇĢ ? (Jan 11:39n)

Dlaczego moje Ň ycie ma by ę wypełnione l ħ kiem przed

Ļ mierci Ģ – strat Ģ ? Dlaczego nie ma by ę wypełnione rado Ļ ci Ģ

Zmartwychwstania i nadziej Ģ na Ň ycie wieczne z Bogiem ?

Prze Ň yciem prowadz Ģ cym dzisiaj do rado Ļ ci Zmartwychwstania

jest uprzednie prze Ň ycie tragedii, cierpienia zwi Ģ zanego ze Ļ mierci Ģ , z

umieraniem. Larry Howard (chrze Ļ cija ı ski bluesman) Ļ piewa: „ Ka Ň dy

chciałby si ħ znale Ņę w niebie - ale nikt nie chce umiera ę ... ”

Tymczasem: bez uprzedniej Ļ mierci - nie ma Zmartwychwstania !

Bóg widzi inaczej. Patrzy z perspektywy innego rodzaju Ň ycia,

z perspektywy wieczno Ļ ci. Patrzy z perspektywy, któr Ģ człowiek

utracił - w rezultacie czego skoncentrował sw Ģ uwag ħ na tym, co nie

daje Ň ycia, czego przeznaczeniem jest Ļ mier ę . Uwaga człowieka

skoncentrowana na Ň yciu na ziemi z przera Ň eniem u Ļ wiadamia sobie

PRACA nad sob Ģ - zeszyt 45 - czerwiec 2007 9

10 czerwiec 2007 - zeszyt 45 - PRACA nad sob Ģ

„ Niem Ģ dry! To, co siejesz, nie o Ň ywa, je Ļ li nie umrze ” - pisze apostoł

Paweł w Pierwszym Li Ļ cie do Koryntian (15:36); „ Bo je Ļ li wro Ļ li Ļ my

w podobie ı stwo Jego Ļ mierci, wro Ļ niemy równie Ň w podobie ı stwo

jego zmartwychwstania ” - obiecuje w Li Ļ cie do Rzymian ( 6:5).

Jak z grobu Łazarza usuni ħ ty został kamie ı , tak Pan pragnie

usun Ģę kamienie przygniataj Ģ ce nasze serca i nasze sumienia...,

pragnie wydoby ę nas z grobów naszych grzechów, naszej

niewierno Ļ ci i słabo Ļ ci... I zwraca si ħ dzi Ļ do ka Ň dego z nas tymi

samymi słowami, jak do Marty: Jam jest zmartwychwstanie i Ň ywot;

kto we mnie wierzy, cho ę by i umarł, Ň y ę b ħ dzie. A kto Ň yje i wierzy

we mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to? [...] Je Ļ li

uwierzysz, ogl Ģ da ę b ħ dziesz chwał ħ Bo ŇĢ . (Jan 11:25-26,40)

Jak Ň e mocno brzmi Ģ Bo Ň e Słowa zapisane w Starym

Testamencie, przekazane przez proroka Ezehiela: „ to ja otwieram

wasze groby i wydobywam was z grobów [...] i udzielam wam

Ducha mojego po to, aby Ļ cie Ň yli - i zaprowadz ħ was do ziemi

waszej ” (Ezehiel 37:12-14) - ziemi obiecanej, raju, nieba...

Pytanie o l ħ k przed Ļ mierci Ģ jest testem: z jakiej perspektywy

patrzymy na nasze Ň ycie - czy z perspektywy zmartwychwstania czy

jedynie z perspektywy doczesno Ļ ci? Jest ono praktycznym testem tego

- w jakim Ļ wiecie Ň yjemy ?

Kiedy Ň wreszcie przestaniemy si ħ ba ę straty: straty czasu,

straty grosza, kiedy Ň przestaniemy si ħ ba ę o przyszło Ļę , kiedy Ň

wreszcie przestaniemy si ħ ba ę - Ļ mierci ? Czyli innymi słowy: Kiedy Ň

wreszcie spojrzymy na nasze Ň ycie z perspektywy Zmartwychwstania ?

Kiedy przestaniemy przeznacza ę nasze najlepsze lata na to, by si ħ

rozsiada ę , urz Ģ dza ę si ħ w tych sze Ļę dziesi ħ ciu a mo Ň e osiemdziesi ħ ciu

latach, które nam tu dano? Kiedy Ň zaczniemy si ħ troszczy ę i

„urz Ģ dza ę si ħ ” w wieczno Ļ ci ? Kiedy Ň zatroszczymy si ħ o nasz Ģ

pozycj ħ w niebie ? Bo przecie Ň tam zamierzamy sp ħ dzi ę cał Ģ

wieczno Ļę .

Nigdy nie w Ģ tpijmy, Ň e Bóg posiada moc by wyprowadzi ę

ka Ň dego z nas z naszego grobu - czymkolwiek by On dla nas nie

był... Do Ciebie wi ħ c, który z powodu swoich grzechów, mo Ň e

niewiary, niewła Ļ ciwej perspektywy - czujesz si ħ przytłoczony jakby

ci ħŇ kim kamieniem - Chrystus woła dzisiaj jak do Łazarza: wyjd Ņ z

grobu !

Powiedzieli Ļ my, Ň e Chrystus przyszedł by nam przypomnie ę

Bo ŇĢ perspektyw ħ rozumienia Ň ycia i Ļ mierci. Ale Jezus nie tylko

mówił o Niej. On posiadł władz ħ nad Ļ mierci Ģ . On ma władz ħ nad

tym, co nazywamy Ļ mierci Ģ , bo jest Jedynym, który Ļ mier ę pokonał,

jak dot Ģ d Jedynym, który zmartwychwstał, bo On jest ņ yciem.

„Słyszałem rozmawiaj Ģ cych ze sob Ģ Ň ołnierzy – gdy schodzili

ze wzgórza – z ponurego wzgórza Golgoty – pogr ĢŇ onego w

ciemno Ļ ci i niepokoju. Jeden z nich mówił: „Ju Ň pó Ņ no, a ci

skaza ı cy tak długo umieraj Ģ ”. – Drugi odparł: „Ogarnia mnie strach,

ale sam nie wiem dlaczego”.

Słyszałem płacz dwóch niewiast – gdy schodziły ze wzgórza.

– Jedna była podobna do złamanej ró Ň y – a druga do płomienia

ognia. I wołała: „jeszcze tego po Ň ałuj Ģ – czego dzisiaj dokonali

własnymi r ħ kami”. – Pierwsza za Ļ przez łzy mówiła: Synu Mój! Mój

Synu !

Wszyscy ludzie Ň yj Ģ w strachu przed Ļ mierci Ģ , ale Dobra

Nowina, Jezus Chrystus, wyzwala z l ħ ku i ju Ň tu, na ziemi, budzi

wiar ħ w Ň ycie wieczne wraz z Nim – z Bo Ň ej łaski. „ Skoro za Ļ

dzieci [dzisiaj: my] maj Ģ udział we krwi i w ciele, wi ħ c i On

równie Ň miał w nich udział, aby przez Ļ mier ę zniszczy ę tego, który

miał władz ħ nad Ļ mierci Ģ , to jest diabła, i aby wyzwoli ę wszystkich

tych, którzy z powodu l ħ ku przed Ļ mierci Ģ przez całe Ň ycie byli w

niewoli ” (Hebrajczyków. 2:14-15).

Słyszałem Ļ piew dwóch aniołów, gdy Ļ wit był jeszcze daleko

– obydwaj ubrani w jasne szaty – w szaty i korony ze Ļ wiatła.

Jeden Ļ piewał: „ ĺ mier ę pokonana” – A drugi wtórował mu

wspaniałym głosem: „Miło Ļę zwyci ħŇ yła, Miło Ļę zwyci ħŇ yła wszystko,

- o niebiosa i ziemio – radujcie si ħ !”

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: