ntarktyda jest lodowym kontynentem na biegunie południowym. Panuje tu najsurowszy klimat na Ziemi. Wieją silne wiatry, temperatura powietrza dochodzi do minus 70ºC. Żyją tu pingwiny, foki, mewy, słonie morskie i albatrosy.
Wiele państw ma na Antarktydzie swoje stacje badawcze. Naukowcy z różnych krajów prowadzą badania nad klimatem, roślinnością i zwierzętami zamieszkującymi ten kontynent.
Ląd Antarktydy odkryty został dopiero w 1820 roku.
Antarktyda po raz pierwszy objęta została poważnymi badaniami w trakcie belgijskiej ekspedycji w latach 1897-1899. Wśród uczestników byli między innymi Polacy: Henryk Arctowski jako kierownik naukowy wyprawy i Antoni Dobrowolski, wówczas jeszcze student przyrody.
Antoni Dobrowolski
Henryk Arctowski
Wyprawa ta była pierwszą, która przezimowała na Antarktydzie.
Książkę pt. "Zaczarowana zagroda" napisali Alina i Czesław Centkiewiczowie.
Akcja opowiadania rozgrywa się na wschodnim wybrzeżu Antarktydy, gdzie grupa polskich polarników bada życie pingwinów. Zafascynowani mało znanymi ptakami naukowcy postanawiają zapędzić pingwiny do lodowej zagrody, aby je zaobrączkować. Następnego dnia okazuje się jednak, że zagroda jest pusta...
Pingwiny zamieszkują Antarktydę.
Są ptakami, które nie potrafią latać. Ich wiosłowate skrzydła sprawiają, że mogą doskonale pływać i nurkować. Pomagają im w tym także mocne nogi oraz ogony. Ciała pingwinów pokryte są szczelnie przylegającymi do siebie piórami. Pióra wraz z grubą warstwą tłuszczu doskonale chronią przed zimnem i wodą.
Pingwiny ważą od 1 kg do 30 kg i osiągają wzrost od 40 cm do 1,5 m.
Jedzą ryby i skorupiaki morskie.
Ptaki te żyją w wielkich koloniach, liczących nawet kilkaset osobników. Samica pingwina znosi 1- 2 jaja w szczelinach skał lub w zagłębieniach terenu i tam je wysiaduje. Większe gatunki pingwinów noszą jaja w fałdach skórnych w dole brzucha.
Czesław Centkiewicz uczestniczył w wyprawach polarnych, a swoje przeżycia opisywał w książkach. Pomagała mu żona Alina.
Prawie całą swoją spuściznę poświęcili Centkiewiczowie okolicom obu biegunów Ziemi. Ich książki zawierają bogaty materiał poznawczy o Arktyce i Antarktydzie. Wyraźne jest w nich zauroczenie podbiegunowymi krainami i historią ich poznania, obfitującą w liczne niebezpieczeństwa i przygody.
Najbardziej znane ich książki dla młodego czytelnika to:
· "Odarpi, syn Egigwy",
· "Anaruk, chłopiec z Grenlandii",
· powieść "Tumbo z Przylądka Dobrej Nadziei",
· opowieści biograficzne "Fridtjof, co z ciebie wyrośnie?", „Człowiek, o którego upomniało się morze".
JO_AN_NA