MOCZENIE MIMOWOLNE U DZIECI - ENUREZA
Co to jest moczenie mimowolne? Moczeniem mimowolnym nazywa się bezwiedne, niezależne od woli oddawanie moczu, w okresie kiedy dziecko powinno już kontrolować funkcje pęcherza.
Czym może być spowodowane moczenie mimowolne? Samo moczenie mimowolne nie jest chorobą- jest objawem jakiejś nieprawidłowości. Może towarzyszyć chorobom układu moczowego (wadom wrodzonym, zakażeniom) czy też układu nerwowego. Najczęstszą przyczyną moczenia mimowolnego jest infekcja (zakażenie) toczące się w układzie moczowym- zapalenie cewki moczowej, pęcherza. Czasem takie zakażenie przebiega niemal bezobjawowo. Można je rozpoznać na podstawie badania moczu. Najpierw zwykle zleca się badanie podstawowe moczu, a w razie potrzeby- posiew. Innym dostępnym, nieszkodliwym, zalecanym badaniem jest USG dróg moczowych.
Z wyjątkiem bardzo rzadkich przypadków fizjologicznych uszkodzeń lub defektów rozwojowych układu moczowego, przyczynę moczenia nocnego u dzieci (częściej u chłopców) powyżej 4 roku życia stanowią przekraczające odporność psychiczną dziecka niepokoje, stresy i lęki. Pediatrzy podkreślają wyraźnie psychosomatyczny charakter tej dolegliwości. Wywołujące ją niepokoje i stresy są przeważnie rezultatem trudnych sytuacji rodzinnych, szkolnych lub osobistych stwarzających poczucie utraty bezpieczeństwa z powodu zagrożenia surowymi karami, niewypełnieniem oczekiwanej roli lub zachwianiem czy całkowitym rozpadem stabilności bytowej. Jako osobną kategorię zagrożeń należy wymienić przemoc w rodzinie, związaną często z nadużywaniem alkoholu przez rodziców (lub jednego rodzica). Z jednej strony przypadki moczenia nocnego stanowią SKUTEK stresów, ale z drugiej strony, stanowią PRZYCZYNĘ kolejnych stresów, związanych z zakłopotaniem, wstydem i kompromitacją wobec członków rodziny. Tak więc powstaje osobliwy zaczarowany krąg problemów wzajemnie się nakręcających. Ogromnie dużo zależy od reakcji i postępowania rodziców i innych osób w rodzinie wobec dziecka, któremu zdarza się moczenie. Wyśmiewanie, okazywanie złości lub karanie za każdy incydent powoduje, że dziecko czuje się osamotnione i odepchnięte. Wstydzi się i boi kolejnych przypadków, a zwiększone napięcie nerwowe i stres przyczyniają się do tego, że dolegliwość się nasila.
Zwykle problem moczenia nocnego dotyczy dzieci bardzo delikatnych i wrażliwych psychicznie. Nie świadczy on zatem o lekceważeniu norm ani nieliczeniu się z wymaganiami higieny, czystości lub dyscypliny, lecz stanowi odzwierciedlenie bezradności i obaw dziecka wobec takich zagrożeń, jak np. rozbicie rodziny, przeprowadzka do nieznanego miejsca, rozstanie z kimś bliskim lub strach o życie i zdrowie kogoś bliskiego. Jak często lekarze w swojej praktyce spotykają się z moczeniem mimowolnym u dzieci? Zasięg występowania. Moczenie mimowolne to jeden z najczęściej wprawiających w zakłopotanie problemów w pediatrii. Niektóre dzieci mają problemy z trzymaniem moczu w nocy, przy czym 10-30% z nich moczy się również w dzień. Moczenie wyłącznie dzienne jest rzadsze niż nocne, ale bywa bardziej bolesne i upokarzające. Chłopcy znacznie częściej cierpią na moczenie nocne, natomiast dziewczęta mają większą skłonność do moczenia dziennego.
Z danych statystycznych wynika, że moczenie nocne jest częstym problemem u dzieci. Z raportu firmy SMG KRC analizującej problem moczenia nocnego w Polsce wynika, że w naszym kraju moczenie nocne występuje u około 300 000 dzieci, w wieku od 4 do 15 lat. W grupie wiekowej 4-latków jeszcze co 3 dziecko moczy się w nocy, a w wieku 5-6 lat co 5 dziecko. W wieku 7 lat przeciętnie co 10 dziecko ma problemy z moczeniem nocnym. Natomiast wśród 12-15 latków moczenie nocne występuje u około 3% dzieci. U 1-2% dzieci moczenie nocne utrzymuje się do wieku dorosłego.
Metody leczenia
· Biofeedback – technika ta może być pomocna, jeśli nietrzymanie moczu jest spowodowane nagłą koniecznością jego oddania. Leczenie tą metodą trwa na ogół wiele tygodni lub nawet miesięcy.
· Ziołolecznictwo
· Homeopatia
· Hipnoza – autohipnoza wieczorna
· Terapia manualna – są to manipulacje, które wykonuje terapeuta w rejonie krzyża i miednicy w celu zmodyfikowania ewentualnych problemów strukturalnych.
· Dieta
· Praca z ciałem – Siatsu i Refleksologia
· Terapia specjalistyczna – dotyczy nie samego moczenia, lecz znalezienia sposobów na poprawę relacji i uspokojenie nerwowej atmosfery w rodzinie. Dlatego nie samo dziecko, lecz również najbliżsi (rodzice, rodzeństwo) powinni zostać objęci pomocą psychoterapeutyczną.
2
Kasiaaga1