Arcybiskup Życiński - 33 stopień masonerii(1).pdf - kogmari - marszalek5

18-24 lutego 2011 r.

KURIER CHICAGO

KURIER

ŒMIERÆ ARCYBISKUPA ¯YCIÑSKIEGO - ŒMIERÆ ARCYBISKUPA ¯YCIÑSKIEGO

Michaû Zgroza-Trâbalski

dwik” bezczelnie przerwaû kazanie,

twierdzâc, Òe emerytowany kapelan

wygûasza homiliÅ “politycznâ”. Ów

ksiâdz mówiû o ûamaniu praw czûo-

wieka w obecnej Polsce... Nastêpnie

Ïyciºski ukaraû ksiÅdza Pietronia

szeÀciomiesiÅcznym zakazem wy-

gûaszania homilii na terenie caûej Ar-

chidiecezji Lubelskiej.

A list “ojca Ludwika” do Nun-

cjusza, owszem, zawieraû w ocenie

ogólnej prawdÅ. W KoÀciele w Pol-

sce Île siÅ dzieje. Ale juÒ opis sytua-

cji, delikatnie mówiâc, mijaû siÅ z

rzeczywistoÀciâ. A proponowane

Àrodki zaradcze byûy wyûâcznie typu

pogûÅbiania patologii. List ten zostaû

upubliczniony i wywoûaû w ostatnich

dniach grudnia 2010 roku w Polsce

prawdziwâ burzÅ. Arcybiskup Ïy-

ciºski wziâû, oczywiÀcie, “ojca Lu-

dwika” w obronÅ. Ïe niby “... on

kocha KoÀcióû”. Zapewne tak samo

jak Ïyciºski!

króla.) Król ich jednak poparû. W

efekcie formalnie stali siÅ katolikami.

Otrzymali teÒ szlacheckie herby i pra-

wa nobili. Nie zapisali siÅ dobrze w

historii Polski. Ale tym nie bÅdziemy

siÅ zajmowaå. OsobiÀcie nie znam siÅ

wystarczajâco dobrze na heraldyce.

Nadto kilku zaprzyjaÎnionych ksiÅÒy

wypomina mi, Òe za rozwlekle piszÅ.

“ A my musimy wasze artykuûy tûu-

maczyå na angielski naszym probo-

szczom - tak ich to interesuje.” WiÅc

nie bÅdziemy rozwlekaå.

Natomiast - tak! Napiszemy, co

jest pewne, co wiadomo na pewno.

Praprzyczyna problemów

Istnieje jedna najwaÒniejsza

przyczyna problemów KoÀcioûa w

Polsce. Sâ niâ hierarchowie. Z nieli-

cznymi wyjâtkami, praktycznie

wszyscy zostali mianowani nie przez

Ojca ÃwiÅtego, tylko... przez wûadze

komunistyczne i postkomunisty-

czne!

Przyczyna tegoÒ stanu rzeczy le-

Òy w rozwiâzaniu prawnym, w któ-

rym Stolica Apostolska zgodziûa siÅ

dla wûadz paºstwa na prawo akcep-

tacji, bâdÎ nieakceptacji zgûaszanych

kandydatur. To rozwiâzanie byûo o-

becne juÒ w konkordacie z 1922 ro-

ku. Marszaûek Piûsudski, mocno uza-

leÒniony od masonerii, na nie nale-

gaû. A ówczesny Ojciec ÃwiÅty Be-

nedykt XV nie dostrzegaû potencjal-

nego niebezpieczeºstwa. Traktowaû

sprawÅ jako gest wobec wûadz paº-

stwa w przeszûoÀci o wielkich zasûu-

gach dla KoÀcioûa! KomuniÀci w ro-

ku 1945 zerwali konkordat nie zna-

jâc jego treÀci! Stwierdzili, Òe kon-

kordat pozwalaû narzucaå PapieÒowi

Polsce biskupów nie akceptowanych

przez paºstwo! Byû to, oczywiÀcie,

jeden z przykûadów ich raÒâcej nie-

kompetencji. Ale juÒ wkrótce wy-

mogli na Komisji Wspólnej Rzâdu i

Episkopatu prawo weta dla komuni-

stycznego rzâdu dla kandydatów na

stolice biskupie i arcybiskupie zgûa-

szanych przez StolicÅ Apostolskâ.

I tak zostaûo.

I tak to wyglâdaûo. Zmarû jakiÀ

Biskup Ordynariusz, Sufragan, Ar-

cybiskup... I zaczynaûa siÅ koûomyj-

ka. Ojciec ÃwiÅty zgûaszaû kandyda-

tury. A komunistyczne wûadze mó-

wiûy “niet”. Ten nie, ten nie, ten -

teÒ nie, kolejny kandydat - nie! I tak

czasami miesiâcami. AÒ w koºcu w

gronie zgûaszanych kandydatów po-

jawiû siÅ jakiÀ upadûy ksiâdz, donosi-

ciel komunistycznej, tajnej policji.

I wtedy - Eureka! - o ten, ten to mo-

Òe byå! W Warszawie jest tajemnicâ

poliszynela, Òe Prymas Polski Józef

Glemp byû dopiero szesnastâ kandy-

daturâ zgûoszonâ przez Jana Pawûa II

na nastÅpstwo po Prymasie Stefanie

Wyszyºskim! (Ojciec ÃwiÅty zgla-

szaû kandydatów trójkami i wszy-

stkie piÅå pierwszych “trójek” zo-

staûo odrzucone!)

Nie od razu daûo to o sobie znaå.

Do lat 70-tych dominowali w pol-

skim Episkopacie hierarchowie je-

szcze sprzed II wojny Àwiatowej.

Rozmiary katastrofy zaczÅûy siÅ uja-

wniaå dopiero w latach 90-tych. Ale

wtedy jeszcze bali siÅ Jana Pawûa II.

To nie przypadek, Òe Ïyciºski “uak-

tywniû siÅ” w caûej “rozciâgûoÀci”

tego sûowa dopiero po roku 2004...

Abp Józef ¯yciñski

Nie i tak

ChcÅ zaznaczyå, Òe w swojej wy-

powiedzi o Ïyciºskim nie chcÅ siÅ

zajmowaå plotkami. W Polsce aÒ hu-

czy o wypadach do Pragi do pewne-

go lokaliku, który nawiedzajâ pano-

wie, jak sie to teraz mawia, odrÅbnej

orientacji. Co siÅ podobno wydaûo,

bo przy okazji jakiejÀ bijatyki w tym

“lokaliku” pan hierarcha daû siÅ na-

wet aresztowaå... (Od razu wiadomo,

Òe chodziûo o PragÅ, stolicÅ Czech.

“Nasi” policjanci by wiedzieli, Òe

nie wolno!) Równie uporczywa jest

plotka, Òe rzeczony hierarcha dotarû

w stopniach masonerii do ryczerza

kadosz, czyli trzydziestego stopnia w

rycie jakimÀ tam. A tuÒ przed Àmier-

ciâ podobno jeszcze wyÒej awanso-

waû... Nie chcÅ siÅ zajmowaå upor-

czywâ pogûoskâ o problemie z alko-

holem. Jego lekko opuchniÅtâ facjatÅ

z ostatnio typowym dwu-, moÒe

trzydniowym zarostem, odprawiajâ-

cego MszÅ ÃwiÅtâ, znaûa caûa Polska.

CóÒ, wiÅkszoÀå alkoholików umiera

z przyczyn sercowych.

Rzecz w tym, Òe to sâ sprawy, o

których wyrobiå sobie poglâd trud-

no. MoÒe osoby w Polsce majâ po te-

mu lepsze podstawy, wiÅcej widzie-

li... My w Chicago znamy tylko ten

nieogolony zarost i nasze panie, któ-

re ciâgle nie mogâ zrozumieå, jak to

moÒna podchodziå do Oûtarza Chry-

stusa w takim wyglâdzie?! Dlatego

“tymi sprawami” zajmowaå siÅ nie

bÅdziemy. Nie bÅdziemy siÅ teÒ za-

jmowaå herbem rodziny Ïyciºskich.

Ten ostatni to jakby zûoÒenie herbu

Sas, z dodatkiem òÅkawicy. (òÅka-

wica stanowiûa gûówny element her-

bu Abdank popularnego na Podolu.)

Rzecz moÒe wskazywaå na rodzinÅ

Frankistów. Tu jest nowy problem.

Nasi amerykaºscy przyjaciele nie

wiedzâ, kto to FrankiÀci. Rzecz wy-

darzyûa siÅ w poûowie XVIII wieku.

Byûa to sekta Òydowska, która popro-

siûa króla Polski, Augusta III Sasa o

Chrzest Àw. (Czûonkowie tej sekty

pochodzili gûównie z Podola.) CzÅÀå

polskiej hierarchii, np. biskup Ka-

mieºca Podolskiego, uwaÒaûa Òe to

podstÅp, pozorny chrzest. (Jak siÅ po-

tem okazaûo, byûo to rzeczywiÀcie

faûszywe nawrócenie. FrankiÀci np.

czcili zarazem zaûoÒyciela swojej

sekty jako Òydowskiego mesjasza i

Fot.: AG

Najprzedniejsze

dobre uczynki

Na wstÅpie chcÅ zaznaczyå, co

jest niezwykle waÒne. OtóÒ, istniejâ

tak zwane najprzedniejsze dobre

uczynki. Uczynki dobre dzielâ siÅ na

dwie kategorie: dobre uczynki co do

ciaûa i dobre uczynki co do duszy.

I z kaÒdej z tych dwóch kategorii wy-

róÒnia siÅ po jednym uczynku - jako

wûaÀnie najprzedniejsze dobre

uczynki. Tak wiÅc jeÀli chodzi o cia-

ûo najprzedniejszym dobrym uczyn-

kiem jest pomoc gûodujâcym, a

zwûaszcza gûodujâcym dzieciom.

Natomiast co do duszy - najprze-

dniejszym dobrym uczynkiem jest

modlitwa w intencji osób, które u-

mrâ w ciagu najbliÒszej doby, a któ-

re nie sâ w stanie ûaski uÀwiÅcajâcej i

których los wkrótce rozstrzygnie siÅ

na wiecznoÀå...

pastne gûÅbie òaski BoÒej... W Fati-

mie Matka BoÒa nie robiûa nic inne-

go - jak miÅdzy innymi prosiûa o

dzieûo najprzedniejszych dobrych u-

czynków. “ Wielu biednych grze-

szników zostaje potÅpionych tylko

dlatego, Òe nikt siÅ za nich nie mod-

liû” - tak powiedziaûa Królowa Nie-

ba i WszechpoÀredniczka òask Bo-

Òych do trójki fatimskich dzieci uka-

zujâc im wizjÅ piekûa...

bo ona “tchnie Duchem” prawdzi-

wej walki o dusze! Zaûâczam tÅ mod-

litwÅ do tekstu tegoÒ artykuûu, jest

ona oczywiÀcie rozwiniÅciem sûa-

wnej Koronki do BoÒego Miûosier-

dzia.

Dlaczego?

Dlaczego o tym mówiÅ? Bo

dzieº Àmierci arcybiskupa Ïyciº-

skiego byû miÅdzy innymi mojâ

modlitwâ objÅty. Bo w jakiÀ sposób

wykonaûem obowiâzek, aby przynaj-

mniej staraå siÅ ratowaå i jego duszÅ.

Bo istnieje gûÅboko zasadna Dioge-

nesowa maksyma: De mortuis nil ni-

si bene - O zmarûych mówmy dobrze

albo w ogóle. Ale teÒ istniejâ sprawy

waÒniejsze niÒ nawet unikanie kryty-

ki zmarûych. A takâ sprawâ jest

przede wszystkim KoÀcióû.

Dlatego co nieco musimy o dzia-

ûalnoÀci dostojnego arcykûamcy po-

wiedzieå. Byû on bowiem fragmen-

tem zjawiska arcyniebezpiecznego.

Nie on jeden. W swej przedwczesnej

Àmierci jest teÒ Józef Ïyciºski nie-

wâtpliwie ostrzeÒeniem dla pozosta-

ûych energicznych wrogów KoÀcioûa

w Polsce, pracujâcych nad Jego roz-

kûadem. Pracujâcych od wewnâtrz i

to nierzadko z pozycji kluczowych

hierarchów!

A towarzystwo to nie próÒnuje!

Ledwo do Polski przybyû nowy Nun-

cjusz Apostolski (arcybiskup Cele-

stino Migliore), juÒ ruszyli do ataku.

Konkretnie dominikanin (oczywiÀcie

z Lublina) - ojciec Ludwik M. WiÀ-

niewski - wysmaÒyû list do nowego

Nuncjusza opisujâcy, jak to Île dzie-

je siÅ w polskim KoÀciele. TenÒe do-

minikanin juÒ wczeÀniej daû siÅ poz-

naå jako tuba propagandowa arcybis-

kupa Ïyciºskiego. W czasie homilii

zasûuÒonego kapûana, ks. Leona Pie-

tronia, do zwiâzkowców z “Solidar-

noÀci” w 29. rocznicÅ wprowadze-

nia stanu wojennego w Polsce (13

grudnia 2010 roku), “ojciec Lu-

Modlitwa Fatimska

W Chicago staje siÅ popularna

tzw. Modlitwa Fatimska. Jest ona od-

powiedziâ na to wezwanie BoÒej

Matki. Jest takÒe realizacjâ jedynego

jeszcze sûabo speûnionego Òyczenia

Pana Jezusa przekazanego naszej

ÃwiÅtej Faustynie Kowalskiej. Pan

Jezus wypowiedziaû pragnienie, by

powstaûo nowe wielkie “zgroma-

dzenie” zarówno duchownych, jak i

Àwieckich, którzy wypraszaliby BoÒe

Miûosierdzie dla Àwiata. Nawiasem

mówiâc, nasza ÃwiÅta Faustyna - co

za “kaliber” ÀwiÅtej! Osoba oficjal-

nie mianowana przez Pana Boga...

Sekretarkâ Jego Miûosierdzia! W

tym niesûychanym wyróÒnieniu ob-

darzona ûaskâ poÀrednictwa podobnâ

do przywileju samej Matki BoÒej! A

“Dzienniczek” Àw. Faustyny - aleÒ

siÅ to czyta... Co za lektura! Cuda

Eucharystyczne codziennie i rozmo-

wy z Panem Jezusem in persona - a

tak, nawet kilka razy dziennie... Co

za mistyczka, co za kaliber ÃwiÅto-

Àci!!!

A Òe autor tych sûów jest czûo-

wiekiem prostym, szczerze mówiâc

ze wsi, wiÅc jak Pan Bóg dwa razy

powiedziaû - raz przez MatkÅ BoÒâ i

raz do naszej Àw. Faustyny, Òe tak

trzeba robiå... No to trzeba! Dlatego

codziennie odmawiam tÅ ModlitwÅ

Fatimskâ, czasami sam, czasami w

jednym z kóûek modlitewnych, które

to robiâ. (Te powstaûy przy parafii

Àw. Konstancji.) A modlitwÅ tÅ lubiÅ,

Kto podâÒâ drogâ najprzedniej-

szych dobrych uczynków jest oso-

bâ, która robi, jak to ogólnie moÒna

ujâå, coÀ, na czym Panu Bogu naj-

bardziej zaleÒy. Przyczynia siÅ do ra-

towania najbardziej potrzebujâcych.

I zarówno odnoÀnie ciaûa, jak i duszy

(a nawet szczególnie dusz ludzkich).

Jest kimÀ, kto stara siÅ “pomóc” Pa-

nu Bogu w najbardziej tragicznych i

woûajâcych o pomoc sytuacjach! O-

soby takie korzystajâ teÒ ze szczegól-

nych przywilejów u Pana Boga.

(Sporo na ten temat w prominen-

tnych objawieniach prywatnych o-

statnich stu lat. A te naleÒaûoby trak-

towaå znacznie powaÒniej niÒ na o-

góû siÅ je traktuje - jak uwaÒaû choå-

by Hans Urs von Baltazar.) SÅdzia

Sprawiedliwy i Bóg NiepojÅcie Mi-

ûosierny nie moÒe bowiem nie mieå

szczególnych wzglÅdów dla takich

osób. A zwûaszcza odnoÀnie zatwar-

dziaûych grzeszników, zwûaszcza w

niebezpieczeºstwie Àmierci, nawet

niewielka modlitwa wstawiennicza

moÒe zdziaûaå cuda, uruchomiå prze-

KURIER

KURIER CHICAGO

18-24 lutego 2011 r.

ŒMIERÆ ARCYBISKUPA ¯YCIÑSKIEGO - ŒMIERÆ ARCYBISKUPA ¯YCIÑSKIEGO

osûawiona SB, dostawaûa wprost

szajby na punkcie inwigilacji i nakûa-

niania do wspóûpracy katolickich

ksiÅÒy. Czego oni nie robili! Ãledzili

kaÒdy krok, podsuwali alkohol, ba-

by, kochajâcych inaczej, mamili ko-

rzyÀciami materialnymi i pomocâ w

karierze... Byli naprawdÅ perfidni,

gdy szantaÒowali lepszym leczeniem

rodziców kapûana, czy szybszym

przydziaûem mieszkania dla brata al-

bo siostry. I dziÀ juÒ wiemy, Òe wszel-

kim taktykom inwigilacji i szantaÒu

oparûo siÅ skutecznie 90% polskich

ksiÅÒy. 10% ulegûo i podpisaûo zobo-

wiâzania do wspóûpracy. Ale z tych

jeszcze okoûo jedna trzecia zrobiûa

“czerwonych” w balona. Jak póÎ-

niejszy arcybiskup ZiÅba. “Nie

chcecie daå mi paszportu na wyjazd

na studia do Rzymu, no to zgoda,

podpiszÅ...”Ale jak juÒ przyleciaû do

Rzymu, to pierwsze co zrobiû to po-

biegû do spowiedzi Àw. i powiadomiû

przeûoÒonych, Òe zmusili go do pod-

pisania! Pozostaûo te okoûo 6% i jed-

nak okazaûo siÅ, Òe to wystarczy, by

rozûoÒyå KoÀcióû w Polsce! Bo w in-

stytucji hierarchicznej o roli agentury

rozstrzyga nie liczebnoÀå, a miejsce

w hierarchii.

Jeden z tego wynika wniosek.

Na przyszûoÀå niech wûadze paº-

stwowe zajmujâ siÅ tym, do czego sâ

powoûane: armiâ, policjâ, podatkami,

rozwojem gospodarki, sûuÒbâ zdro-

wia, etc. I my katolicy Àwieccy po-

winniÀmy popieraå tylko takie roz-

wiâzania prawne, które woli Ojca

ÃwiÅtego w mianowaniu hierarchów

w niczym nie krÅpujâ. A nadto teÒ

powinniÀmy nauczyå siÅ wywieraå

wpûyw, wskazywaå Ojcu ÃwiÅtemu

ksiÅÒy z Ducha Àw., tych których sza-

nujemy, tych o których wiemy, Òe siÅ

sprawdzili...

co najwyÒej KO - “kontakt opera-

cyjny”. Sami SB-ecy mawiali, Òe

TW jest to wûaÀciwie ich funkcjona-

riusz, tyle, Òe nie w mundurze! Bo-

wiem TW byli “zadaniowani”! Oni

nie tylko donosili, ale i wykonywali

zadania dla SB! Na przykûad rozpu-

szczali faûszywe pogûoski, instalowa-

li podsûuchy, promowali lub poma-

gali niszczyå kariery wskazanym o-

sobom, dosypywali trucizny, “zdo-

bywali” (czyli kradli) dokumenty,

etc... Tajny Wspó³pracownik, jeÒeli

byû ksiÅdzem, w chwili awansu na

biskupa zmieniaû kategoriÅ na KO;

byûo to wewnÅtrznâ regulacjâ SB.

PrzyjÅli takâ regulacjÅ m.in. dlatego,

Òe wspóûpraca z TW wymagaûa in-

tensywnych kontaktów, odbierania

raportów, szkolenia, itp. Z hierarchâ

nie byûo to juÒ moÒliwe. A nawet nie

byûo juÒ potrzebne. Byûy TW i tak

byû marionetkâ w ich rÅkach... W ra-

zie najmniejszego nieposûuszeºstwa

w kaÒdej chwili mogli zniszczyå ta-

kiego biskupa, publikujâc, ot, choåby

jego wczeÀniejsze raporty!

Zastanawiajâ cztery rzeczy. Ten

bardzo nietypowy werbunek przez

tak wysokiego oficera, to od razu tak

wysokie zaufanie SB do Ïyciºskie-

go. Nadto fakt, Òe czynnym TW byû

aÒ do roku 1990 - roku swojej nomi-

nacji na biskupa w Tarnowie.

(Skworc jest jego nastÅpcâ na tej sto-

licy biskupiej od 1997 roku, kiedy

Ïyciºski zostaû arcybiskupem w

Lublinie). No i co ciekawe, spotka-

nia z nim zawsze odbywaûy siÅ w za-

konspirowanych lokalach SB. To

Arcybiskup Józef ¯yciñski podczas posiedzenia Episkopatu

Prawdziwy Józef Ïyciºski

Józef M. Ïyciºski (drugie imiê:

Mirosûaw) urodziû siÅ w 1948 roku.

ÃwiÅcenia kapûaºskie w roku 1972.

Doktorat z teologii w 1976 w Krako-

wie. Werbunek przez komunistyczne

SB w 1977 roku.

Uwaga: sprawa ma charakter

szczególny. Jest wiele danych wska-

zujâcych, Òe nie mieliÀmy w wypad-

ku póÎniejszego arcybiskupa do czy-

nienia ze zwykûym agentem. Ale naj-

pierw zwróåmy uwagÅ na okoliczno-

Àci. Jest rok po wydarzeniach w Ra-

domiu i w Ursusie. Komunistyczne

wûadze w Polsce kolejny raz pokaza-

ûy dobitnie swojâ prawdziwâ twarz.

Za rok Polak zostanie PapieÒem, za

dwa lata odwiedzi rodzinny kraj. Za

trzy lata powstanie “SolidarnoÀå”...

A agent Ïyciºski caûy czas bÅdzie

“ofiarnie” wspóûpracowaû...

Zostaû zwerbowany przez same-

go puûkownika Alojzego Perceliu-

sza, naczelnika wydziaûu ds. walki z

KoÀcioûem (osûawiony IV wydziaû

SB) w CzÅstochowie. To niesûychana

rzadkoÀå, by werbunku dokonywano

przez tak wysokiego oficera SB i tak

waÒnej placówki SB! I od 1977 roku

miaû klasyfikacjÅ TW - tajny wspóû-

pracownik. Tu nigdy nie doÀå przy-

pominaå, Òe zwykûy donosiciel byû

Fot.: AG

Przez ostatnie siedem lat byû gûó-

wnym architektem propagandowej

agresji przeciwko chrzeÀcijaºstwu w

Polsce. WrÅcz nie moÒna zaprze-

czyå, Òe zastâpiû w tej roli osûawione-

go Adama Michnika. Ten byû juÒ

zresztâ “zgranâ pûytâ”. Ale nowy

piewca “liberalizmu” i herold

kûamstwa, w dodatku arcybiskup - to

byûo dopiero to!!!

Tego teÒ nie rozumiejâ nasi ame-

rykaºscy przyjaciele. Wiedzâ co nie-

co o wielkim Prymasie Wyszyºskim,

podziwiajâ Jana Pawûa II. A po pozo-

staûych polskich hierarchach spo-

dziewajâ siÅ przynajmniej podobne-

go poziomu. Potem nie mogâ ukryå

zdziwienia nad ich miaûkoÀciâ inte-

lektualnâ, dziwnymi poglâdami, po-

dejrzanymi obyczajami. I pytajâ

zdziwieni - dlaczego? Co to za bisku-

pi? Co siÅ z nimi dzieje?

I czy w tym wszystkim dziwiå

siÅ, Òe Wiktora Skworca, biskupa

tarnowskiego, Pan Bóg z Chicago

gradem przeganiaû? WszÅdzie byûa

piÅkna pogoda, tylko tam gdzie Eks-

celencja wyszedû z procesjâ spadû

ulewny deszcz i grad wielkoÀci ku-

rzego jajka. Ale to wszak autor naj-

bardziej kûamliwych i faûszywych

insynuacji przeciw Polonii, w czym

zresztâ Ïyciºski mu dzielnie sekun-

dowaû. Ale o tym za chwilÅ. No i

Skworc, to byûy tajnej komunisty-

cznej policji TW “Dâbrowski”, a

Ïyciºski to TW “Filozof”.

Ale zûo po imieniu nazywajâc,

oddajmy zarazem sprawiedliwoÀå

cnocie. Komunistyczna tajna policja,

dziu na potÅpienie kogokolwiek z tych

ludzi, choåby poprzez ûaski Twoje naj-

wiÅksze i najbardziej niezwykûe;

Dla Jego Bolesnej MÅki, w spo-

sób szczególny nie pozwól Przedwie-

czny Ojcze na potÅpienie kogokol-

wiek z Polaków spoÀród osób umiera-

jâcych i majâcych umieraå objÅtych tâ

modlitwâ;

Dla Jego Bolesnej MÅki, przyjdÎ

do kaÒdego z nich z wielkim sztur-

mem ûask Twoich, pociâgnij ich wszy-

stkich z wielkâ siûâ ku Tobie, nawet

najwiÅkszych i najnÅdzniejszych grze-

szników takich jak my;

Jest ta modlitwa realizacjâ wez-

wania Matki BoÒe z Fatimy, by

modliå siÅ za grzeszników, zwûa-

szcza za tych, których moment

Àmierci siÅ zbliÒa, i których los roz-

strzygnie siÅ na wiecznoÀå. (”Wielu

biednych grzeszników zostaje potÅ-

pionych tylko dlatego, Òe nikt siÅ za

nich nie modli.”)

W swoim ksztaûcie jest rozwi-

niÅciem Koronki do Miûosierdzia

BoÒego. Ma taki sam wstÅp (albo z

braku czasu wstÅp moÒna pomi-

nâå). Do wezwaº: Dla Jego Bolesnej

MÅki... zostajâ dodane intencje jak

poniÒej. KoronkÅ w tej formie nale-

Òy odmawiaå codziennie wieczorem

lub w innej staûej porze dnia.

Àmierciâ, nie dajâcâ czasu na nawró-

cenie do Ciebie;

przystâpili do nich i dobrymi na-

tchnieniami kierowali ich do Ciebie;

Dla Jego Bolesnej MÅki, dla

wszystkich Jego strasznych cierpieº

poniesionych dla zbawienia grzeszni-

ków, dla wszystkich szyderstw, które

cierpiaû konajâc w swym strasznym

cierpieniu ze strony grzeszników, za

zbawienie których umieraû, dla Jego

opuszczenia i samotnoÀci, dla wszy-

stkich Jego strasznych bólów, duszno-

Àci i pragnienia, dla nieskoºczonej

wartoÀci wszystkich Jego zasûug, dla

Jego tak wielkiej MiûoÀci, dla caûko-

witego zespolenia Jego woli z Twojâ

Wolâ, dla Jego przyjÅcia tak strasznej

mÅki, dla Jego caûkowitego wyni-

szczenia, dla Jego Krwi NajdroÒszej,

którâ uczyniûeÀ zapûatâ odkupienia

win rodzaju ludzkiego - niech Twe

Miûosierdzie, o Przedwieczny Ojcze,

dopeûni wszystkiego, czego brakuje

tej modlitwie niegodnych grzeszni-

ków, by byûa skutecznâ pomocâ dla

tak wielu objÅtych niâ ludzi - i nie po-

zwól na potÅpienie kogokolwiek z

nich!

Dla Jego Bolesnej MÅki, nie po-

zwól na potÅpienie kogokolwiek z

nich, choåby poprzez Twoje ûaski naj-

wiÅksze i najbardziej niezwykûe;

Dla Jego Bolesnej MÅki, nie po-

zwól Przedwieczny Ojcze, by która-

kolwiek z osób umierajâcych i majâ-

cych umieraå objÅtych tâ modlitwâ

zgrzeszyûâ poprzez ulegniÅcie pokusie

rozpaczy, pokusie zwâtpienia w Two-

je Miûosierdzie;

Dla Jego Bolesnej MÅki, daj im

wszystkim wielkâ ûaskÅ wiary, wielkâ

ûaskÅ poznania Ciebie;

Dla Jego Bolesnej MÅki, daj im

wszystkim Przedwieczny Ojcze, wiel-

kâ ûaskÅ jak najlepszej wspóûpracy z

ûaskâ BoÒâ, wielkâ ûaskÅ nie zaniedba-

nia natchnieº Twych;

Dla Jego Bolesnej MÅki, daj im

wszystkim Przedwieczny Ojcze wiel-

kâ ûaskÅ poznania wszystkich ich

grzechów, ich iloÀci i ciÅÒkoÀci;

Dla Jego Bolesnej MÅki, dla cier-

pieº Jego Matki, która staûa pod krzy-

Òem, które widziaû, gdy Jej Serce prze-

nikaû miecz boleÀci, spraw Przedwie-

czny Ojcze, by kaÒdy czûowiek umie-

rajâcy i majâcy umieraå objÅty tâ

modlitwâ skutecznie uciekû siÅ pod

pûaszcz macierzyºskiej opieki i orÅdo-

wnictwa Niepokalanej Matki Twego

Najmilszego Syna, którâ uczyniûeÀ no-

wym miastem ucieczki, Ucieczkâ

Grzeszników, i ocalaû poprzez moc Jej

przepotÅÒnego orÅdownictwa;

Dla Jego Bolesnej MÅki, daj im

wszystkim wielkâ ûaskÅ Òalu doskona-

ûego za wszystkie popeûnione grzechy;

Dla Jego Bolesnej MÅki, dla nie-

skoºczonej wartoÀci wszystkich Jego

zasûug, niech Twe miûosierdzie dopeû-

ni wszystkiego, czego brakuje tej

modlitwie niegodnego grzesznika, by

byûa skutecznâ pomocâ dla tak wielu

objÅtych niâ ludzi;

Dla Jego Bolesnej MÅki, spraw

Przedwieczny Ojcze, by pokochali

Ciebie z caûego serca, z wszystkich

swoich siû, przytul ich do Serca Twe-

go i nie pozwól na potÅpienie kogo-

kolwiek z nich;

Przedwieczny Ojcze, ofiarujÅ Ci

Ciaûo i Krew, DuszÅ i Bóstwo Twego

najmilszego Syna, a Pana naszego Je-

zusa Chrystusa, na przebûaganie za

grzechy nasze i caûego Àwiata oraz w

intencji wszystkich ludzi, którzy u-

mierajâ teraz i umrâ aÒ do póûnocy,

która zakoºczy jutrzejszâ dobÅ;

Dla Jego Bolesnej MÅki, dla

wszystkich Jego strasznych bólów,

gdy przybity do krzyÒa konaû dla zba-

wienia grzeszników, nie pozwól

Przedwieczny Ojcze, by szatan i

wszelkie zûe duchy mogûy ich kusiå;

Dla Jego Bolesnej MÅki, zmiûuj

siÅ Przedwieczny Ojcze w sposób

szczególny nad wszystkimi katolika-

mi, duchownymi i Àwieckimi, spoÀród

ludzi umierajâcych i majâcych umie-

raå objÅtych tâ modlitwâ, nad nami,

których surowszy czeka sâd;

Przedwieczny Ojcze, ofiarujÅ Ci

Ciaûo i Krew, DuszÅ i Bóstwo Twego

najmilszego Syna, a Pana naszego Je-

zusa Chrystusa, na przebûaganie za

grzechy nasze i caûego Àwiata oraz w

intencji wszystkich ludzi, którzy u-

mierajâ teraz i umrâ aÒ do póûnocy,

która zakoºczy jutrzejszâ dobÅ;

W tym momencie modlitwÅ moÒ-

na zakoºczyå dowolnâ modlitwâ koº-

cowâ, np.:

Dla Jego Bolesnej MÅki, miej mi-

ûosierdzie dla tych osób, których los

rozstrzygnie siÅ na wiecznoÀå;

Dla Jego Bolesnej MÅki, dla du-

sznoÀci, którâ cierpiaû, i która zmusza-

ûa Go do podciâgania siÅ ku górze na

ranach przebitych gwoÎdziami nad-

garstków rozciâgniÅtych râk i przebi-

tych gwoÎdziem stóp, dla strasznych

bóli, które to powodowaûo, rozkaÒ

Przedwieczny Ojcze, by Twoi ÀwiÅci

Anioûowie i wszyscy ÃwiÅci z Nieba

BoÒe bâdÎ miûoÀciw grzesznej

duszy mojej, racz mi darowaå ûaskÅ

jak najszybszego, caûkowitego i trwa-

ûego nawrócenia, i niech moje grzechy

nie bÅdâ przeszkodâ dla wysûuchania

mych modlitw. (3 razy powtórzenie.)

Dla Jego Bolesnej MÅki, nie po-

zwól na potÅpienie kogokolwiek z

nich;

Dla Jego Bolesnej MÅki, daj

Przedwieczny Ojcze wszystkim nam

katolikom szczególnie wielkâ ûaskÅ Òa-

lu doskonaûego za wszystkie popeûnio-

ne grzechy i szczególnie wielkâ ûaskÅ

poznania wszystkich naszych win;

Dla Jego Bolesnej MÅki, dla nie-

skoºczonej wartoÀci wszystkich Jego

zasûug, nie pozwól Przedwieczny Oj-

cze w Twym niezgûÅbionym Miûosier-

Dla Jego Bolesnej MÅki, uchroº

ich przed nagûâ i niespodziewanâ

MoÒna teÒ pozostaûe trzy “dzie-

siâtki” Koronki odmawiaå w zwykûy

sposób.

18-24 lutego 2011 r.

KURIER CHICAGO

KURIER

ŒMIERÆ ARCYBISKUPA ¯YCIÑSKIEGO - ŒMIERÆ ARCYBISKUPA ¯YCIÑSKIEGO

znaczy, Òe jego raporty byûy nadzwy-

czaj intersujâce i waÒne, ubecy mu-

sieli dopytywaå o wiele szczegóûów.

W zakonspirowanych lokalach od-

bywaûy siÅ teÒ szkolenia do zadaº...

W tym zestawieniu nie dziwi

dalsza bûyskotliwa kariera. W roku

1980 jest juÒ po habilitacji. Profeso-

rem nadzwyczajnym zostaje w 1981

roku, zwyczajnym w 1988. Od roku

1980 jest szefem Katedry Logiki i

Metodologii Papieskiego Wydziaûu

Teologii w Krakowie. W latach

1982-85 jest prodziekanem, 1985-88

dziekanem Wydziaûu Filozofii tejÒe

uczelni. W miedzyczasie przechodzi

jako TW z prowadzenia przez czÅ-

stochowski wydziaû SB do prowa-

dzenia przez wydziaû krakowski, je-

szcze waÒniejszy od czasu wyboru

Jana Pawûa II... (Krakowski wydziaû

SB pracowaû od 1978 roku pod

szczególnym nadzorem samej Mos-

kwy.) Staûo siÅ to w roku 1983. W

tym to roku, zauwaÒmy, “polska”

SB planowaûa kolejny zamach na pa-

pieÒa. Pierwszy, 13 maja 1981 roku,

kompletnie nie wyszedû... Drugi miaû

polegaå na uÒyciu specjalnej substan-

cji, bardzo trujâcej, wydzielanej

przez pûonâce Àwiece na oûtarzu. Jan

Paweû II miaû umrzeå w czasie odpra-

wiania Mszy ÃwiÅtej, w ramach ko-

lejnej pielgrzymki do Polski. Z pro-

jektu wycofano siÅ w ostatniej chwili.

Podziemna “SolidarnoÀå” nie byûa

jeszcze do koºca rozbita a w kraju po

czymÀ takim na pewno wybuchûaby

rewolucja przeciw komunistom...

Co ciekawe, Ïyciºski byû fanaty-

cznym zwolennikiem darwinowskiej

ewolucji i czûonkiem zagranicznym

Rosyjskiej Akademii Nauk Przyro-

dniczych. Ciekawe, nieprawdaÒ?

to byûy niejako tematy dyÒurne. Po-

dobnie prof. Jerzy Robert Nowak.

Zaciekûy atak przypuÀciû teÒ hierar-

cha na ksiÅdza profesora W. Chro-

stowskiego. Klubowi Inteligencji

Katolickiej prof. Ryszarda Bendera

(zasûuÒonego katolika i senatora RP)

w Lublinie zakazaû uÒywania w na-

zwie sûowa “katolicki”! A iluÒ za-

sûuÒonych profesorów i ksiÅÒy gnÅ-

biû, jak choåby ksiÅdza profesora

KoczwarÅ czy wspomnianego ksiÅ-

dza Pietronia! Byûy teÒ tematy, w

których zaciekle milczaû, jak na

przykûad dziecko 14-letniej Agaty.

Bezbronna dziecina zabita w ostat-

nim dniu przed datâ, po której nie

wolno juÒ “usuwaå ciâÒy”. Sama

dziewczyna nie byûa pewna, wahaûa

siÅ... SprawÅ niejako rozstrzygnÅûa jej

agresywna matka i... nagonka me-

dialna rozpÅtana z takâ nienawiÀciâ

przeciw zakazowi aborcji, z jakâ w

PRL-u atakowano tylko “karûów

reakcji”. Nie dziwmy siÅ, Òe Ïyciº-

ski niewybredny stek kûamstwa i wy-

szydzania idei Chrystusa Króla przy-

puÀciû i na PoloniÅ w Chicago. (Tzw.

polski Episkopat zakazuje obecnie

szerzenia czci Chrystusa Króla twier-

dzâc, Òe Jego Królestwo nie jest z te-

go Àwiata. W takim razie, w Modlit-

wie Paºskiej (”Ojcze nasz...”), gdy

prosimy: “PrzyjdÎ Królestwo Two-

je” - to na jaki Àwiat prosimy, Òeby

ono, te Królestwo, przyszûo??? Oczy-

wiÀcie dziwi, Òe czci Panu Jezusowi

jako Królowi zabraniajâ ci, którzy za

to szerzenie Jego Królestwa na ziemi

sâ najbardziej odpowiedzialni. Ale

takich to mamy teraz w Polsce bisku-

pów... A wielki wpûyw na takie posta-

wy “naszych” hierarchów miaû

wûaÀnie Ïyciºski. Dzielnie sekundo-

waû mu w tym ostatnio niejaki St. Bu-

dzik, sufragan tarnowski.

A tych kûamstw, tej jego propa-

gandy byûo tyle, Òe aÒ musimy im

poÀwiÅciå nastÅpny odcinek. Bo to

dopiero pokaÒe, jakie byûy sûowa Ïy-

ciºskiego, wredne i bezgranicznie

podûe. Antykatolickie i antypolskie.

Dodajmy, Òe byli ubecy nie tylko

uprawiajâ propagandÅ. TakÒe mor-

dujâ. Zawsze mordowali. Od 1944

roku - poczâtku ich rzâdów w Polsce

- zawsze byli oni mordercami. Prze-

konaû siÅ o tym ksiâdz profesor Gar-

dyasz. Ksiâdz dr Adam Gardyasz w

2003 roku zasûynâû z obrony dokto-

ratu na KUL-u w Lublinie, w którym

wykazywaû, Òe arcybiskup Ïyciºski

w swoich pogladach systematycznie

podwaÒa i oÀmiesza dogmaty wiary

katolickiej. A w swojej postawie jest

bardziej ateistâ niÒ czûowiekiem wie-

rzâcym. Gdy w 2007 roku ksiâdz ka-

nonik Gardyasz wracaû z pogrzebu

swojej mamy jego auto staranowaû

samochód ciÅÒarowy na rosyjskich

numerach rejestracyjnych. Dokûa-

dnie tak samo zginÅli np. oficerowie

Komendy Gûównej Policji, którzy u-

stalili, Òe przyjÅta przez sâd w Toru-

niu w 1984 roku wersja Àmierci bû.

ksiÅdza Jerzego Popieûuszki jest nie-

prawdziwa, czy wiceprezes Fundacji

Polska-Wschód, który miaû zezna-

waå w tzw. aferze paliwowej.

Wszyscy staranowani przez rosyj-

skie ciÅÒarówki, które nagle zjechaûy

na lewy pas i wymusiûy czoûowe

zderzenie... Tyle, Òe ci ostatni zginÅli

zmiaÒdÒeni natychmiast, a ksiâdz ka-

nonik Gardyasz mÅczyû siÅ jeszcze

prawie 3 lata wskutek skutków wy-

padku.

Ubecy mÀciå siÅ potrafiâ za mó-

wienie prawdy o kreowanych przez

nich “autorytetach”. A ksiâdz dr A.

Gardyasz byû teÒ “chodzâcym Àwia-

dectwem” jak juÒ doÀå mieli swego

“arcypasterza” w Lublinie, gdyÒ o-

brona jego doktoratu na KUL odbyûa

siÅ mimo zaciekûego oporu hierarchy!

ZûoÀliwcy mówili zresztâ, Òe

przynajmniej Ïyciºski rozmodliû ca-

ûy KoÀcióû w Polsce. Bo Archidie-

cezja w Lublinie nie ustawaûa w

modlitwie, by Ojciec ÃwiÅty gdzieÀ

juÒ “tê JóziÅ” (jak go nazywali)

przeniósû gdzie indziej, a wszystkie

pozostaûe archidiecezje rozpaczliwie

siÅ modliûy - byle tylko nie do nich!!!

CóÒ, caûy czas powiÅksza siÅ

chwalebny orszak polskich ksiÅÒy-

mÅczenników... PamiÅci ksiÅdza Po-

pieûuszki jest poÀwiÅcony piÅkny

wiersz w tomiku Rafaûa Klimuszki

“Pro Veritate”. PozwolÅ sobie ten

wiersz tu przypomnieå jako hoûd dla

pamiÅci takÒe ksiÅdza profesora

Adama Gardyasza.

No i uprzejmie zapraszam do za-

poznania siÅ z Modlitwâ Fatimskâ.

Warto. JeÒeli zrobiûeÀ co mogûeÀ dla

ratowania dusz, to moÒesz teraz i

krytkowaå...

WIERSZ DEDYKOWANY

PAMIÊCI B£. KSIÊDZA JERZEGO POPIE£USZKI

Powinien wiedzieå, jak siÅ pûaci,

Ten kto za mûodu zawód ten wybiera

- Tak pisaû Miûosz, myÀlâc o losach poety,

Ale ta prawda szersza jest niestety,

I zawsze waÒna, gdy potÅga sûowa,

Jest obrócona na sûuÒenie Prawdzie,

Jest skierowana na szerzenie dobra,

I na walczenie w sprawiedliwej sprawie...

Powinien wiedzieå, jak siÅ pûaci,

Ten kto za mûodu drogÅ tÅ wybiera,

A zawsze najpierw przyjdâ go zastraszyå,

A groÎby róÒne, od pobiå i kalectw

(Choå zwykûym bólem tak dzisiaj nie straszâ,

dziÀ finansowe groÎby bardziej przemawiajâ),

Pracy utrata, groÎby dla rodziny,

Zniszczenie mienia i widmo ruiny...

Powinien wiedzieå, jak siÅ pûaci,

Ten, który jednak walkÅ tÅ wybiera,

Gdy ma niewiele i nie ma rodziny,

Wtedy uderzâ w jego dobre imiÅ,

I bÅdâ niszczyå jego wiarygodnoÀå,

I w tym zdobÅdâ siÅ na kaÒdâ podûoÀå,

Faûszywe brednie i faûszywe Àwiadki,

Zarzuty bzdurne, kanalie pismaki...

I jako z piekûa wypuszczone biesy,

BÅdâ opluwaå jak jacyÀ mordercy,

Co jeno nie oûowiem - Àlinâ jadowitâ,

Zabijajâ czûowieka, a robota chytra,

Specjalnie szkoleni faûszu zawodowcy,

BÅdâ odsâdzaå go od czci i od wiary,

I wszystkie wÀród ludu agenty dostanâ,

Ukazy stanowcze - rozgûaszaå szykany...

Powinien wiedzieå, jak siÅ pûaci,

Kiedy zûo-dzieje blady strach poczujâ,

Kiedy blask Prawdy rozpoczyna jaÀnieå,

Gdy uruchomiâ sâdowe kanalie,

Gdy zacznâ ciâgaå po prokuraturach,

Powinien widzieå faûszywe rozprawy,

Powinien sûyszeå wyroki faûszywe,

Bo taki ziemski finaû najczÅÀciej tej drogi...

Anatomia kûamstw

Apogeum ataków propagando-

wych Ïyciºskiego przypadûo na lata

2004-2011. W roli gûównego propa-

gandzisty postkomunistycznych elit

rzâdzâcych tzw. III RP zastâpiû nieja-

kiego Adama Michnika. KaÒdâ jego

wypowiedÎ szeroko nagûaÀniano, po-

czynajâc od michnikowskiej gw-ga-

zety po zaûoÒone przez byûych ube-

ków stacje telewizyjne.

KogóÒ Ïyciºski nie atakowaû!

Radio Maryja i “Nasz Dziennik” -

- Po której z wûasnej woli wûaÀnie idzie...

Ale gdy wûadza ich juÒ osûabiona,

I nie staå na otwarte sâdowe parodie,

Wtedy zamordujâ w najgorszych torturach,

Jak ksiÅdza PopieûuszkÅ,

W bunkrze pod Wûocûawkiem,

Na rozkaz Kiszczaka i Jaruzelskiego,

ZÅby wszystkie wybili, wcisnÅli wiertarkÅ,

Ze szczotkâ drucianâ, w usta Prawdy kapûana,

“Aby ksiÅÒulkowi ryj wypolerowaå!”

Potem wersje faûszywe wydarzeº przedstawiâ,

Zgodnie z rozkazami, nawet na rozprawie,

Ubecy siÅ butnie przyznajâ do winy,

ChociaÒ ci akurat tego nie zrobili,

A prawda o zbrodni dwadzieÀcia siedem juÒ lat,

Nie moÒe Àwiatûa ujrzeå, by jâ poznaû Àwiat...

Powinien wiedzieå, jak siÅ pûaci,

Ten kto Àwiadomie poszedû takâ drogâ,

Powinien wiedzieå o radoÀciach duszy,

Powinien wiedzieå o przemianach ludzi,

Powinien wiedzieå o szczÅÀciu od Boga,

Powinien wiedzieå o swoich nagrodach,

Powinien wiedzieå, Òe historia Àwiata,

Niesie zwyciÅstwo nie zûa - ale dobra...

