613 PRAW.PDF

Dodatek

613 Praw

Nowy Testament zawiera około 1000 przykazań, z których większość nie sprawia większych

problemów, jeśli chodzi o zastosowanie w życiu codziennym. Jednakże, apostoł Paweł nauczał,

iż całe Pismo jest pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy i do

wychowywania w sprawiedliwości. Dotyczy to również przykazań zapisanych w Torze, dlatego

też powinniśmy wiedzieć, jak stosować owe 613 przykazań w naszym życiu. Poniżej

zamieszczamy krótki opis każdego z nich wraz ze sposobem, w jaki powinniśmy je dzisiaj

wypełniać.

Klucz:

Ś (świątynia) - Przykazanie stanowi część świątynnego systemu ofiarniczego zastąpionego

przez ofiarę i kapłaństwo Jeszuy. Dla nas stanowi ono wskazanie na Mesjasza, a jego

wypełnianie jest związane wyłącznie z przyjęciem Jeszuy jako Zbawiciela. Nie ma zatem

zastosowań praktycznych (np. ofiary dziękczynne są dzisiaj zastąpione dziękczynieniem w

modlitwie).

U. M. (Uniwersalne prawo moralne) - Przykazanie dotyczy moralności w aspekcie osobistym lub

społecznym i stosuje się do nas bezpośrednio albo pośrednio, stanowiąc podstawę innych

zasad, którymi powinniśmy się kierować.

U. R. (Uniwersalne prawo rozszerzone) - Przykazanie zostało zintensyfikowane i pogłębione w

Nowym Testamencie. (Np. „ Na [Pana, Boga swego] imię będziesz przysięgał” Ks.

Deuteronomium 10:20. „ Niechaj więc mowa wasza będzie: Tak - tak, nie - nie” Ew. Mateusza

5:37).

Ż (Prawo dotyczące Żydów) - Przykazanie jest częścią żydowskiego dziedzictwa narodowego i

odwołuje się do wypełnienia Bożych obietnic dotyczących utworzenia Izraela. Ważne jako

element narodowej i kulturowej tożsamości, o ile jest przestrzegane w sposób ukazujący jego

wypełnienie w Osobie Mesjasza, przy czym Jeszua zastępuje ofiarniczy wymiar zawartych w

nim praktyk.

D (Prawo dawne) - Przykazanie dotyczy starożytnego Izraela.

? - Przykazanie przynajmniej częściowo niejasne, jeśli chodzi o współczesne zastosowanie

praktyczne.

K (Kombinacja kilku praw) - Przykazanie jest kombinacją kilku powyższych kategorii: (przykład

1) Lista pokarmów czystych może mieć wymiar moralny, jeżeli ją rozumiemy w kategoriach

zdrowotnych; może stanowić element kulturowego oddzielenia Izraela od reszty narodów; i

może być częścią świątynnego systemu ofiarniczego poprzez wykluczanie nieczystych osób z

uczestnictwa w obrzędach.

B. Z. (Bez zastosowań) - Przykazanie nie posiada współczesnych zastosowań.

Oprócz omówionych poniżej, istnieje jeszcze ponad 1050 przykazań zawartych w samym

Nowym Testamencie. Oczywiście, przestrzeganie praw staro- czy nowotestamentowych nie

może być celem samym w sobie, ani też nie powinniśmy próbować wypełniać ich własnymi

wysiłkami. Jedynie poleganie na Bożej łasce i odkupieniu - czyli postępowanie w mocy

pochodzącej ze Zmartwychwstania Jeszuy - umożliwia nam życie w posłuszeństwie Prawu.

Przykazania pogłębiają naszą pokorę i uświadamiają nam konieczność polegania na Bożym

miłosierdziu i mocy.

LISTA PRZYKAZAŃ O CHARAKTERZE NAKAZÓW

BÓG

1 II Mojż. 20:2

2 V Mojż. 6:4

3 V Mojż. 6:5

4 V Mojż. 6:13

5 II Mojż. 23:25

V Mojż. 11:13

6 V Mojż. 10:20

7 V Mojż. 10:20

8 V Mojż. 28:9

9 III Mojż. 22:32

Żyd powinien 1 wierzyć, że Bóg istnieje i 2 uznawać, że On

jest jedynym Bogiem; 3 miłować Go, 4 bać się Go i 5 służyć

Mu. Powinien również 6 przylgnąć do Niego oraz 7 przysięgać

wyłącznie na Jego imię. Należy 8 chodzić Jego drogami i

9 święcić Jego imię.

TORA

10 V Mojż. 6:7

11 V Mojż. 6:7

12 V Mojż. 6:8

13 V Mojż. 6:8

14 IV Mojż. 15:38

15 V Mojż. 6:9

16 V Mojż. 31:12

17 V Mojż. 17:18

18 V Mojż. 31:19

19 V Mojż. 8:10

KUMŻ

Żyd powinien 10 powtarzać Sz’ma rano i wieczorem,

11 studiować Torę i nauczać Jej innych. Powinien umieszczać

tefilin na 12 czole i 13 ramieniu. Powinien sobie zrobić 14 cicit

na rogach szala modlitewnego i 15 umieścić mezuzę na

drzwiach.

Lud powinien się 16 gromadzić każdego siódmego roku aby

wysłuchać Tory, a 17 król musi osobiście Ją przepisać dla

siebie. 18 Każdy Żyd powinien posiadać własny zwój Tory.

Należy 19 uwielbić Boga po spożyciu każdego posiłku.

ŚWIĄTYNIA I KAPŁANI

20 II Mojż. 25:8

21 III Mojż. 19:30

22 IV Mojż. 18:4

23 IV Mojż. 18:3

24 II Mojż. 30:19

25 II Mojż. 27:21

26 IV Mojż. 6:23

27 II Mojż. 25:30

28 II Mojż. 30:7

29 III Mojż. 6:6

30 III Mojż. 6:3

31 IV Mojż. 5:2

32 III Mojż. 21:8

33 II Mojż. 28:2

34 IV Mojż. 7:9

35 II Mojż. 30:31

36 V Mojż. 18:6-8

37 III Mojż. 21:2-3

38 III Mojż. 21:13

Żydzi powinni 20 zbudować świątynię i 21 szanować ją.

Powinna ona być 22 strzeżona nieustannie, a 23 Lewici mają w

niej służyć. Przed wejściem do świątyni oraz uczestnictwem

w obrzędach kapłani 24 muszą obmyć ręce i nogi; muszą

również codziennie 25 zapalać świecznik. Kapłani mają

26 błogosławić Izraela oraz 27 kłaść chleby pokładne na stole

przed Arką. Dwa razy dziennie będą 28 spalać kadzidło na

złotym ołtarzu. Ogień ma być stale 29 podtrzymywany, a

popiół 30 usuwany codziennie. Osoby nieczyste w sensie

rytualnym mają 31 zakaz wstępu do świątyni. Izrael

powinien okazywać 32 szacunek swym kapłanom, którzy

mają się 33 ubierać w specjalne szaty. Kapłani mają 34 nosić

Arkę Przymierza na ramionach, a święty olej do

namaszczania 35 musi być przygotowywany według ściśle

określonej receptury. Rody kapłańskie mają się 36 rotacyjnie

zmieniać podczas służby w świątyni. Kapłanowi nie wolno

się 37 zanieczyszczać obecnością ciał zmarłych - nawet

najbliższych. Arcykapłanowi wolno poślubić 38 wyłącznie

dziewicę

OFIARY

39 IV Mojż. 28:3

40 III Mojż. 6:13

41 IV Mojż. 28:9

42 IV Mojż. 28:11

43 III Mojż. 23:36

44 III Mojż. 23:10

45 IV Mojż. 28:26-27

46 III Mojż. 23:17

47 IV Mojż. 29:1-2

48 IV Mojż. 29:7-8

49 III Mojż. 16

50 IV Mojż. 29:13

51 IV Mojż. 29:36

52 II Mojż. 23:14

53 II Mojż. 34:23;

V Mojż. 16:6

54 V Mojż. 16:14

55 II Mojż. 12:6

56 II Mojż. 12:8

57 IV Mojż. 9:11

58 IV Mojż. 9:11;

59 IV Mojż. 10:10;

IV Mojż. 10:9

60 III Mojż. 22:27

61 III Mojż. 22:21

62 III Mojż. 2:13

63 III Mojż. 1:2

64 III Mojż. 6:18

65 III Mojż. 7:1

66 III Mojż. 3:1

67 III Mojż. 2:1

68 III Mojż. 4:13

69 III Mojż. 4:27

70 III Mojż. 5:17-18

Ofiara 39 ogniowa (tamid) musi być składana dwa razy

dziennie, a arcykapłan musi również składać oprócz tego

ofiarę z 40 pokarmów - również dwa razy dziennie.

Dodatkową ofiarę (musaf) należy składać w 41 każdy Szabat,

42 pierwszego dnia każdego miesiąca i w 43 każdy z siedmiu

dni Paschy. Drugiego dnia Paschy trzeba również złożyć

jako 44 ofiarę z pokarmów pierwociny plonów. Podczas

święta Szawuot należy złożyć ofiarę 45 musaf oraz 46 dwa

bochenki chleba na ofiarę potrząsania. Dodatkowe ofiary

mają być składane w 47 Rosz Ha Szana i Dzień Odkupienia,

kiedy to również należy dokonać 49 przebłagania za lud.

Musaf należy składać także każdego dnia święta 50 Sukot

oraz 51 ósmego dnia tego święta. Każdy Żyd płci męskiej

powinien odbyć 52 pielgrzymkę do Jerozolimy trzy razy do

roku i 53 stawić się tam przed Panem podczas tzw. świąt

pielgrzymich, które są czasem 54 radości. 14 dnia miesiąca

Nisan należy 55 zabić baranka paschalnego i 56 spożyć jego

pieczone mięso w nocy z 14 na 15 dnia miesiąca. Ci, którzy

w miesiącu Nisan będą rytualnie nieczyści, powinni zabić

baranka paschalnego 14 dnia miesiąca 57 Ijar oraz spożyć

go z 58 macą oraz gorzkimi ziołami. Podczas uroczystych

świąt, jak również w czasie zagrożenia, należy zadąć w

59 trąby. Cielę przeznaczone na ofiarę musi mieć co

najmniej 60 osiem dni i ma być 61 bez skazy. Wszystkie ofiary

mają być 62 posolone. Dokonanie rytuału złożenia ofiary

63 całopalnej, ofiary 64 zagrzesznej, ofiary 65 pokutnej, ofiary

66 pojednania i ofiary 67 z pokarmów jest micwą. Jeżeli

Sanhedryn podejmie błędną decyzję, jego członkowie

68 muszą złożyć ofiarę zagrzeszną, podobnie jak 69 osoba,

która zgrzeszyła nieświadomie i po jakimś czasie

zorientowała się, że popełniła grzech. Jeżeli istnieją

wątpliwości co do rzeczywistego przekroczenia Prawa przez

tę osobę, musi ona złożyć 70 ofiarę pokutną za grzech.

K-ŻŚ

71 III Mojż. 5:15

III Mojż. 5:21-25

III Mojż. 19:20-21

72 III Mojż. 5:1-11

73 IV Mojż. 5:6-7

74 III Mojż. 15:13-15

75 III Mojż. 15:28-29

76 III Mojż. 12:6

77 III Mojż. 14:10

78 III Mojż. 27:32

79 II Mojż. 13:2

80 II Mojż. 22:28;

IV Mojż. 18:15

81 II Mojż. 34:20

82 II Mojż. 13:13

83 V Mojż. 12:5

84 V Mojż. 12:14

85 V Mojż. 12:26

86 V Mojż. 12:15

87 III Mojż. 27:33

88 III Mojż. 6:9

89 II Mojż. 29:33

90 III Mojż. 7:19

91 III Mojż. 7:17

Za 71 kradzież lub krzywoprzysięstwo oraz podobne

wykroczenia należy złożyć ofiarę pokutną. W szczególnych

okolicznościach ofiara zagrzeszna może być proporcjonalna

do 72 możliwości finansowych składającego.

Należy 73 wyznać swoje grzechy przed Bogiem i upamiętać

się (żałować za nie). 74 Mężczyzna i 75 kobieta, którzy mieli

wycieki zanieczyszczające, muszą złożyć ofiarę; kobieta

musi ją również złożyć po 76 urodzeniu dziecka. Trędowaty

musi 77 złożyć ofiarę po oczyszczeniu z trądu. Należy

oddawać 78 dziesięcinę z bydła. Pierworodne z 79 bydła, jeżeli

jest bez skazy, musi zostać złożone w ofierze. Pierworodny

syn musi zostać 80 wykupiony. Pierworodne osła musi zostać

81 wykupione; jeżeli nie zostanie, należy mu 82 złamać kark.

Zwierzęta przeznaczone do ofiarowania 83 mają zostać

bezzwłocznie przyprowadzone do Jerozolimy i 84 mogą

zostać złożone w ofierze wyłącznie w świątyni. Ofiary

pochodzące spoza Izraela 85 mogą być również ofiarowane w

świątyni. Uświęcone (przeznaczone na ofiarę) zwierzęta,

które uległy 86 skażeniu muszą zostać wykupione. Jeżeli

dokona się 87 zamiany zwierząt przeznaczonych na ofiarę, to

i jedno i drugie jest święte (tj. oddzielone dla Pana).

Kapłani powinni 88 spożywać pozostałości ofiar z pokarmów

oraz 89 mięso z ofiar zagrzesznych i pokutnych. Jednakże,

mięso konsekrowane, które zostało 90 rytualnie skażone lub

91 nie zostało spożyte przed wyznaczonym terminem, należy

spalić.

ŚLUBY

92 IV Mojż. 6:5

( Dz.Ap. 18)

93 IV Mojż. 6:18

94 V Mojż. 23:24

95 IV Mojż. 30:3

ŻŚ

Nazyrejczykowi 92 nie wolno strzyc włosów przez okres

trwania ślubów. Po jego zakończeniu musi 93 ogolić głowę i

złożyć ofiarę. Należy 94 dotrzymywać składanych ślubów i

przysiąg, które mogą być 95 odwołane jedynie przez

sędziego na mocy Prawa.

URŻ

CZYSTOŚĆ RYTUALNA

96 III Mojż. 11:8,24

97 III Mojż. 11:29-31

98 III Mojż. 11:34

99 III Mojż. 15-19

100 III Mojż. 12:12

101 III Mojż. 13:3

102 III Mojż. 13:51

103 III Mojż. 14:44

104 III Mojż. 15:2

105 III Mojż. 15:16

106 III Mojż. 15:19

107 IV Mojż. 19:14

108 IV Mojż. 19:13

109 III Mojż. 15:16

110 III Mojż. 14:2

111 III Mojż. 14:9

112 III Mojż. 13:45

113 IV Mojż. 19:2-9

Ś-K

(Oznaczenia Ś-K są spowodowane aspektami zdrowotnymi)

Każdy, kto dotknie 96 padliny lub jednego z 97 ośmiu

wymienionych gatunków małych zwierząt, staje się

rytualnie nieczysty. Pokarm zanieczyszcza się poprzez

98 kontakt z obiektem rytualnie nieczystym. Kobiety w

okresie 99 menstruacji oraz będące w 100 połogu są rytualnie

nieczyste. Podobnie 101 trędowaty, jego 102 odzież oraz

103 dom. Mężczyzna staje się nieczysty w wyniku 104 wycieku

nasienia, a kobieta - podczas 105 krwawienia

menstruacyjnego. Ciało 106 zmarłego jest rytualnie

nieczyste. Człowiek rytualnie nieczysty może się 107 oczyścić

tzw. wodą oczyszczenia (mej nida), lecz nie staje się przez

to czysty w sensie rytualnym. Oczyszczenie rytualne

poprzez 108 zanurzenie jest micwą. Aby zostać

oczyszczonym z trądu, chory musi zastosować się do

specjalnej 109 procedury i 110 ogolić głowę. Przed

oczyszczeniem trędowaty musi 111 chodzić z rozwichrzonymi

włosami i wyraźnie 112 odróżniać się od otoczenia ubiorem.

Do rytualnego oczyszczenia używa się prochów z

113 czerwonej jałówki.

DARY SKŁADANE W ŚWIĄTYNI

114 III Mojż. 27:2-8

115 III Mojż. 27:11-12

116 III Mojż. 27:14

117 III Mojż. 27:16-23

118 III Mojż. 5:16

119 III Mojż. 19:24

120 III Mojż. 19:9

121 III Mojż. 19:9

122 V Mojż. 24:19

123 III Mojż. 19:10

124 III Mojż. 19:10

125 II Mojż. 23:19

126 V Mojż. 18:4

127 III Mojż. 27:30

128 V Mojż. 14:22

129 IV Mojż. 18:26

130 V Mojż. 14:28

131 V Mojż. 26:13

132 V Mojż. 26:5

133 IV Mojż. 15:20

Ś-Ż

KUMŻ

Jeżeli ktoś 114 postanawia złożyć w świątyni dar ze swojej

majętności, musi to uczynić. Dary obłożone nieczystością

rytualną - nieczyste 115 zwierzę, 116 dom czy 117 pole, należy

zamienić na ich pieniężną równowartość określoną przez

kapłana i złożyć pieniądze w skarbcu świątynnym. Jeśli

ktoś przywłaszczy sobie jakąkolwiek rzecz konsekrowaną,

musi ją 118 oddać i dołożyć jeszcze jedną piątą jej wartości.

Nie wolno jeść owoców z drzew owocowych przez pierwsze

trzy lata ich owocowania. W 119 czwartym roku wszystek ich

owoc ma być poświęcony Panu, a w piątym roku można go

jeść. Podczas żniw należy pozostawić zboże leżące na

120 skraju pola i nie wolno zbierać 121 pokłosia, ani

122 winogron pozostałych po winobraniu lub

123 zdeformowanych, lecz pozostawić je dla 124 ubogiego.

Pierwociny plonów należy 125 oddzielić i dać kapłanom, na

126 ofiarę rzeźną (teruma). Należy oddawać 127 dziesięcinę

Lewitom i na 128 ofiarę składaną w świątyni. Lewici będą

składali 129 dziesięcinę z tej dziesięciny, jaką otrzymali. W

trzecim i szóstym roku każdego cyklu siedmioletniego

należy oddzielić 130 dziesięcinę i dać ją ubogim zamiast ś

składać ją w świątyni. Przy składaniu dziesięcin należy

wypowiedzieć określoną 131 formułę, podobnie jak przy

oddawaniu 132 pierwocin. Pierwociny 133 ciasta z mąki razowej

(ofiara z gumna) należy oddać kapłanowi.

ROK SZABATOWY

134 II Mojż. 23:11

135 II Mojż. 34:21

136 III Mojż. 25:10

137 III Mojż. 25:9

138 III Mojż. 25:24

139 III Mojż. 25:29-30

140 III Mojż. 25:8

141 V Mojż. 15:3

142 V Mojż. 15:3

KŻUM

(Uniwersalna zasada pomocy biednym i prawości w

interesach stanowi jeden z aspektów praw 131-141)

Każdego siódmego roku (szmita) wszystko, co wyrośnie,

jest własnością 134 ogólną. Pola uprawne mają leżeć

135 odłogiem, aby ziemia odpoczęła. Należy 136 świętować Rok

Jubileuszowy (co pięćdziesiąt lat), a w Dniu Odkupienia

tego roku 137 szofar (róg) daje sygnał do uwolnienia

wszystkich niewolników pochodzenia hebrajskiego. W Roku

Jubileuszowym ziemia ma być 138 zwrócona pierwotnym

właścicielom, a w miastach otoczonych murem

139 sprzedający ma prawo odkupienia swego domu w ciągu

roku od daty sprzedaży. Lata szabatowe mają być liczone

co 140 siedem lat, począwszy od wejścia do ziemi izraelskiej.

