six_sigma_zeszyt naukowy.pdf

(470 KB) Pobierz
230296276 UNPDF
Zeszyty
Naukowe nr 713
Akademii Ekonomicznej w Krakowie
2006
Angelika Wodecka-Hyjek
Katedra Metod Organizacji i Zarządzania
Metoda organizacji procesów
biznesowych – Six Sigma
1. Uwagi wstępne
Procesy jako kategoria stosowana do analizy działania organizacji dostrzeżone
zostały już przez F. Taylora na początku XX w. W latach 80. wraz z rozwojem
koncepcji TQM podejście procesowe zaczęło odgrywać coraz większą rolę,
a apogeum tego rozwoju miało miejsce w latach 90., gdy dominującą koncepcją
zarządzania na świecie był reengineering . Jednakże badania przeprowadzone na
początku lat 90. w firmach amerykańskich i europejskich przez biura doradcze
Arthur D. Little i Ernst Young wykazały, iż zarówno w przypadku TQM, jak
i reengineeringu można mówić o niepowodzeniach we wdrażaniu. Rozważając
przyczyny niepowodzeń, wskazuje się najczęściej: niedostateczne zaangażowa-
nie dyrekcji przedsiębiorstw, zapominanie o kliencie, powiększanie formalizacji
i zarządzania przez procedury, nieuwzględnianie realiów terenowych oraz nie-
dostateczne przygotowanie personelu do zamierzonych zmian [Martyniak 2001,
s. 93–94].
Odpowiedzią na zaistniałą sytuację stało się poszukiwanie przez przedsiębior-
stwa systemów zarządzania umożliwiających podwyższanie rentowności w celu
zagwarantowania odpowiedniej pozycji na konkurencyjnym rynku. We wczesnych
latach 80. XX w. amerykańska firma Motorola wykreowała spójny system ciągłej
poprawy jakości zwany „Six Sigma Initiative”. System ten dawał możliwość cią-
głego obniżania kosztów własnych, poprzez redukcję kosztów złej jakości. Wycho-
dząc od badań klientów („głos klienta” – voice of the customer ), określono warto-
ści krytyczne dla jakości (CTQ – critical to quality ), a następnie skonstruowano
cele możliwe do osiągnięcia przez każdego z pracowników [Popławski 2003].
ZN_713.indb 21
1/30/08 1:10:45 PM
230296276.041.png 230296276.042.png 230296276.043.png 230296276.044.png 230296276.001.png 230296276.002.png 230296276.003.png 230296276.004.png 230296276.005.png
22
Angelika Wodecka-Hyjek
2. Geneza metody
W końcu lat 20. XX w. w zakładach Hawthorne koncernu Western Electric
przygotowano nową kampanię reklamową produkowanych tam aparatów telefo-
nicznych. Nadrzędnym hasłem kampanii była niezawodność. Pomimo bardzo sta-
rannie opracowywanej konstrukcji i technologii z linii produkcyjnej schodziło zbyt
wiele aparatów wadliwych. Wszelkie dociekania przyczyn powstawania wad nie
dawały zadowalających rezultatów, a zaostrzenie reżimów technicznych i kontroli
przynosiło skutek odwrotny do zamierzonego. Problem rozwiązał dopiero Walter
Shewhart, statystyk z Bell Laboratories, który obmyślił i wprowadził w zakładach
Hawthorne statystyczną kontrolę procesów.