Bowiem zûa sprawcy - wierzâ w zûa potÅgÅ,

I to jest najczÅÀciej najwiÅkszym ich bûÅdem,

I jest to prawda bardzo im niemiûa,

Kto i nad tym Àwiatem Jest prawdziwym Królem,

Kto los ludów zawsze moÒe zmieniå,

Kto nosi tytuû Boga - Wûadcy dziejów,

Jeno potrzebuje On swoich rycerzów,

Gûosicieli prawdy, co wyzwala - Sûowa...

Powinien wiedzieå, Òe to taka droga,

I nie ma szczÅÀcia wiÅkszego na Ziemi,

NiÎli podâÒaå szlakami takiemi...

Rafa³ Klimuszko

Arcybiskup lubelski, Józef ¯yciñski

Fot.: AG

KURIER

KURIER CHICAGO

25 lutego - 3 marca 2011 r.

ŒMIERÆ ARCYBISKUPA ¯YCIÑSKIEGO - ŒMIERÆ ARCYBISKUPA ¯YCIÑSKIEGO

Michaû Zgroza-Trâbalski

wszystko, co Ïyciºski ogûaszaû, byûo

nagûaÀniane, osobliwie przez “G-ga-

zetÅ” Adama Michnika z pasjâ ró-

wnâ ciÅÒarowi tych faûszywych za-

rzutów, jak to w tzw. III RP... Ot i ca-

ûy Ïyciºski, Michnik et tutti quanti!

stâpiû z tezâ, Òe w Jedwabnem Pola-

cy zamordowali 2000 Ïydów. Z cze-

go 1200 spÅdzili do wielkiej stodoûy

i tam spalili Òywcem. Swoje rewela-

cje Gross oparû rzekomo na relacjach

Àwiadków. Tu osoba znajâca realia

Polski od razu zaczyna mieå wâtpli-

woÀci. Bo polskie chûopskie farmy sâ

maûe i tak wielkich stodó³ w Polsce

nie ma. Wprost nie sposób nie myÀ-

leå, Òe “Àwiadkowie” Grossa nigdy

w Òyciu Òadnej polskiej stodoûy na o-

czy nie widzieli. I myÀlâ, Òe to bu-

dynki podobne do amerykaºskich te-

go typu. A w Polsce, jak to w Pol-

sce... W koºcu kraj przesiâkniÅty

kulturâ chrzeÀcijaºskâ, w tym wyso-

kâ kulturâ prawnâ. Gross napisaû,

powstaûo podejrzenie o przestÅp-

stwo... Polacy zrobili kompetentne

dochodzenie. Tam, gdzie byûa ta sto-

doûa - dokonano ekshumacji. Kon-

kretnie, zdoûano przebadaå poûowÅ

terenu po dawnym budynku. Rze-

czywiÀcie, byû on bardzo niewielki.

Znaleziono niespeûna 40 szkieletów,

w dodatku koÀci byûy dosûownie

“posiekane” amunicjâ z niemiec-

kiej broni maszynowej, a caûy budy-

nek przed spaleniem obficie polano

benzynâ. Co jak co, ale polscy chûo-

pi ani benzyny, ani niemieckich pi-

stoletów maszynowych w 1941 roku

posiadaå nie mogli! Ekshumacja po-

twierdziûa, to co o wydarzeniach

1941 roku twierdziû ówczesny ksiâdz

proboszcz. Do miasteczka Jedwabne

przyjechaû oddziaû specjalny SS, spÅ-

dziû okoûo 100 Ïydów kaÒâc im no-

siå dookoûa rynku gûowÅ Lenina z

pomnika, jaki lokalni Ïydzi wysta-

wili Leninowi w 1940 roku, po czym

Niemcy zagnali ich do najbliÒszej

stodoûy, zabili, a budynek podpalili...

Tylko gdy prawda zaczynaûa siÅ uka-

zywaå w Àwietle niezbitych dowo-

dów, Òydowscy rabini z Nowego Jor-

ku, którzy juÒ ksiâÒkÅ Grossa zdâÒy-

li szeroko nagûoÀniå na caûym Àwie-

cie, wymusili na polskim rzâdzie

przerwanie dalszej ekshumacji...

I w koºcu profesor Nowak nigdy

o niczym innym nie pisaû, tylko o

tych faktach, faktach i dowodach! A

jak o profesorze Nowaku pisaû i mó-

wiû arcybiskup Ïyciºski? Ach! Za-

cytujmy: “Ideolog Radia Mary-

ja...”; “Nikt nie upowaÒniû profeso-

ra J.R. Nowaka do obrony KoÀcioûa

w Polsce.”; “Potem jego przesada,

jego niepowaÒne argumenty, jego

niechÅå do Ïydów - sâ kûadzione na

konto Àrodowisk katolickich w Pol-

sce.”; “Sâ to jego prywatne pogla-

dy.”; “OÀmiesza swoimi pogladami

problematykÅ, którâ podejmuje.”;

“Profesor Nowak szuka schronienia

w Àrodowiskach katolickich korzy-

stajâc z pomieszczeº parafialnych.”;

“Styl Radia Maryja jest zaprzecze-

niem chrzeÀcijaºskiej odpowiedzial-

noÀci za sûowo.”; “Mam pretensje

do sfrustrowanych i zagubionych po-

lityków, którzy wybrali sobie fale

Radia Maryja do wyraÒania swoich

prywatnych mâdroÀci i którzy raniâ

niewinnych, bijâc na oÀlep.”

Sûowem - znowu to samo. Stek

epietetów. Ïadnego rzeczowego ar-

gumentu. Zniewagi i oÀmieszanie.

Znany i kompetentny profesor histo-

ryk zostaje jakimÀ ukrywajâcym siÅ

(cz. II.)

Sprawa

“toruºskich” katolickich

mediów i prof. Nowaka

Zapieniony atak lubelskiego hie-

rarchy na ksiÅdza prof. Waldemara

Chrostowskiego miaû to do siebie, Òe

byû w zasadzie jednorazowy. (Nie-

stety, nie moÒna tu uÒywaå innego

sûowa, niÒ pienienie siÅ, bo Òadne in-

ne nie oddaje lepiej istoty rzeczy.)

Natomiast napaÀci hierarchy z Lubli-

na na Radio Maryja i prof. Jerzego

Roberta Nowaka - a to miaûo inny

ciÅÒar gatunkowy. To byû staûy

“koncert” w wykonaniu lubelskie-

go arcybiskupa!

Pewnâ pociechâ dla Ojca Dyrek-

tora Tadeusza Rydzyka i prof. Nowa-

ka moÒe byå, Òe znaleÎli siÅ w do-

brym towarzystwie. By dosûownie

zacytowaå podobne wypowiedzi

zûotoustego hierarchy z Lublina:

“ To mówienie obcym jÅzykiem. JÅ-

zykiem obcym chrzeÀcijaºstwu. An-

na Walentynowicz wystÅpuje w roli

ostatniego Mohikanina cywilizacji

nienawiÀci.” (Pani Anna Walenty-

nowicz oberwaûa za stwierdzenie, Òe

ksiâÒka historyków IPN o WaûÅsie

jest rzetelna i o wspóûpracÅ z SB Wa-

ûesa byû podejrzewany przez dziaûa-

czy robotniczych WybrzeÒa juÒ od

1978 roku.); “Lech Kaczyºski nie

byû mÅczennikiem. Nie zasûugiwaû

na Wawel.” (Nawet Dziwisz uznaû,

Òe zasûugiwaû...); “Jarosûaw Ka-

czyºski nie jest godzien broniå Ko-

Àcioûa w Polsce”; “KoÀcióû nie chce

takich obroºców jak Jarosûaw Ka-

czyºski.”; “Obroºcy KrzyÒa znie-

waÒajâ KrzyÒ”; “Nie tylko Jurek

broniû nienarodzonych. Mówienie Òe

posûowie, którzy nie poparli popraw-

ki do Konstytucji w sprawie ochrony

Òycia nienarodzonych sâ wrogami

poczÅtego Òycia jest moralnie niedo-

puszczalne” - itd., itp... To ostatnie,

a mianowicie posûowie, którzy stor-

pedowali poprawkÅ do Konstytucji

w sprawie ochrony Òycia nienaro-

dzonych sâ takÒe obroºcami poczÅ-

tego Òycia - to tak z ciekawoÀci - jak

niby z punktu widzenia logiki “zûo-

tousty Ïyciºski” to rozumiaû???

Z tym, Òe logiczne ûamaºce Ïy-

ciºskiego, w stylu “KoÀcióû w histo-

rii byû nie raz przeÀladowany przez

pozornych wrogów”, to nie wszy-

stko. “Nasz Dziennik ûâczy wiarÅ z

patologiâ politycznâ” - to najûago-

dniejsza opinia hierarchy z Lublina o

mediach zaûoÒonych przez Ojca Ry-

dzyka. (Mamy tu nowâ teologicznâ

definicjÅ drzewa, które rodzi jedno-

czeÀnie dobre i zûe owoce.) PrzewaÒ-

nie dochodziû do tego jad tzw. niena-

wiÀci i to nazwijmy jâ - czystej, wy-

sublimowanej nienawiÀci.

Prof. Jerzy Robert Nowak jest

nam wszystkim znany. To kompeten-

tny historyk, znany krytyk oszczer-

czych ksiâÒek J. T. Grossa. Przypo-

mnijmy, Òe juÒ w swojej pierwszej

ksiâÒce “Sâsiedzi” pan Gross wy-

Abp Józef ¯yciñski

Fot.: RZ

Sprawa ksiÅdza

prof. W. Chrostowskiego

Dla stylu zajadûego kûamstwa,

jakie uprawiaû arcybiskup Józef Ïy-

ciºski, jest dobrâ ilustracjâ jego atak

na ksiÅdza profesora Waldemara

Chrostowskiego. Ten ostatni byû od

1998 roku (przez 10 lat) wspóûprze-

wodniczâcym Polskiej Rady Chrze-

Àcijan i Ïydów. A poza tym - ogólnie

- jednym z najlepszych ludzi jakich

KoÀcióû w Polsce posiada. Absol-

went Papieskiego Instytutu Biblijne-

go w Rzymie i Uniwersytetu Hebraj-

skiego w Jerozolimie. Ãwiatowej

klasy biblista, profesor zwyczajny,

czûonek Polskiej Akademii Nauk, w

roku 2008 powoûany przez PapieÒa

Benedykta XVI na eksperta 12 Zgro-

madzenia Zwyczajnego Synodu Bis-

kupów... Tytuûy do chwaûy ksiÅdza

profesora moÒna by³oby dûugo wyli-

czaå. Cecha szczególna: bardzo logi-

czny, raczej maûomówny, ostroÒny i

peûen kultury w wypowiedziach, z

charakteru pogodny i spokojny.

O co poszûo? Pomiºmy kwestiÅ,

Òe ksiâdz profesor jest znany ze

wspóûpracy z Radiem Maryja czy

TV Trwam. Rzecz w tym, Òe po ode-

jÀciu z “wspóûprzewodniczostwa”

wspomnianej Rady ChrzeÀcijan i Ïy-

dów na portalu internetowym Fron-

da.pl udzieliû wywiadu rzeki na te-

mat: jak wspóûpraca z Ïydami w

praktyce wygladaûa. Powstaûa z tego

ksiâÒka opublikowana przez FrondÅ:

“KoÀcióû, Ïydzi, Polska”.

Co wiÅcej, ksiâdz profesor nic

niestosownego nie powiedziaû. Ope-

rowaû tylko faktami. W dodatku kul-

tura osobista tego kapûana jest tak

wysoka, Òe on czasami nie potrafi

nazwaå rzeczy po imieniu. Ale pre-

zentowane fakty mówiâ same przez

siebie, expressis verbis - jak byÀmy

rzekli.

Tak wiÅc ksiâdz profesor Chro-

stowski prezentowaû fakty, proble-

matykÅ którâ wspomniana Rada siÅ

zajmowaûa. DuÒo tego byûo, od zaga-

dnieº historycznych, spraw zwiâza-

nych z II wojnâ Àwiatowâ, po sprawy

wspóûczesne. I rzeczony dialog wy-

glâdaû tak, Òe w Òadnej sprawie pre-

zentowanej przez stronÅ polskâ (czy

chrzeÀcijaºskâ) Òydowski partnerzy

dialogu nie chcieli uznaå najbardziej

podstawowych faktów i niezbitych

dowodów - zaÀ dialog rozumieli jako

bezkrytyczne przyjmowanie ich sta-

nowiska (czytaj: pûacenie odszkodo-

waº za niepopeûnione winy). To

wszystko ksiâdz profesor ilustruje

faktami, bo czûowiek ten juÒ taki jest:

fakty, fakty, fakty... BodajÒe jeden

raz ks. profesor wypowiada siÅ ocen-

nie a mianowicie wtedy, gdy popiera

stanowisko wielu wybitnych Ïydów,

iÒ nie moÒna formuûowaå czegoÀ o-

kreÀlanego jako “religia holocau-

stu”. Nadto, oczywiÀcie, nie moÒna

powaÒnie twierdziå, Òe holocaust Òy-

dowski byû jakâÀ unikalnâ i nieporó-

wnywalnâ z niczym zbrodniâ w

dziejach. (Notabene, w czasie najaz-

du Czyngis-Chana na Chiny na po-

czâtku XIII wieku, Mongoûowie wy-

mordowali 70 milionów Chiºczy-

ków (ze 100 milionów jakie byûy),

aby zmniejszyå populacjÅ podbijane-

go kraju...

A co konkretnie zaatakowaû ar-

cybiskup Ïyciºski? A to dobre pyta-

nie! Bowiem hierarcha - ogólnie -

obrzuciû ksiedza profesora stekiem

najgorszych epitetów. W dodatku w

wymyÀlaniu tych epitetów byû na-

prawdÅ dobry. Tak wiÅc “ksiâdz

Chrostowski odszedû z KoÀcioûa Jana

Pawûa II”, “jest antysemitâ”,

“przemawia jÅzykiem nienawiÀci”,

“odszedû od Ducha z Nazaretu” i

temu podobne bzdury. Uzupeûniû to

kilkoma jawnie poprzekrÅcanymi

cytatami, oburzyû siÅ, Òe ksiâdz pro-

fesor oÀmieliû siÅ skrytykowaå redak-

tora Turowicza (red.nacz. “Tygodni-

ka Powszechnego”), stwierdziû Òe

nie naleÒy do tego samego KoÀcioûa,

co ksiâdz Chrostowski i tyle... Sûo-

wem: same epitety, przymiotniki, fi-

gury retoryczne, jakby w myÀl mak-

symy Goebbelsa: “Rzucaj gównem,

zawsze siÅ coÀ przylepi”... (Banalnâ

uwagÅ, Òe np. red. Turowiczowi

zdradÅ KoÀcioûa zarzucaû sam Jan

Paweû II - pomiºmy milczeniem. I

dokûadnie cytujâc sûowa, polski Pa-

pieÒ mówiû wûaÀnie, dokûadnie, o

zdradzie, a ksiâdz prof. W. Chro-

stowski aÒ tak mocnego sûowa nie u-

Òyû, zarzucajâc tylko tendencyjnoÀ i

jednostronnoÀå argumentacji.) I to

25 lutego - 3 marca 2011 r.

KURIER CHICAGO

KURIER

ŒMIERÆ ARCYBISKUPA ¯YCIÑSKIEGO - ŒMIERÆ ARCYBISKUPA ¯YCIÑSKIEGO

po pomieszczeniach parafialnych

sfrustrowanym póûgûówkiem, a Dy-

rektor zasûuÒonych katolickich me-

diów takim samym póûgûówkiem, co

to nie wie, Òe katolickie radio czy

wysokonakûadowy katolicki dzien-

nik nie sâ dla “bicia na oÀlep” i

“ranienia niewinnych”. Nawet naj-

zajadlejsi krytycy Ojca Dyrektora w

Episkopacie z niechÅcia przyznajâ,

Òe Ewangelizacja prowadzona przez

zaûoÒone przez niego Radio Maryja

jest bez zarzutu. Tylko zûotousty hie-

rarcha z Lublina uprawiaû styl total-

nego odsâdzania od czci i wiary. ToÒ-

samy z atakami najbardziej anty-

chrzeÀcijaºskich publicystów i me-

diów w Polsce. O, pardon - jeszcze

jeden, biskup tarnowski Skworc - za-

kazaû w swojej diecezji sûuchania

Radia Maryja.

ciwny. Pomnik jest za drogi - wraz z

budynkiem kosztowaûby 15 mln do-

larów. (W USA najmniej 80 mln, ale

w Polsce koszty inwestycji budowla-

nej sâ ciâgle znacznie niÒsze.) On,

biskup miejsca zakazuje kapûanom

diecezji uczestnictwa w sesjach nau-

kowych poÀwiÅconych Pomnikowi,

czci Chrystusa Króla, etc... Zakazuje

odprawiania Mszy ÃwiÅtych w in-

tencji Pomnika i akcji jego budowy.

Potem Skworc przyczepiû siÅ, Òe

we wnÅtrzu Pomnika byûby taras wi-

dokowy. To niezgodne z ideaûami re-

ligijnymi - wykorzystanie Pomnika

dla celów turystycznych! Dokûa-

dniej, we wnÅtrzu Pomnika na wyso-

koÀci Serca Pana Jezusa miaûa byå

kaplica poÀwiÅcona czci NajÀwiÅt-

szego Serca. Punkt widokowy miaû

byå na samym szczycie, w koronie

wieºczâcej gûowÅ Chrystusa Króla.

A jaki oburzony byû Skworc!!! Bie-

dny, zapomniaû skrytykowaå Waty-

kan, bo przecieÒ w Bazylice Àw. Pio-

tra na szczyt kopuûy Bazyliki za o-

pûatâ wchodziå wolno. I podziwiaå

wspaniaûy widok teÒ! I jakoÀ PapieÒe

nie uwaÒali, Òe to stoi w sprzecznoÀci

z “przeznaczeniem religijnym”

pierwszej Bazyliki ChrzeÀcijaº-

stwa!!!

NastÅpnie TW Dâbrowski prze-

szedû sam siebie. Rozesûaû do wszy-

stkich parafii polonijnych na Àwiecie

list, w którym jako biskup miejsca

Òâdaû wstrzymania zbiórki pieniÅdzy

na Pomnik. Uciekû siÅ do kûamstwa

wprost. Polonia w Chicago chce w

podziemiach Pomnika zbudowaå

klub nocny! (A co, moÒe to niepraw-

da, ksiÅÒe biskupie - komunistyczny

agencie? Prosimy o zaprzeczenie! Ja

tego listu nie czytaûem, ale dzienni-

karze z Polski uparcie twierdzâ, Òe

pogûoski o tym klubie nocnym roz-

powszechnia wûaÀnie tarnowska Ku-

ria biskupia! I z tego Îródûa pocho-

dzâ one publikowane w lokalnej pol-

skiej prasie...)

Tyle, Òe Przedwiecznemu Ojcu

Pomnik ku czci Jego Syna - Króla -

musiaû siÅ podobaå. Jeszcze Òadnego

biskupa Pan Bóg nie przepÅdzaû z

Chicago takim nagûym gradem, jak

w ubiegûym roku Skworca!!!

JednoczeÀnie “dziennikarze” w

mediach polonijnych uruchomili za-

jadûâ nagonkÅ na pomysûodawcÅ bu-

dowy Pomnika. Bo zebraû 320 tys

USD i pomnika nie wybudowaû! (Jak

za 0,32 miliona moÒna zbudowaå

Pomnik za 15 mln?)

Dodajmy, Òe inicjatorzy budowy

Pomnika tysiâce razy prosili biskupa

Skworca o spotkanie i wyjaÀnienie

wâtpliwoÀci. Nigdy nie zgodziû siÅ

nawet z nimi spotkaå!!! Nie ma co -

“chrzeÀcijaºski” hierarcha!

pontyfikalnym, wyÀmiewaû ideÅ bu-

dowy Pomnika. Porównywaû to dzie-

ûo do pomysûu budowy wielkiego

pomnika Lenina! W zasadzie powta-

rzaû argumenty Skworca, ûâcznie z

tym o zbyt drogich kosztach. Jest

Polska zbyt biednym krajem i na ta-

kie wydatki jej nie staå! Przypomnij-

my, Òe w wydanej w 2002 roku

ksiâÒce profesor ekonomii Uniwer-

sytetu Stanu Nowy Jork, Kazimierz

Poznaºski, wyliczyû, Òe w Polsce w

latach 1990-99 w ramach zaniÒonej

wyceny prywatyzowanego mienia u-

kradziono majâtek paºstwa o warto-

Àci nie mniejszej niÒ 260 miliardów

dolarów USA! Poza tym nikt prze-

cieÒ pieniÅdzy na budowÅ Pomnika

od polskich hierarchów nie chciaû...

Ale w jaki sposób w umyÀle arcybis-

kupa Ïyciºskiego budowa Pomnika

Chrystusa byûa dzieûem identycznym

z budowâ pomnika Lenina - to pozo-

stanie tajemnicâ jego umysûu. Co ma

zbrodniczy dyktator wspólnego z

Bogiem - Wûadcâ Dziejów? Co ma

wspólnego przymus totalitarnego

paºstwa z oddolnâ inicjatywâ chrze-

Àcijan???

Tyle, Òe jako nowoÀå pojawiûa

siÅ “ÀcieÒka dÎwiÅkowa”, Òe Króle-

stwo BoÒe nie jest z tego Àwiata, etc.

AÒ Òal powtarzaå te faûszywe songi.

Staûy siÅ one od tej pory obowiâzko-

wâ wykûadniâ stanowiska “polskie-

go” Episkopatu. Nie ma potrzeby

szerzyå Królestwa BoÒego na tym

Àwiecie. bo Ono nie jest z tego Àwia-

ta. PiÅkne - nieprawdaÒ???

Jedno, co rzeÀmy z tego zrozu-

mieli jako katolicy Àwieccy, to fakt,

jak bardzo idea Kto Jest Prawdzi-

wym Królem - jest nienawistna si-

ûom zûa.

sjanie siÅ piÅknie zachowali, jak to z

wdziÅcznoÀci powinniÀmy teraz od-

nowiå wszystkie groby rosyjskie w

Polsce (akurat sâ piÅknie utrzyma-

ne). No i oczywiÀcie, nie powinniÀ-

my unikaå naszej odpowiedzialno-

Àci. To ostatnie, to w kontekÀcie epi-

demii jaka wybuchûa w obozach je-

nieckich jesieniâ 1920 roku. Tyle, Òe

akurat ówczesny polski rzâd zrobiû,

co mógû dla dobra jeºców z sowiec-

kich armii atakujâcych nasz kraj... I z

tego Rosja teraz robi nam faûszywe

zarzuty. Rosja i Ïyciºski, dokûadniej

rzecz ujmujâc.

10 lutego 2011 roku nadszedû na-

gûy kres zakûamanej propagandy gûo-

szonej przez Ïyciºskiego. Jego na-

gûy zgon - tak jak Geremka - powi-

nien jednak daå trochÅ do myÀlenia

naszym ûÒe-elitom. Naszym “eli-

tom” kûamstwa i obûÅdu, w fasado-

wo demokratycznym kraju (fakty-

cznie nadal co najmniej póûtotalitar-

nym), “elitom” made by commu-

nism, z których - notabene - caûy

Àwiat siÅ Àmieje. Jak to ujmuje kate-

chizm: Rzeczy ostateczne czûowie-

ka: Àmierå, sâd BoÒy, Niebo albo

piekûo...

Na tej ziemi wszystko ma swój

kres. A Jedynym Prawdziwym Kró-

lem jest Ten, Który Jest. Ïadne zûo

nie zmieni tego faktu.

Podsumowanie

Arcykûamca i wielki szkodnik

polskiego KoÀcioûa juÒ stanâû przed

sâdem Tego, Któremu tak szkodziû.

Przyznam, Òe jest mi w tej chwili tyl-

ko gûÅboko go Òal. I nawet przy-

znam, Òe przynajmniej jednâ rzecz

zrobiû jako hierarcha dobrze. Chodzi

o konferencjÅ w sprawie naprote-

chnologii w Lublinie w 2008 roku.

Bo metoda “in vitro” jest droga,

maûo skuteczna i zbrodnicza. Nadto

powodujâca niebezpieczne powikûa-

nia. Natomiast zgodna z moralnoÀciâ

metoda naprotechnologii jest i tania,

i skuteczna, i bez powikûaº. Za to nic

o niej media nie mówiâ. Arcybiskup

Ïyciºski przynajmniej to zrobiû do-

brze - nagûoÀniû tÅ metodÅ.

A o innych jego publicznych wy-

stâpieniach, o zaciekûych atakach na

lustracjÅ, o chwalbach Rosji... Po za-

mordowaniu Lecha Kaczyºskiego

pierwszy zaczâû trâbiå, jak to powin-

niÀmy byå wdziÅczni Rosji, jak Ro-

Atak na PoloniÅ

W roku 2004 obaj wyÒej wymie-

nieni hierarchowie przypuÀcili bez-

pardonowy atak na PoloniÅ. Zaczâû

Skworc. W paÎdzierniku doûâczyû

Ïyciºski. O co poszûo?

Polonia z Chicago od 1996 roku

podejmowaûa inicjatywy, by w Pol-

sce wybudowaå wielki pomnik

Chrystusa Króla. Na miejsce lokali-

zacji wybrano GórÅ Àw. Marcina pod

Tarnowem. Pomnik miaû byå wyra-

zem wdziÅcznoÀci za tysiâc lat

ChrzeÀcijaºstwa w Polsce, wotum za

pontyfikat Jana Pawûa II, wyrazem

proÀby o dalsze òaski BoÒe dla ludu

na poczâtku nowego Millenium.

Rzecz w tym, Òe Polonia - jak to

Polonia. Chciaûy Polonusy dzieûa z

rozmachem. Budynku - centrum Je-

dnoÀci Polonii Ãwiata (jednoÀci w

wierze i ze starâ ojczyznâ). Pomnik o

wysokoÀci od podstawy 85 metrów

(byûby najwyÒszym pomnikiem na

Àwiecie) miaû staå na tym budynku.

Dzieûo byûo architektonicznie i rzeÎ-

biarsko - ach! Co ciekawe, na pom-

nik zebrano 320 tys USD i za te pie-

niâdze wykonano: projekt architek-

toniczny, badania makiety w tunelu

aerodynamicznym, badania archeo-

logiczne i geologiczne wymagane

przez prawo budowlane w miejscu

budowy, przeksztaûcenie dziaûek leÀ-

nych na budowlane, no i najwaÒniej-

sze nabyto grunty na inwestycjÅ

(2500 arów). Za tak maûe pieniâdze

tyle zrobiono? Tak, bo sprawa natra-

fiûa na entuzjazm takÒe spoûeczeº-

stwa w Polsce. Wûadze miasta Tar-

nowa natychmiast zrozumiaûy, Òe

Pomnik byûby superatrakcjâ miasta i

regionu. Profesorowie politechniczni

i architekci zrozumieli, Òe projektujâ

unikalne dzieûo. Lokalny biznes tak-

Òe zrozumiaû donoÀnoÀå Pomnika dla

rozwoju miasta i regionu. Ot, z cza-

sem, jaki byûby konieczny rozwój

bazy hotelowej i gastronomicznej.

Ile miejsc pracy!

Tak, wszyscy byli peûni entuzjaz-

mu! Tylko nie dawne komunistyczne

specsûuÒby. Polonia siÅ jednoczy -

groÎnie!!! No i kto najpierw ruszyû

do ataku??? OczywiÀcie TW Dâb-

rowski, biskup diecezji tarnowskiej,

Wiktor Skworc!

CzegoÒ to Skworc nie wymyÀ-

liû... On, biskup miejsca - jest prze-

TW Filozof w sukurs

TW Dâbrowskiemu

Szczyt aktywnoÀci Skworca

przeciwko budowie Pomnika Chry-

stusa Króla przypadû na lata 2002-

2004. Nie jest do koºca jasne, czemu

w paÎdzierniku 2004 roku uznaû za

konieczne popieranie Skworca sam

Ïyciºski. Uczyniû to przy okazji po-

czâtku roku akademickiego w Lubli-

nie. W publicznej homilii, w stroju

Abp Józef ¯yciñski zosta³ pochowany w Lublinie

Fot.: RZ

Arcybiskup Życiński - 33 stopień masonerii(1).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: