wiadomosci_kai_15_162009(1).pdf

(1102 KB) Pobierz
127923829 UNPDF
W iadomości Kai
(888/889) niedziela 12/19 kwietnia 2009
15/16
www.kai.pl e.kai.pl
BIULETYN KATOLICKIEJ AGENCJI INFORMACYJNEJ ISSN 1230-8641
4 lata pontyikatu
fot. PAP
KRAJ
WATYKAN
ZAGRANICA
5 2 kwietnia w całej Polsce
modlono się o beatyikację
Jana Pawła II
10 O wolności na Gdańskim
Areopagu
10 Abp Michalik wzywa
młodych do rewolucji miłości
11 Polscy katolicy
przyłączają się do obrony
papieża
26 Światowy Dzień Modlitw
o Powołania
28 Jan Paweł II pozostawił
nam pochodnię wiary i nadziei
32 Obradowała komisja
ds. Kościoła w Chinach
34 Merkel: religia powinna
być w szkole obowiązkowa
36 Katolicy do Obamy:
co by było, gdyby Twoja
matka dokonała aborcji?
ROZMOWY KAI
DEBATA
6 Z abp. M. Mokrzyckim
20 Z abp. W. Ziembą
37 Z ks. J. Waligórskim SAC
8 Bioetyka – kluczowy
problem XXI wieku?
127923829.009.png
 
127923829.010.png
 
127923829.001.png 127923829.002.png
KRAJ
2.04 – modlitwy o beatyikację JP2
Nowy portal internetowy franciszkanska3.pl, ilmowe
wspomnienia o Janie Pawle II emitowane na placu
Piłsudskiego w Warszawie, papieski apel w bydgoskim
areszcie śledczym to tylko niektóre z pomysłów uczcze-
nia 4. rocznicy śmierci Karola Wojtyły.
ŚWIAT
Manifestacje przeciw aborcji
Czerwony marsz przeciwko rządowej ustawie o aborcji
przeszedł 29 marca ulicami Madrytu. Ocenia się, że
wzięło w nim udział ponad sto tysięcy osób. 34
5
Merkel: religia obowiązkowa!
Kanclerz Niemiec Angela Merkel wsparła inicjatywę
mająca na celu wprowadzenie w Berlinie religii jako
przedmiotu obowiązkowego.
Bioetyka – problem XXI wieku?
W Polsce rozmowa o bioetyce zogniskowała się wokół
projektów tzw. ustawy o in vitro, brakuje natomiast
szerszej dyskusji nt. ratyikacji Konwencji Bioetycznej
Rady Europy – stwierdzili uczestnicy debaty zorganizo-
wanej 31 marca przez KAI.
34
8
Małżeństwa wkrótce w mniejszości?
Już niedługo może się okazać, że ludzie żyjący w związ-
kach małżeńskich w Wielkiej Brytanii będą stanowili
mniejszość.
Abp Dzięga: wiedza to bogactwo
4 kwietnia odbył się ingres nowego metropolity szcze-
cińsko-kamieńskiego abp. Andrzeja Dzięgi. 9
34
Cyryl reorganizuje Patriarchat
Nowy zwierzchnik Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
(RKP) patriarcha moskiewski i Wszechrusi Cyryl dokonał
głębokich zmian w Patriarchacie Moskiewskim. 35
5 tys. młodych w Przemyślu
W kilku kościołach Przemyśla odbywały się od 3 do 5
kwietnia XVI Spotkania Młodych Archidiecezji Przemy-
skiej. Zaczęły się od przejścia przez bramę, symbolizują-
cą „wybór nowego, radykalniejszego życia”. 10
Pod Notre-Dame w obronie papieża
Kilkaset osób uczestniczyło 4 marca w manifestacji
poparcia dla Benedykta XVI przed paryską bazyliką
Notre-Dame.
O wolności na Gdańskim Areopagu
„Wolność” była tematem wiosennej edycji Gdańskiego
Areopagu. Spotkania z duchownymi, lekarzem, artystami
i politykami zorganizowano w dniach 3-5 kwietnia w Pol-
skiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku-Ołowiance. 10
35
Fundusz episkopatu dla oiar kryzysu
W niedzielę 31 maja we wszystkich włoskich kościołach
przeprowadzona zostanie na ten cel zbiórka. 35
Pierwszy Tydzień Biblijny
W III Niedzielę Wielkanocną rozpocznie się I Ogólno-
polski Tydzień Biblijny, którego pomysłodawcami są
moderatorzy „Dzieła Biblijnego im. Jana Pawła II”. 11
Czerwone koperty dla Obamy
Amerykański ruch pro life zainicjował akcję wysyłania do
prezydenta Baracka Obamy pustych czerwonych kopert –
na znak protestu przeciwko legalizacji aborcji w USA. 36
„Życie za życie”
To hasło kampanii społeczno-edukacyjnej Instytutu Pa-
mięci Narodowej, promującej wiedzę na temat pomocy
udzielanej przez polskie rodziny Żydom, ukrywającym
się podczas hitlerowskiej okupacji.
Kolejki do seminariów
Liczba kandydatów wstępujących do brazylijskich semi-
nariów wciąż się zwiększa.
11
Tragiczna sytuacja chrześcijan
Chaldejski arcybiskup Kirkuku, Louis Sako, ostrzegł przed
groźbą całkowitego exodusu chrześcijan z Iraku. 36
Polacy bronią Benedykta
„Nie możemy pozwolić, aby poniżano Benedykta XVI
i przekazywaną przez Kościół katolicki prawdę na te-
mat ludzkiego życia” – napisali autorzy polskiej wersji
„Deklaracji solidarności z Ojcem Świętym”. 11
WATYKAN
Niepokój o Kościół w Chinach
Formacja seminarzystów i osób konsekrowanych oraz
stała formacja kapłanów w świetle listu Benedykta XVI
do katolików chińskich z maja 2007 roku była przed-
miotem drugiego posiedzenia komisji zajmującej się
sprawami Kościoła w Chinach.
„Generał Nil” nowy ilm Bugajskiego
Wstrząsający dramat biograiczny o gen. Auguście Emilu
Fieldorie, zamordowanym przez komunistów legen-
darnym dowódcy Kedywu AK, można było obejrzeć na
przedpremierowym pokazie – 3 kwietnia Warszawie. 12
32
Ewangelizacja przez dobroczynność
Zachęcał do niej Benedykt XVI podczas spotkania z de-
legacją Koła św. Piotra (Circolo San Pietro), organizacji
dobroczynnej, założonej w maju 1869 r. z błogosławień-
stwem Piusa IX.
Jak Jan Paweł II został Karolem?
Jan Paweł II otrzymał na chrzcie św. imię Karol na cześć
ostatniego cesarza Austro-Węgier.
24
33
2 Wiadomości KAI 12/19 kwietnia 2009
36
127923829.003.png 127923829.004.png
Cztery lata pontyikatu Benedykta XVI
19 kwietnia przypadnie 4. rocznica
wyboru kard. Josefa Ratzingera na
papieża. Z tej okazji zaproszeni przez
KAI publicyści starają się odpowie-
dzieć na pytanie o główną linię jego
dotychczasowej posługi oraz o przy-
czyny krytyki z jaką Benedykt XVI
spotyka się także w Kościele.
to zjawisku kard. Ratzinger mówił
przed ostatnim konklawe.
Natomiast części krytyki we-
wnątrzkościelnej, związanej ze
sposobem zdjęcia ekskomuniki
z czterech biskupów lefebrystów
można było uniknąć. Winę za to
ponosi kuria watykańska, która nie
przygotowując na ten gest katolików
po prostu ich zlekceważyła.
Editorial
Czas umocnienia
nadziei
Tegoroczny Wielki
Tydzień poprzedziła
gwałtowna polemika
mediów, interwen-
cje polityków a na-
wet rządów wobec
słów Benedykta XVI,
przepowiadającego
istotne prawdy od-
nośnie postaw mo-
ralnych człowieka.
Kościół i Namiestnik
Chrystusa na Ziemi nie mogą
zamilczeć Radosnej Nowiny,
prowadzącej człowieka do swej
pełni – zjednoczenia z Bogiem.
Prawdy dotyczące moralności
nie są czymś fakultatywnym,
czymś co człowiek może przy-
jąć lub nie. Wpływają na jego
perspektywy, obierane cele.
Złe wybory kaleczą człowieka,
ograniczają horyzont, pogłębia-
ją rozmaite uzależnienia, nie
uczą odpowiedzialności. Nie jest
to prawda „konfesyjna”, gdyż
człowiek w każdym zakątku
Ziemi, niezależnie od rasy czy
kultury stworzony jest na Boży
obraz i podobieństwo. Tęskni
za Tym, który jego egzystencję
obdarza sensem, uspokajając
serce. W zamęcie potrzebujemy
światła prawdy, aby sami być
„solą ziemi” i „światłem świata”,
wbrew wszystkim, którzy chcie-
liby człowieka pomniejszyć,
zredukować do wyrobnika czy
konsumenta. Ma on być przecież
odpowiedzialnym włodarzem,
tworzącym swą pełnię.
O tym wielkim powołaniu czło-
wieka przypominają nam święta
Zmartwychwstania Pańskiego.
Przywołują miłość Boga, który
nie waha dać siebie aż do koń-
ca, aż do daru własnego życia
za przyjaciół. Zabiegani za do-
brami doczesnymi, oszołomieni
medialnym zgiełkiem zapomi-
namy o głębokich racjach naszej
egzystencji i wielkości naszego
powołania. Niech ten czas świę-
towania centralnych tajemnic
naszej wiary będzie dla Was,
Drodzy Czytelnicy i Przyjaciele
okresem umocnienia nadziei,
dostrzeżeniem światła Zmar-
twychwstałego Chrystusa, któ-
re pozwala nam przezwyciężać
ciemności grzechu i umacnia
nas w świadectwie, którego tak
bardzo potrzebuje świat.
Ewa K. Czaczkowska, „Rzeczpospolita”:
Po czterech latach pontyikatu
Benedykta XVI widać, że prio-
rytetem papieża jest pogłębienie
wiary Kościoła. Gdy Jan Paweł II
(nie uciekniemy od porównań)
postawił na rozszerzanie wiary,
pielgrzymując z Dobrą Nowiną na
krańce świata geograicznego i kul-
turowego, Benedykt XVI zdaje się
„iść w głąb”, co zresztą było apelem
Jana Pawła II na początku trzeciego
tysiąclecia chrześcijaństwa. Drogą,
jaką obrał ku temu jest m.in. „refor-
ma reformy” liturgii, o której mówił
jeszcze jako kardynał. Rozumie ją,
jak się wydaje, jako powrót do tra-
dycyjnych, przedsoborowych form,
które są oczywiście czymś więcej,
bo sposobem myślenia o Kościele.
Widać też, że papieżowi, który jest
sceptykiem, gdy chodzi o dialog
międzyreligijny, bardzo leży na
sercu jedność chrześcijan, stąd np.
intensywny dialog z prawosławiem,
ukłony wobec władz chińskich
i zniesienie ekskomuniki czterech
biskupów lefebrystów.
Trudnym doświadczeniem dla
papieża musi być krytyka z jaką spo-
tyka się na zewnątrz, ale i wewnątrz
Kościoła. Powody jej są różne.
Część wynika po prostu ze zwykłej
nieznajomości nauczania Kościoła.
Z przekonania, że naciski opinii pu-
blicznej, tak jak dzieje się to w spo-
łeczeństwach demokratycznych,
mogą sprawić, że Kościół zmieni
swoje nauczanie w kwestiach mo-
ralności seksualnej. Jan Paweł II
na początku pontyikatu też był
z tego powodu na Zachodzie mocno
krytykowany, ale gdy okazało się, że
jest charyzmatykiem, a w dodatku
człowiekiem „medialnym”, ta kry-
tyka zelżała. Benedykt XVI nie ma
zdolności łatwego nawiązywania
kontaktu z tłumami i mediami,
stąd jak sądzę będzie mu trudniej
przełamać tę niechęć, ale również
dlatego, że w Europie zaostrza się
dyktatura relatywizmu, o którym
Paweł Milcarek: ilozof, publicysta,
redaktor naczelny kwartalnika „Chri-
stianitas”:
Od pierwszych chwil pontyika-
tu Benedykta XVI twierdziłem, że
będzie to pontyikat radykalizmu
ortodoksji. Pontyikat, w którym
za podstawową wartość uznaje się
wyznawanie wiary, a wbrew relaty-
wizmowi podnosi się każdy dialog
do poziomu „bezczelnego” wyma-
gania, by szanowana była przede
wszystkim prawda.
O Janie Pawle II mawiano, że nie
za bardzo liczył się z dyplomacją
– ale Benedykt XVI jest chyba jesz-
cze bardziej „niedyplomatyczny”,
właśnie w tym mówieniu prawdy
„w porę czy nie w porę”. Dyplo-
macja polega m.in. na tym, że się
pilnuje, co i kiedy „można” lub
„wolno” powiedzieć – ale obecny
Papież pilnuje przede wszystkim
tego, by nie zamilczeć tego, o czym
milczeć nie można i nie wolno.
Czy Benedykt XVI jest konser-
watystą? Nie sądzę, przynajmniej
w sensie kogoś kto gros swoich
wysiłków poświęca „zachowaniu
własnej tożsamości”. Głównym sło-
wem-kluczem dla tego pontyikatu
nie jest „bycie sobą” (tożsamość),
lecz posłuszeństwo Słowu (Logoso-
wi, który chce być głoszony). Cho-
dzi o logikę, w której zatrzymanie
tylko dla siebie – czy dla „swoich”
– skarbu powierzonej prawdy jest
rozumiane jako sprzeczne z samą
naturą prawdy i z samą istotą przyj-
ścia Słowa na świat. Znamienne,
w jaki sposób Papież tłumaczył
którejś grupie biskupów koniecz-
ność misji: nie tylko chrześcijanie,
ale wszyscy ludzie mają prawo, aby
im głosić Chrystusa – nie wolno im
tego prawa ograniczać. Podobna
zasada pojawiła się wtedy, gdy Be-
nedykt XVI polecił, aby katolikom
nie ograniczać prawa do kontaktu
z wielką tradycją liturgiczną Kościo-
ła łacińskiego – bo ta tradycja to nie
o. Stanisław Tasiemski OP
Wiadomości KAI 12/19 kwietnia 2009 3
127923829.005.png 127923829.006.png
znak plemienny, lecz szlak pochodu
Słowa przez historię.
Ojciec Święty ma wyostrzoną
świadomość tego, że „nie może
nie głosić” – i stąd biorą się jego
kłopoty zarówno ze światem nie-
chętnym Kościołowi, jak i ze świa-
tem chcącym od Kościoła tylko
„świętego spokoju” – jak i z ka-
tolikami chcącymi odgrywać rolę
przyzwoitek laickiej nowoczesności
(i zaniepokojonych, że zbyt często
przychodzą sytuacje, w których
trzeba się opowiedzieć). Mamy Pa-
pieża-nonkonformistę. Nikt jednak
nie zaprzeczy, że Papież zachowuje
w tym wszystkim wprost anielską
pokorę, a na jego uśmiechniętej
twarzy można zawsze wyczytać
wielki spokój.
tu, że Benedykt XVI pragnie cofnąć
Kościół na pozycje sprzed II Soboru
Watykańskiego.
Inni wewnątrzkościelni krytycy
nie kwestionują kierunku działań
papieża, dostrzegają jednak po-
ważne błędy w działaniach Kurii
rzymskiej, która zamiast wspierać
Benedykta XVI, stała się mu kulą
u nogi i obniża jego autorytet. Jest
to jednocześnie krytyka papieża,
który zaniedbał reformę Kurii i nie
potrai nią w nowoczesny sposób
zarządzać. Przykładem takiej posta-
wy może być konserwatywny publi-
cysta George Weigel, który właśnie
opublikował artykuł zatytułowany
„Papież kontra Watykan”.
Jest też zjawisko krytyki teolo-
gicznej, która wskazuje, że w obec-
nym pontyikacie za mało uwzględ-
niana jest kolegialność wszystkich
biskupów. Papież podejmuje istotne
decyzje całkowicie samodzielnie,
a światowi biskupi z zaskoczeniem
dowiadują się o nich z mediów.
Kwestia niedostatków kolegial-
ności od dawna jest czołowym
problemem podczas kolejnych
synodów biskupów. W ostatnich
dwóch latach problem ten ujawnił
się zwłaszcza w przypadku decyzji
o „uwolnieniu” Mszy trydenckiej
i zniesieniu ekskomunik dla lefebry-
stów. W obu kwestiach mieliśmy do
czynienia z protestami (bardziej czy
mniej publicznymi) także ze strony
biskupów, którzy bynajmniej nie są
postępowcami. To pokazuje, że pro-
blem z kolegialnością ma charakter
poważny.
Przy okazji warto wspomnieć inne
niebezpieczne zjawisko – także dla
samego Benedykta XVI – jakim jest
obecna w niektórych kręgach kon-
serwatywnych narastająca tenden-
cja do przeciwstawiania obecnego
pontyikatu (przedstawianego jako
twardy, ortodoksyjny i jednoznacz-
ny) poprzedniemu. W tej wizji Jan
Paweł II stał się symbolem rozmy-
wania czystości wiary poprzez dialog
międzyreligijny, sprowadzanie litur-
gii do wymiaru widowiska, a kate-
chezy i ewangelizacji do medialnego
show. Niekiedy pojawia się już na-
wet neologizm „wojtylianizm” jako
symbol dialogowości, z którą jakoby
Benedykt XVI zerwał.
Do każdej z tych postaw należy,
moim zdaniem, podchodzić w od-
mienny sposób, rozróżniając w nich
to, co może być trafne i słuszne, od
tendencyjności motywowanej ide-
ologicznymi skrzywieniami samych
krytyków.
Adam Szostkiewicz, „Polityka”:
Pontyikat Benedykta XVI miał
być chwilą oddechu po długim
i pełnym wydarzeń pontyikacie
Karola Wojtyły. Nie jest – ani dla pa-
pieża Ratzingera, ani dla Watykanu
i Kościoła Powszechnego. W epoce
błyskawicznego obiegu informacji
Kościół jest stale na celowniku
mediów i pod obserwacją opinii
publicznej przez media współ-
kształtowanej. Z tej perspektywy
patrząc, pontyikat Benedykta XVI
nie wypada korzystnie. Nie ma
porównania z czasami geniusza ko-
munikacji społecznej, jakim był Jan
Paweł II. A pewnym paradoksem
jest to, że papież Ratzinger marnu-
je w tym sensie dorobek Wojtyły.
Papież Wojtyła musiał długie lata
„oswajać” media, aż w końcu wyro-
bił sobie w nich pozycję tak silną, że
nawet najbardziej areligijne lub an-
tyklerykalne nie mogły ignorować
jego słów i czynów. Benedykt XVI
miał w porównaniu z Janem Paw-
łem II dużo lepszą pozycję startową,
a idzie od porażki do porażki. Jak
nie Ratyzbona, to Williamson, jak
nie Pius XII, to AIDS. Piękne ency-
kliki, szczere wyznanie winy w li-
ście do biskupów, gesty w rodzaju
spotkania z Hansem Kuengiem, nie
zdołały poprawić wizerunku Ratzin-
gera jako rządcy Kościoła. W oczach
świata poza-katolickiego i częściowo
w samym Kościele rzymskim umac-
nia się wrażenie, że ten pontyikat
skupia się na umacnianiu katolic-
kiej ortodoksji, tak jakby Kościół ten
był samotną wyspą, a jego wierni
wybrańcami Noego. Cała „reszta”
wygląda na mniej ważną. Takie po-
dejście może się podobać katolickim
integrystom (i podobnie funda-
mentalnym nurtom w prawosławiu
czy protestantyzmie), ale są oni
w Kościele mniejszością. Poza nimi
odbierane jest ono jako odejście od
tej interpretacji dzieła soborowe-
go, która otwarła Kościół na świat
i uratowała go przed losem skan-
senu. Sam byłem pod wrażeniem
Josepha Ratzingera jako wybitnego
intelektualisty i lidera Kościoła, ale
z latami jego pontyikatu czar mi-
nął, a sprawa lefebrystów była dla
mnie momentem prawdy: Kościół
za Benedykta cofa się do epoki Piu-
sa XII, a to w XXI w. ślepy zaułek.
KAI
Zbigniew Nosowski, redaktor naczelny
miesięcznika „Więź”:
Cztery lata pontyikatu Benedyk-
ta XVI zaowocowały m.in. pojawie-
niem się różnego rodzaju głosów
krytycznych dotyczących papie-
skiego nauczania czy decyzji. Jest
krytyka laicka. Jej przedstawiciele
albo całkowicie odrzucają Boga,
albo widzą dla Niego miejsce wy-
łącznie w sferze prywatnej. Dlatego
odrzucają też wszelkie podejmowa-
ne przez Benedykta XVI działania
na rzecz obecności religii w życiu
publicznym – czasem negują je
wprost, czasem poprzez karykatu-
ralne przedstawianie papieskiego
nauczania (ostatnio choćby „reduk-
cja do prezerwatywy” w przypadku
pielgrzymki afrykańskiej), czasem
poprzez wojowniczy, „misyjny”
ateizm.
Ale są też głosy krytyczne we-
wnątrz Kościoła. Mają one różny
charakter. Wszyscy wewnątrzko-
ścielni krytycy zgodziliby się, jak
sądzę, z głównym priorytetem pon-
tyikatu Benedykta XVI, jakim jest
czynienie Boga bardziej widzialnym
w świecie, który zdaje się Go od-
rzucać. Różnią się jednak, czasem
radykalnie, co do wizji sposobów
realizacji tego dążenia – zwłaszcza
na ile głoszenie Boga w zsekula-
ryzowanym świecie powinno się
odbywać przeciwko temu światu,
a na ile w dialogu z nim.
W świecie zachodnim medialnie
najbardziej wyraźną krytyką we-
wnątrzkościelną jest sceptycyzm,
a niekiedy nawet odrzucenie obec-
nego pontyikatu, płynące ze stano-
wisk progresistycznych. Powiada się
4 Wiadomości KAI 12/19 kwietnia 2009
127923829.007.png
2 kwietnia w całej Polsce modlono się o beatyikację Jana Pawła II
Nowy portal internetowy francisz-
kanska3.pl, filmowe wspomnienia
o Janie Pawle II emitowane na placu
Piłsudskiego w Warszawie, papieski
apel w bydgoskim areszcie śledczym to
tylko niektóre z pomysłów uczczenia
4. rocznicy śmierci Karola Wojtyły.
W całym kraju modlono się o jego
rychłą beatyikację – podczas mszy
świętych i na modlitewnych czuwa-
niach z kulminacją o godz. 21.37.
bp Jan Zając. Przy dźwiękach werbli
biało-żółte wieńce i wiązanki złożyły
delegacje władz miejskich, woje-
wódzkich i samorządowych, Bractwo
Kurkowe, pracownicy Kurii Metro-
politalnej, kwiaciarki oraz grupa
przedszkolaków. Orkiestra wojskowa
zagrała „Barkę” i „Czarną Madon-
nę”. Następnie przemówił bp Józef
Guzdek. – Kiedy umierają władcy
wraz z nimi umiera ich władza. Kiedy
umiera prorok, jego oddziaływanie
trwa nadal – powiedział biskup po-
mocniczy archidiecezji krakowskiej.
Wieczorem pod „papieskim oknem”
przy ul. Franciszkańskiej 3 oraz na
Plantach zgromadziły się tysiące
mieszkańców Krakowa. W godzinę
śmierci Jana Pawła II, o 21.37, rozległ
się dźwięk dzwonu Zygmunta. Modli-
twę w intencji rychłej beatyikacji pa-
pieża Wojtyły poprowadził krakowski
biskup pomocniczy Jan Zając.
„Dzienniczka św. Faustyny”. – Za-
palono też uroczyście pamiątkowy
znicz sporządzony z tysięcy zniczy
przyniesionych na pl. Piłsudskiego
przed czterema laty, tuż po śmierci
Jana Pawła II.
Centrum Myśli Jana Pawła II uru-
chomiło specjalną stronę interneto-
wą www.centrumjp2.pl/2kwietnia.
Jasna Góra
Dziękczynna Msza św. modlitwa
przed Cudownym Obrazem Matki
Bożej „o rychłą beatyikację” oraz
uroczyste Te Deum uwieńczyły na
Jasnej Górze obchody 4. rocznicy
śmierci papieża Polaka. Wspólno-
towej Eucharystii w Kaplicy Matki
Bożej z udziałem Generała Zakonu
Paulinów, przewodniczył o. Roman
Majewski, przeor Jasnej Góry. Przy-
wołując słowa Ojca Świętego z listu
napisanego (tuż przed śmiercią)
z okazji 350. rocznicy zwycięskiej
Obrony Jasnej Góry wzywał Pola-
ków do budowania jedności i soli-
darności.
„Dziś potrzeba Polakom nade
wszystko zgody i pojednania, bo
komu potrzebna jest Polska partyjna
i naród podzielony” – wołał kazno-
dzieja i za Janem Pawłem II powtó-
rzył, że Europa potrzebuje Polski
głęboko wierzącej i świadomej roli
wyznaczonej jej przez Opatrzność. Po
Mszy św. uroczysta procesja przeszła
na Bastion św. Trójcy, gdzie znajduje
się pomnik Jana Pawła II.
Apel Jasnogórski w Kaplicy Matki
Bożej poprowadził abp Stanisław
Nowak. Metropolita częstochowski
modlił się o cierpliwość dla oczeku-
jących na wyniesienie Go na ołtarze.
Prosił, aby dziedzictwo duchowe Jana
Pawła II nie zostało zmarnowane.
Przy grobie Jana Pawła II
Kilkuset Polaków i włoskich świec-
kich – współpracowników Jana Paw-
ła II modliło się rano w Watykanie
o wyniesienie go na ołtarze. Eucha-
rystii przy grobie przewodniczył kard.
Stanisław Dziwisz. Koncelebrowało
70 kapłanów, w tym kard. Stanisław
Ryłko, arcybiskup nominat Jan Paw-
łowski oraz biskupi Antoni Dydycz,
Stefan Cichy i Marek Mendyk.
– Jan Paweł II był wybitnym
świadkiem Jezusa i Jego Ewangelii
– podkreślił w homilii kard. Dziwisz,
zaznaczając, że jego misja nie skoń-
czyła się w dniu śmierci. Odśpiewa-
no Barkę. Do modlących się dołączył
m.in. kard. Tarcisio Bertone.
Warszawa
Na warszawskim pl. Piłsudskiego
przygotowano program artystycz-
no-modlitewny pod hasłem „Miłość
wam wszystko wyjaśni”. W miejscu,
na którym papież Wojtyła wypowie-
dział słynne: „Niech zstąpi Duch
Twój i odnowi oblicze tej ziemi”
zgromadzili się warszawiacy oraz tu-
ryści. Na telebimach wyemitowano
ilmy ze wspomnieniami osób, które
osobiście znały Karola Wojtyłę – Jana
Pawła II – m.in. Krzysztofa Zanussie-
go i abp. Kazimierza Nycza.
O godzinie 20.00 rozpoczęła się
Msza św. z udziałem kilkunastu
tysięcy wiernych. Wielu trzymało
w rękach znicze. Mszę koncelebro-
wał abp Nycza, zaś homilię wygłosił
abp Henryk Hoser SAC, który pod-
kreślił, że przez swój pontyikat Jan
Paweł II przygotowywał chrześcijan
do trzeciego tysiąclecia, zaś w liście
apostolskim „Novo Millennio in-
eunte” prosił ich, by wzięli odpowie-
dzialność za świat XXI wieku. „Janie
Pawle II Wielki, módl się za nami!”
– zakończył homilię abp Hoser.
Po Mszy św. nuncjusz apostolski
w Polsce abp Józef Kowalczyk. po-
wiedział, że przykład Jana Pawła II
wskazuje, iż jedyną bronią, którą
można osiągnąć zwycięstwo jest
dialog oparty na miłości bliźniego.
O 21.37 – pamięć Papież uczczono
minutą ciszy. Wielu warszawiaków
wzięło udział w nocnym czuwaniu,
podczas którego czytano fragmenty
Kraków
Już od godz. 8 rano podczas Mszy
św. w katedrze na Wawelu krakowia-
nie modlili się o rychłą beatyikację
papieża-Polaka. Przed południem
w Centrum Jana Pawła II „Nie lę-
kajcie się!” odbyło się sympozjum
naukowe „Bierzmowanie dziejów.
30. rocznica I pielgrzymki Jana Paw-
ła II do Ojczyzny”. – To był przełom
– wspominał kard. Marian Jaworski.
Jego zdaniem, Papież „wyznaczył
następne lata nie tylko w Polsce, ale
w Europie i w całym świecie”. „Ci,
którzy w kilka lat później dopuścili się
ataku na Jana Pawła II dobrze zda-
wali sobie z tego sprawę, że następca
świętego Piotra otwiera nowy etap
dziejów” – dodał kard. Jaworski.
W konferencji uczestniczyli m.in.
bp Tadeusz Pieronek, dr Paweł Ski-
biński z Uniwersytetu Warszawskie-
go oraz rektor Papieskiej Akademii
Teologicznej ks. dr hab. Jan Maciej
Dyduch.
W samo południe pod pomnikiem
Jana Pawła II na dziedzińcu Pałacu
Arcybiskupów Krakowskich krako-
wianie oddali hołd Papieżowi. Uro-
czystości rozpoczęły się od modlitwy
Anioł Pański, której przewodniczył
Podhale
W wielu miejscach Podhala 2 kwiet-
nia o godzinie 21.37 zapalono ogniska
– „watry pamięci o śmierci Jana
Pawła”. Wydarzenie to upamiętniły
także uroczystości religijne i koncerty,
zaś grupa młodych zakopiańczyków
oświetliła także krzyż na Giewoncie
w godzinie odejścia Gazdy Świata.
Na postumencie powiewały też pa-
pieskie lagi.
Jak zawsze w Leśnicy-Groniu
koło Bukowiny Tatrzańskiej odbył
się koncert zatytułowany „Na Was
zawsze można liczyć”.
awo, bm, kk, md, ml, mr, it, tk
Wiadomości KAI 12/19 kwietnia 2009 5
127923829.008.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin