Psychospołeczne konsekwencje aborcji dla personelu medycznego
- aborcja jako zaprzeczenie powołania lekarskiego (zabijanie o okaleczenie jako rodzaj pomocy)
- brak zaangażowania u personelu med. Jest spowodowany uruchomieniem procesów obronnych i jest szkodliwy dla zdrowia psychicznego
- Najmniej negatywne konsekwencje dotyczą psychologów i pracowników socjalnych którzy zajmują się kobietą przed aborcją
- Praca personelu w czasie aborcji jest silnie obciążająca psychicznie (szczególnie gdy aborcja jest dokonywana w 3 trymestrze ciąży)
-Przeżycia personelu w dniu aborcji:
· Przygnębienie, obniżony nastrój
· Poczucie niesmaku i niezadowolenia z siebie
· Zdenerwowanie i niepokój
· Poczucie frustracji i chęć poprawienia samopoczucia np. przez alkohol, papierosy, agresję
- Częste wykonywanie zabiegów prowadzić może do uzależnień, zachowań destrukcyjnych, agresywnych, utratę szacunku i cyniczną postawę w stosunku do innych
- Zdehumanizowanie percepcji innych prowadzi do traktowania ich w sposób poniżający i przedmiotowy
- występuje poczucie odrzucenia społecznego, zespołu wypalenia zawodowego, kryzys identyfikacji z zawodem lekarza
- objawy psychosomatyczne np. bezsenność
- szczególne trudne są doświadczenia personelu który jednocześnie ratuje życie jednym dzieciom a odbiera innym oraz gdy istnieje rozbieżność pomiędzy rolą zawodową a społeczną np. lekarza a męża czy żony (doświadczenia noszenia w sobie kilku osobowości)
- negatywne konsekwencje są niezależne od światopoglądu, religijności
- personel medyczny może doświadczać zespołu post aborcyjnego ponieważ nie tylko są świadkami ale także uczestniczą w śmierci człowieka
- mimo zewnętrznych pozorów pewności siebie, nowoczesności osoby te dużo energii psychicznej zużywają na radzenie sobie z poczuciem wstydu i winy, złością i poczuciem bycia ofiarą
- organizowane są grupy wsparcia psychologicznego dla takich osób
Poradnictwo genetyczne jako problem psychologiczny - wnioski badań
- upowszechnienie w społeczeństwie wiedzy o początku życia ludzkiego, zwłaszcza uzasadnienie naukowe a nie tylko religijne
- Zarówno kobiety jak i mężczyzn należy edukować na temat rozwoju dziecka przed urodzeniem
- Podniesienie poziomu wiedzy w społeczeństwie powinno być połączone z kształtowaniem zdolności wizualizacji dziecka, budzeniem stosunku emocjonalnego i potrzeby komunikacji z nim np. filmy, slajdy, ilustracje
- niepotwierdzenie hipotezy o związku pomiędzy poziomem wiedzy dotyczące prenatalnego rozwoju dziecka z przyznaniem mu statusu człowieka i postawy antyaborcyjnej sugeruje o istnieniu jeszcze innych czynników które należałoby zbadać
- upowszechnienie w społeczeństwie przekonania o bezwarunkowej wartości życia każdego człowieka niezależnie od jego stanu zdrowia a poczucie szczęścia dziecka zaeży od postaw jego otoczenia które można modyfikować
- poszerzenie wiedzy społeczeństwa na temat chorób przekazywanych genetycznie oraz czynnikach ryzyka i możliwości badań na nosicielstwo
- uwzględnienie w przekazywaniu wiadomości poziomu religijności rodziców (nie narzucanie rodzicom sposobu rozwiązania ich problemu co wiąże się z możliwością zrzucania odpowiedzialności)
- Większa niż u mężczyzn wnikliwość w ocenie moralnej czynów u kobiet, większa potrzeba rozważenia wszystkich za i przeciw. Dać rodzicom czas na proces decyzyjny, na zwerbalizowanie wątpliwości, uwrażliwiać mężczyzn na moralny aspekt badań i ich konsekwencje oraz rozterki partnerki
- rozpowszechnienie umiejętności korzystania z naturalnych metod planowania rodziny aby uniknąć nie planowanego poczęcia dziecka
- zwiększyć zakres informacji dla personelu i społeczeństwa obejmujące zalety, ograniczenia i negatywne konsekwencje poradnictwa genetycznego
- objęcie opieką psychiatryczną kobiet proszących o badania prenatalne ze wzgl. na lęk przed urodzeniem chorego dziecka pomimo niskiego ryzyka wad genetycznych
- pomoc rodzicom przed badaniem w nawiązaniu stosunku emocjonalnego z dzieckiem aby nie uzależniali go tylko od zdrowia dziecka
- badanie usg powinno byś wykorzystane do nawiązania kontaktu pomiędzy rodzicami a dzieckiem – obecność ojca podczas badań, szczegółowa informacja o czynnościach lekarza i poziomie rozwoju dziecka
- w przygotowaniu personelu medycznego należy zwrócić uwagę na umiejętność pomocy w kształtowaniu więzi emocjonalnej pomiędzy dzieckiem a rodzicami, wykorzystanie badań prenatalnych do kształtowania i umacniania tej więzi
- w sytuacji diagnozy wady wrodzonej:
· zapewnienie rodzicom pomocy terapeutycznej
· odpowiednie przekazanie informacji- intymność, dyskrecja, życzliwość, empatia
· klarowne informacje, zrozumiały język, wizualizacja np. slajdy, zdjęcia usg
· danie czasu na przyswojenie informacji, możliwość stawiania pytań
· dyskusja na temat różnych opcji działań
- W sytuacji utraty dziecka z wadą wrodzoną:
· opieka i współczucie personelu w szpitalu
· zobaczenie, potrzymanie dziecka, wytłumaczenie defektu
· jeśli rodzice od razu nie chcą widzieć dziecka należy dać im kilka dni na zmianę decyzji
· wytłumaczenie znaczenia pamiątek po dziecku np. fotografii odcisku rączki
· zdjęcie powinno ukrywać defekt, dziecko powinno być ubrane i na rękach rodziców lub personelu
· nadanie dziecku imienia
· możliwość ochrzczenia dziecka jeśli urodziło się żywe
· zorganizowanie pogrzebu w którym powinni uczestniczyć rodzice
· różne formy wsparcia społecznego
· przełożenie poczęcia następnego dziecko o co najmniej pół roku – czas na opłakanie dziecka zmarłego
· ostrzeżenie rodziców przed traktowaniem kolejnego dziecka jako zastępującego to utracone
- szczególną opieką należy otoczyć kobiety które stają kolejny raz wobec przedurodzeniowej diagnozy choroby wrodzonej dziecka
- w przypadku decyzji o urodzeniu dziecka chorego należy:
· poinformować rodziców o objawach, możliwości leczenia i rehabilitacji oraz trudnościach jakie mogą ich spotkać
· pomoc w przygotowaniu do jak najwcześniejszej interwencji terapeutycznej
· pomoc w rozładowywaniu negatywnych emocji rodziców
· skontaktować z rodzicami innych dzieci z podobnymi schorzeniami
· uświadomić rodzicom ich własne kompetencje i możliwości
· nauczyć rodziców relaksu, zachęcać do gimnastyki i ruchu na Świerzym powietrzu
· zapoznać rodziców z metodami stymulacji prenatalnej np. muzykoterapii płodowej
· zapewnić psychoprofilaktyczne przygotowanie do porodu
· tworzyć warunki do porodu naturalnego
· intensywny, stały kontakt rodziców z dzieckiem po porodzie
· jak najdłuższe karmienie piersią
· stały kontakt z poradnią i lekarzem
· zapewnienie oparcia w najbliższym otoczeniu
· otoczyć opieką psychologiczną pozostałe dzieci i uczulić rodziców także na ich potrzeby
- nie pomijanie religijności rodziców w czasie porady genetycznej zwłaszcza w przypadku możliwości różnych działań. Korzystanie z poczucia obecności kogoś Mocnego, Dobrego Ojca
PiterMax2024