Na badany przez W. Shewharta proces wytwarzania telefonu składało się
szereg operacji, których z oczywistych przyczyn nie dało się wykonać z abso-
lutną dokładnością. Przyjęto zatem pewien zakres dopuszczalnych uchybień nie
zagrażający końcowej jakości wyrobu, wychodząc z założenia, że uchybienia
w poszczególnych fazach procesu najczęściej się kompensują, dzięki czemu na
końcu uzyskujemy produkt pozbawiony usterek. Czasami jednak uchybienia
mogą ułożyć się tak, że ich liczba przekroczy dopuszczalne tolerancje i wówczas
otrzymujemy produkt wadliwy. Shewhart założył, że powstanie wady nie ma kon-
kretnej przyczyny, ale jest rezultatem niekorzystnego zbiegu drobnych uchybień,
występujących w każdym procesie, których przyczyny są na ogół trudne do ziden-
tyfikowania. Shewhart nazwał je przyczynami systematycznymi. Zlecił wykona-
nie pomiarów uchybień występujących w procesie i na tej podstawie określił jego
naturalną zmienność. Pozwoliło to wyznaczyć prawdopodobieństwo pojawienia się
wad na linii produkcyjnej wynikających z naturalnej zmienności procesu. Następ-
nie Shewhart zalecił wykonywanie systematycznych pomiarów w niewielkich
próbach statystycznych pobieranych z linii produkcyjnej i nanoszenie wyników na
wykres. Wystąpienie na wykresie punktu wykraczającego poza granice naturalnej
zmienności procesu sygnalizowało pojawienie się jakiejś szczególnej przyczyny
wzrostu uchybień. Należało wówczas zatrzymać linię produkcyjną, zidentyfiko-
wać źródło zakłócenia procesu, usunąć je i wznowić produkcję. Shewhart po wielu
latach badań doszedł do wniosku, że naturalną zmienność procesów powinno się
zredukować do takiego poziomu, aby w granicach tolerancji produktu mieściły się
trzy odchylenia standardowe procesu, czyli trzy sigma. Działania poprawiające
proces Shewhart ujął w powtarzalny cykl PDCA ( plan , do , check , act – zaplanuj
poprawki, wykonaj próby, sprawdź wyniki, wprowadź poprawki) (rys.1) [Socha
2003, s. 10–11].
Kilkadziesiąt lat później, na przełomie lat 80. i 90., amerykańska firma Moto-
rola stanęła przed groźbą bankructwa na skutek ekspansji prężnie działających
firm japońskich. Jednakże firmie udało się przezwyciężyć kryzys i odnieść sukces
ZN_713.indb 22
1/30/08 1:10:45 PM
230296276.006.png 230296276.007.png 230296276.008.png 230296276.009.png 230296276.010.png 230296276.011.png 230296276.012.png 230296276.013.png 230296276.014.png
Metoda organizacji procesów biznesowych – Six Sigma
23
ACT
działa
PLAN
planowa
CHECK
sprawdza
DO
wykonywa
Rys. 1. Cykl udoskonalania (PDCA)
Źródło: [Popławski 2003, s. 5].
dzięki wprowadzeniu wspomnianego projektu „Six Sigma Initiative”. Projekt ten
polegał na wprowadzeniu we wszystkich oddziałach firmy jednolitego systemu
jakości polegającego na prostym i konsekwentnym obserwowaniu i porównywaniu
poziomu zaspokojenia wymagań klientów za pomocą odpowiednich miar i dąże-
niu do osiągnięcia idealnej jakości produktów. W czasach gdy cała Ameryka
uważała, że wysoki poziom jakości musi kosztować, w Motoroli udowodniono,
że poprawa jakości dokonywana w odpowiedni sposób, pozwala koszty obniżyć.
Jeden z inżynierów Motoroli, Bill Smith, zbadał zależność między liczbą napraw
produktu wykonanych jeszcze w trakcie produkcji a czasem jego bezusterkowego
funkcjonowania w domu klienta. Wykazał on, że jeżeli w trakcie trwania procesu
produkcyjnego zostanie wykryta (i naprawiona) chociaż jedna wada produktu, to
istnieje duże prawdopodobieństwo, że produkt ma też inne, nieujawnione wady,
które jego nabywca odkryje po dokonaniu zakupu. Jeżeli zaś w procesie wytwa-
rzania nie ujawni się żadnych wad, to i w początkowym okresie użytkowania
klient najczęściej nie natrafi na żadne defekty. Do rozwoju Six Sigma przyczyniło
się odkrywcze skojarzenie wysokiej jakości z minimalizacją kosztów. Jako pierw-
szy w historii program doskonalenia jakości Six Sigma polegał na przewidywaniu
obszarów potencjalnych zagrożeń poprzez zastosowanie odpowiednich wskaźni-
ków, a nie tylko na podejmowaniu działań naprawczych. Również za wzór pio-
nierskich zastosowań metody służą doświadczenia firmy General Electric, która
w ciągu pierwszych pięciu lat stosowania Six Sigma zarobiła 10 mld dolarów.
W GE skoncentrowano się na opanowaniu metod redukcji zmienności procesów
nieprodukcyjnych i usługowych i uzyskano wymierne efekty ekonomiczne [Harry,
Schroeder 2001, s. 23–24].
ZN_713.indb 23
1/30/08 1:10:46 PM
230296276.015.png 230296276.016.png 230296276.017.png 230296276.018.png 230296276.019.png 230296276.020.png 230296276.021.png 230296276.022.png
24
Angelika Wodecka-Hyjek
3. Założenia koncepcji Six Sigma
Koncepcja pomiaru wadliwości produkcji za pomocą parametru sigma, używa-
nego w statystyce na oznaczenie odchylenia standardowego, powstała we wczes-
nych latach 80. XX w. Fundamentalną zasadą w metodzie Six Sigma jest dokładne
zdefiniowanie wymagań klienta ( critical to quality ) oraz obliczanie liczby roz-
poznawanych wad (czyli zdarzeń, w których procesy nie spełniają wymagań
klientów). Na podstawie obliczonej liczby wad można wyznaczyć stopę procesu
(czyli udział obiektów bez wad w badanej zbiorowości), a następnie korzystając
ze specjalnie opracowanej tabeli określić poziom sigma zgodnie ze skalą DPMO
( defects per million opportunities – liczba wad na milion możliwości) .
Im większa wartość parametru sigma, tym lepsza jakość produktu, czyli
mniejsze prawdopodobieństwo pojawienia się wady. Przeciętne przedsiębiorstwa
funkcjonują na poziomie jakości 3–4 sigma. Poniżej 3 sigma firmy zazwyczaj nie
są w stanie przetrwać na konkurencyjnym rynku. Koszt zapewnienia jakości przy
poziomie 3 sigma wynosi około 25–40% przychodów ze sprzedaży [Harry, Schroe-
der 2001, s. 27]. Przy wartości równej sześć, tj. na poziomie 6 sigma, produkcja
jest praktycznie pozbawiona wad, a liczba wad na milion możliwości przy tym
poziomie jakości wynosi 3,4 2 (dla porównania koszt zapewnienia jakości spada
wówczas poniżej 1% przychodów ze sprzedaży). Dlatego osiągnięcie standardów
Six Sigma uznawane jest za uzyskanie jakości doskonałej [Harry, Schroeder 2001,
s. 21–28]. Nowatorskie sposoby utrzymania rentowności na odpowiednim pozio-
mie poszukiwane są we wszystkich sektorach gospodarki. Ponieważ produkty
i usługi są wynikiem procesów realizowanych w organizacji, nieprawidłowy prze-
bieg procesu powoduje wytwarzanie wadliwych produktów lub usług. Metoda Six
Sigma poprzez wykorzystanie prostych statystycznych narzędzi pomiaru umoż-
liwia przezwyciężenie problemów, zanim te zdążą się pojawić, dzięki ciągłemu
kontrolowaniu procesów i ich parametrów [Brdulak 2003, s. 2–3]. Uwzględnianie
występowania zjawiska odchylenia daje szansę zrozumienia rzeczywistego stanu
działań w firmie oraz występujących w niej procesów.
Obecnie nie wystarcza już, że firmy dbają tylko o jakość produktów i usług.
Powinny zająć się również projektowaniem procesów o korzystnych parametrach.
Jeżeli w danej firmie za jedną z naczelnych wartości uznawane jest zadowolenie
klientów, należy prowadzić regularne pomiary tego parametru [Harry, Schroeder
2001, s. 81]. Jednocześnie novum metody stanowi połączenie następujących ele-
mentów [Pande, Neuman, Cavanagh 2003, s. 31–33]:
Tablicę przeliczania wartości sigma na wadliwość można znaleźć w publikacji [Harry,
Schroeder 2001, s. 261].
2 Przykład algorytmu obliczania wartości sigma dla dowolnego procesu podaje M. Harry
i R. Schroeder [2001, s. 28].
ZN_713.indb 24
1/30/08 1:10:46 PM
230296276.023.png 230296276.024.png 230296276.025.png 230296276.026.png 230296276.027.png 230296276.028.png 230296276.029.png 230296276.030.png 230296276.031.png
Metoda organizacji procesów biznesowych – Six Sigma
25
– ciągłego doskonalenia procesów – związanego ze strategią opierającą się na
opracowaniu rozwiązań, które wyeliminują zakorzenione problemy związane ze
sposobem działania firmy. Celem doskonalenia procesu jest odszukanie proble-
mów bez zmieniania podstawowej struktury procesu (szukamy ważnych czynni-
ków X, które powodują problem Y);
– projektowania procesów – metoda Six Sigma łączy w sobie doskonalenie
i projektowanie procesu (wzajemnie uzupełniające się strategie) w celu utrzymania
osiągniętego sukcesu. Można stwierdzić, że racją uzasadniającą istnienie procesu
są potrzeby klientów. Czyli podobnie jak w analizie wartości, projektowanie pro-
cesu musi ściśle odpowiadać potrzebom klientów;
– zarządzania procesowego – opartego na zrozumieniu procesu, definiowanego
jako przepływ pracy, który dostarcza wartości dla klienta.
Jednocześnie przyjmuje się, że w dojrzałym zarządzaniu procesowym metoda
Six Sigma stanowi integralną część, w związku z czym:
– wymagania klientów są dobrze zdefiniowane i regularnie uaktualniane,
– procesy są udokumentowane i zarządzane,
– pomiary efektów końcowych są jasne i zrozumiałe,
– menedżerowie i współpracownicy (łącznie z właścicielami procesów) wyko-
rzystują odpowiednie sposoby pomiaru i wiedzę na temat procesów do oceny
poziomu działania oraz zdefiniowania problemów i możliwości ich rozwiązania,
– doskonalenie procesów i projektowanie wykorzystywane jest do zwiększania
poziomu działania, konkurencyjności i zyskowności w firmie.
Równocześnie P.S. Pande, R.P. Neuman i R.R. Cavanagh wymieniają sześć
zasad, na których opiera się Six Sigma [Pande, Neuman, Cavanagh 2003,
s. 15–16]:
– orientacja na klienta – polega na ciągłym uwzględnianiu zmiany oczekiwań
klientów i ich potrzeb. Pomiary efektywności Six Sigmy w pierwszej kolejności
obejmują badanie klientów, a w ramach wprowadzania udoskonaleń jako główne
kryterium przyjmują poziom satysfakcji klienta;
– zarządzanie oparte na wykorzystywaniu informacji – dyscyplina Six Sigma
zaczyna się od określenia wskaźników, pomagających zmierzyć poziom działania
firmy, następnie zbierania i analizowania zebranych danych, w celu zrozumienia
kluczowych zmiennych i zoptymalizowania rezultatów;
– podejście procesowe – metoda Six Sigma zakłada, że proces jest jednym
z najważniejszych elementów, koniecznych do osiągnięcia sukcesu;
– aktywne zarządzanie – w metodologii Six Sigma termin ten oznacza zacho-
wania polegające na definiowaniu ambitnych celów i częstym ich rewidowaniu
(jeżeli się zdezaktualizują); ustalaniu przejrzystych wytycznych; skupianiu się
na profilaktyce, polegającej na zapobieganiu problemom zamiast ich usuwaniu;
zmianie podejścia do sposobów działania;
ZN_713.indb 25
1/30/08 1:10:46 PM
230296276.032.png 230296276.033.png 230296276.034.png 230296276.035.png 230296276.036.png 230296276.037.png 230296276.038.png 230296276.039.png 230296276.040.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin