Organizatorzy: Joanna Ochmann- Pszeniczna ( n-l SP 11),
Elżbieta Wasiuk ( n-l SP 11),
Maria Kotwicka- Macur ( n-l SP 11),
Emilia Pawluk ( n-l SP 11),
Barbara Pałac ( n-l SP 11),
Rodzice uczniów klasy III b i V m
Termin: 22 grudnia 2006 roku, godz. 1230, amfiteatr SP 11 dla społeczności szkolnej;
11 stycznia 2007 roku, godz. 1000, teatr Zdrojowy:
„VI Jeleniogórski Przegląd Jasełek”;
12 stycznia 2007 roku, godz. 1000, amfiteatr SP 11 dla przedszkolaków, rodziców, uczniów Zespołu Szkół i Placówek Specjalnych w Jeleniej Górze.
Cele:
Ø kształtowanie świadomości dziedzictwa kultury narodowej;
Ø kultywowanie tradycji Bożonarodzeniowych;
Ø integracja środowiska szkolnego;
Ø usatysfakcjonowanie młodych wykonawców;
Ø tworzenie atmosfery życzliwości i wzmacnianie poczucia własnej wartości;
Ø prezentacja umiejętności uczniów przed rodzicami, dziadkami, społecznością szkolną SP11, przedszkolakami oraz na VI Jeleniogórskim Przeglądzie Jasełek w teatrze Zdrojowym;
Ø integracja ze środowiskiem przedszkolnym i Zespołem Szkół i Placówek Specjalnych w Jeleniej Górze;
Ø aktywizacja rodziców.
Metody: inscenizacja słowno – muzyczna;
Wykonawcy: uczniowie klasy III b i klasy V m.
Środki: stroje i rekwizyty przygotowane przez rodziców, scenografia (atrapa groty betlejemskiej, żłóbek, lalka, siano, gwiazda betlejemska), CD, fortepian, skrzypce, akordeon, piosenka S. Krajewskiego na CD „Jest taki dzień”
Przebieg inscenizacji:
1. Prezentacja kolęd przy akompaniamencie skrzypiec i akordeonu ( uczniowie kl. V m): „Wśród nocnej ciszy” i „Jezus malusieńki”.
2. Inscenizacja wg scenariusza:
Uczeń I: Dzisiejsze spotkanie jest wyjątkowe, ponieważ przenosi nas do Betlejem, abyśmy przeżyli tajemnicę Bożego Narodzenia. Jest taki wieczór w roku, kiedy do ludzi dociera wyjątkowo wyraźnie myśl, że stanowią rodzinę. Dzień wigilijny, wieczór wigilijny. Noc, w której Bóg stał się człowiekiem znalazł się wśród nas.
Uczeń II: Z Ewangelii wg. Św. Łukasza: W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym pastwie. Cezar August rozporządzał wielkim państwem i chciał wiedzieć ile ludzi ma pod swoją władzą. Wybierali się więc wszyscy, aby dać się zapisać, każdy do swojego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret do Judei miasta Dawidowego zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z rodu i domu Dawida, żeby dać się zapisać z poślubioną sobie Maryją, która oczekiwała dziecka. Po kilku dniach dotarli do celu podróży.
Uczeń III: Spodziewali się, że znajdą jakieś spokojne miejsce na odpoczynek i nocleg. Mieszkali w Betlejem ich dalecy krewni. Niestety wszystkie mieszkania były zajęte. Nie było nawet miejsca w gospodzie, Udali się za miasto i znaleźli grotę, która służyła za pomieszczenie dla owiec i innych zwierząt. „Kiedy tam przebywali nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dl nich miejsca w gospodzie.
Maryja: Oto moje dziecię w żłobie narodzone.
W ubogiej stajence na sianie położone
Jesteś mój Syneczku światłem dla nas wszystkich
Oświecisz serca braci dalekich i bliskich.
Anioły: Dziś przychodzimy do Ciebie Najświętsze Dziecię Boże, by Ci cześć naszą złożyć.
Jesteśmy aniołami z Twojej niebieskiej krainy. Schylamy nasze głowy przed Tobą, Boża dziecino.
Śpiew uczniów kl. Vm przy akompaniamencie fortepianu: „Oj malusi, malusi...”
Anioł I: Aniołowie mili, idziemy do pasterzy. Niechaj tutaj pospieszą i Dzieciątko Boże w żłóbeczku ucieszą
Józef : Boże wielki, spełniłeś swe obietnice,
dałeś nam Syna, który przywróci nam życie.
Wyzwoli świat ze zła, uleczy co boli.
Wyrwie wszystkich z grzechu niewoli!
Pasterz I: Kochamy Cię Boże dziecię. I chwalimy szczerze.
Dobry Jezu TY jesteś najlepszym Pasterzem.
Będziesz ludzi od zguby ratował
I nam wszystkim pasterzował
Pasterz II: Boże wielki, dziś zrodzony, na sianku leżysz, przyjmij te ubogie dary od swoich pasterzy.
Pasterz III: Tak się cieszę dzieciąteczko, że jesteś z nami, więc przyniosłem Ci w podarku chlebek upieczony, żebyś nie był głodny Jezu Narodzony.
Maryja: Dziękujemy pastuszkowie mili.
Swoimi darami żeście nas ucieszyli.
Bóg Człowiek miejsca nie znalazł w pałacach wśród bogaczy,
Lecz przyszedł na świat w lichym żłobie – tu każdy Go zobaczy
I wezwał najpierw was
Byście pierwsi poznali szczęścia blask]
Pasterze: Zagramy Tobie piękne piosenki, abyś do nas się uśmiechał Jezu malusieńki.
Dziecko I: Gwiazda błyszczy nad stajenką drogę światłem znaczy. Każdy człowiek dobrej woli Boga dziś zobaczy. Na Dalekim Wschodzie Mędrcy ją spostrzegli i za jej przewodem do Betlejem biegli. Wiara żywa im przewodzi, ufność sił dodaje, kiedy jadą do dzieciątka przez pogańskie kraje.
Dziecko II: Patrzcie dzieci, idą Trzej Królowie w koronach na głowie. Posłuchajcie co każdy z nich powie.
Śpiew uczniów kl. Vm przy akompaniamencie fortepianu: „Mędrcy świata...”
Królowie: Hołd Ci składamy wszechmocny Panie, złożony w żłóbku na nędznym sianie.
Król Kacper: Jestem król Kacper. Przyjmij ode mnie złoto świecące, które Ci niosę sercem gorącym.
Król Melchior: Jestem król Melchior. Ja przyniosłem Ci kadzidło wonne i pachnące, by Cię uczcić Dziecię Boże na sianku leżące.
Król Baltazar: Jestem Król Baltazar, ode mnie wonna mirra dla Ciebie zebrana, boś z wielkiego nieba przyszedł, aby cierpieć za nas.
Królowie: Tak przedziwne Boże wielki jest Twe narodzenie, wierzymy mocno wierzymy, że niesiesz nam zbawienie.
Maryja i Józef: Bóg wam zapłać. Kto was tu sprowadził?
Król Kacper: To ta gwiazda co tak jasno świeci.
Król Melchior: Po drodze byliśmy u króla Heroda, który pytał o Boże dziecię.
Król Baltazar: On też chce oddać pokłon Jezusowi małemu, kazał nam powiedzieć, gdzie można znaleźć Boże Dziecię.
Anioły: Nie słuchajcie Króla Heroda on ma złe zamiary, inną drogą do domu wracajcie i ludziom Jezusa chwalcie.
Józef i Maryja: Byli już pasterze, byli już królowie. Któż jeszcze przychodzi? To rzecz niesłychana, idą dzieci z różnych stron świata do Jezusa Pana.
Dzieci z Afryki: Z dalekiej Afryki do was przybywamy, ofiarować chcemy wszystko to co mamy. My też chcemy być dziećmi Bożymi. Kochać Jezusa szczerze obiecujemy. Przyjmij drogi Jezu nasze dary, smaczne owoce rosną bez miary.
Maryja: Daleką drogę przeszliście, usiądźcie tu z nami. Dziękujemy wam pięknie za kosz z darami.
Dzieci z Azji: Do nas również dotarła nowina, że Najświętsza Maryja Syna porodziła, który przybył na ziemię, aby ludzi zbawić i wszystkich do nieba doprowadzić. My też spiesznie przybyliśmy i ryż z pola rankiem zebraliśmy. I go Panu naszemu w darze składamy.
Józef: Dziękujemy, że przybyliście z tak daleka. Jezus na każdego z niecierpliwością czeka.
Indianie: Przybywamy z dalekiej wioski indiańskiej, gdzie było słychać głosy pieśni niebiańskiej. Przybyliśmy do Bożej Dzieciny przemierzając morza, lądy i dziwne krainy.
Wszystkie dzieci: Spraw prosimy Boże Dziecię, żeby ludzie na tym świecie jedne mieli myśli, serca i podali sobie ręce. Kiedy Świat się stanie taki, żeby żółci, czarni, biali jednym duchem, sercem Ciebie, Panie wyznawali. Niechaj ludzie będą braćmi, niechaj pokój Twój zaświeci, by nie było smutnych, głodnych dzieci.
Dziecko I: A gdzie Jezu Twoje zabaweczki? Gdzie masz misie, klocki i piłeczki?
Józef: Wasze posłuszeństwo, praca, nauka to Jego zabawki, których zawsze szuka. Bardzo pragnie Jezus mały, żeby dzieci się kochały. Nie kłóciły się, nie biły, ale zgodnie ze sobą żyły. Gdzie jest dwoje zgodnych dzieci, tam Pan Jezus z nimi trzeci.
Dziecko III: Tak mnie nieraz czasem kusi, żeby nie słuchać mamusi. Lecz anioł szepcze mi za uchem.
Anioł I: Nie bądź brzydkim uparciuchem, bo Pan Jezus uczy nieba, że rodziców słuchać trzeba.
Dziecko III: Więc ja mówię: precz pokusa, ja się słucham Pana Jezusa.
Wszyscy: Weź o Jezu w swą opiekę wszystkie dzieci z Polski.
Przyjmij nasze serca małe, aby rosły na Twą chwałę.
Dziecko IV: (w tle muzyka) W Wigilijny wieczór nie może zabraknąć wieczerzy w rodzinnym gronie. Opłatek jest chlebem, Bożym darem. Jest on także znakiem eucharystycznego chleba. Łamać się opłatkiem to znaczy dzielić się chlebem, dobrocią i miłością Boga.
Dziecko V: Gest łamania się opłatkiem przypomina, że poza zwykłym porządkiem życia istnieje inny świat, świat miłości, przebaczenia, a wigilia jest ich świętem.
Dziecko VI: Śpiew kolęd i pastorałek, choinka, prezenty to piękny zwyczaj polskiej tradycji, związany z dziejami polskiego narodu. To piękne gesty dobroci, które pobudzają do wdzięczności Bogu i ludziom i potrafią dokonać cudu.
Dziecko VII: A w środku nocy dzwony wzywające na pasterkę. Nadchodzą święta, Bóg się rodzi. W dzień Bożego Narodzenia zawsze składa się życzenia.
Wszyscy: I my składamy życzenia dobroci i miłości spełnienia.
Łaski Bożej, sił do pracy niechaj wszystkim Bóg dać raczy.
CD, śpiew uczniów kl. Vm: „Jest taki dzień”
1
gosiakosiak6