Patrol.pdf

Patrol

Strona 1 z 2

Patrol ostatnia aktualizacja: 01-07-2005

Patrolowanie jest podstawowym zadaniem piechoty. Patrol jest podstawowym narzędziem jakim dysponuje dowódca do

wykonania zadań. W najprostszej formie Patrol jest bezpiecznym sposobem przemieszczania się z punktu A do B w terenie

gdzie jest moŜliwy kontakt z przeciwnikiem. Patrol moŜe równieŜ stanowić część bardziej złoŜonych zadań jak na przyk

„zasadzka” która składa się z patrolu na miejsce zasadzki, zasadzki właściwej i patrolu powrotnego po zakończeniu akcji.

WyróŜniamy następujące rodzaje patroli:

1. Patrol do kontaktu z przeciwnikiem

2. Patrol rozpoznawczy

3. Patrol stacjonarny

Technika poruszania si ę w terenie

Podczas działań operacyjnych na poziomie taktycznym, siła ognia nowoczesnej broni automatycznej weryfikuje wszelkie

błędy popełnione przez Ŝołnierzy. Poprawna technika przemieszczania się w terenie stanowi o bycie oddziału. Poruszanie si

w terenie, lub patrolowanie jest umiejętnością która musi być opanowana przez poszczególnych członków oddziału na

bardzo wysokim poziomie. Grupa Ŝołnierzy przemieszczających się w terenie z uŜyciem poniŜszych technik, nazywana jest

patrolem. Technika poruszania się w terenie składa się z umiejętności ustawiania stóp na podłoŜu, skrytości poruszania si

odstępem pomiędzy Ŝołnierzami, skanowaniem sektorów ogniowych oraz wzajemnym ubezpieczeniem. Grupa Ŝołnierzy

stosujących te techniki, i poruszająca się w danym szyku, tworzy formacje patrolową.

Wszystkie opisane techniki jak i cała taktyka prowadzenia walki, nie jest szablonowym stereotypem. Płynnie zmienia si

zaleŜności od dwóch podstawowych czynników:

TEREN i PRZECIWNIK

Ten uniwersalny modyfikator moŜe być zastosowany do kaŜdego aspektu prowadzenia operacji. Podczas patrolowania,

zmieniające się warunki terenowe będą dyktować zmianę odstępu, formacji patrolowej itp. a prawdopodobieństwo kontaktu z

przeciwnikiem jak i równieŜ jego uzbrojenie, liczebność i znana metoda działania dyktują opcje taktyczne dostępne dla

dowódcy.

DruŜyna składająca się z 7-10 Ŝołnierzy (w tym podręczniku przyjęto model ADF gdzie druŜyna składa się z 9 Ŝołnierzy) jest

najmniejszym elementem który porusza się w terenie w formacji patrolowej. D-ca druŜyny, w oparciu o wspólne umiejętno

kaŜdego Ŝołnierza musi kontrolować swoją druŜynę. Kontrola odbywa się przede wszystkim za pomocą sygna

patrolowych, poniŜej. Ponadto głównym narzędziem kontroli jest rutyna patrolowa – kaŜdy Ŝołnierz wie gdzie znajduje si

jego miejsce w formacji i co jest od niego oczekiwane, oraz uniwersalna zasada “rób to co ja robię”.

JeŜeli skaut się zatrzymuje, reszta druŜyny równieŜ się zatrzymuje. W dobrze przeszkolonej druŜynie, sprawnie

przekazującej znaki patrolowe nie jest wymagany kontakt wzrokowy d-cy z kaŜdym podwładnym.

Radiostacje, jeŜeli są na stanie, powinny być uŜywane jedynie w wyjątkowych wypadkach.

http://www.specops.com.pl/taktyka_zielona/patrol.htm

2007-12-05

Patrol

Strona 2 z 2

WyróŜniamy dwie techniki poruszania się w terenie:

1. Gdy kontakt jest wysoce prawdopodobny

2. Gdy kontakt jest pewny

Od momentu desantowania do momentu ekstrakcji, podczas działań wojennych, kontakt z przeciwnikiem w terenie jest

wysoce prawdopodobny jako Ŝe aktualna pozycja wszystkich moŜliwych zagroŜeń nie jest nigdy znana niezaleŜnie od

poziomu przeprowadzonego rozpoznania. Zatem patrol zawsze porusza się zakładając Ŝe kontakt z przeciwnikiem moŜ

kaŜdej chwili nastąpić. Technika ta ma na celu stworzenie optymalnych warunków do zniszczenia przeciwnika w razie

kontaktu oraz dla przetrwania oddziału.

Pr ę dko ść Poruszania:

Jest wiele czynników które wpływają na prędkość poruszania patrolu w strefie operacyjnej.

Teren i roślinność

Czas przeznaczony na wykonanie zadania.

Operacje przeciwnika

Dzień/noc.

Warunki atmosferyczne.

Zachowanie ciszy jest kluczem do sukcesu patrolu. Z praktyka moŜna się poruszać w terenie z dostateczna prędkości

prawie zupełniej ciszy.

Średnia prędkości poruszania patrolu to:

1.Teren Zamkni ę ty – 1000m – 3000m na dzie ń

2. Teren Otwarty -- 3000m -- 10 000m na dzie ń

W zaleŜności od aktywności przeciwnika patrol powinien zawsze poruszać się w tzw.: “skokach taktycznych”. W terenie

zamkniętym i podczas bez księŜycowych nocy, skoki nie powinny być dłuŜsze niŜ 50m.

Skok taktyczny to po prostu niewielki odcinek który przemierza patrol, po czym się zatrzymuje. Takie postoje naleŜy robi

celu sprawdzania nawigacji, odpoczynku Ŝołnierzy oraz prowadzenia nasłuchu. W terenie otwartym długość kaŜdego skoku

powinna wynosić do 300 metrów

Wszelkie prawa zastrzeŜone. Autorzy serwisu SPECOPS nie ponoszą odpowiedzialności za wykorzystanie, prawidłowe lub nie, zawartych tu informacji. Wszystkie

operacje w terenie niosą ze sobą element ryzyka. Informacja jest prezentowana tylko dla celów edukacyjnych. Informacje i wiadomości zamieszczone na serwisie

SPECOPS pochodzą wyłącznie z ogólnodostępnych źródeł: ksiąŜek, opublikowanych podręczników wojskowych oraz Internetu. SPECOPS nie reprezentuje

jakichkolwiek poglądów politycznych, nacjonalistycznych lub religijnych. SPECOPS nie reprezentuje jakiejkolwiek organizacji, stowarzyszenia, słuŜby mundurowej lub

grupy paramilitarnej. SPECOPS nie wyraŜa opinii przedstawiających oficjalną doktrynę i politykę Armii Australijskiej lub jakiejkolwiek innej organizacji lub słuŜby

mundurowej. Opinie i poglądy wyraŜane na forum dyskusyjnym SPECOPS nie są poglądami Autorów. Kontakt: email: specops_pl@tlen.p l

Logo "SPECOPS First to Fight" jest własnością SPECOPS AUSTRALIA. Projekt logo "SPECOPS" - Virtual Suspects .

Liczniktrafień

http://www.specops.com.pl/taktyka_zielona/patrol.htm

2007-12-05

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: