Gillo Dorfles –

V. „Nowe ikony” i „cywilizacja konsumpcyjna”

1.     Cywilizacja konsumpcyjna i cywilizacja obrazu

Zjawisko konsumpcji – pogoń za nowymi: domami, modą kobiecą, samochodami, gustami artystycznymi,

                                          Piosenki na jeden sezon…

KONSUMPCJA -  zjawisko przejściowe konsumowania czegokolwiek, „żarłocznie”,

WZAJEMNE przenikanie się – cywilizacji konsumpcyjnej z obrazu

Cywilizacja obrazu = wszechobecna, determinująca nasz intersubiektywny sposób bycia w świecie,

                            = komunikuje zalecenia (plakat, ulotki, ogłoszenia…), które tworzą panoramę ikonograficzną epoki

DORFLES – uważa, że można wiele nauczyć się, skorzystać z nowych ikon,

                    bo można racjonalniej tworzyć strukturę cywilizacji

należy uznać braki i niebezpieczeństwa ikon, by móc je kontrolować i nie pozwolić na bezwzględne panowanie

2.     Niektóre kategorie obrazów wizualnych

Życie – pod wpływem informacji wizualnej

              Przykład: sygnalizacja drogowa , motywy reklamowe, napisy, elementy graficzne, neony…

Panorama środowiska zurbanizowanego = ideogramy, elementy plastyczne, emblemy = IKONOSFERA

W przeszłości również istniały takie elementy – teraz jest zalew elementów wizualnych

horror vacui

tendencja do całkowitego wypełniania powierzchni obrazu motywami figuralnymi lub ornamentalnymi

teraz epoka antyikonoklastów? /

                                          ikonoklaści = dążyli do niszczenia oznak boskości i wizerunków antropomorficznych

NOWE IKONY – w mniejszym stopniu tworzone przez rękę ludzką, bardziej produkt maszynowy (seryjny charakter)

3.     Obrazy „seryjne”

Przedmioty – nie są jednostkowe, rzemieślnicze, ALE przemysłowe, produkowane seryjnie dla ludności

- przemijalność ma większą wartość od trwałości, efemeryczne ważniejsze niż trwałe

SIŁA I EFEKTYWNOŚĆ obrazów wyznaczona przez:

1. Liczbę ich powtórzeń – im częściej coś pojawia się w polu widzenia, tym mocniej będzie utrwalone

a)      pobudzenie

b)      faza „zmęczenia”, znużenia, nasycenia

2. Szybkość ich przekształcenia – sygnał wizualny musi działać nieoczekiwanie pod groźbą zentropizowania

                                          I utraty efektywności komunikacyjnej; potrzeba szybkiej przemiany,

                                          Niebezpieczeństwo zdezaktualizowania się

EMBLEMY – elementy znakowe, znaki zinstytucjonalizowane (sygnalizacja drogowa, marki fabryczne, sztandary, flagi)

4.     Semantyczność obrazów i komunikacji wizualnej

o czym jest ten „podrozdział”?!!… pierdy.              -.-   Przeczytajcie sami – polecam lekturę.

Semantyka (gr. σημαντικός, semantikós, istotne znaczenie, od sema, znak) to dyscyplina badająca relacje pomiędzy znakami a przedmiotami, do których się one odnoszą.

Jak interpretować stosunek między znakiem, a znaczeniem w dzisiejszej sztuce?

- nie można przypisać formom aikonicznym (motywy roślinne, zwierzęce) „znaczenia” pojęciowego i zrozumiałego

Formy „archetypiczne” – krzyż, swastyka, labirynt, indiańska chakra, japoński tomo-e

·         http://images.google.pl/images?q=chakra&hl=pl&client=firefox-a&rls=org.mozilla:pl:official&hs=gwo&um=1&ie=UTF-8&sa=X&oi=images&ct=title;

·         http://en.wikipedia.org/wiki/Tomoe

cząstkowa semantyczność niektórych form niefiguratywnych w sztuce wizualnej? (teza)

5.     Walor semantyczny basic scribbles i nowoczesnego malarstwa

Basic scribbles [BAZGROTY ]

§         elementarne znaki natury biologiczne,

§         rysowane w pierwszych latach dziecka

§         pojawiają się w grupach prawie wszystkich narodów świata

§         linie poziome i pionowe, kraki, zygzaki, spirale

§         mogą być interpretowane częściowo jako ruchy instynktowne, autokinetyczne

§         częściowo jako prawdziwe i właściwe formy znaczące, odpowiadające prymitywnemu okresowi interpretacji

BLABLABLA

PRAWA MARKOWA I ZIPFA – utożsamienie znaków – skodyfikowanie, zinstytucjonalizowanie – przekazu malarskiego

                                          Ze znakami każdego innego przekazu konwencjonalnego, cyfrowego, logicznego

Jakie znaczenie można przyznać kompozycji abstrakcyjnej?

Znaczenie ma swoje źródło w formach, kolorach, tworzywie itp., ale nie można utożsamić go z sensem znaczeniowym precyzyjnych pojęć logicznych czy matematycznych

6.     Od ontologii do semantyki

Współczynnik semantyczny ma rosnące znaczenie w rozszyfrowywaniu warstwy infor. i komunikacyjnej dzieła

Przewaga myślenia za pomocą obrazów nad „myśleniem pojęciowym”, dyskursywnym

Działanie bodźców ze sfery wyobraźni rośnie w porównaniu z bodźcami pisanymi i mówionymi

Należy badać przekazy wizualne ze względu na wpływ na nasze fantazje, stany duchowe, całą motoryczność

Przez organizowanie, ograniczanie, uwznioślanie przekazów, uświadamianie sobie ich autentycznego znaczenia, ich zakresu, ich aleatorycznego charakteru – możemy osiągnąć taką równowagę psychiczną, moralną, estetyczną, jakiej potrzebę odczuwa głęboko każdy z nas.

7.     Wartości i granice nowych ikonów

Elementy składające się na „sztuczną panoramę” będą uwznioślone do poziomu dzieł sztuki

Królestwo nowych ikonów będzie inspiracją dla obrazów i znaków ekspresyjnych, skąd wezmą początek dzieła sztuki naszego wieku, obrazy i rzeźby czy też dzieła architektury i przedmioty przemysłowe

Produkty przemysłowe stają się elementami kształtowania gustów masowych:

§         Sylwetki przenikają do rzeźby i malarstwa

§         Tworzywa sztuczne stały się nowymi surowcami, które doceniają wszyscy

§         Spełniają istotną rolę w dekoracji wnętrz i powierzchni zewnętrznych w świecie współczesnym

§         Stają się przedmiotami powszechnego użytku

§         Już nie tronuje jako skarb naszego wieku (pierwsze pralki, odkurzacze inne sprzęty domowe)

Mit-przedmiot konsumpcyjny: magiczny charakter, nowość, niezwykłe przedmioty (np. auto)

ð      W RZECZYWISTOŚCI nie istnieje

8.     Człowiek podwaja siebie

Elementy prefabrykowane – figuracje, sygnalizacje – afisze, reprodukcje, napisy,

SRATY PIERDZIATY!~!@!@% NIE MAM SIŁY@^T#^#$^