Motoryka.doc

(43 KB) Pobierz
Motoryka – pojęcie obejmujące całokształt czynności człowieka

Motoryka – pojęcie obejmujące całokształt czynności człowieka

 

Rodzaje motoryczności:

1. Motoryczność produkcyjna (służąca pracy)

2. Motoryka bojowa (związana z walką o byt)

3. Motoryczność sportowa

4. Motoryczność wyrazowa

- ruchy twarzy (mimika)

- ruchy rąk (gestyka)

-ruchy całego ciała (pantomima)

- ruchy aparatu mowy (artykulacja)

- ruchy pisarskie

5. Motoryczność związana z samoobsługą

 

Metody badań ruchu

1. metoda obserwacji ruchu

2. metoda eksperymentalna

3. metoda porównawcza (najbardziej znana, poszukuje się przez nią różnic i podobieństw, dokonuje się porównania).

 

Każdy ruch zawiera w sobie określony ładunek: siły, szybkości i wytrzymałości. Cechy
te są fizycznymi właściwościami człowieka i zależą od funkcji i struktury organizmu ludzkiego. Pojawiają się w ontogenezie.

 

Nasycenie ruchu: siłą, szybkością i wytrzymałością zależy od stanu rozwoju i umiejętności angażowania się w odpowiednich momentach i proporcjach. Daje to w efekcie celowe zachowanie ruchowe.

 

Cechy prawidłowego chodu

1. Izotoniczny

Dokonuje się z jednakowym napięciem mięśniowym w obydwu kończynach

2. Izochroniczny

Wszystkie fazy ruchu przebiegają dla obu kończyn w tym samym czasie

3. Izometryczny

Obie kończyny pokonują jednakową odległość w tych samych fazach ruchu

 

Na każdy ruch człowieka skalda się:

1. treść ruchu

2. Idea ruchu

3. Cechy motoryczne

 

Treść ruchu określa celu jakiemu służy ruch i pozwala zaliczyć ruch do konkretnej motoryczności. Treść ruchu jest miarą rozwoju umysłowego dziecka i celowego zachowania się. w różnych sytuacjach. W raz z rozwojem dziecka obserwujemy bogacenie się treści jego ruchów.

Idea ruchu to cel jakiemu ruch służy lub  motyw jakim kieruje się człowiek podejmując działalność ruchową.

Występuję regulatory psychiczne:

- upośledzające: trema, lęk

- wzbogacające: doping, współzawodnictwo

 

Cechy motoryczne

 

ilościowe                                                         jakościowe

(dające się zmierzyć)                                          (opisujące ruch)

 

siła                                                                                                  1. cechy. postaciowa

              fazy ruchu, harmonia

 

szybkość                                                                                    2. cechy dynamiczne:

                                                                                    rytm, płynność, przenoszenie, elastyczność

 

wytrzymałość                                                                                    3. cechy nastawienia psychicznego

                                                                                    precyzja ruchu, przewidywanie (antycypacja)

 

 

CECHY ILOŚCIOWE

 

Każdy ruch Zawiera określony ładunek siły, szybkości i wytrzymałości. Cechy
te są fizycznymi właściwościami człowieka. Zależą od funkcji i struktury organizmu ludzkiego i rozwijają się w ontogenezie. Wykorzystywane są w czynnościach ruchowych człowieka.

 

Siła jest wynikiem pracy mięśni, dzięki zmianą napięcia włókien mięśniowych zmienia się ich długość, co powoduje przemieszczanie się kości i powstaje ruch. Siła wykazuje linię rozwojową.

 

Siła mięśni zależy od:

- grubości mięśnia

- ilości jednocześnie pracujących włókien

- długości mięśnia i prędkości jego skraca się

- sposobu wykonania ruchu i wykorzystania siły

 

Szybkość składa się z:

- prędkości działania,

- czasu reakcji

- częstotliwości ruchu.

 

Prędkość działania to czas w którym następuje przemieszczenie się elementów aparatu ruchu w przestrzeni.

Czas reakcji – to szybkość odbioru bodźców i przewodzenie impulsów przez drogi nerwowe.

 

Częstotliwość ruchu

 

Szybkość zależy od:

- stanu układu mięśniowego, nerwowego

- struktury aparatu ruchu

- rodzaju przemian biochemicznych w składzie mięśni

- czynników psychicznych

 

Szybkość – kształtuje się wraz z wiekiem (bieg na 60 m, największa jest u dziewczyn 13 – 14 lat a u chłopców 15 – 17 lat)

 

Wytrzymałość przejawia się różnie i zależy od rodzaju wykonywanej pracy. Wytrzymałość wyraża zdolność organizmu do długotrwałego wysiłku.

 

Wytrzymałość zależy od:

- sprawności układu krążenia

- sprawności funkcjonowania układu mięśniowego

 

Wytrzymałość w rozwoju osobniczym wykazuje zmiany jakościowe. Częściej mówimy o wytrzymałości, odporności na zmęczenie w konkretnej pracy mięśniowej niż o ogólnej wytrzymałości organizmu.

 

Wytrzymałość ogólne odnosi się do zjawiska wydolności ustroju mierzonego nie objawami znużenia lecz maksymalną ilością zużytego tlenu na 1 kg ciała w ciągu 1 minuty.

 

CECHY JAKOŚCIOWE

 

Cechy te uzewnętrzniają się w obrazie poszczególnych elementów aparatu ruchowego.

Zależą od:

- nabytych umiejętności

- somatycznego rozwoju organizmu

 

I. CECHY POSTACIOWE (strukturalne)

 

1. struktura fazowa – w każdym ruchu możemy wyróżnić fazy o odrębnych funkcjach.

a) ruchy acykliczne (3 fazowe)

- faza przygotowawcza – stworzenie optymalnych warunków biochemicznych do wykonania ruchu w 2 fazie (głównej)

- faza główna – wykonywane jest zasadnicze zadanie ruchowe

- faza końcowa – wygaszanie ruchu, powrót do pozycji wyjściowej

 

b) ruchy cykliczne – występuje zjawisko stapiania się fazy końcowej z przygotowawczą – bieg, chód.

 

2. harmonia ruchu – to zgranie, podporządkowanie ruchu w poszczególnych odcinkach ciała, jednej zasadniczej idei – celowi ruchu. Występujące przyruchy nie służą wykonaniu zasadniczego ruchu. Szczególne harmonie ruchu występują kilkakrotnei w rowoju osobniczym: około 5 roku życia i między 9  a 11 rokiem życia.

 

II. CECHY DYNAMICZNE

rytm

płynność

przenoszenie

elastyczność

 

Rytm ruchu – to zmiana napięć i rozluźnień mięśniowych wystęujących w danym przebiegu ruchowym. Rytm decyduje o ekonomi ruchu:

- jest zaraźliwy

- wyraźnie występuje w wieku przedszkolnym

- osiąga wysoki poziom między 10 – 12 rokiem życia

 

Płynność ruchu – ruchy wykonujemy po  torach: ciągłych, zaokrąglonych, takich gdzie nie ma gwałtownych przejść między  fazą skurczu i rozkurczu mięśnia. Przeciwstawieństwem ruchu płynnego jest ruch kanciasty, przerywany, szarpany.

Płynność świadczy o nabytych umiejętnościach, ulega chwilowym zmianom, zaburzeniom pod wpływem różnych stanów psychicznych.

 

Przenoszenie ruchu (transmisja) – jest to dostrzegalne następstwo ruchu w poszczególnych odcinakach ciała, obserwowane w całym przebiegu ruchu.

 

Kierunki przenoszenia:

dośrodkowy (z rąk, nóg, głowy na tułów)

odśrodkowy (z tułowia na nogi, głowę, ręce)

 

Elastyczność (amortyzacja) jest to umiejętność wygaszania ruchu (zatrzymanie się po skoku), wygaszanie ruchu przedmiotu;

 

III CECHY NASTAWIENIA PSYCHICZNEGO

a) dokładność

b) przewidywanie ruchu (antycypacja)

 

Dokładność to właściwość dająca się mierzyć (trafianie strzałką).

Może być dokładność:

- czasowa (wyk. ruchu w określonym momencie)

- dynamiczna (wymaga użycia odpowiedniej energii w każdym momencie wykonywanej czynności)

 

3 warunki dokładności:

- odpowiedni stan rozwoju motorycznego

- posiadania uzdolnień osobniczych

- wyćwiczenie

 

Przewidywanie ruchu - to wyraz syntezy dotychczasowych doświadczeń motorycznych osobnika, zarówno jeśli chodzi o ruch własnego ciała, przedmiotów i ludzi w otoczeniu.

 

Rodzaje przewidywania (antycypacji):

- przewidywania ruchów własnych

- przewidywanie ruchów ciał obcych

- przewidywanie ruchów partnerów

- przewidywanie ruchów przeciwników

Zgłoś jeśli naruszono regulamin