W oku szabatowym 141 wszystkie długi zostaną umorzone,

przy czym 142 można je ściągać od obcego (nie-Żyda).

PRZEPISY DOTYCZĄCE SPOŻYWANIA MIĘSA

143 V Mojż. 18:3

144 V Mojż. 18:4

145 III Mojż. 27:21,28

146 V Mojż. 12:21

147 III Mojż. 17:13

(świętość życia)

148 V Mojż. 22:7

149 III Mojż. 11:2

150 V Mojż. 14:11

151 III Mojż. 11:21

152 III Mojż. 11:21

153 II Mojż. 12:21

V Mojż. 16:1

ŚUM

Po dokonaniu uboju należy 143 oddać kapłanowi należną mu

część, a także pierwociny z 144 wełny. Podczas składania

ślubów trzeba 145 odróżniać to, co należy do świątyni (w

przypadku wezwania imienia Boga podczas ślubowania), a

co należy się kapłanom. Aby można było spożywać mięso

bydła i owiec, należy dokonać 146 uboju zgodnego z

wymogami Prawa, a jeżeli jest to zwierzę upolowane, jego

147 krew powinna zostać wylana na ziemię po zarżnięciu.

Podczas wybierania z gniazda młodych ptaków lub jaj

wysiadywanych przez matkę, 148 należy ją wypuścić na

wolność. Każde 149 zwierzę, 150 ptaka, 151 szarańczę i 152 rybę

należy sprawdzić, czy należą do gatunków określonych jako

czyste i nadających się do spożycia.

Sanhedryn powinien 153 ogłosić pierwszy dzień każdego

miesiąca jako święto oraz liczyć kolejne lata i pory roku.

(147-149 - określenie „nieczysty” odnosi się do praw

świątynnych (ś) oraz dietetycznych (Ż), oddzielających

Żydów od innych narodów)

ŚK

KŚŻUM

ŚWIĘTA

154 II Mojż. 23:12

155 II Mojż. 20:8

156 II Mojż. 12:15

157 II Mojż. 13:8

158 II Mojż. 12:18

159 II Mojż. 12:16

160 II Mojż. 12:16

161 III Mojż. 23:35

162 III Mojż. 23

163 III Mojż. 23:24

164 III Mojż. 16:29

165 III Mojż. 16:29,1

166 III Mojż. 23:25

167 III Mojż. 23:36

168 III Mojż. 23:42

169 III Mojż. 23:40

170 IV Mojż. 29:1

ŻUM

(Szabat jest uniwersalną zasadą odpoczynku) . W dzień

Szabatu należy 154 odpocząć i 155 uroczyście obchodzić jego

rozpoczęcie i zakończenie. 14 dnia miesiąca Nisan należy

156 usunąć z domu wszelki kwaszony chleb, a w nocy z 14

na 15 - 157 opowiadać w gronie rodzinnym historię Wyjścia z

Egiptu; tego wieczoru należy również 158 spożywać macę.

159 Pierwszy i 160 siódmy dzień Paschy są przeznaczone na

odpoczynek. Począwszy od 16 dnia miesiąca Nisan trzeba

rozpocząć 161 odliczanie 49 dni. Dniami odpoczynku są

również święta 162 Szawuot i 163 Rosz Ha Szana; W Dniu

Odkupienia należy 164 pościć i 165 odpoczywać, podobnie jak

w pierwszym 166 i 167 ósmym dniu Sukot. Podczas tego święta

Żydzi mają mieszkać w 168 szałasach, wziąwszy ze sobą

gałązki z czterech gatunków drzew. W Rosz Ha Szana

należy 170 zadąć w szofar.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: