7feb50625de54b2c81fe516d489143441260rozpWE19991.pdf

(399 KB) Pobierz
1260rozpWE1999
ROZPORZ Ą DZENIE RADY (WE) NR 1260/1999
z dnia 21 czerwca 1999 r.
ustanawiaj ą ce przepisy ogólne w sprawie funduszy strukturalnych
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 161,
uwzględniając wniosek Komisji 1 ,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego 2 ,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego 3 ,
uwzględniając opinię Komitetu Regionów 4 ,
a takŜe mając na uwadze, co następuje:
(1) art. 158 Traktatu stanowi, Ŝe w celu umocnienia spójności gospodarczej i społecznej,
Wspólnota zmierza do zmniejszenia dysproporcji w poziomach rozwoju róŜnych
regionów oraz zacofania regionów mających najmniej korzystne warunki lub wysp, w
tym obszarów wiejskich; przepis art. 159 przewiduje wspieranie tych działań za
pośrednictwem funduszy strukturalnych, Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI)
oraz innych istniejących instrumentów finansowych;
(2) art. 19 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2052/88 z dnia 24 czerwca 1988 r., w sprawie
zadań funduszy strukturalnych i ich skuteczności, oraz w sprawie koordynacji działań
funduszy między sobą i z operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi
istniejącymi instrumentami finansowymi 5 , wymaga od Rady, aby ponownie dokonała
jego analizy na podstawie propozycji Komisji przed dniem 31 grudnia 1999 r.; w celu
poprawy przejrzystości prawodawstwa wspólnotowego zaleca się umieszczenie
wszystkich przepisów dotyczących funduszy strukturalnych w ramach jednego
rozporządzenia oraz uchylenie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2052/88 oraz
rozporządzenia Rady (EWG) nr 4253/88 z dnia 19 grudnia 1988 r. ustanawiającego
przepisy wykonawcze do rozporządzenia (EWG) nr 2052/88 w odniesieniu do
koordynacji działań róŜnych funduszy strukturalnych między nimi oraz z operacjami
Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi istniejącymi instrumentami
finansowymi 6 ;
Dz.U. C 176 z 9.6.1998, str. 1.
2 Zgoda wydana dnia 6 maja 1999 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
3
Dz.U. C 407 z 28.12.1998, str. 74.
4 Dz.U. C 373 z 2.12.1998, str. 1.
5
Dz.U. L 185 z 15.7.1988, str. 9. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3193/94 (Dz.U.
L 337 z 24.12.1994, str. 11).
6
Dz.U. L 374 z 31.12.1988, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3193/94.
1
(3) zgodnie z art. 5 protokołu 6 w sprawie przepisów szczególnych dotyczących Celu 6 w
ramach funduszy strukturalnych w Finlandii oraz Szwecji, dołączonego do Aktu
Przystąpienia Austrii, Finlandii oraz Szwecji, postanowienia tego protokołu powinny
zostać poddane ponownej analizie przed końcem 1999 r., równocześnie z
rozporządzeniem (EWG) nr 2052/88;
(4) w celu zwiększenia koncentracji i uproszczenia działań funduszy strukturalnych liczba
celów priorytetowych powinna zostać zmniejszona w porównaniu z rozporządzeniem
(EWG) 2052/88; cele te powinny zostać ponownie określone jako wspierające rozwój i
dostosowanie strukturalne regionów opóźnionych w rozwoju, przekształcenia
ekonomiczne i społeczne oraz zmianę profilu polityki społecznej na obszarach stojących
w obliczu trudności strukturalnych oraz dostosowujące i modernizujące polityki i
systemy edukacyjne, szkoleniowe i zatrudnienia;
(5) w swoich wysiłkach zmierzających do umocnienia spójności gospodarczej i społecznej
Wspólnota takŜe stara się wspierać harmonijny, zrównowaŜony i trwały rozwój
działalności gospodarczej, wysoki poziom zatrudnienia, równość traktowania kobiet i
męŜczyzn oraz wysoki poziom ochrony i poprawy stanu środowiska; wysiłki te w
szczególności powinny włączać w proces przygotowywania i realizacji działań funduszy
strukturalnych wymogi ochrony środowiska naturalnego, a takŜe powinny pomagać w
eliminowaniu nierówności i wspieraniu równości męŜczyzn i kobiet; działania funduszy
mogą takŜe przyczyniać się do zwalczania wszelkich form dyskryminacji na tle
rasowym, etnicznym, niepełnosprawności lub wieku, w szczególności za pomocą oceny
potrzeb, zachęt finansowych oraz poszerzonego partnerstwa;
(6) rozwój kulturalny, jakość środowiska naturalnego i stworzonego przez człowieka,
jakościowy i kulturowy wymiar Ŝycia, a takŜe rozwój turystyki przyczyniają się do
gospodarczego i społecznego wzrostu atrakcyjności regionów, o tyle o ile zachęcają one
do tworzenia zrównowaŜonego zatrudnienia;
(7) Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) przyczynia się przede wszystkim do
osiągnięcia celu polegającego na wspieraniu rozwoju i dostosowania strukturalnego
regionów opóźnionych w rozwoju oraz gospodarczego i społecznego przekształcenia
obszarów stojących w obliczu trudności strukturalnych;
(8) zadania Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) powinny być dostosowane w celu
uwzględnienia i wykonania Europejskiej Strategii na rzecz Zatrudnienia;
(9) strukturalne aspekty wspólnej polityki rybołówstwa zostały zintegrowane jako
pełnoprawna polityka strukturalna zgodnie z zasadami regulującymi fundusze
strukturalne od 1993 r.; wdraŜanie poprzez Instrument Finansowy Orientacji
Rybołówstwa (IFOR) w ramach funduszy strukturalnych powinno być kontynuowane;
pomoc z IFOR w ramach Celu 1 stanowi część programowania tego Celu, natomiast
pomoc poza Celem 1 jest przedmiotem pojedynczego programu w kaŜdym
zainteresowanym Państwie Członkowskim;
(10) Wspólnota podjęła reformę wspólnej polityki rolnej, która zawiera środki strukturalne i
towarzyszące, słuŜące rozwojowi obszarów wiejskich; w tym kontekście Sekcja
Orientacji - Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) powinna
w dalszym ciągu przyczyniać się do osiągania celu priorytetowego polegającego na
rozwoju i strukturalnym dostosowaniu regionów opóźnionych w rozwoju poprzez
poprawę efektywności struktur produkcji, przetwórstwa i obrotu produktami rolnymi i
leśnymi oraz rozwijanie potencjału lokalnego na obszarach wiejskich; Sekcja Gwarancji
EFOGR przyczynia się do osiągnięcia celu priorytetowego polegającego na
gospodarczej i społecznej konwersji obszarów stojących w obliczu trudności
strukturalnych, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1257/1999 z dnia 17 maja
1999 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu
Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), zmieniające i uchylające niektóre
rozporządzenia 7 ;
(11) szczególne zasady mające zastosowanie do kaŜdego z funduszy mają zostać
wymienione w decyzjach wykonawczych, przyjętych na podstawie art. 37, 148 i 162
Traktatu;
(12) kryteria wyznaczania regionów i obszarów kwalifikujących się powinny zostać
sprecyzowane; w tym celu właściwe jest, aby identyfikacja regionów i obszarów
priorytetowych na poziomie Wspólnoty oparta była na wspólnym systemie klasyfikacji
regionów, zwanym „Nomenklaturą Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych
(NTS)”, ustanowionym przez Urząd Statystyczny Wspólnot Europejskich we
współpracy z krajowymi instytutami statystycznymi;
(13) regiony opóźnione w rozwoju powinny być określone jako te, w których produkt
krajowy brutto (PKB) na mieszkańca jest niŜszy od 75% średniej wspólnotowej; dla
zapewnienia efektywnej koncentracji pomocy, Komisja powinna ściśle stosować to
kryterium, korzystając z obiektywnych danych statystycznych; regiony peryferyjne oraz
obszary o bardzo niskiej gęstości zaludnienia objęte Celem 6, określonym w protokole 6
dołączonym do Aktu Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji na okres 1995-1999 r.,
równieŜ powinny zostać objęte Celem 1 na podstawie niniejszego rozporządzenia;
(14) obszary przechodzące konwersję gospodarczą i społeczną powinny być określone jako
te, które obejmują obszary przechodzące zmiany społeczno - gospodarcze w sektorze
przemysłowym i usługowym, upadające obszary wiejskie, obszary miejskie znajdujące
się w trudnej sytuacji oraz obszary zaleŜne od rybołówstwa objęte kryzysem; pomoc ta
jest właściwie skoncentrowana na najpowaŜniej dotkniętych obszarach Wspólnoty;
obszary te powinny zostać wyznaczone przez Komisję, działającą w oparciu o
propozycje Państw Członkowskich i w ścisłej współpracy z nimi;
(15) w celu zapewnienia wspólnotowego charakteru działania funduszy, obszary
przechodzące zmiany społeczno - gospodarcze w sektorze przemysłowym i upadające
obszary wiejskie w moŜliwie najszerszym stopniu powinny zostać wyznaczone w
oparciu o obiektywne wskaźniki, stosowane na poziomie Wspólnoty; ludność objęta
przez ten cel priorytetowy, biorąc Wspólnotę jako całość, powinna objąć około 10%
ludności Wspólnoty w przypadku obszarów przemysłowych, 5% w przypadku obszarów
wiejskich, 2% w przypadku obszarów miejskich i 1% w przypadku obszarów
rybołówstwa; dla zagwarantowania sprawiedliwego udziału kaŜdego Państwa
Członkowskiego w kompleksowych wysiłkach zmierzających do koncentracji,
maksymalna moŜliwa redukcja populacji objętej Celem 2 w 2006 r., określonym w
niniejszym rozporządzeniu, nie moŜe przekraczać jednej trzeciej w porównaniu z
7
Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 80.
populacją objętą Celem 2 i 5b w roku 1999, określonym w rozporządzeniu (EWG) nr
2052/88;
(16) w celu wydajnego programowania, regiony opóźnione w rozwoju, których PKB na
mieszkańca jest niŜszy od 75% średniej Wspólnoty, powinny być takie same jak obszary
wspomagane przez Państwa Członkowskie na podstawie art. 87 ust. 3 lit. a) Traktatu,
przy uwzględnieniu wszelkich szczególnych środków przyjętych na podstawie art. 299
ust. 2 Traktatu na korzyść regionów peryferyjnych (francuskie departamenty zamorskie,
Azory, Maderę, Wyspy Kanaryjskie); podobnie, obszary przechodzące zmiany
gospodarcze i społeczne powinny w duŜym stopniu odpowiadać obszarom
wspomaganym przez Państwa Członkowskie na podstawie z art. 87 ust. 3 lit. c)
Traktatu; celem Wspólnoty jest wzrost spójności na zakończenie okresu 2000-2006 r. w
odniesieniu do ich obecnej sytuacji poprzez odpowiednie wysiłki Państw
Członkowskich;
(17) cel dostosowania i modernizacji polityk i systemów edukacji, szkolenia i zatrudnienia
stwarza warunki do pomocy finansowej w regionach i obszarach nie objętych Celem 1;
Cel 3 powinien takŜe stanowić punkt odniesienia do zapewnienia spójności ze
wszystkimi działaniami związanymi z zasobami ludzkimi w danym Państwie
Członkowskim;
(18) wsparcie Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) w ramach Celu 2 powinno
przybierać formę regionalnych i lokalnych działań, odnoszących się do szczególnej
sytuacji w kaŜdym z obszarów objętych Celem 2 i koordynowanych z interwencjami
innych funduszy strukturalnych; kaŜdy wkład EFS w jednolity dokument programowy
dla Celu 2 musi mieć wystarczającą wielkość, uzasadniającą jego osobne zarządzanie,
dlatego nie powinien być niŜszy niŜ 5% całkowitego wkładu funduszy strukturalnych;
(19) regiony objęte celem priorytetowym w 1999 r., które juŜ nie spełniają kryteriów
kwalifikujących, powinny otrzymywać stopniowo malejące wsparcie przejściowe;
wsparcie to w 2000 r. powinno być niŜsze, niŜ w 1999 r.;
(20) powinny istnieć przepisy w sprawie alokacji poszczególnych części dostępnych
zasobów; zasoby te powinny być rozdzielane corocznie i powinny być skoncentrowane
w regionach opóźnionych w rozwoju, w tym równieŜ w regionach otrzymujących
wsparcie przejściowe;
(21) całkowite roczne wpływy Państwa Członkowskiego z funduszy strukturalnych na
podstawie niniejszego rozporządzenia - włącznie z pomocą otrzymywaną z Funduszu
Spójności – powinny być ograniczone w ramach ogólnego pułapu w zaleŜności od
krajowej zdolności absorpcji;
(22) Komisja w oparciu o właściwe, obiektywne kryteria powinna dokonywać
indykatywnego podziału środków w ramach zobowiązań dla kaŜdego celu
priorytetowego; 4% środków przydzielonych w ten sposób Państwu Członkowskiemu
powinno być przydzielonych przez Komisję w połowie wyznaczonego okresu; w
uznaniu szczególnych wysiłków dla procesu pokojowego w Irlandii Północnej, program
PEACE powinien być kontynuowany do 2004 r.; dla szwedzkich regionów NUTS -II,
nie objętych wykazem, określonym w art. 3 ust. 2 i spełniających kryteria ustanowione
w art. 2 protokołu 6 do Aktu Przystąpienia Austrii, Szwecji i Finlandii, powinien zostać
ustanowiony specjalny program pomocowy na okres 2000-2006 r.;
(23) 5,35% przydziału wszystkich dostępnych zobowiązań powinno być przeznaczone na
inicjatywy wspólnotowe, a 0,65% na działania innowacyjne i pomoc techniczną;
(24) przyznane środki dostępne dla funduszy strukturalnych, powinny być do celów
programowania indeksowane na podstawie stawki ryczałtowej, a jeśli zajdzie taka
potrzeba, przed dniem 31 grudnia 2003 r. powinno być dokonane techniczne
dostosowanie do tej indeksacji;
(25) na podstawie głównych zasad reformy funduszy strukturalnych z 1988 r. naleŜy
kontynuować zarządzanie funduszami do 2006 r.; jednakŜe, zebrane doświadczenie
wskazuje na potrzebę zmian, które uproszczą i uczynią te zasady bardziej przejrzystymi;
w szczególności, skuteczność powinna być uznana za zasadę fundamentalną;
(26) jeŜeli działania funduszy strukturalnych mają być skuteczne i przejrzyste, obowiązki
Państw Członkowskich i Komisji powinny być precyzyjnie określone; obowiązki te
powinny być wyszczególnione dla kaŜdego etapu programowania, monitorowania,
oceny i nadzoru; zgodnie z zasadą pomocniczości i zastrzeŜeniem kompetencji Komisji,
wykonywanie i monitorowanie pomocy powinno być przede wszystkim zadaniem
Państw Członkowskich;
(27) działania Wspólnoty powinny być komplementarne lub powinny stanowić wkład do
działań Państw Członkowskich; w celu zagwarantowania znaczącej wartości dodanej
naleŜałoby wzmocnić partnerstwo; dotyczy to organów regionalnych i lokalnych,
innych właściwych organów, w tym organów odpowiedzialnych za środowisko i
wspieranie równości kobiet i męŜczyzn, partnerów gospodarczych i społecznych oraz
innych właściwych organów; w proces przygotowania, monitorowania i oceny pomocy
zostaną włączeni odpowiedni partnerzy;
(28) proces programowania powinien zostać określony od pierwotnej koncepcji do
bezpośredniego beneficjenta i wspomagany w Państwach Członkowskich poprzez
szerokie, indykatywne wytyczne dotyczące odpowiednich i uzgodnionych polityk
Wspólnoty w nawiązaniu do funduszy strukturalnych, przygotowane przez Komisję;
(29) programowanie powinno zapewnić wzajemną koordynację funduszy strukturalnych
oraz koordynację z innymi dostępnymi instrumentami finansowymi i EBI; niniejsza
koordynacja dotyczy takŜe łączenia subwencji i poŜyczek;
(30) działania funduszy i działania przez nie finansowane muszą być zgodne z innymi
politykami Wspólnoty i prawodawstwem wspólnotowym, oraz muszą zostać
ustanowione przepisy szczególne w tym obszarze działania mające na celu
rozpowszechnianie i wykorzystywanie rezultatów badań i rozwoju technologii,
prowadzonych w kontekście funduszy strukturalnych muszą gwarantować ochronę praw
odnoszącą się do nabywania i wykorzystywania wiedzy i muszą być prowadzone
zgodnie ze wspólnotowymi regułami konkurencji;
(31) powinny zostać określone prostsze kryteria i szczegółowe zasady weryfikacji i
wprowadzania w Ŝycie zasady dodatkowości;
Zgłoś jeśli naruszono regulamin