Pigmalion.doc

Pigmalion

Pigmalion był mitycznym rzeźbiarzem. Artysta wyrzeźbił posąg kobiety, którą nazwał imieniem Galatea. Z czasem zapałał wielką miłością do swojego dzieła. Grecka bogini miłości, Wenus, zlitowała się nad nieszczęsnym rzeźbiarzem i ożywiła piękność z kamienia. Ten mit zainspirował Bernarda Shawa do stworzenia swojej sztuki. Jej akcja rozgrywa się na początku dwudziestego wieku. Główny bohater to profesor Higgins, wybitny językoznawca, specjalizujący się w fonetyce. Pewnego dnia mężczyzna spotyka przepiękną kwiaciarkę Elizę Doolittle. Dziewczyna jest harda, niepokorna i nieokrzesana, a jej sposób posługiwania się językiem angielskim powoduje u profesora Higginsa o dreszcze. Wręcz nie potrafi jej słuchać, nie może tego znieść. Wyraża zgodę, by przyjąć wyzwanie swojego bardzo dobrego przyjaciela pułkownika Pickeringa. Profesor ma nauczyć Elizę właściwego wysławiania się. Dodatkowo językoznawca obiecuje, że przeobrazi ją w prawdziwą damę. Eliza zgadza się wziąć udział w tym eksperymencie. Chce poprawnie i pięknie mówić, zachowywać się jak inne kobiety z towarzystwa. Bardzo możliwe, że po kryjomu liczy także na coś więcej. W końcu profesor Higgins jest jeszcze kawalerem i może podobać się kobietom. Eliza w rzeczywistości jest bardzo pracowitą i zdolną dziewczyną. Bardzo szybko rozumie wszystko, czego chce ją nauczyć profesor Już parę miesięcy później wchodzi na salony, czasem nie umie jeszcze do końca ukryć swojego gminnego pochodzenia. Jednakże Fred – bardzo przyzwoity i przy tym niezwykle przystojny młodzieniec i tak jest nią bardzo zafascynowany. Eliza bardzo szybko się zmienia, z dnia na dzień uczy się czegoś nowego. Przeżywa bardzo duży szok i wielkie rozczarowanie, kiedy w końcu zauważa, jakim bezdusznym człowiekiem jest Higgins. Profesor traktuje ją przedmiotowo, jak martwy przedmiot badań, chociaż ona jest człowiekiem, który oczekuje minimum szacunku. Dodatkowo, z wiedzą, którą posiadła, z nowymi rzeczami, które zobaczyła i z nowymi miejscami, w których była, nie jest już w stanie żyć w taki sposób jak dawniej. Poza tym profesor pomimo swoich wad nie jest jej obojętny. Profesor także w miarę trwania nauki jest coraz bardziej zauroczony swoją podopieczną, jednak duma i strach nie pozwalają mu zdradzić swoich uczuć. Mimo tych problemów edukacja Elizy trwa nadal. Pół roku później była kwiaciarka odnosi wielki sukces w trakcie przyjęcia wydanego w ambasadzie. Profesor wygrywa zakład. Dziewczyna spodziewa się pochwał od swojego nauczyciela. Bardzo ich potrzebuje i pragnie. Niestety nic takiego nie ma miejsca. A tak naprawdę przecież Eliza również nie jest profesorowi obojętna. Jednakże tych dwoje nie będzie nigdy razem. Obrażona i dotknięta Eliza wyprowadza się z domu profesora i ma zamiar poślubić Freda. Dopiero w takiej chwili Higgins uzmysławia sobie, że traci ukochaną kobietę na zawsze, ale jego błagania, by Eliza do niego wróciła są już spóźnione i nie odnoszą skutku.