488.pdf

(49 KB) Pobierz
488
PS YCHOTERAPIA wykł l
Nie jestem w stanie nauczyć Państwa psychoterapii, gdyŜ psychoterapia to w ogromnej mierze wiedza
praktyczna , dlatego teŜ Ci, którzy chcą zajmować się psychoterapią muszą uzyskać certyfikat, lub licencjat
Ja mogę jedynie zachęcić Państwa , abyście chcieli być psychoterapeutami.
TEMATY , którymi chciałbym się zająć w I semestrze:
l- „Psychoterapia jako metoda leczenia - odróŜnienie od innych form pomocy psychologicznej.
11 Podstawowe informacje o zamierzeniach teoretycznych, leŜących u podłoŜa czterech głównych
szkół psychoterapii, na których najczęściej opiera się praktyka psychoterapeutyczna(psychoanaliza ,
neopsychoanaliza, psychoterapia psychodynamiczna )
3/ Teorie behawioralne , które leŜą u podstaw wielu metod i technik psychoterapii poznawczych i
behawioralnych.
4/ Teorie psychologii humanistycznej
5/ Teorie systemowe ( pomoc rodzinie , praca z pacjentem i jego rodziną)
67 Próba pokazania, co robią mądrzy ludzie w zakresie , tzw. integracji psychoterapeutycznej.
H semestr:
Przebieg procesu psychoterapii ( specyficzne, charakterystyczne zjawiska , które zachodzą na róŜnych
etapach psychoterapii, tj. przygotowanie pacjenta do psychoterapii, nawiązywania kontaktu obranie
celu psychoterapii, zmiana zachowań).
Najczęściej stosowaną formą pomocy psychologicznej poza psychoterapią jest, tzw
poradnictwo psychologiczne .Poradnictwo psychologiczne nie jest najlepszym określeniem , po angielsku
jest to , tzw. counseling. Ta forma pomocy jest bardzo powszechna w USA i W. Brytanii. Poradnictwo
psychologiczne jest to pomoc osobom zdrowym w poradzeniu sobie z bieŜącą trudną sytuacją której oni sami
rozwiązać nie mogą.
Warunki, które muszą być spełnione , aby móc powiedzieć , iŜ danej osobie jest potrzeba pomoc
psychologiczna:
osoba nie moŜe być chora w rozumieniu klasyfikacji chorób i zaburzeń , z jednym wyjątkiem , a
mianowicie , iŜ poradnictwo psychologiczne jest najczęściej stosowane wobec osób chorych na choroby,
które nie są zaburzeniami psychicznymi. Oznacza to , iŜ problem bieŜący , który pacjent ma, nie jest
bezpośrednim , Ŝyczeniowym uwarunkowaniem zaburzeń psychicznych , lecz jest problemem , który wynika
np. z faktu , Ŝe jest on chory , np. terminalnie lub jest inwalidą itd.
* Łatwy do zidentyfikowania czynnik, który sprawił, Ŝe powstał aktualny problem pacjenta. Ten problem
moŜe być bardzo róŜny, najczęściej jest on jasny do określenia , np. lęk dziecka przed chodzeniem do
szkoły , tzw. fobia szkolna, co wynika z określonego zdarzenia , określonej sytuacji .
Najczęściej mówi się , iŜ poradnictwo psychologiczne jest metodą pomagania ludziom , którzy znajdują
się w etapie kryzysu rozwojowego . Kryz rozwojowy łączy się z pojęciem przechodzenia z fazy do fazy
rozwojowej, np. przejście z okresu dziecka w okres wczesnej młodzieńczości, tzw. okres adolescencji,
itd Kryzysów normatywnych , rozwojowych doświadcza kaŜdy z nas , tego się nie da uniknąć,
najzdrowszy człowiek reaguje albo lękiem , albo depresją, a najczęściej jednym i drugim , co skutkuje
w efekcie tym, Ŝe ma poczucie bezsilności wobec problemu, który stoi na przeszkodzie w normalnym
funkcjonowaniu.
PORADNICTWO PSYCHOLOGICZNE SKŁADA SIĘ Z ETAPÓW UDZIELANIA POMOCY:
* identyfikacja problemu (np. problem ze znalezieniem sobie pracy ,problem z wywiązywania się z
obowiązków rodzinnych itd.)
* znalezienie czynników , które podtrzymują utrzymywanie się tego problemu (najczęściej są one
ulokowane w kontekście społecznym )
* zaproponowanie takich działań , które maja usunąć przyczyny utrwalania, utrzymywania się owej
niemoŜności
INTERWENCJA KRYZYSOWA
Ten rodzaj oddziaływań stosuje się wobec osób , które nie mają problemów rozwojowych , a u których
w Ŝyciu wydarzyło się coś traumatycznego .Wydarzenie to nastąpiło w sposób niespodziewany i
zaburzyło dotychczasowe widzenie sensu własnego Ŝycia , np. w wyniku poŜaru , powodzi, katastrof.
Interwencje kryzysowe, stosujemy w sytuacjach ostrego kryzysu , np. w małŜeństwie, rodzinie , po
utracie pracy , utracie kogoś bliskiego w wyniku śmierci jak i porzucenia. Wydarzenia traumatyczne
są tak silne , Ŝe odcinają świadomość , dlatego teŜ poprzez interwencję kryzysową staramy się
odtworzyć przeŜycia i jeszcze raz , w sposób świadomy doprowadzić do ich przeŜycia w towarzystwie
osoby zaufanej.
W momencie , gdy przeŜyje się raz jeszcze traumatyczne przeŜycie , odblokowuje się świadomość i cała
sytuacja staje się przyswajalna.
WSPARCIE PSYCHOSPOŁECZN E
Bardzo wielu ludzi doświadcza w wyniku,( np. strat róŜnego rodzaju , chorób , defektów
związanych z chorobami) samotności, poczucia bezradności. Dla wielu ludzi, jedyną formą pomocy jest
zmniejszenie negatywnych konsekwencji zdarzeń , których
doznali. Najczęściej jest to forma wsparcia psychicznego ,społecznego, poprzez stworzenie im takich
warunków , aby nie byli sami i mieli poczucie przynaleŜności . KaŜdy potrzebuje poczucia toŜsamości.
Ludzie upośledzeni w jakiś sposób , tacy , którzy mają zmniejszone moŜliwości realizowania swoich
potrzeb , muszą znaleźć takie warunki, które chociaŜby w ograniczonym stopniu dadzą im okazję do
doświadczania tego , iŜ są oni waŜni i potrzebni. Aby temu sprostać, organizuje się grupy samopomocy
np. grupy amazonek .
PSYCHOEDUKACJA
Psychoedukacjajest to taka metoda w pomocy psychologicznej , która uczy poprzez dostarczanie wielu
informacji, dzięki której ludzie mogą rozwiązywać problemy , które niesie Ŝycie. Najczęściej w
psychoedukacji występują tzw. kluby psychoedukacyjne dla rodzin osób chorych na powaŜne
schorzenia psychiczne i somatyczne . Angielscy naukowcy zauwaŜyli, iŜ najczęściej nawrót chorób
psychicznych np. schizofrenii, związany jest z jakością i ilością ujawnianych emocji poprzez rodzinę i
otoczenie, w którym chory przebywa . Najczęściej wiąŜe się to z ciągłym krytykowaniem chorego , lub
z nadmierną opiekuńczością wobec niego . W oparciu o te obserwacje zaczęto myśleć o metodach ,
które miałyby doprowadzić do zmniejszenia poziomu intensywności uczuć członków rodziny w
stosunku do chorego. Po pierwsze okazało się , Ŝe podstawową .waŜną informacją jest nauczenie
członków rodzin psychopatologii ( np. chory pod wpływem urojeń staje się niekiedy agresywny i nie
wynika to z faktu , iŜ kogoś nie lubi, lecz boi się on np. prześladowcy, którego widzi w którymś z
członków rodziny). Często osoba chora czuje się winna i ma poczucie , iŜ swoją chorobą obciąŜa innych
członków rodziny. Rodzina w takiej sytuacji stara się zazwyczaj chorego pocieszyć .stara się mu pomóc
, zagadać , rozweselić i niestety efekt tego jest odwrotny , gdyŜ chory widząc ile wysiłku wkłada
rodzina w bycie z nim, czuje się jeszcze bardziej winny .Tak naprawdę rodzina nie powinna w sposób
wyjątkowy interesować się chorym, musi nauczyć się uszanowania prywatności świata chorego, a jego
chorobą najlepiej aby zajęli się lekarze, psychoterapeuci.
Rodzina musi znać , tzw. objawy zwiastujące nawrót choroby . Psychoedukacja dotyczy równieŜ
rodziców , którzy mają problemy z dziećmi. Psychoedukacja najczęściej odbywa się w grupie poprzez
poruszanie emocji, dostarczamy wiedzę poruszając emocje . Co to znaczy ? np. jeŜeli mówimy o
grupach psychoedukacyjnych dla członków rodzin osób chorych na schizofrenię , to wówczas nie
lekarz, psycholog jest tym ,który przekazuje wyłącznie wiedzę lecz członkowie rodzin . Opowiadają oni
o tym co przeŜyli, jakie mają doświadczenia , spostrzeŜenia i robią to w sposób silnie emocjonalny
.Mówiąc o tym w jaki sposób poradzili sobie z problemem takim a takim, podnoszą resztę grupy na
duchu i jest to bardzo przekonywujące , gdyŜ mówią o tym ludzie , którzy tego problemu doświadczyli.
Psycholog powinien dbać o klimat emocjonalny w grupie , o to aby poziom emocjonalny utrzymywał
się, gdyŜ jest to narzędzie do przyjmowania wiedzy przez członków grupy psychoedukacyjnej.
REHABILITACJA-RESOCJLIZACJA
Rehabilitacja jest to przywracanie pewnych umiejętności, które człowiek stracił w wyniku czegoś.
Przykładem moŜe być rehabilitacja neuropsychologiczna , która najczęściej jest stosowana wobec osób
po róŜnego rodzaju ubytkach mózgowych , co wiąŜe się z utratą pewnych funkcji np. mowy
.niedowłady , problemy związane z wagą itd. Znaleziono sposób uruchamiania utraconych funkcji
poprzez inne obszary mózgu
Innym przykładem rehabilitacji psychiatrycznej jest trening umiejętności społecznych, gdzie np. schizofrenia
skutkuje utratą wykonywania najprostszych funkcji np. robienia zakupów , przygotowywania posiłków,
dbania o higienę osobistą i wówczas poprzez rehabilitację staramy się nauczyć chorego zachowań , które na
wskutek choroby utracił.
Resocjalizacja w gruncie rzeczy jest troszkę inna , ale ma to samo załoŜenie , gdyŜ tu równieŜ
próbujemy nauczyć pacjenta umiejętności podstawowych, których albo się nie nauczył np.
przestrzeganie norm , albo utracił te umiejętności w wyniku przebywania w danej grupie np.
przestępczej. Resocjalizacja to nic innego jak uczenie się na nowo rzeczy , które pacjent utracił, albo
nie nabył. Większość tych działań , które nazywają się rehabilitacją lub resocjalizacją jest to pomoc
poprzez działanie tu nie ma oddziaływania na wiedzę , emocję , czy teŜ poznawcze struktury człowieka,
lecz stosuje się cały wachlarz technik behawioralnych - w tych przypadkach działanie polega na
ćwiczeniu .Człowiek musi się zachować , aby zobaczyć konsekwencję swojego zachowania .
POMOC W ROZWOJU
Jest to uczenie człowieka pewnych umiejętności, które są mu potrzebne na róŜnych etapach rozwoju To
nie jest tak jak w sytuacjach poradnictwa psychologicznego , gdzie człowiek mówi nie wiem co robić . W
przypadku pomocy w rozwoju są to sytuacje ,gdzie ludzie mówią, ja chcę być lepszym, bardziej sprawnym,
bardziej przekonywującym w rozmowach o pracę itd. .Ludzie w tym przypadku, w sposób świadomy szukaj
ą moŜliwości nauczenia się, np. rozpoznawania swoich emocji i uŜywania tych emocji, aby napędzać własne
działanie , jak i posiąść umiejętność wpływania na innych,
PROMOCJA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
Polega na dostarczaniu wiedzy ludziom, jak powinni Ŝyć aby zachować zdrowie psychiczne. Jest to
nowa forma zapobiegania chorobą psych. i według wielu osób, bardziej opłacalna aniŜeli późniejsze
leczenie . WaŜniejsze elementy promocji zdr psych. to :
* edukacja dla zdrowia psychicznego w szkole . Jest to uczenie dzieci jak radzić sobie z sytuacjami
trudnymi, jak zamieniać zadania narzucane na własne , na takie zadania, gdzie motywacja wykonania
zadania jest osobista.
* kształcenie profesjonalistów wprowadzających ów program , np. do szkól
*tworzenie warunków zewnętrznych, w jakich funkcjonuje człowiek , zmniejszających ryzyko utraty
zdrowia psychicznego (np. atmosfera w szkole, w miejscu pracy).
* zmniejszyć stres wypływający z ciągłej konkurencji, gdzie konkurencja powinna być wyzwaniem
pobudzającym człowieka do pracy , a nie do niszczenia siebie i innych.
* stwarzanie ekologicznych warunków Ŝycia .
Zgłoś jeśli naruszono regulamin