KONSPEKT ZAJĘĆ W ODDZIALE PRZEDSZKOLNYM 3- LATKÓW
z dnia 31.10.2007r.
Tematyka kompleksowa: Pada deszcz.
Temat zajęcia: "Smutny parasol”- rozmowa na temat parasola na podstawie fragmentu
opowiadania W.Ż. Żabińskiej, zagadki oraz ilustracji.
Cele ogólne:
rozwijanie mowy, wdrażanie do wypowiedzi,
wspomaganie w rozwoju zdolności do skupienia uwagi i słuchania,
kształtowanie umiejętności spostrzegania oraz zapamiętywania i odtwarzania.
Cele operacyjne:
Dziecko:
próbuje wypowiadać się na temat wysłuchanego opowiadania, zagadki
oraz ilustracji,
rozwija umiejętność koncentracji uwagi, słucha, rozumie,
stosuje się do umów i reguł w zabawie,
rozpoznaje kolory: żółty, niebieski, czerwony,
próbuje wyrażać emocje miną i gestem ,
stara się policzyć kwiatki na parasolu /do 3/,
rozwija sprawność manualną,
ozdabia parasol używając różnych kolorów,
kończy pracę plastyczną, dba o jej estetykę.
Metody pracy:
oglądowa: pokaz, obserwacja,
słowna: zagadka, opowiadanie, rozmowa,
czynna: zadań stawianych.
Formy pracy:
z całą grupą, indywidualna.
Środki dydaktyczne: fragment opowiadania, zagadka, ilustracja, sylwety słońca i parasola, torba podróżna, parasol, folia, farby, kartki z konturami parasola, naklejki, płyta CD, palety na farby, praca wzorcowa.
Przebieg zajęcia:
1.Zajęcia wprowadzające:
Rozwiązywanie zagadki:
Kiedy świeci słońce, smutny stoi w kącie, a gdy na deszcz się zbiera, to na spacer go zabierasz?
Zabawa orientacyjno- porządkowa,, Wracamy do domu”. Nauczyciel pokazuje sylwetę słońca- dzieci swobodnie poruszają się po sali /spacerują, biegają/, kiedy zobaczą sylwetę parasola, kucają i dłonie układają nad głową w daszek.
2.Zajęcia właściwe:
Słuchanie opowiadania:
W pewnym mieście, w pewnym domu, na półce leżał parasol. Leżał od dawna, ponieważ od dawna nie padał deszcz.
Był smutny, martwił się:
- Nikt mnie nie lubi - mówił.
Usłyszała te słowa torba podróżna. Była już stara i wiele widziała.
- Nie martw się, któregoś dnia i ty będziesz potrzebny-powiedziała wesoło.
- Ja również często leżę tu na półce, ale nie martwię się, bo wiem, że pewnego dnia
to ja będę najważniejsza.
Parasol nie zdążył już się odezwać, bo pani wzięła go z półki.
Był szczęśliwy i zapomniał co mówił do torby podróżnej.
Rozmowa na temat opowiadania:
- Co leżało na półce?
- Kiedy potrzebujemy parasola?
- Dlaczego parasol był smutny?
- Kto policzy kwiatki na parasolu? Nauczyciel prezentuje ilustrację dziewczynki trzymającej nad głową parasol.
Ćwiczenia pantomimiczne:
- dzieci miną i gestem pokazują smutny, a później wesoły parasol
Obrysowywanie dłońmi w powietrzu konturu "dużego” parasola
Wesoły parasol - ozdabianie konturu parasola kolorowymi farbami metodą "paluszkową”,
- praca przy stolikach,
- zwrócenie uwagi na prawidłową postawę i estetykę prac /wytarcie paluszków/.
W czasie wykonywania prac plastycznych włączona jest piosenka "Pada deszczyk”
3.Zajęcia końcowe:
Wykonanie piosenki „Pada deszczyk” z interpretacją ruchową
Wspólne oglądanie prac- ustawienie dzieci w ”pociąg”
Nagrodzenie wszystkich dzieci naklejkami z parasolem, zwrócenie uwagi na magiczne słowo „ dziękuję”
Konspekt przygotowała: mgr Elżbieta Sienicka
noadia