Radiowęglowe datowanie Manuskryptu Voynicha
Nie ulega wątpliwości, że Manuskrypt Voynicha to najbardziej niezwykły rękopis na świecie. Na swoich stronach zawiera rysunki roślin, które z pewnością nie pochodzą z naszej planety. Przedstawia być może jakieś organizmy wodne, tablice astrologiczne, przepisy farmaceutyczne a nawet mapy nieba. Wszystkie te niezwykłe ilustracje sa co prawda szczegółowo opisane, ale problem w tym że nikomu nie udalo sie tych opisow odczytac. Są zapisane niezrozumiałym, niektórzy mówią nieziemskim jeżykiem. Niektorzy przypisują stworzenie rękopisu Leonardo da Vinci.
Naukowcy z University of Arizona podjęli się przeprowadzenia datowania radioweglowego rękopisu, które wykazalo że powstał on na początku XV stulecia, mniej więcej pomiędzy 1404 a 1438 rokiem. Węgiel C-14 jest rzadką formą węgla występującą w ziemskim środowisku. Atom wegla C-14 statystycznie pojawia raz na bilion nieradioaktywnych izotopów węgla – w wiekszości C-12. Węgiel C-14 można znaleźć także w ziemskiej atmosferze, jako część dwutlenku węgla. Rośliny wzrastają dzięki pobieraniu CO2 z atmosfery, przez co akumulują w sobie określoną ilość węgla C-14. Zwierzęta i ludzie także akumulują w sobie C-14 jedząc rośliny lub inne zwierzęta, w których tkankach znajduje się C-14.
Niewielki wycinek strony z rękopisu, który został pobrany do analizy nie mógł pochodzić ze strony już wczesniej naprawianej lub konserwowanej. Skalpelem wycieto prostokąt 1mm x 6 mm, który przewieziono do laboratorium w Tucson, gdzie został oczyszczony i przygotowany do analizy. Ponieważ wycinek pochodził z krawedzi strony, na jego powierzchni zebrało sie sporo tłuszczu z dłoni ludzi, którzy przglądali rekopis wczesniej. Urządzenie badające rozpad wegla C-14 jest tak czułe, że pozostawienie tluszczu na wycinku strony, mogłoby kompletnie wypaczyć wynik analizy.
Tak oczyszczony wycinek został nastepnie spalony, dzięki czemu usunięto z niego wszystkie inne niepotrzebne komponenty. Do badania pozostawał wtedy sam wegiel w postaci grafitowego pyłu. Tak precyzyjne ustalenie daty powstania Mauskryptu Voynicha przesuneło wiek księgi o 100 lat a także sprawiło, że wiele hipotez na temat jego powstania straciło sens. Naukowcy chcieli przetestowac w ten sam sposob tusz jaki użyto do stworzenia rysunków w rękopisie, ale na razie nie wymyślono sposobu w jaki można by go pobrać do analizy. Poza tym istnieje możliwość, że tusz mial pochodzenie nieorganiczne i nie ma w nim wegla C-14.
Jednak o wiele wieksza tajemnicą niż wiek rekopisu, jest jego zawartość. Nikt do tej pory nie był w stanie odczytać tego co zapisano w księdze. Wielu badaczy uważa mauskrypt za zwykłe oszustwo. Jednak taka opinia jest być może podyktowana frustracją z braku znalezienia klucza do tekstu. Odkrywca manuskryptu – Wilfrid Voynich – pracował nad nim przez 18 lat aż do swojej smierci i nie byl w stanie przetłumaczyć choćby jednej linijki. Być może sposobem na przeczytanie manuskryptu jest nałożenie na jego strony kartki papieru z odpowiednio rozmieszczonymi dziurami, przez które widać tylko te części tekstu, które wszystkie razem nabiorą odpowiedniego znaczenia.
Można sie jedynie domyślać, że teksty te dotyczą wiedzy z zakresu alchemii, wiedzy tajemnej w tamtych czasach, wiedzy tak cennej , że wartej kodowania by nie dostała się w niepowołane rece. Podobno manuskrypt nabył cesarz Rudolf znany ze swojej pasji do alchemii. Zaplacił za księgę okrągłą sumke mając nadzieję, że zostanie ona przetłumaczona na jego dworze. Nadzieje cesarza jednak spełzły na niczym. Inna teoria mowi, że manuskrypt Voynicha to zakodowana , których dbiblia Katarówoszczętnie wytępiła krucjata w XIII w.http://nowaatlantyda.com/2011/02/12/radioweglowe-datowanie-mauskryptu-voynicha/
http://find-truth.socjum.pl/blog/208
mrosiak17