White_James_-_Szpital_kosmiczny_07_-_Stan_zagrożenia.pdf

Gdy w Szpitalu pojawia się stażystka z Sommaradvy, nic

nie zapowiada kłopotów. Wielogatunkowe środowisko jest

jednak dla Cha Thrat zaskoczeniem, a zasady, którymi się

kieruje, różnią się od wpojonych jej surowych reguł etycznych.

Mimo sympatii otoczenia Sommaradvanka popada więc ciągle

w kłopoty.

Czy wyprawa na Goglesk, w trakcie której Cha Thrat

opiekuje się uzdrawiaczem Khone’em, a następnie odkrywa

rasę przemierzających kosmos inteligentnych pasożytów, coś

zmieni? Czy uratuje jej stojącą pod znakiem zapytania

karierę?

James White - Stan zagrożenia

Code Blue - Emergency

Przekład Radosław Kot

Wydawnictwo: Rebis

Miejsce wydania: Poznań

Wydanie polskie: 2004

Tytuł oryginalny: Code Blue - Emergency

Rok wydania oryginału: 1987

Liczba stron: 276

Format: 130x200 mm

Oprawa: miękka

ISBN: 83-7301-490-X

Wydanie: I

litƏRA

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Lekko rozmazana plama blasku oznaczająca Szpital

Kosmiczny rosła na ekranie pokładu rekreacyjnego. Dowódca

statku siedział obok Cha Thrat, która z podziwem,

zdumieniem i niepokojem patrzyła na rozrastającą się coraz

bardziej konstrukcję i kolorową grę tych świateł, które

potrafiła dojrzeć swoimi oczami.

Dowódca Chiang, który - jak już wiedziała - nosił stopień

majora Korpusu Kontroli i służył w sekcji Komunikacji i

Kontaktów Międzykulturowych, peszył ją czasem swoim

zachowaniem bardziej pasującym do wojownika niż stróża

porządku. Teraz dotrzymywał jej towarzystwa, gdyż zgodnie z

dziwną ziemską logiką uznał, iż tego właśnie się po nim

oczekuje. Wcześniej chciał uhonorować Cha, zapraszając ją na

mostek, aby stamtąd mogła obejrzeć dokowanie w Szpitalu,

jednak ona nie była w stanie wejść do tak małego i

zatłoczonego na dodatek pomieszczenia. Dowódca porzucił

więc swój posterunek i udał się wraz z nią na pokład

rekreacyjny.

Oczywiście było to nonsensowne marnowanie czasu,

sugerujące, że społeczność majora jest silnie rozwarstwiona,

jednak Chiang zdawał się czerpać niejakie zadowolenie z tego

poświęcenia, poza tym był jej pacjentem.

Boczny panel przekazywał przyciszone rozmowy z

mostka, lecz mimo włączonego autotranslatora, dzięki

któremu Cha rozumiała każde słowo z osobna, całość

wygłaszanych technicznym żargonem kwestii pozostawała

dość tajemnicza. Nagle w głośniku rozbrzmiał nowy, silny

głos, a na ekranie pojawiła się podobizna jakiejś niemile

owłosionej istoty.

- Tutaj centrum recepcyjne Szpitala - odezwała się

natychmiast owa istota. - Proszę podać swoje dane,

poinformować, czy na pokładzie znajduje się pacjent, gość czy

członek personelu, określić stopień pilności i typ

fizjologiczny. Jeśli nie znacie zasad klasyfikacji fizjologicznej,

proszę o pełen kontakt na wizji, który pozwoli nam wstępnie

się zorientować.

- Tutaj statek kurierski Korpusu Thromasaggar - odezwał

się oficer z mostka. - Mamy zamiar zadokować na krótko, aby

wysadzić jednego pacjenta i lekarza. Pacjent i załoga

reprezentują ziemski typ DBDG. Pacjent może chodzić, w

trakcie rekonwalescencji, bez pilnej potrzeby opieki lekarskiej.

Lekarz to ciepłokrwisty tlenodyszny DCNF bez specjalnych

wymagań środowiskowych dotyczących temperatury, ciążenia

czy ciśnienia atmosferycznego.

- Poczekajcie chwilę - powiedziała obrzydliwa istota i na

ekranie ponownie pojawił się obraz Szpitala.

Cha pomyślała, że to o wiele milszy widok.

- Co to było? - spytała Kontrolera. - Wygląda jak…

scroggila, jeden z gryzoni mojej planety.

- Wiem, widziałem je na obrazkach - odparł oficer,

wydając dziwne szczekliwe odgłosy, które u tych istot

oznaczały rozbawienie. - To nidiański DBDG. Ma masę równą

prawie połowie masy człowieka i bardzo podobny

metabolizm. Należy do zaawansowanego technologicznie

gatunku o bogatej kulturze, zatem podobieństwo do

przerośniętego gryzonia jest mylące. Nauczysz się niebawem

współpracować ze znacznie bardziej osobliwymi

stworzeniami…

Przerwał, gdy Nidiańczyk znowu pojawił się na ekranie.

- Kierujcie się oznaczeniami o kodzie niebieski - żółty -

niebieski - oznajmił. - Pacjenta i lekarza wysadźcie w śluzie

sto cztery, a potem przesuńcie się za znakami o kodzie

niebieski - niebieski - biały do osiemnastki. Na majora

Chianga i Sommaradvankę będzie czekać już nasza delegacja.

Ciekawe, w jakim składzie? - pomyślała Cha.

Dowódca przekazał jej wcześniej wiele informacji o

Szpitalu, jednak większość z nich brzmiała wręcz

niewiarygodnie. Gdy krótko potem weszli do przedsionka

śluzy, nadal nie docierało do niej, że gładka, sięgająca obu

stojącym obok ludziom do pasa półkula to nie mebel, ale

jeszcze jedna inteligentna istota.

- Porucznik Braithwaite z gabinetu naczelnego

psychologa, technik Timmins, który będzie odpowiedzialny za

twoje zakwaterowanie, oraz doktor Danalta, dowódca załogi

medycznej statku szpitalnego Rhabwar - przedstawił całą

trójkę Kontroler.

Cha nie potrafiłaby odróżnić obu ludzi, gdyby nie pewne

szczegóły oznaczeń ich mundurów. Zielone coś na podłodze

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: