Papuga potrafi zaskoczyć swojego właściciela ilością wypowiadanych słów, ale też tym w jaki sposób potrafi naśladować jego głos. Możemy ją nauczyć wielu słów, które będzie chętnie powtarzała. Przed przystąpieniem do nauki mówienia trzeba papugę oswoić, co zajmuje trochę czasu – niekiedy kilka tygodni. Ptak powinien mieć czas aby przyzwyczaić się do otoczenia i nabrać zaufania do właściciela. Chętniej się uczą osobniki młode i przede wszystkim zdrowe.
Z wielu gatunków papug prym w rozmowności wiodą: duże papugi np.: ary (jednak są one stosunkowo drogie), żako (dokładnie naśladuje ludzką mowę i różne dźwięki z otoczenia), kakadu biała, która z łatwością się uczy. Długie frazy szybko zapamiętuje papużka falista, jednak niewyraźnie je wymawia. Wyraźniej powtarzają nimfy, ale te z kolei nie przyswoją sobie większej liczby słów, za to szybko uczą się gwizdać.
Rano papugi mają zdecydowanie większą ochotę na pogaduszki, są aktywne i towarzysko nastawione, lepiej więc lekcje zacząć właśnie tą porą dnia. Odpowiednią porą na naukę jest też popołudnie – gdy ptak jest najedzony i odpoczywa na żerdce po lataniu.
Słowa powinny być proste, powtarzane przez nas często, wyraźnie i powoli. Ważne żeby to było jedno słowo, w przypadku kilku słów na raz są mniejsze efekty nauki. Można też spróbować metody na magnetofon. Trzeba po prostu nagrać na całej kasecie magnetofonowej słowo lub zdanie i odtwarzać papudze. Lepiej jednak uczyć papugę samemu, mamy z nią wtedy bezpośredni kontakt i większa będzie satysfakcja gdy ptak już coś powie.
Przy nauce ważne jest żeby ptaka nie stresować np.: gwałtownymi ruchami, albo przenoszeniem klatki. Nie wolno też go przemęczać zbyt długim powtarzaniem – lekcja powinna kojarzyć się z przyjemnością. Papugi maja też swoje humory i zniechęcone mogą się „obrazić”, ignorować nas i udawać że nie słyszą.
Dobrze jest uczyć papugę na zasadzie skojarzeń np.: rano powtarzamy „dzień dobry, a gdy dajemy pupilowi pokarm powtarzamy np.: pycha, jeść.
Łatwiej uczyć słów gdy jest tylko jedna papuga w klatce, ale np.: papużki faliste to gatunek stadny (trzeba więc wybrać czy chcemy mieć ptaszka mówiącego czy szczęśliwego). Bardziej skore do rozmów są samce, ale zdarzają się też „gadające” samiczki. Jedne okazy mogą zacząć powtarzać słowa już w pierwszym tygodniu nauki, innym potrzeba np.: roku. Z mówieniem u papug nie ma reguł.
Niektóre papugi potrafią wypowiadać całe zdania, inne przez całe swoje życie nie „odezwą się słowem”. Jeśli trafimy na osobnika, który nie posiada zdolności dźwiękonaśladowczych, to mimo naszych wysiłków nie „pogadamy’ z nim. Zaś te mówiące papugi z reguły nawet bez nauki same wyłapują słówka (np.: przez obcowanie z ludźmi) i dźwięki i je powtarzają.
JWONKARE