EUCHARYSTIA NAJWIĘKSZYM DAREM MIŁOŚCI.doc

Po raz pierwszy Pan Jezus ofiarował siebie za nas swojemu Ojcu w Wielki Czwartek,

przed swoją męką i śmiercią na krzyżu. To wtedy wziął chleb i połamał go, mówiąc: „Bierzcie i jedzcie z niego wszyscy, to jest bowiem Ciało moje”, a potem wziął kielich napełniony winem i powiedział: „Bierzcie i pijcie z niego wszyscy, to jest bowiem Krew moja”. Pan Jezus odprawił pierwszą w historii świata Mszę Świętą.

Dźwięk dzwonów z wieży kościelnej przypomina nam, że ktoś na nas czeka. To Pan Jezus zaprasza nas na Eucharystię, którą nazywamy Mszą Świętą. W czasie Mszy Świętej Pan Jezus ofiarowuje się za nas, staje się dla nas pokarmem w Komunii Świętej.

Dzisiaj w każdej Mszy Świętej Pan Jezus ofiarowuje się pod postaciami chleba i wina. Jest to jednocześnie powtórzenie ofiary krzyżowej Pana Jezusa, dlatego przy ołtarzu zawsze jest krzyż. Pan Jezus oddaje nam w Eucharystii to, co ma najcenniejszego – swoje życie. Daje nam do spożycia siebie pod postacią chleba i wina. Dzieli się z nami swoją miłością, dobrocią i udziela nam sił potrzebnych w codziennym życiu.

Obrzędy wstępne przygotowują nas do dobrego uczestnictwa w Mszy Świętej. Mszę rozpoczyna procesja na wejście, pieśń i znak krzyża świętego. Pieśń wprowadza nas w nastrój sprzyjający świętowaniu. Inną pieśń śpiewamy w okresie Bożego Narodzenia, inną w Wielkim Poście, inną w czasie zwykłym. Czyniąc znak krzyża przypominamy sobie, że jesteśmy Rodziną Pana Jezusa, zostaliśmy przez Niego zaproszeni i zbieramy się wszyscy w Jego imię. Kapłan pozdrawia nas w imię Pana Jezusa i przypomina nam, że On jest wśród nas obecny, że jest obecna z nami Jego łaska i miłość.  
 
Ponieważ nie jesteśmy nigdy bez winy i potrzebujemy przebaczenia, odmawiamy akt pokutny – prosimy Pana Boga o przebaczenie, a jednocześnie w sercu przebaczamy innym. Zdarza się zamiast aktu pokutnego pokropienie wodą święconą. Woda jest symbolem obmycia, przypomina też chrzest, który obmywa z grzechu pierworodnego.

Potem rozbrzmiewa radosny hymn uwielbienia „Chwała na wysokości Bogu”. Na końcu obrzędów wstępnych kapłan zachęca wszystkich do modlitwy słowami:„Módlmy się”. Po chwili ciszy, w której mamy czas na naszą cichą rozmowę z Panem Bogiem, kapłan śpiewa modlitwę, którą nazywamy kolektą.

Siostra Małgorzata