Dlaczego NIE dla traktatu reformującego.pdf

Dlaczego „NIE” dla traktatu reformującego

Świadomość społeczna dotycząca Traktatu Reformującego Unię Europejską jest słaba. Unia kojarzy się z

socjalistyczną rzeką mleka z dotacji i moŜliwością szybkiego zarobku dla sezonowych emigrantów. Integracja

polityczna – której częścią jest wzmiankowany traktat – nie ma oczywiście nic do rzeczy, ale to wyŜsza logika

dla mas wyborczych.

Dlaczego Traktat Reformujący naleŜy odrzucić? GdyŜ stanowi on legalizację państwa europejskiego.

Oczywiście to państwo i tak de facto juŜ istnieje, ale póki formalnie go nie ma, to łatwiej jest je opuścić lub

odmówić mu posłuszeństwa. Jesteśmy dziś w podobnej sytuacji jak stany amerykańskie, które pod koniec

XVIII wieku zakładały unię (państwo federalne) – wydawało im się, Ŝe jest to luźna konfederacja państw (stąd

słowo States w nazwie Stany Zjednoczone, czyli właściwie Państwa Zjednoczone) z której moŜna wyjść.

Szydło wyszło z worka, gdy w 1861 roku Południowcy ogłosili secesję i dowiedzieli się, Ŝe to nie jest takie

proste… Obawiam się, Ŝe z nami jest w tej chwili podobnie. Wydaje się ludziom, Ŝe wchodzą do czegoś,

gdzie panuje demokracja i wolność – i jeśli tego sobie zaŜyczą, to moŜna będzie wyjść z tego czegoś. To

wielka ułuda!

Nie mniej śmieszna jest postawa liderów PiS, którym wydaje się naiwnie, Ŝe uchronią nas przed katastrofą za

pomocą przedłuŜenia systemu nicejskiego, zapominając, Ŝe za kilkanaście lat nic nam to nie pomoŜe, a i w

obecnej sytuacji zda się na niewiele, gdyŜ nie ma w Unii krajów, które poparłyby Polskę w sprzeciwie wobec

Brukseli, a faktycznie wobec głównego płatnika UE, czyli Niemiec. Jeszcze śmieszniejsza jest wiara, Ŝe przed

katastrofą uchroni nas brak przyjęcia Karty Praw Podstawowych. PrzecieŜ Lech Kaczyński nie będzie

wiecznie prezydentem i nie będzie wiecznie blokował ratyfi kacji. Jak Donald Tusk czy ktokolwiek inny z

lewicy obejmie prezydenturę, to Karta zostanie ratyfi kowana! To nie jest odparcie ataku, lecz odwleczenie

egzekucji.

A jest się czego bać! Wystarczy rzucić okiem na blog internetowy Roberta Biedronia, aby zrozumieć, jak

przeraŜająca jest perspektywa przyjęcia Karty. W jednym z niedawnych wpisów moŜemy przeczytać:

„Hierarchia Kościoła katolickiego boi się Karty Praw Podstawowych, bo ta wymusi na nim reformy

zmierzające do większego poszanowania praw człowieka i godności ludzkiej. Jak do tej pory bowiem Kościół

miał z tym problem. (…) Karta Praw Podstawowych moŜe sprawić, Ŝe patologiczna sytuacja, w której zdanie

polskiego Kościoła jest ostateczną wyrocznią w wielu waŜnych społecznie kwestiach, zostanie rozwiązana.

Dzięki Karcie hierarchia Kościelna nie będzie mogła mieszać się w wiele spraw, które państwa

demokratyczne pozostawiają w zakresie wolności i swobód obywatelskich. To obywatel pluralistycznego

kraju decyduje o tym, czy chce zawrzeć małŜeństwo homoseksualne, a nie Kościół”.

Nie miejmy złudzeń – nie teraz, to po następnych wyborach prezydenckich Karta zostanie przez Polskę

przyjęta. Tymczasem art. 9 stwierdza wyraźnie, Ŝe małŜeństwo jest związkiem dwóch osób, ale nie określa ich

płci. Gdyby zapis taki zrobić 100 lat temu, to nikt by na to nawet nie zwrócił uwagi, tymczasem we

współczesnym, zdegenerowanym i nienormalnym świecie brak sprecyzowania, Ŝe rodzina składa się z kobiety

i męŜczyzny, stanowi furtkę do narzucenia Polsce homoseksualnych standardów politycznej poprawności.

W dodatku małŜeństwa homoseksualne nie stanowią z pewnością kresu buntu przeciwko naturze, jaki

wybuchł na zdegenerowanym Zachodzie. Zaraz potem pojawi się eutanazja, Ŝądanie zabijania dzieci

poczętych do piątego miesiąca, gdyŜ w tym dopiero miesiącu powstaje kora mózgowa (teza posłanki Joanny

Senyszyn), albo i później. Prasa przecieŜ nieraz juŜ informowała, Ŝe hiszpańskie kliniki aborcyjne dokonują

mordów na płodach i w ósmym miesiącu ciąŜy, czyli na dzieciach zdolnych do samodzielnego Ŝycia w

przypadku wcześniejszego porodu! W tym sensie „biedronizm-senyszynizm” stanowi nie uwieńczenie, ale

początek kulturowej i cywilizacyjnej katastrofy.

W numerze 25 „NCz!” z 2007 roku znalazłem taką oto notkę: francuska organizacja Obrona dla Dzieci (DCI)

zaatakowała komiksy o przygodach Asterixa. Wedle tej organizacji, Asterix powinien tłumaczyć

najmłodszym, jakie prawa daje im Konwencja Praw Dziecka. Po dłuŜszej analizie DCI dopatrzyła się jednak,

iŜ tak „negatywny” bohater jak Asterix nie moŜe dawać dobrego przykładu. Jakie zarzuty mu postawiono? „1.

nieodzwierciedlanie wielokulturowego charakteru Francji; 2. propagowanie nienawiści, agresji, ksenofobii,

przemocy wobec obcokrajowców (walka z Rzymianami); 3. społeczeństwo wioski zbudowane jest

hierarchicznie, zupełnie nie odzwierciedla zdobyczy rewolucji francuskiej; 4. Ŝycie w niehigienicznych

warunkach”.

Oto mamy przyszłość kulturową Unii Europejskiej: trzeba „odzwierciedlać zdobycze rewolucji francuskiej”!

Dziś jeszcze śmiejemy się z takich poprawnych politycznie bełkotów, ale zwróćmy uwagę, Ŝe jeszcze

niedawno śmialiśmy się z tego, co dziś stało się rzeczywistością, a co wtedy było utopią – oto sprawdza się

Mennheimowskie stwierdzenie, Ŝe utopia realizowana przestaje wydawać się nierealizowalną, przekształcając

się w „swojską” ideologię. PrzecieŜ gdyby w 1989 roku ktoś powiedział, Ŝe Polska zostanie zalana

propagandą homoseksualną, to byśmy nie uwierzyli – a jednak tak się stało! Kiedy wchodziliśmy do Unii

Europejskiej, tłumaczono nam, Ŝe Unia jest organizacją polityczną i ekonomiczną i nie ingeruje w kwestie

moralne państw członkowskich. Wystarczyła chwila, a Karta Praw Podstawowych daje furtkę do

wprowadzenia jednopłciowych małŜeństw. Tak zwany postęp w kulturze – który my, konserwatyści

nazywamy upadkiem – nie tylko jest w natarciu, ale atakuje coraz bardziej gwałtownie.

Traktat Reformujący jest groźny, gdyŜ centralizując Unię, daje przyspieszonej europeizacji prawne narzędzia

do wymuszania na krajach członkowskich realizację tej kulturowej utopii.

Adam Wielomski

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: