098. White Tiffany - Czego naprawdę oczekują kobiety.pdf - # Temptation # - lalola203020

TIFFANY WHITE

CZEGO NAPRAWDĘ OCZEKUJĄ

KOBIETY

ROZDZIAŁ 1

„Los Angeles Times” Wiadomości ze świata rozrywki:

Jak donosi nasz korespondent, w najbliższych tygodniach w programie „The

Anthony Gawain Show” będą dominować sprawy płci pięknej. Gospodarz cyklu,

uważany przez wielu za enfant terrible szklanego ekranu, postawił prowokacyjne

pytanie: „Czego naprawdę oczekują kobiety?” i zaprosił do studia super - modelkę,

feminizującą pisarkę oraz specjalistkę od „porad sercowych”. Co z tego wyniknie?

Zobaczymy już wkrótce.

- Kawał łobuza - mruknęła Nicole Hart, odkładając gazetę. W tej samej chwili w

drzwiach niewielkiego pomieszczenia, przeznaczonego dla pracowników, stanął

Rafael Contreras.

- Wciąż masz mu za złe, że nie umieścił cię na liście gości? - spytał. Podobnie

jak Nicole, pracował dorywczo w „Le Bistro” i wciąż czekał na chwilę, w której mógłby

rozpocząć prawdziwą karierę. Na razie studiował kostiumologię; Nicole zajmowała się

pisaniem scenariuszy.

Atmosfera panująca w „Le Bistro” była typowa dla większości kafejek

rozsianych po Los Angeles. Na bambusowych stolikach, ocienionych ogromnymi płó-

ciennymi parasolami, stały w maleńkich wazonach bukieciki świeżych kwiatów. W

karcie dań figurowały koźli set, polenta ijalapenos, co stanowiło oczywisty dowód, że

szef kuchni nadąża za kulinarnymi upodobaniami gości. Z ukrytych głośników sączyły

się dźwięki muzyki klasycznej.

Rafe bezceremonialnie rozsiadł się na krześle i pociągnął spory łyk lemoniady

ze szklanki Nicole.

- Wcale o to nie zabiegałam - odpowiedziała dziewczyna.

Rafe wzruszył ramionami. Sięgnął po gazetę i zaczął czytać.

- Hm... Dwa miejsca w programie są w dalszym ciągu nie obsadzone... -

Obrzucił swą towarzyszkę taksującym spojrzeniem. - Myślę, że powinnaś trochę

zmienić wygląd. Zacznij od ciuchów. Chętnie udzielę ci kilku porad.

- Nie widzę nic niestosownego w swoim wyglądzie. Mężczyzna w milczeniu

wydął wargi. Nicole odgarnęła za ucho pukiel kasztanowych włosów.

- Wiesz co, Rafe? Główny problem polega na tym, że życie wydaje ci się filmem.

Przez cały czas grasz rolę kostiumologa.

- Być może. - Skinął głową. - Lecz musisz przyznać, że znam się na tym.

- Niech będzie - westchnęła Nicole. - Co mi proponujesz?

Odpowiedział jej uśmiechem.

- W tej chwili sprawiasz wrażenie dziewczynki, którą trzeba przez całe życie

prowadzić za rękę. Jeśli chcesz być zauważona, nie możesz kręcić się po Hollywood w

za dużym podkoszulku i wypchanych dżinsach. Anthony Gawain ceni kobiety z klasą.

Nicole zamknęła oczy. Contreras miał rację, lecz nie potrafiła zaakceptować źle

skrywanego tonu uwielbienia w jego głosie, gdy mówił o Gawainie.

- Mógłbyś znaleźć lepszy argument - powiedziała z przekąsem.

- Chyba żartujesz. - Rafe stuknął palcem w gazetę. - Czytam wszystko, co piszą

na jego temat, i wiem, że może mieć każdą dziewczynę, którą wybierze.

- Nie jestem „każdą” i nie mam najmniejszego zamiaru spełniać zachcianek

pana Gawaina.

Rafe odłożył gazetę.

- Właściwie to przyszedłem w całkiem innej sprawie. Chciałem cię prosić, abyś

mnie zastąpiła jutro wieczorem, ale może porozmawiamy później, gdy będziesz w

lepszym humorze.

- Nie przyszło ci do głowy, że mogę być z kimś umówiona?

- A jesteś? - Nie.

Nicole westchnęła ciężko. Rafe doskonale wiedział, że każdą wolną chwilę

poświęcała na pisanie. Poza wspólną pasją do filmów łączyła ich serdeczna przyjaźń.

W głębi duszy byli niepoprawnymi romantykami, choć w Los Angeles podobną cechę

charakteru uważano za słabość.

- Skoro chcesz dłużej posiedzieć w pracowni. - Skinęła głową.

- Dzięki - mruknął.

Unikał jej wzroku. Nicole zmarszczyła brwi, po czym chwyciła gazetę i zerknęła

na ostatnią stronę.

- Chwileczkę! - zawołała. - Jutro jest mecz Lakersów!

Rafe zrobił minę niewiniątka.

- Dobrze - powiedziała ze śmiechem. - Ale będziesz mi winien jeden wieczór.

Contreras wstał i skierował się w stronę drzwi. W progu odwrócił głowę.

- Niemal wszystkie dziewczyny w Los Angeles szaleją za Gawainem -

powiedział z namysłem. - Skoro twierdzisz, że ci się nie podoba, dlaczego tak bardzo

chciałaś wystąpić w jego programie?

Nicole spojrzała na niego spod oka. Nigdy nie podawała w wątpliwość

fizycznych walorów Gawaina. Przybyła do Kalifornii ze Środkowego Zachodu, a nie z

odległej planety i potrafiła docenić atrakcyjność opakowania.

