RAHABILITACJA W SPONDYLOLIOZIE.
Spondyloliza inaczej kręgoszczelina jest to przerwa w łuku kręgowym pomiędzy górnym i dolnym wyrostkiem stawowym. Ten obszar łuku kręgowego, klasycznie definiowany jako część wewnątrzstawowa zwana węziną, jest w przypadku spondylolizy chrzęstno włóknista, a nie kostna. Taki stan patologiczny przeważnie wywoływany jest przez nadmierne obciążenia działające na kręgosłup ustawiony w przeproście i łączy się z hypermobilnością dolnego odcinka kręgosłupa. W patogenezie nie można wykluczyć udziału czynników genetycznych takich jak: słabość warstwy korowej kości lub jej niska gęstość. Zaburza to sprawność łuku kręgowego i zmniejsza jego zdolność absorbowania obciążeń. Schorzenie to występuje często u osób, które zawodowo uprawiają sport, atletów, gimnastyków, piłkarzy, zapaśników i nurków. Szacuje się, że cierpi na nią 4% populacji. Należy wspomnieć, że 50-81% osób cierpiących z powodu spondylolizy ma także spondylolistezę, czyli całkowite obustronne złamanie części wewnątrz stawowej kręgu, wywołujące przednie jego ześlizgiwanie tzw. krgozmyk. Aby podjąć właściwe leczenie, należy dokonać dokładnej diagnozy istniejącego uszkodzenia i rozpoznać efekt wywołany zarówno przez przedni ześlizg kręgu, jak i działanie siły kompresyjnej na powierzchnię otaczającą staw, krążek stawowy i struktury neurologiczne. Wyróżnia się kilka postaci spondylolizy. Postać dysplastyczna związana jest z wrodzonym niedorozwojem łuku kręgu, postać więzinowa polega na przerwaniu więziny kręgu na skutek ostrych i kompresyjnych złamań oraz rozciągania kręgosłupa. Najczęstsza przyczyna tego typu złamań to długotrwały, mechaniczny ucisk na część wewnątrzstawową kręgu pochodzący z sił działających w pozycji przeprostu lub rotacji. Biomechanicznie siły kompresyjne i skręcające są wspomagane przez zmieniony patologicznie układ kręgów w kręgosłupie oraz przez jego zaburzoną równowagę mięśniową. Ta zaburzona równowaga jest przyczyną nadmiernego przodopochylenia miednicy, którego konsekwencją staje się wymuszona pozycja przeprostna w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Zaburzona równowaga mięśniowa w połączeniu z patologicznym działaniem sił obciążających kręgosłup owocuje spondylolizą, nawet bez ciężkiego urazu. Spondyloliza zwyrodnieniowa to postać powstająca na podłożu zmian zwyrodnieniowych krążka międzykręgowego, która powoduje segmentową niestabilność oraz przebudowę wyrostków stawowych. Postać urazowa powstaje na podłożu wszelkich złamań mających miejsce w obrębie łuku kręgowego, a postać patologiczna wynika z rozmaitych chorób kości, stanów infekcyjnych i ich powikłań. Współcześnie diagnostykę spondylolizy przeprowadza się za pomocą zdjęć radiologicznych, tomografii komputerowej, scyntygrafii oraz rezonansu magnetycznego. Interwencje chirurgiczne podejmuje się w odniesieniu do około 15 % chorych z powyższym rozpoznaniem. Istnieje kilka specjalistycznych technik operacyjnych, z których większość polega na bezpośrednim uzupełnieniu ubytków łuku kręgowego. Dąży się do zastosowania rozwiązań, po których pacjent może wstać z łóżka około 3 dni po wykonanym zabiegu. Zaleca się mu ...
janbara