Już nigdy
Patrzę na Twoją fotografię,
Którą dziś przysłałeś mi,
I wypowiedzieć nie potrafię,
Męki tych ostatnich dni.
Dziś przebolałam już,
Wszystko zapamiętałam już,
Wszystko zrozumiałam
I wiem!
Refren.
Już nigdy nie usłyszę kochanych twych słów,
Już nigdy do mych ust nie przytulę cię znów
Na zawsze pozostaną dni smutku i mąk,
Nie oplecie pieszczotą mnie wkrąg, biel twoich rąk.
Już nigdy! Jak okrutnie dwa słowa te brzmią,
Już nigdy nie zobaczę twych oczu za mgłą.
Odszedłeś jakże trudno pogodzić się z tem,
Że nie wrócisz nocą ni dniem, myślą, ni snem.
Czyż można samem żyć wspomnieniem?
Echem zapomnianych burz.
Byłeś mi wszystkim, jesteś cieniem,
Tego co umarło już.
Zegnaj kochany mój,
I nie zapomniany mój,
Sercem całowany mój,
Śnie!
GX290