Niepokój budziła tylko zawartość.

Nie miała jednak ochoty rozwijać tego tematu.

- Usiłowałam wziąć udział w dyskusji na temat produkcji filmu i roli

scenarzysty. Chciałam bliżej poznać reżysera i nawiązać kontakt z jakąś agencją. Jak

dotąd, piszę wyłącznie do szuflady. - Potrząsnęła głową. - Niestety, producent

programu szukał wyłącznie „młodych chętnych”. Usunął mnie ze studia, by zrobić

miejsce dla jakiejś statystyki, którą chwilę wcześniej obściskiwał za dekoracją.

- Producenci mają sporo niezłych kontaktów.

- Rafe...

- To prawda, Nicole. Jak dotąd, nie znalazłaś mężczyzny, który odpowiadałby

twoim wymaganiom. - Życie towarzyskie i uczuciowe dziewczyny stanowiło ulubiony

temat rozważań Contrerasa.

- Idź już! - Niecierpliwie machnęła dłonią.

Gdy wyszedł, z zamyśloną miną wlepiła wzrok w okno. Po szybach spływały

drobne krople deszczu.

Rafe miał ragę. Nie znalazła odpowiedniego partnera... bo nie szukała.

Mężczyźni ją onieśmielali. Jedynie z Contrerasem nawiązała bliższą znajomość, lecz

traktowała go jak brata, którego w rzeczywistości nigdy nie miała.

Poszukiwała ideału. Wymarzonego, pełnego czułości, romantycznego

kochanka, potrafiącego być jednocześnie mężem i opiekunem. W głębi serca

podejrzewała jednak, że jej starania są z góry skazane na niepowodzenie. W pamięci

widziała powabną twarz matki. Skoro taka kobieta, obdarzona nieprzeciętną urodą i

zmysłowym ciałem, nie potrafiła stworzyć trwałego związku, szanse córki malały

niemal do zera. Pani Hart miała trzech mężów - nie łączyło ich nic, poza szczególnym

urokiem oraz szybkością, z jaką opuścili progi jej domu.

Nicole wzrastała z dala od mężczyzn, pozbawiona prawdziwej ojcowskiej

opieki. Do wszelkich objawów adoracji odnosiła się z dużą nieufnością Rozumiała

motywy postępowania takich ludzi jak ów producent, o którym wspomniała w

rozmowie z Contrerasem, lecz ich nie akceptowała.

Już dawno doszła do wniosku, że ktoś powinien za to zapłacić. Mężczyźni

pokroju Anthony'ego Gawaina stanowili zły wzór do naśladowania.

Frontalny atak nie wchodził w rachubę. Hollywood rządziło się własnymi

prawami, a ona nie zamierzała popełniać zawodowego samobójstwa. Nie była także

fanatyczką, nawołującą do podjęcia krucjaty w obronie czystości obyczajów. Pragnęła

jedynie w dobitny sposób przedstawić swój punkt widzenia.

Rafe już od dawna namawiał ją do zmiany stylu bycia. Nicole uśmiechnęła się

do własnych myśli. Jak dotąd odrzucała wszystkie propozycje młodego kostiumologa,

gdyż obawiała się utraty osobowości. Czyżby przedkładała nieco mdły wizerunek

kasztanowowłosej i brązowookiej Barbie nad prowokujący obraz powstały w

wyobraźni Contrerasa?

Uśmiech dziewczyny stał się jeszcze szerszy.

Nie, to zakrawało na szaleństwo. A jednak...?

Oto energiczna, zmysłowa i wygadana terapeutka wkracza do studia

Anthony'ego Gawaina, by powiedzieć, „czego naprawdę oczekują kobiety?”

Hm.... Nicole podparła brodę dłońmi. W czasie studiów brała czynny udział w

zajęciach kółka dramatycznego. Od tego czasu napisała kilka całkiem niezłych

scenariuszy - choć nikt poza nią ich jeszcze nie czytał - więc z niewielką pomocą

Rafaela mogłaby dobrze odegrać swą rolę.

Wybuchnęła głośnym śmiechem.

Gawain sam nie wie, w co się wpakował. Dyskusja wstrząśnie ścianami studia i

stopi przewody elektryczne.

Mark Bates spod oka obserwował swego towarzysza. Anthony Gawain siedział

wygodnie rozparty na krześle i w milczeniu przeglądał gazetę.

Bates był producentem programu Gawaina.

Z niekłamanym podziwem patrzył na sylwetkę prezentera. Szczególną zazdrość

budziła w nim grzywa czarnych włosów, sięgająca barczystych ramion. Na mężczyznę,

który jak Mark zastanawiał się, co zrobić z początkami łysiny, podobny widok działał

niczym płachta na byka.

Z całej postawy Anthony'ego biła wojowniczość. Ten człowiek był urodzonym

buntownikiem. Co więcej, należał do rodziny o rozległych koneksjach politycznych: od

dziadka, poprzez ojca, aż do dalszych kuzynów.

Mark nie miał złudzeń dotyczących własnej osoby. Doskonale wiedział, że

obecną pozycję zawdzięcza więziom pokrewieństwa łączącym go z jednym z szefów

sieci telewizyjnej. Nie należał do przyjaciół Gawaina. Anthony był samotnikiem i

rzadko nawiązywał bliższe kontakty, lecz dobrze spełniał swe obowiązki.

Co tydzień wstępował do „Patrick's Roadhouse”, aby przy wspólnym śniadaniu

098. White Tiffany - Czego naprawdę oczekują kobiety.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: