Memorial.pdf

POLITYCZNE TŁO

KATASTROFY

SMOLEŃSKIEJ

MEMORIAŁ PRZYGOTOWANY

NA ZGROMADZENIE OBYWATELSKIE

ZWOŁANE NA DZIEŃ 10 WRZEŚNIA 2010

02_SRODEK_01-48.indd 1

2010-09-09 23:16:59

Spistreści

Wstęp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

1. Walka polityków Platformy Obywatelskiej z prezydentem Lechem Kaczyńskim . . . . . . . . 6

2. Lekceważenie bezpieczeństwa lotów najważniejszych osób w państwie . . . . . . . . . . . . . . 16

3. Przygotowania do obchodów 70. rocznicy zbrodni katyńskiej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

4. Decyzje w sprawie badania okoliczności katastrofy i prowadzenia śledztwa . . . . . . . . . . . 39

Konkluzja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48

02_SRODEK_01-48.indd 2

2010-09-09 23:16:59

Wstęp

Powiem brutalnie: nie potrzebuję pana prezydenta,

na tym polega problem.

(Premier Donald Tusk, 14 X 2008)

10 kwietnia 2010 r. doszło w rejonie wojskowego lotniska Siewiernyj w Smoleńsku (Federacja Rosyjska)

do największej tragedii w powojennej historii Polski – katastrofy lotniczej, której polityczny i moralny wymiar

czyni ją wydarzeniem wyjątkowym zarówno w światowych dziejach lotnictwa, jak i w dziejach nowoczesnych

państw. Rozbił się należący do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej samolot Tu-154M, na którego pokła-

dzie znajdował się Prezydent RP, Prof. Lech Kaczyński, z Małżonką Marią. Razem z nimi zginęli inni wybitni

przedstawiciele polskiego życia publicznego, a wśród nich ostatni Prezydent RP na Uchodźstwie, były marsza-

łek Sejmu, wicemarszałkowie izb parlamentarnych, posłowie i senatorowie wszystkich frakcji, przedstawiciele

Kancelarii Prezydenta RP z jej szefem, prezes banku centralnego, rzecznik praw obywatelskich, osoby kierujące

instytucjami związanymi z polityką historyczną i pamięcią narodową, generalicja Wojska Polskiego z szefem

Sztabu Generalnego oraz dowódcami wszystkich rodzajów sił zbrojnych, hierarchowie i duchowni kilku wy-

znań, twórcy kultury, kombatanci, przedstawiciele administracji rządowej i samorządów, dyplomaci, a także

osoby towarzyszące i członkowie załogi Tu-154M. Razem z parą prezydencką zginęli 1 :

Joanna Agacka-Indecka – prezes Naczelnej Rady Adwokackiej, Ewa Bąkowska – przedstawicielka

Rodzin Katyńskich, Andrzej Błasik – dowódca Sił Powietrznych RP, Krystyna Bochenek –

wicemarszałek Senatu, Anna Maria Borowska – przedstawicielka Rodzin Katyńskich, Bartosz

Borowski – przedstawiciel Rodzin Katyńskich, Tadeusz Buk – dowódca Wojsk Lądowych RP,

ks. Miron Chodakowski – prawosławny ordynariusz WP, Czesław Cywiński – prezes Światowego

Związku Żołnierzy AK, Leszek Deptuła – poseł, Zbigniew Dębski – członek Kapituły Orderu

Wojennego Virtuti Militari, Grzegorz Dolniak – poseł, Katarzyna Doraczyńska – urzędniczka

Kancelarii Prezydenta RP, Edward Duchnowski – sekretarz generalny Związku Sybiraków, Aleksander

Fedorowicz – tłumacz, Janina Fetlińska – senator, Jarosław Florczak – funkcjonariusz BOR, Artur

Francuz – funkcjonariusz BOR, Franciszek Gągor – szef Sztabu Generalnego WP, Grażyna Gęsicka

– posłanka, przewodnicząca Klubu Parlamentarnego PiS, Kazimierz Gilarski – dowódca Garnizonu

Warszawa, Przemysław Gosiewski – poseł, wiceprezes PiS, ks. Bronisław Gostomski – proboszcz

katolickiej paraﬁ i św. Andrzeja Boboli w Londynie, Robert Grzywna – członek załogi, Mariusz

Handzlik – podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP, ks. Roman Indrzejczyk – duchowny

katolicki, kapelan Prezydenta RP, Paweł Janeczek – funkcjonariusz BOR, Dariusz Jankowski –

urzędnik Kancelarii Prezydenta RP, Natalia Januszko – członkini załogi, Izabela Jaruga Nowacka

– posłanka, o. Józef Joniec – duchowny katolicki, prezes Stowarzyszenia Paraﬁ ada, Ryszard

Kaczorowski – ostatni Prezydent RP na Uchodźstwie, Sebastian Karpiniuk – poseł, Andrzej Karweta

– dowódca Marynarki Wojennej RP, Mariusz Kazana – dyrektor protokołu dyplomatycznego MSZ,

Janusz Kochanowski – rzecznik praw obywatelskich, Stanisław Komorowski – podsekretarz stanu

w MON, Paweł Krajewski – funkcjonariusz BOR, Andrzej Kremer – podsekretarz stanu w MSZ,

1 Lista według alfabetycznej kolejności nazwisk.

02_SRODEK_01-48.indd 3

2010-09-09 23:16:59

POLITYCZNE TŁO KATASTROFY SMOLEŃSKIEJ

ks. Zdzisław Król – duchowny katolicki, b. kapelan Warszawskiej Rodziny Katyńskiej, Janusz Krupski

– kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, Janusz Kurtyka – prezes

IPN, ks. Andrzej Kwaśnik – duchowny katolicki, kapelan Federacji Rodzin Katyńskich, Bronisław

Kwiatkowski – dowódca Operacyjnych Sił Zbrojnych RP, Wojciech Lubiński – lekarz Prezydenta

RP, Tadeusz Lutoborski – przedstawiciel Rodzin Katyńskich, Barbara Maciejczyk – członkini

załogi, Barbara Mamińska – dyrektor w Kancelarii Prezydenta RP, Zenona Mamontowicz-Łojek –

prezes Polskiej Fundacji Katyńskiej, Stefan Melak – prezes Komitetu Katyńskiego, Tomasz Merta

– podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Andrzej Michalak –

członek załogi, Dariusz Michałowski – funkcjonariusz BOR, Stanisław Mikke – wiceprzewodniczący

Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Justyna Moniuszko – członkini załogi, Stanisław Nałęcz-

Komornicki – kanclerz Orderu Wojennego Virtuti Militari, Aleksandra Natalli-Świat – posłanka,

przewodnicząca sejmowej Komisji Finansów Publicznych, wiceprezes PiS, Janina Natusiewicz-Mirer

– działaczka społeczna, Piotr Nosek – funkcjonariusz BOR, Piotr Nurowski – prezes Polskiego

Komitetu Olimpijskiego, Bronisława Orawiec-Lö er – przedstawicielka Rodzin Katyńskich, ks. Jan

Osiński – duszpasterz w katolickim Ordynariacie Polowym WP, ks. Adam Pilch – p.o. naczelnego

kapelana ewangelickiego WP, Katarzyna Piskorska – przedstawicielka Rodzin Katyńskich, Maciej

Płażyński – poseł, prezes Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, b. marszałek Sejmu, ks. Tadeusz

Płoski – katolicki biskup polowy WP, Agnieszka Pogródka-Węcławek – funkcjonariuszka BOR,

Włodzimierz Potasiński – dowódca Wojsk Specjalnych RP, Arkadiusz Protasiuk – dowódca załogi,

Andrzej Przewoźnik – sekretarz generalny Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Krzysztof

Putra – wicemarszałek Sejmu, ks. Ryszard Rumianek – profesor teologii katolickiej, rektor UKSW,

Arkadiusz Rybicki – poseł, Andrzej Sariusz-Skąpski – prezes Federacji Rodzin Katyńskich, Wojciech

Seweryn – rzeźbiarz, Sławomir Skrzypek – prezes NBP, Leszek Solski – przedstawiciel Rodzin

Katyńskich, Władysław Stasiak – szef Kancelarii Prezydenta RP, Jacek Surówka – funkcjonariusz BOR,

Aleksander Szczygło – szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego, Jerzy Szmajdziński – wicemarszałek

Sejmu, wiceprzewodniczący SLD i jej kandydat w nadchodzących wyborach prezydenckich,

Jolanta Szymanek-Deresz – posłanka, Izabela Tomaszewska – dyrektor w Kancelarii Prezydenta RP,

Marek Uleryk – funkcjonariusz BOR, Anna Walentynowicz – legendarna współzałożycielka NSZZ

„Solidarność”, dama Orderu Orła Białego, Teresa Walewska-Przyjałkowska – wiceprezes Fundacji

„Golgota Wschodu”, Zbigniew Wassermann – poseł, Wiesław Woda – poseł, Edward Wojtas –

poseł, Paweł Wypych – sekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP, Stanisław Zając – senator,

Janusz Zakrzeński – aktor, Artur Ziętek – członek załogi, Gabriela Zych – przedstawicielka Rodzin

Katyńskich.

Nie przeżyła żadna z 96 osób, które znajdowały się na pokładzie rządowego tupolewa. Wszystkich łączyło

to, że byli polskimi obywatelami, którzy na czele z Prezydentem RP udawali się do położonego w pobliżu miej-

sca katastrofy Lasu Katyńskiego. Tam, gdzie dokładnie 70 lat wcześniej NKWD dokonała, na polecenie najwyż-

szego kierownictwa Związku Sowieckiego, bestialskiego mordu na polskich oﬁ cerach internowanych w wyniku

niemiecko-sowieckiej napaści na Polskę w 1939 roku. 70 lat później przedstawiciele Narodu i państwa polskie-

go oraz rodzin pomordowanych chcieli w Lesie Katyńskim oddać hołd oﬁ arom ludobójstwa. Zbieżność dat

i bliskość miejsc obu wydarzeń potęguje tragiczną wymowę smoleńskiej katastrofy.

Choć od tragedii tej upłynęło już pięć miesięcy, polska i międzynarodowa opinia publiczna nadal nie wie,

co było bezpośrednią przyczyną katastrofy i jaki był jej dokładny przebieg. Nieustalona jest też odpowiedzial-

ność za katastrofę w kategoriach prawna karnego. W Sejmie RP posłowie powołali Parlamentarny Zespół ds.

Zbadania Przyczyn Katastrofy Tu-154M, ponieważ dotychczasowy tryb ich badania przez organy państwowe

oraz zakres i sposób udostępniania informacji opinii publicznej budzi najwyższy niepokój.

02_SRODEK_01-48.indd 4

2010-09-09 23:16:59

WSTĘP

Nie antycypując ustaleń w sprawie bezpośredniej przyczyny i przebiegu katastrofy smoleńskiej, chcemy

dziś zwrócić uwagę na jej polityczne tło. Przede wszystkim za swoje moralne prawo i obowiązek uważamy

przypomnienie istotnych faktów, które poprzedziły smoleńską katastrofę. Tworzyły one polityczny klimat,

w którym prawdopodobieństwo zaistnienia katastrofy – występujące przecież w każdej sytuacji, ale z reguły

w znikomym stopniu – w tym wypadku zostało bardzo znacząco i niebezpiecznie podwyższone. Złożyły się na

to dwa zasadnicze czynniki; obydwa wynikają z polityki rządzącej w Polsce od jesieni 2007 r. Platformy Obywa-

telskiej – ugrupowania premiera Donalda Tuska i obecnego prezydenta Bronisława Komorowskiego.

Pierwszy czynnik to systematycznie prowadzona przez obóz rządzący akcja politycznego marginali-

zowania oraz propagandowego dyskredytowania i zniesławiania prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

Drugi czynnik to skrajnie nieodpowiedzialna, populistyczna polityka oszczędzania na bezpieczeń-

stwie najważniejszych osób w państwie, której skutkiem było niezapewnienie tym osobom niezbędnych

warunków bezpieczeństwa w odbywaniu podróży lotniczych.

Obydwa czynniki doprowadziły do tego, że lot prezydenta RP i osób towarzyszących 10 kwietnia 2010 r.

nie był dobrze przygotowany i nie zapewniał należytego bezpieczeństwa. Antyprezydencka polityka Donalda

Tuska demobilizowała podległe rządowi służby lub wręcz zachęcała je do lekceważenia głowy państwa i jego

kancelarii. W efekcie doszło do wielu zaniedbań po stronie instytucji rządowych. Bezpośrednio zaś po kata-

stroﬁ e Donald Tusk i inni ważni politycy z jego partii podjęli działania nastawione na odsunięcie od siebie poli-

tycznej odpowiedzialności za katastrofę, a w relacjach Polski z Federacją Rosyjską dopuścili się błędów i zanie-

chań, które drastycznie zmniejszyły szansę rzetelnego i pełnego ustalenia bezpośrednich przyczyn katastrofy.

Donald Tusk i jego polityczne środowisko ponoszą za tę sytuację pełną odpowiedzialność moralną

i polityczną. Jest to oczywiste bez względu na to, czy i jakie zostaną postawione zarzuty natury prawnokarnej.

W każdym państwie, w którym mechanizmy demokratyczne funkcjonują należycie, katastrofa o takich roz-

miarach i tak poważny ciężar gatunkowy popełnionych przez rządzących błędów spowodowałyby falę dymisji

na najwyższych szczeblach władzy. To, że w Polsce nie doszło do ani jednej takiej dymisji i że żaden z polityków

Platformy Obywatelskiej nie ma sobie niczego do zarzucenia, świadczy bardzo źle o standardach demokracji

i kultury politycznej pod rządami tego ugrupowania. Za równie niepokojące uważamy to, że media należące

do tzw. głównego nurtu są niezwykle powściągliwe w ocenie rządzących i unikają pytania o polityczną odpo-

wiedzialność za katastrofę.

Tym bardziej trzeba o tych sprawach głośno mówić. Jesteśmy to winni wspaniałym Polkom i Polakom, któ-

rzy 10 kwietnia 2010 r. zginęli na pokładzie rządowego tupolewa. Jesteśmy to winni Polsce, która przezwycięży

moralny kryzys polityki tylko wtedy, gdy zmierzy się z prawdą o smoleńskiej tragedii.

02_SRODEK_01-48.indd 5

2010-09-09 23:16:59

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: