Pro Fide Rege et Lege 01.pdf

Stefan I Święty (około 969 - 15 sierpnia 1038) - książę Węgier od 997 roku, król od 1001 roku z

dynastii Arpadów. Pierwszy węgierski władca koronowany na króla. Założyciel dwóch arcybi-

skupstw w Ostrzyhomie i Kaloscy oraz ośmiu biskupstw. Kanonizowany w 1083 roku.

„Króla, który był oddany Bogu i ludziom, wynoszono na piedestał świętości, jak uczyniono z

Ludwikiem IX królem Francji czy węgierskim królem Stefanem.”

Spis treści

Redakcja - Brevi et incise

Adam Gwiazda - Zagadnienia konserwatyzmu

Artur Górski - Katolickie pojmowanie monarchii

Adres do korespondencji:

www.konserwatyzm.pl ; e-mail: kzm@konserwatyzm.pl

Klub Zachowawczo-Monarchistyczny, ul. Żubrowa 7, 01-978 Warszawa

Konto bankowe:

Klub Zachowawczo-Monarchistyczny: 77-1240-1066-1111-0000-0006-1131

Opracowanie elektroniczne: Portal Młodzieży Prawicowej - www.xportal.pl (31 XII 2008 r.)

Pro Fide Rege et Lege

Numer 1 AD 1988

Strona 2

Brevi et incise

Redakcja

ddajemy w Państwa

ręce nowe pismo.

Mamy świadomość, ze

na rynku czytelniczym konku-

ruje wiele pism renomowanych

firm publicystycznych, których

popularności nie będziemy

mieć nawet w setnej części.

Zresztą nie chcemy zabiegać o

płytką popularność. Wymaga to

uśmiechów, ustępstw, kompro-

misów w sferze aksjologii sto-

sownie do zachcianek społecz-

nych. To ona zmusza do pisania

przy pomocy ogólników i pół-

słówek, aby – broń Boże – nie

dostać się pod ogień krytyki.

Uważamy, że nie jest wytyczną

dla publicysty, nie jest najważ-

niejsze dla polityka to, czego

chce społeczeństwo, lecz to, co

jest najlepsze dla ludzi.

obecnie pism niezależnych,

prezentujących cały wachlarz

poglądów politycznych od le-

wicy po prawicę, ulega presji

społecznej. Przez to stają się

one do siebie bardzo podobne:

suche i lakoniczne, wręcz

skostniałe. Powoli zaczynają

przypominać gazety rządowe,

zarówno stylem, jak układami,

koneksjami itp.

Poddamy krytyce tych, co

się jej tak boją. Będziemy sta-

rali się odkrywać prawdę de-

maskując błędy i niekonse-

kwencje lewicowych publicy-

stów. Postaramy się udowod-

nić, ze wysuwana na piedestał

demokratyczna alternatywa nie

jest dla Polaków najlepszym

rozwiązaniem.

Stoimy na stanowisku, że je-

dyną szansą dla Narodu jest

kroczenie ku ekonomicznej

i politycznej potędze państwa,

ku mocarstwowości. Polska

może istnieć tylko jako pań-

stwo silne. Republikanizm bę-

dzie u nas przejawem słabości,

a nie siły, kolejnym synonimem

anarchii. Nadzieja na wolność

i potęgę Polski tkwi w Monar-

chii.

Nas nie interesuje czy

to, co napiszemy, komuś się

spodoba, czy podda to krytyce,

czy też tylko przemilczy. Pismo

„W obronie Wiary, Króla i Pra-

wa” jest przeznaczone la ludzi

trzeźwo myślących, dla: katoli-

ków, konserwatystów, tradycjo-

nalistów, zwolenników kapita-

lizmu i Rządu prawa, ewolu-

cjonistów, elitarystów–monar-

chistów.

Większość ukazujących się

Pro Fide Rege et Lege

Numer 1 AD 1988

Strona 3

Zagadnienia konserwatyzmu

Adam Gwiazda

Niepowodzenia

zachowawczych idei

by w czasach obec-

nych, w epoce buntu

mas prowadzić działal-

ność polityczną o charakterze

masowym, co jest wymogiem

systemu demokratycznego,

konserwatyści zmuszeni byli

do pewnych kompromisów.

Gdy Postęp i Zmiana zaczęły

dyktować ludzkości sposób ży-

cia, pewne idee stawały się

mniej popularne i odrzucono je.

Konserwatyści zrezygnowali

więc z głoszenia niektórych ze

swych zasad, gubiąc w ten spo-

sób tożsamość ideową, zuboża-

jąc zachowawczą doktrynę i

tworząc to, co nasi antenaci na-

zywali „konserwatyzmem nico-

ści moralnej”.

Upowszechniło to idee radykal-

ne, doprowadziło do ukształto-

wania się w narodzie polskim

swoistego instynktu buntu wo-

bec władzy (szeroko opisywał

ten charakter Polaków niejaki

Karol Marks). Oczywiście, kie-

dy Państwo Polskie już powsta-

ło, nie zerwano z tymi nie-

szczęsnymi ideami. II Rzecz-

pospolita miała najbardziej po-

stępowe ustawodawstwo so-

cjalne, największe spośród

państw Europy podatki – a po

1936 roku konsekwentnie

wdrażano etatyzm. Cały okres

dwudziestolecia to przewaga

lewicy: lewicowa inteligencja,

lewicowe uniwersytety, lewico-

wa młodzież, lewicowa władza,

całe społeczeństwo wydawało

się powszechnie afirmować

ideały Piłsudskiego i Boya-Że-

leńskiego.

Zmiana postaw mogła nastą-

pić po wojnie. Stalinizm czyli

socjalizm realny miał szansę

spełnić role straszaka i skutecz-

nie wybić Polakom z głowy

idee postępu. Niestety, po-

przednie okresy historii zrobiły

swoje – odcisnęły na umysłach

głębokie piętno. Od cza-

su KOR-u okazało się, że na

socjalizm władzy receptą ma

być socjalizm opozycji; prawi-

ca na dobre została pogrzebana.

Polskiego z mroków historii.

Zbudowanie silnej Polski wy-

magało wtedy stworzenia czyn-

nika integrującego wszystkie

plemiona, wcześniej częstokroć

sobie wrogie. Czynnikiem tym

stała się tradycja łacińska za-

szczepiona przez chrzest. Dzię-

ki wierności w jej przekazywa-

niu Polacy mogli cieszyć się

nieprzerwanym istnieniem or-

ganizmu państwowego przez

osiem wieków. Nie dotarło tu

widmo wojen religijnych, re-

wolucji typu husyckiego, za-

machów na władzę królewską.

Wierność tradycji, szacunek dla

religii, akceptacja porządku

społecznego opartego na hie-

rarchii – to filary Państwa, a

jednocześnie hasła, pod który-

mi walczyły tak przeciwne so-

bie ugrupowania, jak Targowi-

ca i Konfederacja Barska. Moż-

na więc rzec, że Polska była

krajem konserwatywnym, gdy

konserwatyzm nie był jeszcze

nauką, ale instynktem.

Już w okresie rozbiorów, po

rewolucji francuskiej konser-

watyzm został ujęty w formę

doktryny. W tej dziedzinie Po-

lacy nie pozostawali w tyle Eu-

ropy: za przykład może służyć

Jan Konstanty Szaniawski, któ-

rego dzieło „O naturze urzędo-

wań” ukazało się w 1808 roku,

na długo przed „Restauracją”

von Hallera, przed pracami

de Maistre’a, niedługo po Bur-

ke’u. Polskie znakomitości w

tej dziedzinie uczyniły tak wie-

le, że nie stałoby miejsca nawet

na wzmiankowanie. Wypada

ograniczyć się do listy co

znaczniejszych nazwisk i ugru-

Przyczyny braku popularno-

ści kierunku zachowawczego w

Polsce są głębsze niż w Euro-

pie. Oprócz powstania społe-

czeństwa masowego, opartego

na nowych doktrynach typu:

marksizm, socjalizm, demokra-

cja, negujących tradycję i doro-

bek cywilizacji łacińskiej, nie-

mały wpływ na to wywarła

tzw. historia najnowsza. Chodzi

przede wszystkim o trzy okre-

sy: okres utraty niepodległości,

dwudziestolecie międzywojen-

ne oraz okres lat 70. i 80.

Pierwsza z tych epok doprowa-

dziła do rozbudzenia w pol-

skim społeczeństwie pewnych

dążeń: otóż Polacy, nie mogąc

działać na rzecz odzyskania

pełnej suwerenności w sposób

legalny środkami ewolucyjny-

mi, zaczęli montować rewolu-

cję i konspirowali nieustannie.

Powrót do źródeł

eżeli sięgniemy do historii,

niechybnie dojdziemy do

dość zaskakujących w

świetle przytoczonych wyżej

słów wniosków. Przyjrzyjmy

się monarchii piastowskiej w

okresie wyłaniania się Państwa

Pro Fide Rege et Lege

Numer 1 AD 1988

Strona 4

powań. Nie można więc nie

wspomnieć o Adamie Jerzym

ks. Czartoryskim i jego grupie

w kraju i na emigracji. Na wy-

mienienie zasługują: Rzewuski

i Gurowski, Krasiński i Pilta,

Stańczycy i realiści, Muszyński

i Zdziechowski.

Zaskoczeni stwierdzamy, że

jeśli można mówić o typowo

polskiej ideologii, to jest to

właśnie konserwatyzm.

ały sprawiedliwości społecznej

(czemu, niestety, niektórzy

księża ulegają). Służy temu

m.in. organizowanie w kościo-

łach przeróżnych politycznych

manifestacji patriotycznych,

obchodów narodowych świąt

typu 31 VIII, 13 XII czy 1 V.

Tego rodzaju działania są

skutkiem uczynienia z polityki

sfery nieobowiązywania zasad

etycznych, sfery w której za-

miast Boga podmiotami są

wartości pozorne typu Ludz-

kość, Humanizm czy Postęp.

Dla konserwatystów ostrzeże-

niem może być przykład Karo-

la Maurrasa, który głosząc wi-

zję „polityki amoralnej” naraził

się na ekskomunikę. Obrona

transcendencji jako podmiotu

wszelkich działań (w tym także

tych o charakterze politycz-

nym) należy również do zadań

chwili.

Równie ważnym wymogiem

jest przeciwstawienie się rewo-

lucjonizmowi zawartemu w

programach opozycji lewico-

wej (a nawet niektórych ugru-

powań prawicowych), w posta-

ci np. kultu powstania narodo-

wego jako jedynego wyjścia,

apoteozy podziemia, konspira-

cji oraz w działaniu, jak np. na-

woływanie do konfrontacji z

władzą itp. Odpowiedzią po-

winno być propagowanie środ-

ków ewolucyjnych, zasad poli-

tyki realnej, rozsądnego kom-

promisu oraz rozwiązań liberal-

nych w sferze gospodarki.

Dokonać tego konserwatyści

mogą dopiero wtedy, gdy odbu-

dują w nieskażonej postaci

doktrynę zachowawczą. Upo-

rządkowanie zbioru zasad

i wartości ideowych składają-

cych się na tę doktrynę jest

obecnie naczelnym naszym za-

daniem. Nie działalność poli-

tyczna, ale raczej ideowo–wy-

chowawcza powinna stać się

najważniejszą dla nas w obec-

nym czasie. „Nie chodzi zatem

o stworzenie silnej i wpływo-

wej partii konserwatywnej – pi-

sał Konstanty hr. Broel-Plater –

ale o wychowanie adeptów i

urobienie w kraju konserwaty-

stów!”

Wynika z tego, że przed na-

szym Klubem stoją wielkie za-

dania, którym podołać będzie

bardzo trudno. Niezależnie

od tego, czy uda się wpłynąć na

mniejszą, czy większą część

społeczeństwa, czy uda się ide-

ały konserwatyzmu integralne-

go upowszechnić, to jeżeli choć

przechowamy je w nieskażonej

postaci dla przyszłych pokoleń,

rolę swą spełnimy.

Dzień dzisiejszy

óż zatem mają robić

dziś konserwatyści

świadomi historyczne-

go dziedzictwa, a jednocześnie

wyśmiani i wytykani palcami?

Jak mają działać w świecie,

który odrzuca system wartości i

zasady przez nich afirmowane?

Do zadań najważniejszych

należy obrona religii i jej miej-

sca w życiu społecznym. Naj-

groźniejszym jej przeciwni-

kiem był i jest światopogląd

materialistyczny (oparty na ide-

ologii marksistowskiej), które-

go propagowanie ma na celu

sekularyzację życia publiczne-

go. Sprzyja temu również tak-

tyka lewicy opozycyjnej, pole-

gająca na instrumentalnym

traktowaniu Kościoła i próbach

wciągnięcia go do walki o ide-

Fragment tekstu wygłoszonego 7.03.1988 roku na zebraniu założycielskim Klubu Zachowawczo-

-Monarchistycznego.

Pro Fide Rege et Lege

Numer 1 AD 1988

Strona 5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: