KULTURA TV z 13 stycznia 12 (nr 9).pdf

(1850 KB) Pobierz

FILM | MUZYKA | KSIĄŻKI

dodatek do DGP

piątek, 13 stycznia 2012

KULTURA i PROGRAM TV

Dziewczyna

z tatuażem

Kim jest Lisbeth Salander?

764061453.125.png

764061453.136.png

764061453.147.png

Prenumerata 2012

ZAMÓW PRENUMERATĘ

DZIENNIKA GAZETY PRAWNEJ

ZYSKASZ

6 dodatków specjalistycznych,

których nie kupisz w kiosku

Księgowość i Podatki Firma i Prawo

Nowe Prawo. Przepisy i Praktyka Samorząd i Administracja

Prawnik Kadry i Płace

bez żadnych

dopłat

otrzymasz

prenumeratę

10 książek z cyklu Biblioteka Gazety Prawnej

zbiór najważniejszych przepisów, wskaźników z zakresu

podatków, prawa pracy, prawa gospodarczego.

Prenumeratorzy otrzymują książki w dwóch wersjach:

papierowej i elektronicznej (PDF)

tygodnika „Newsweek”.

4 szkolenia specjalistyczne

W 2012 roku prenumeratorzy otrzymują 4 internetowe

szkolenia z zakresu prawa, podatków i doskonalenia

umiejętności osobistych.

30% zniżki na Serwis Księgowy i Kadrowy GP

internetowe serwisy kompleksowo omawiające zagadnienia

z zakresu podatków, rachunkowości, wynagrodzeń, prawa pracy,

ubezpieczeń, BHP. Uzupełnienie zagadnień poruszanych na ła-

mach dziennika.

30% zniżki na e-wydanie

„Dziennika Gazety Prawnej”

gwarantuje łatwy i szybki dostęp do bieżącego wydania

dziennika, internetowego archiwum wydań od 2002 roku, bazy

aktów prawnych, wskaźników, stawek itp.

Oferta dostępna wyłącznie w ﬁ rmach

kolporterskich: RUCH SA, Garmond Press,

Kolporter, GLM, As Press - należy zgłosić

kolporterowi chęć skorzystania z promocji.

płyty, książki, broszury tematyczne

i inne dodatki specjalne dołączane do „Dziennika Gazety

Prawnej” – gwarantowane w prenumeracie w wersji Premium

Dodatkowe informacje:

tel. 22 761 31 27, 801 626 666, www.gazetaprawna.pl/oferta2012

764061453.001.png

764061453.012.png

764061453.023.png

764061453.034.png

764061453.045.png

764061453.056.png

764061453.066.png

764061453.076.png

764061453.083.png

764061453.084.png

764061453.085.png

764061453.086.png

764061453.087.png

764061453.088.png

764061453.089.png

764061453.090.png

764061453.091.png

764061453.092.png

764061453.093.png

764061453.094.png

764061453.095.png

764061453.096.png

764061453.097.png

764061453.098.png

764061453.099.png

764061453.100.png

764061453.101.png

764061453.102.png

764061453.103.png

764061453.104.png

764061453.105.png

764061453.106.png

764061453.107.png

764061453.108.png

764061453.109.png

764061453.110.png

764061453.111.png

764061453.112.png

764061453.113.png

764061453.114.png

764061453.115.png

764061453.116.png

764061453.117.png

764061453.118.png

764061453.119.png

764061453.120.png

764061453.121.png

764061453.122.png

764061453.123.png

764061453.124.png

764061453.126.png

764061453.127.png

764061453.128.png

764061453.129.png

764061453.130.png

764061453.131.png

764061453.132.png

764061453.133.png

764061453.134.png

764061453.135.png

764061453.137.png

764061453.138.png

764061453.139.png

764061453.140.png

764061453.141.png

764061453.142.png

764061453.143.png

764061453.144.png

764061453.145.png

764061453.146.png

764061453.148.png

764061453.149.png

764061453.150.png

764061453.151.png

764061453.152.png

764061453.153.png

764061453.154.png

764061453.155.png

764061453.156.png

764061453.157.png

764061453.158.png

764061453.159.png

764061453.160.png

764061453.161.png

764061453.162.png

764061453.163.png

764061453.164.png

764061453.165.png

764061453.166.png

764061453.167.png

764061453.002.png

764061453.003.png

764061453.004.png

764061453.005.png

764061453.006.png

764061453.007.png

764061453.008.png

764061453.009.png

764061453.010.png

764061453.011.png

764061453.013.png

764061453.014.png

764061453.015.png

764061453.016.png

764061453.017.png

764061453.018.png

764061453.019.png

764061453.020.png

764061453.021.png

764061453.022.png

764061453.024.png

764061453.025.png

764061453.026.png

764061453.027.png

764061453.028.png

764061453.029.png

764061453.030.png

764061453.031.png

764061453.032.png

764061453.033.png

764061453.035.png

764061453.036.png

764061453.037.png

764061453.038.png

764061453.039.png

764061453.040.png

764061453.041.png

764061453.042.png

764061453.043.png

764061453.044.png

764061453.046.png

764061453.047.png

764061453.048.png

764061453.049.png

764061453.050.png

764061453.051.png

764061453.052.png

764061453.053.png

764061453.054.png

764061453.055.png

764061453.057.png

764061453.058.png

764061453.059.png

764061453.060.png

764061453.061.png

764061453.062.png

764061453.063.png

telewizja

Przymiarka do Oscarów

w „Idach” (choć nie bardzo rozu-

miem, czemu nie za jednak cie-

kawszą w „Drive”) jest nominowa-

ny w kategorii najlepsza rola mę-

ska (tak, konkuruje w tej kategorii

z Clooneyem), to daje całkiem sa-

tysfakcjonujący wynik.

Z kolei „The Artist”, czarno-bia-

ły, niemy (!) film opowiadający

o ekranowym amancie w stylu Ru-

dolfa Valentino, wydaje się czar-

nym koniem tegorocznej stawki.

Wbrew jakimkolwiek przewidywa-

niom ten dość wyrafinowany ob-

raz zgarnął aż sześć nominacji,

w tym za najlepszy scenariusz i re-

żyserię dla Hazanaviciusa i w ka-

tegorii najlepsza komedia lub mu-

sical. Nominowani są także od-

twórcy głównych ról Jean Dujardin

i Berenice Bejo. Nie ulega wątpli-

wości, że jakieś statuetki z impre-

zy wyniesie. Choć stawka w kate-

gorii najlepsza komedia jest wy-

równana: „Druhny”, „Rzeź” w re-

żyserii Romana Polańskiego,

„50/50” z Josephem Gordon-Levit-

tem, „O północy w Paryżu” Wo-

ody’ego Allena i „My Week with

Marilyn”. Który notabene bynaj-

mniej nie jest komedią, ale opo-

wiada o dramacie, jaki rozgrywał

się między MM a Laurence’em Oli-

vierem podczas kręcenia komedii

„Książę i aktoreczka”. Jak widać ka-

tegorie bywają bardzo względne.

Główną rolę w „My Week” zagrała

Michelle Williams i zdaniem eks-

pertów dziwna gatunkowa kwalifi-

kacja filmu wynika z tego, by móc

dać statuetkę Williams, tak by nie

musiała konkurować z Meryl Stre-

ep, która zapewne dostanie Glob

za „Żelazną Damę”, o którego ubie-

ga się w kategorii dramatycznej.

W segmencie telewizyjnym także

odrobinę wieje nudą w tym roku.

Nominowani zostali ci, co zwykle

(choć szczęśliwie obyło się bez ko-

lejnej nominacji dla „Dr. Ho-

use’a – z całą miłością dla Hugh

Lauriego) oraz ci, których moż-

na było się spodziewać. I choć ge-

neralnie galę oglądać będę bez

większych emocji, to w tym roku

kibicuję przede wszystkim świet-

nym dziewczynom: Claire Danes,

nominowanej do najlepszej roli

żeńskiej w serialu dramatycznym

za rolę agentki CIA w znakomitym

„Homeland”, Romoli Garai, nomi-

nowanej za rolę producentki tele-

wizyjnej w miniserialu o czasach

kryzysu sueskiego „Czas prawdy”

i Amy Poehler za komediową kre-

ację w „Parks and Recreation”.

Gala wręczenia

Złotych Globów

budzi spore

emocje. Mniej-

sza o to, kto

wygra, waż-

niejsze, komu

wbije szpilę

gospodarz show

Ricky Gervais

Katarzyna Nowakowska

Brytyjski komik poprowadzi im-

prezę po raz trzeci z rzędu, choć

po skandalu, jaki wywołały jego

zeszłoroczne brutalne żarty z cele-

brytów, niewielu wróżyło mu taki

sukces. Kpiny z imprezowego sty-

lu życia Charliego Sheena i Rober-

ta Downeya Jr. czy niezbyt uda-

nych aktorskich kreacji Angeliny

Jolie i Johnny’ego Deppa w „Tury-

ście”, aluzje do skrywanego homo-

seksualizmu niektórych gwiazdo-

rów czy bezczelna sugestia, że

członkowie Hollywoodzkiego Sto-

warzyszenia Prasy Zagranicznej

(HFPA) przyjmują łapówki – wyda-

wałoby się, że miarka się przebra-

ła. Jednak oglądalność jest w na-

szych czasach najwyższą warto-

ścią, więc transmitująca galę tele-

wizja NBC wymogła na przyznają-

cym Złote Globy HFPA, by po raz

kolejny zaprosiło Gervaisa, który

gwarantuje większe zainteresowa-

nie widzów. I bardzo dobrze, przy-

najmniej wiadomo, że nuda nam

nie grozi, nawet jeśli lista zwycięz-

ców jest dość przewidywalna.

Na podstawie samych nominacji

można postawić wniosek, że już

największymi zwycięzcami są

George Clooney i francuska kome-

dia „The Artist”, w reżyserii Mi-

chela Hazanaviciusa. Piękny Geo-

rge, którego HFPA darzy niezmą-

coną miłością od lat, otrzymał trzy

nominacje: za główną rolę męską

w komediodramacie „Spadkobier-

cy” w reżyserii Alexandra Payne’a,

a także za najlepszy scenariusz

i reżyserię „Id marcowych” – nota-

bene w tej kategorii konkuruje

m.in. z Payne’em. Jeśli doliczyć

do tego nominację dla „Id...” w ka-

tegorii najlepszy film oraz dla

Ryana Goslinga, który za kreację

Serial „Homeland” dostał trzy nominacje do Złotych Globów,

w tym dla grających główne role Claire Danes i Damiana Lewisa

69. CEREMONIA ROZDANIA ZŁOTYCH

GLOBÓW | HBO | niedziela, godz. 2.00

764061453.064.png

764061453.065.png

764061453.067.png

k 04

kultura: telewizja

Specjalność: kłopoty

nację do Oscara, jego kariera

ugrzęzła w serii aresztowań, od-

wyków i komentowanych przez

prasę procesów.

Kiedy spojrzeć na Juniora, dziś

trudno uwierzyć w jego przeszłe

kłopoty. Od sześciu lat szczęśliwy

mąż producentki Susan Levin-Do-

wney jawi się jako człowiek suk-

cesu. Każda rola przynosi mu roz-

głos i uznanie, fani uwielbiają go

jako komiksowego Iron Mana

(trwają prace nad trzecią częścią

filmu, ale wcześniej zobaczymy

Downeya w tej kreacji w „The

Avengers”, łączącym przygody

różnych superbohaterów z Uni-

versum Marvela), seksownego

Sherlocka Holmesa, ale też cenią

obrazoburcze poczucie humoru

w filmach, takich jak „Jaja w tropi-

kach” czy „Zanim odejdą wody”.

Kiedy w październiku zeszłego ro-

ku odbierał branżową nagrodę

przyznawaną przez American Ci-

nematheque, upomniał się o inne-

go hollywoodzkiego trędowatego

– Mela Gibsona, który pozostaje

na cenzurowanym po swoich an-

tysemickich wyskokach i ujawnio-

nych przypadkach stosowania

przemocy domowej.

„Wybaczcie mu i pozwólcie

znów pracować” – apelował do

przedstawicieli filmowego świat-

ka. „Chyba że sami jesteście bez

grzechu. Jeśli tak, to co robicie

w tym biznesie?” – ironizował Do-

wney Jr. Nie wiem, czy świat wy-

baczy Gibsonowi, ale Robert znów

zebrał kilka punktów.

Amant, heros

i komik w jed-

nym. Robert

Downey Jr

podbija serca

publiczności,

która wybacza

mu wszelkie

wyskoki

Katarzyna Nowakowska

Pierwsze skojarzenie: aktorski

kameleon, który ma na koncie naj-

rozmaitsze role – od romansów

po filmy akcji, od artystycznych

kreacji po histerycznie śmieszne

komedie. Ot, tylko w tym tygo-

dniu możemy zobaczyć go w kinie

w stylowym „Sherlocku 2” oraz

w telewizyjnej komedii z gatunku

nadwyrężających pojęcie dobrego

smaku „Zanim odejdą wody”.

Drugie skojarzenie: narkotyki,

aresztowania, nielegalne posiada-

nie broni, awantury i procesy. Ro-

bert Downey Jr umie zapisać się

w pamięci widzów. Ale wie też,

jak zdobyć ich miłość i przebacze-

nie. Jak nie kochać aktora o prze-

pastnym spojrzeniu, który w kul-

towej „Ally McBeal” grał pierw-

szego rokującego nadzieje chłopa-

ka głównej bohaterki? A kiedy

w pożegnalnym odcinku siadł

przy fortepianie i zaśpiewał jej

„River” Joni Mitchell, to po prostu

serce pękało. Jednak Downey Jr

musiał rozstać się z serialem i nie-

utuloną w żalu publicznością, bo

producenci mieli już dość powta-

rzających się aresztowań. Zresztą

nie był to pierwszy plan, z które-

go wyleciał z powodu narkotyków.

Pierwszy raz na odwyk trafił

w 1987 r. jako 22-latek. Miał

na koncie rok pracy w prestiżo-

wym telewizyjnym programie sa-

tyrycznym „Saturday Night Live”,

niebezpodstawnie uważanym

za kuźnię największych talentów,

nie tylko komediowych. Zagrał

w kilku dobrze przyjętych fil-

mach dla nastoletniej publiczno-

ści, dołączając do tzw. aktorskiej

Brat Pack, czyli lubianej przez

prasę grupki aktorów, takich jak

Emilio Estevez, Anthony Micha-

el Hall, Rob Lowe, Demi Moore.

Obiecująca kariera stała przed

nim otworem, ale jego zżerał he-

roinowy nałóg.

Jeśli wierzyć plotkom, w świat

używek wprowadził go jego oj-

ciec, znany filmowiec Robert Do-

wney Sr, który sam ciężko uzależ-

niony pozwalał mu popalać trawę

już jako 8-latkowi. Niezależnie

od tej legendy po świetnie przyję-

tej przez krytyków roli w „Chapli-

nie”, która dała Robertowi nomi-

ZANIM ODEJDĄ WODY | HBO |

niedziela, godz. 20.10

O mistrzostwo bez pewniaków

Euro 2012 to walka nie tylko o prymat na Starym Kontynencie, lecz także o awans

do udziału w igrzyskach olimpijskich Wojciech Przylipiak

Wątpliwa poprawka

Polepszyła życie wielu rodzin do-

tkniętych alkoholizmem, a pro-

ducentom napojów podwoiła zy-

ski. Z drugiej strony skłóciła różne

grupy społeczne, wzmogła korup-

cję i pozwoliła rozwinąć skrzydła

grupom przestępczym. 16 stycz-

nia 1919 r. Senat Stanów Zjedno-

czonych przyjął 18. poprawkę

do konstytucji, która zakazywała

produkcji, transportu i sprzedaży

alkoholu w całym kraju. Zaczęła

się prohibicja. Historię tzw. szla-

chetnego eksperymentu przed-

stawia znakomity pięcioodcinko-

wy serial „Prohibicja”, który

od czwartku pokaże Planete+.

Seria opowiada nie tylko o sa-

mym czasie (14 lat) trwania eks-

perymentu, ale też o jego podło-

żu, przyczynach wprowadzenia

i skutkach. Ruch na rzecz prohibi-

cji rozwinął się już w XIX w.

W 1851 r. w stanie Maine udało

się nawet wprowadzić prohibi-

cję. Szyki wstrzemięźliwym po-

krzyżowała wojna secesyj-

na (1861 – 1865). Po niej problem

alkoholizmu wrócił. Zatrważają-

ca liczba osób uzależnionych

od alkoholu powodowała straty

w przemyśle i społeczeństwie. Pi-

jani nie byli w stanie pracować,

zaniedbując jednocześnie dom

i rodzinę. Ruch na rzecz wstrze-

mięźliwości zaczął się powięk-

szać. 17 stycznia 1920 r., rok

po przyjęciu przez Senat, 18. po-

prawka do konstytucji weszła

w życie. Dla producentów piw,

whiskey i wina zaczął się okres

zmiany branży, dla gangsterów

i bimbrowników czas prosperity.

To właśnie dzięki prohibicji ma-

jątku dorobił się chociażby Al Ca-

pone. Mimo zakazu alkohol

sprzedawano nawet w Kapitolu.

W dokumencie opowiada o tym

syn mężczyzny, który dostarczał

alkohol senatorom. Oprócz relacji

osób bezpośrednio związanych

z prohibicją w serii zobaczymy

też wiele oryginalnych materia-

łów filmowych i zdjęć z tamtych

czasów. To fascynująca historia

nie tylko alkoholowego zakazu,

ale też Ameryki między świato-

wymi wojnami.

WOJCIECH PRZYLIPIAK

Drużyna piłkarzy ręcznych treno-

wana przez Bogdana Wentę od lat

należy do ścisłej czołówki świato-

wego szczypiorniaka. Mimo to ni-

gdy nie zagrała w finale mistrzostw

Europy. Dwa lata temu odnieśli-

śmy największy sukces w ME, zaj-

mując czwarte miejsce. Czy w tym

roku są szanse ma medal? Na pew-

no nie pomogą w tym kontuzje

dwóch pewniaków w kadrze Wen-

ty: czołowego bramkarza świata,

kapitana reprezentacji Sławomira

Szmala oraz rozgrywającego Mar-

cina Lijewskiego. – Sławka i Mar-

cina w naszym gronie reprezenta-

cyjnym na pewno będzie bardzo

brakowało. Ale jestem przekonany,

że ci zawodnicy, którzy grają

na ich pozycjach, będą chcieli god-

nie ich zastąpić – powiedział pol-

ski rozgrywający Bartłomiej Jasz-

ka, dodając: – Na sam początek za-

gramy z Serbami, a Bałkany to

ciężki teren. Jeśli myślimy, żeby

zajść daleko w turnieju, to nie mo-

żemy takich zespołów się bać.

Grzegorz Tkaczyk stwierdził z ko-

lei: – Na pewno w porównaniu

z poprzednimi mistrzostwami bar-

dziej dojrzeliśmy. Każdy z nas tro-

chę się postarzał. Nie zapominaj-

my, że dwóch ważnych, jeśli nie

najważniejszych zawodników wy-

padło z reprezentacji. To jest po-

ważne osłabienie, ale każdy z nas

musi dołożyć troszkę więcej, żeby

tę stratę zniwelować.

Poza gospodarzami w grupie

przeciwnikami polskiej reprezen-

tacji będą nie najmocniejsza Sło-

wacja oraz znakomita Dania. Żeby

awansować dalej, trzeba wygrać

przynajmniej dwa mecze.

PIŁKA RĘCZNA MĘŻCZYZN:

MISTRZOSTWA EUROPY W SERBII |

TVP 2 | niedziela, godz. 17.55

PROHIBICJA | Planete + | czwartek,

godz. 20.45

764061453.068.png

764061453.069.png

764061453.070.png

764061453.071.png

764061453.072.png

764061453.073.png

764061453.074.png

k 05

kultura: telewizja

Przygoda po irańsku

„Rozstanie” Asghara Farhadiego zostało uznane za jeden z najlepszych filmów 2011 roku.

TVP Kultura przypomina jego wcześniejsze dzieło: „Co wiesz o Elly?” Wojtek Kałużyński

Kurze

opowieści

ga w zainicjowaną intrygę, rozkrę-

ca spiralę, która z czasem kręci się

coraz szybciej, coraz bardziej ob-

nażając bohaterów. Perfidnie, bo

przy okazji pokazuje kawałek

prawdy o dzisiejszym Iranie. Roz-

dartym między islamską tradycją

a pozorami podobieństwa do za-

chodniego stylu życia. Pokazuje,

jak ograniczone i złudne są te po-

zory wyzwolenia niby-postępowej

i liberalnej inteligencji z komplek-

sów, ograniczeń i norm. W pierw-

szych scenach wydaje się, że ko-

biety noszą swoje chusty z przy-

musu kulturowej tradycji, z przy-

zwyczajenia, że to nieistotny ga-

dżet, fragment starych dekoracji.

Tymczasem okazuje się, że nie, że

to wciąż patriarchalny stygmat. Po-

jawiają się też kwestie polityczne,

ledwie sugerowane, ale jednak wi-

doczne. Coś przecież znaczy nagły

niepokój na widok policyjnego sa-

mochodu, uniżona uległość w roz-

mowie z aroganckimi funkcjona-

riuszami. Klimat strachu wciąż się

tu unosi. W kraju, w którym reżim

wymusza albo prostotę, albo ezo-

powy symbolizm, Farhadi wybrał

trzecią drogę – wnikliwą psycho-

logiczną analizę.

W samym sercu wielkiego miasta,

na podwórku pośród bloków Zygi,

egocentryczny kogut, dogląda

stadka przemiłych kur, zachęcając

je pieśnią do znoszenia jaj. Kury:

Wandzia, Frania, Jadzia i Bożenka

to urocze dziewczyny, cierpiące je-

dynie na lekką paranoję. Trudno

im się dziwić, skoro muszą co

dzień składać jajeczny haracz swo-

jej przerażającej gospodyni, która

straszy mieszkańców kurnika, że

w przeciwnym razie wszyscy tra-

fią do mieszczącego się po sąsiedz-

ku rzeźnika. Ale jak tu spokojnie

zająć się robotą, gdy co chwila wy-

darza się coś absurdalnego i bar-

dzo absorbującego jak atak ko-

smicznych robaków? Nic dziwne-

go, że kury są troszkę nerwowe.

Na szczęście wszystko zawsze do-

brze się kończy: jaja ratują sytu-

ację, a bywa, że i przy okazji ocalą

naszą planetę. Ta francuska ani-

macja to wiecznie wirująca karu-

zela humoru, akcji i muzyki. Wcze-

snoszkolna dziatwa uwielbia ten

rodzaj rozrywki. W sobotę teleTO-

ON+ wyemituje aż 18 odcinków

z pierwszej serii „Miasta Kur”. KN

Za „Co wiesz o Elly?” Farhadi do-

stał m.in. nagrodę za reżyserię

na festiwalu w Berlinie. Wcale nie

za trudne politycznie pochodzenie

czy naświetlanie światu irańskich

problemów. Jego film zanurzony

jest bardziej w kulturze Zachodu.

Farhadi w samej konstrukcji na-

wiązuje do sławnej „Przygody”

Antonioniego. Z tą różnicą, że ta-

jemnica znajduje tu swoje wyja-

śnienie, a po drodze do jej rozwią-

zania reżyser odwołuje się do ka-

nonu klasycznych chwytów oby-

czajowego dramatu i thrillera.

Zgodnie z regułami klasycznej

dramaturgii cała historia zaczy-

na się niewinnie. Oto grupa przy-

jaciół wyjeżdża na kilka dni

nad morze. Mężowie, żony, dzieci

i dwoje singli. Ahmad, który wła-

śnie przyjechał z Niemiec do Ira-

nu poszukać sobie nowej żony,

oraz Elly – samotna nauczycielka.

Od początku czuje się w tym towa-

rzystwie odrobinę nieswojo. Nie

bawią jej seksistowskie, niby nie-

winne żarciki, dwuznaczne spoj-

rzenia. Owszem, sili się na humor,

daje się wciągnąć w zabawę. Tylko

z Ahmadem rozmawia przez mo-

ment poważnie, co chwila telefo-

nuje do matki.

Następnego dnia znika, gdy

w morzu o mało nie tonie jedno

z pozostawionych pod jej opieką

dzieci. Utopiła się, próbując rato-

wać chłopca? Wyjechała bez sło-

wa? Nie wiadomo. Przyjaciele pró-

bują rozwikłać tę zagadkę. Powo-

lutku wyłażą na wierzch rozmaite

zaszłości, sączy się jad egoizmu,

uprzedzeń. Prawie nikt nic tak na-

prawdę o Elly nie wie. Nikt nie zna

nawet jej nazwiska. Reżyser wyjąt-

kowo przemyślnie ujawnia kolej-

ne fakty, mnoży tropy, podejrzenia,

sekrety i drobne kłamstewka, ta-

jemnice i niedomówienia. Dozuje

napięcie przemyślnie i perfidnie.

Przemyślnie, bo skutecznie wcią-

CO WIESZ O ELLY? | TVP Kultura |

piątek, godz. 20.20

764061453.075.png

764061453.077.png

764061453.078.png

764061453.079.png

764061453.080.png

764061453.081.png

764061453.082.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Nie03.pdf (15792 KB)
DZIENNIK GAZETA PRAWNA z 13 stycznia 12 (nr 9).pdf (4033 KB)
GAZETA PRAWNA z 13 stycznia 12 (nr 9).pdf (1958 KB)
KULTURA TV z 13 stycznia 12 (nr 9).pdf (1850 KB)
MAGAZYN z 13 stycznia 12 (nr 9).pdf (2838 KB)

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin